ZIEUIKZEESCHE
NIEUWSBODE.
Tweede Editie.
rz.
-ELIXER,
Nieuwstijdingen
FRANKRIJK.
NEDERLAND.
3V.° 250.
Tweede Jaargang
1846.
TE ZIERlKjB
i Vrijdag
zake van k-Ju
8 en in de kl
lijk verzet te:
ééue maand
II
n laster, in
i f 25, onfaj
?nen in de kt
i diefstal van
id en in de kt
MAANDAG
6 APRIL.
aghielse cn j|
C. L, Klot
De ZIERIICZEESCHE NIEUWSBODE wordt uitgegeven op
Maandag en Donderdag bij P. de Looze en is verkrijgbaar
bij alle Boekhandelaren en Postdirecteuren in dit rijk. De
prijs is voor driemaanden i>oor elke EDITIE afzonderlijk
binnen deStad, ƒ0,30 en ƒ0,GO franco door het gcheelc Rijk.
De prijs der Ailvertentiën is Tien Cents de regel, behalve
35 Cents zegelregt voor elke plaatsing; dezelve kunnen in
gezonden worden tot Maand, en Woensd. middag 12 nre; ua welk
tijdstip zij voor het eerst uitkomend N®. niet meer wor
den aangenomen. Brieven Franco
eken (zoon)..|«i
ito.'a. Ba Aan het geëerde Publiek.
-H Hf De
nieuwe Nieuwsbode begint met de ver-
Vos.—p?" klaring, dat hij evenzeer Ministerieel zijn zal,
als zijn vader, de oude Nieuwsbode, (nog maar
negentien maandjes oudliberaal of anti-mi-
nisteriëel is.
ten ven i Hij leol deze verklaring te eerder af, wijl
5 April li :eenige kwalijkgezinden de bedoelingen van
n te Brom uitgever en redactie in een kwaad daglicht
zoeken te stellen, als of het bun doel ware,
ttrektafeieSt ontevredenheid te stichten, eene poging die
Ledikat zö° veel te misdadiger zijn zoude, wijl de
asten, Stoi weldaden, waarmede wij door het Gouverne-
ij Nieuwe ment worden overladen, stof geven tot innige
uideniers-V dankbaarheid.
;r zal woi lt De uitgave zelve van eenen nieuwen Nieuws-
«bode bewijst reeds, dat het uitgever en redac
tie alleen te doen is met alle kracht het van
Hallische bewind door geldelijke bijdragen te
ondersteunen; immers bij een getal van 500
iuteekenaren wordt het grootste deel der winst,
voor zegelrcgten uitbetaald ten bedrage van ruim
300gulden 'sjaars, voor welke som ons door zijne
Excellentie den Minister van Financiën menig ge
noegen kan worden verschaft, b. v. het getal der
comrniesen met een te vermeerderen, of iets der
gelijks,
Éven als dus (ook in onze stad) dikwijls
tooneelvertooningen, verlotingen en concerten
plaats hebben ten voordeele der armen, het
geen zeggen wil, dat na aftrek der onkosten
dcarmen de winst genieten, zoo ook wenschen
wij deze uitgaven beschouwd te hebben als
Sï <B
bovengen»?!
vpo'rtdiari
langewend
tar en tot «f
stoffen, |eene onderneming ten voordeele van 's lands
cl verzamel j sehai]rist, njet om aan dezelve voor eenmaal
8 ongesteld! eene zekere som te verschaffen, zoo als met
le gebruit genoemde concerten 'en verlotingen het geval
ut erkend, f is, inaar om haar een jaarlijks vast en ver-
■cht en go hoogd revenu te verzekeren.
Wij bevélen ons voorbeeld aan ondernemers
Apothij vap concerten, tooneelvertooningen, verlotingen
:er een Dei' e?z' d"ngeud #an; even als zulks tot dus ver
prospectus ^sluitend voor armen plaats had, kon het j
f\ ir ivapoi "v 1 r i rt i-i 1 rt i*\ r~\ rt ii rl v 1 11 i 1 1 1 i
SWAAB.
ook geschieden ten voordeele der schatkist
staat; wij voorstanders van het tegenwoordig
Ministerie, zijn immers le zeer van den pu-
MESTPÜ i blieken geest overtuigd om een oogenblik slechts
lam. (23 te durvea twijfelen aan den uitstekenden bij-
val, die aan dergelijke ondernemingen in den
fraaije BI! tegenwoordigen lijd, zou te beurt vallen.
te bevr?,;
(22
De nieuwe Nieuwsbode dus, zoo als gezegd
is, vurig ministerieel zijnde, zal niet de
voetstappen van zijnen vader drukken, die
bet bestuur onophoudelijk hekelt zonder dat
het zulks verdient,- hij zal integendeel het
bestuur loven en prijzen waar hij kan ja waar
hij niet kan, loven en prijzen zonder dat het
zulks verdient!
Op die wijze zullen de beide Nieuwsboden
van elkander een tegenwigt daarstellen om
bet goed en kwaad, dat zij anders zouden kun
nen stichten, tot niets te doen verdwijnen.
Ofschoon de uitgever der heide Nieuwsbo
den dezelfde is, zoo zoude men, uit hoofde
van het bovengemelde, welligt kunnen twijfe
len of de redactie van beide bladen wel aan
D h" (I denze"den persoon is toevertrouwd; daarom
/lil dutdt' ^et ons noodig bij voorraad te vêrzé-
'Zee' beren, dat, niettegenstaande den verschillen
den geest der beide bladen, hetzelfde perso-
neel zoowel met schrijven als drukken zal
worden belast.
Hierin navolgende het loffelijk voorbeeld
van Mr. Floris Adnaan van Halldie als
advokaat te Amsterdam in eenen gematigden
libeialen geest schreef, en die thans lot de
zijn te k#
TEB.S. (2;
een BROO
bij den ui
(21
POTERS
P
30 cents
(23,
koopei
et Mei aai
vaardad?
i stil hui1
ÏNSTMEID
Godsdiensl
f voor haai
itt. K., bi
(232^
>K LOOZE.
minisleriëele partij behoort. Want een mi
nister is altijd ministeriëel, dit is buiten
kwestie.) Wij noodigen onze veelvuldige me
de-werkers uit tot het inzenden van loftnigin-
gen, al mogten dezelve niet altijd welgemeend
zijn, zoo dat kwalijkgezinden dezelve voor
persiflage zouden willeu laten doorgaan;
wij noodigen vooral hen, die een hekel aan
den ouden Nieuwsbode hebben, uit, stukken te
schrijven tot lof van het gouvernement, al
thans zoo zij iets te prijzen hebben. O wat
beloven wij ons veelvuldige bijdragen!
De uitgever hoopt op deze wijze, elk en
een iegelijk te verzoenen, zoowel met zich-
zelve als rueL de redactie; immers wanneer
de eene Nieuwsbode tegen den anderen
schrijft, wanneer de eene prijst wat de andere
laakt, wanneer de zoon den vader bekampt,
wat blijft dan voor zijne vijanden te wen
schen overig? Hij rekent dan ook op de
dankbaarheid, medewerking en deelneming,
zoowel van het geëerde als van het onge-
eerde publiek.
Zierikzee, den 1 April 1846.
De Uitgever en Redacteur.
Terwijl de poolsche opstand in het tand zelf be
dwongen is, doen zich eenige naweeën daarvan bij
ons te laDde gevoelen. Te Toulouse waren ligte
wanorden ontstaan; thans zijn ook, in de drie laat
ste dagen der vorige week, onlusten te Lyon voor
gevallen, waar de Marseilaise gezongen en onder het
geroep: Leve Polen! Weg met Lodewijk Filips! Weg
met Guizotdriekleurige en zwarte rouwvaandels
rondgedragen zijn. De wacht der Prefecteur heeft
de banjonetten moeten vellen; een man schijnt ligt
gekwetst geworden te zijn; van den kant der menig
te zijn een paar steenen geworpen; maar hiertoe
heeft liet oproer zich dan ook gelukkig bepaald,
Inmiddels had de regering meer troepen ontboden,
en eenige personen gevat. Ook te Metz is eenige
onrust geweest, maar zij heeft slechts in geschreeuw
bestaan.
D UITS C lil A ND.
Een brief uit Lemberg deelt verschrikkelijke bij
zonderheden mede betreffende de gruwelen, door de
boeren in Galicie gepleegd. Volgens dit berigt zou
den de rampen, die deze ongelukkige provincie ge
troffen hebben, onberekenbaar zijn. Wij laten eenige
bijzonderheden volgen:
In de drie meest bevolkte en meest welvarende
kreitsen van Galicie, bestaat bijna geen enkele land
eigenaar meer; allen zijn vermoord of gevlugt; alle
huizen zijn verwoest. In den kreits Tarnow hebben
slechts zes landeigenaars het geluk gehad aan de
algemeene slagting te ontkomen; zij bereikten met
hunne huisgezinnen nog in tijds de stad Tarnow, waar
zij zich onder de bescherming der Oostenrijksche
troepen stelden. De schoone landerijen van Gorky
en Gliny, toebehoorende aan de Prinses de Ligne,
echtgenoot Van den Belgischen ambassadeur te Pa
rijs, eene geboren Prinses Lubomirsca, zijn volko
men verwoest; bijna al hare beambten werden ge
dood. Hetzelfde lot trof die van Prins Ladislas San-
guvzko, die gelukkig met zijne familie buitenslands
was. Het kasteel van den Prins, dat op een ka
nonschot afstands van de stad Tarnow ligt, had zijn
behoud alleen aan de omstandigheid te danken, dat
de Oostenrijksche troepen hetzelve bezetteden.
Het kasteel Baranów, nagenoeg aan den oever der
Weichsel gelegen, toebehoorende aan den graaf Ivra-
sicki, en aan hetwelk voor de Puien dierbare her
inneringen zijn verbonden, werd gesloopt, even als
dat van Dubiecko en van Mendrzijchow. Het laat
ste, een der schoonste kasteelen in Galicie, is het
eigendom van de gravin Arthur Potocka.
In sommige streken gingen de boeren te werk op
eene wijze, die al het voorkomen had als gehoor
zaamden zij aan onverbiddelijke bevelen. Toen zij
op hel kasteel van graaf Kotarskij verschenen, tracht
te dezen, die hen altijd vaderlijk had behandeld, hun
al het misdadige van hun gedrag onder het oog te
brengen. Zij hoorden hem bedaard aan, en antwoord
den daarop koeltjes, dat bij zich ter dood moest be
reiden. Zijn verzoek, dat men hem ten minste den
tijd zou laten, om zijne laatste pligten als Chris
ten te vervullen, werd toegestaan, waarop zij zich
naar den geestelijke dier plaats begaven wien zij
met hunne pieken en messen van kant maakten,
onmiddelijk nadat hij gebiecht had. Elders drongen
de woedende en bloeddorstige boeren liet slot der
gravin Morska binnen en vermoorden haren man,
haren broeder en hare schoonmoeder. Deze onge
lukkige vrouw ontvlugtte door eene achterdeur, met
hare twee kinderen in de armen, en bereikte geluk
kig eene boerenhut, toebehoorende aan een oude
boerin. Na daar hare kinderen grove kleederen
aangetrokken en hun gelaat met roet besmeerd to
hebben, verborg zij zichzelve op eenen zolder. De
wreedaards ontdekten echter hare schuilplaats en
sleepten haar naar de dorps-kroeg, waar zij haar
dwongen met hun te drinken. Na deze zwelgpar
tij was deze jonge schoone vrouw het slagtoffer van
mishandelingen, die voor geene beschrijving vatbaar
zijn, waarop zij haar half dood en buiten kennis in
eene sloot lieten liggen, uit welke zij door een
oostenrijksch officier werd gered, en half dood te Tar
now gebragt.
Eenige oostenrijksche officieren leidden bij deze
gelegenheid de meest edele gevoelens aan den dag.
Onder deze bekleedt de heer de Polignac, zoon des
voormaligen ministers en thans in dienst bij de oos
tenrijksche armée, eene eerste plaats. Hij deed al
wat mogelijk was om de kinderen der landeigena
ren, die op het punt waren van vermoord te wor
den, uit de handen der barbaren te redden. De boe
ren verkochten de kleinen aan hem voor 40 kr.
(nog geen gulden) het stuk.
Trier, 29 Maart. Een schipper, gisteren avond hier
aangekomen, deelt eene treurige gebeurtenis mede, wel
ke II. vrijdag op de Saar tusschen Ensdorf en Saarlouis,
moet hebben plaats gehad. De daar varende veer
schuit is gezonken met 60 menschen, voor het groot
ste gedeelte uit vrouwen bestaande. Vermoedelijk
waren liet huismoeders van den regter Saar-oever.
die zich naar de markt van Saarlouis begeven wilde,
Den 19 Maart, op het oogenblik, dat een groot
gedeelte der bevolking van Keichshoffen, departement
Neder-Rheinzich des avonds in de kerk bevond-
viel een vuurkogel, die naar alle kanten vonken
en vlammen van zich verspreidde, met een verschrikke
lijk geweld op den 72 mètres hoogen toren. De schrik en
verwarring in de kerk was zoo groot, dat alle men
schen er uit snelden. Op hetzelfde oogenblik hoor
de men op nieuw een slag als het geknal van een
zwaar stuk geschut en eene nieuwe massa vuur viel
op den toren; welke zich in drie stralen scheen te
verdeelen; de eene nam zijne rigting in de lucht
noordwaarts, de tweede drong in den toren, en de
derde liep langs denzelven. Alle personen, die zich
in den uitgang van de kerk bevonden, werden te
gen den grond geworpen; slechts één man gedood,
en eene vrouw werd niet dan met veel moeite in
het leven teruggebragt. De schrik was algemeen. Een
hagelbni volgde op den slag. Intusschen stond de
toren in brand; en de inwoners moesten wedijveren
om den brand meester te worden. Het uurwerk is'
blijven stilstaan, en de wijzer toont het uur aan,
waarop de gebeurtenis heeft plaats gehad.
Naar luid van berigten uit Koblents, blijkt lij
de opening der aardappel-kuilen, dat alle vrees voor
een toenemend bederf onder deze aardvrucht onge
grond was. en dat de belangrijke, daarin bewaarde,
kwantiteiten volkomen goed zijn gebleven. De spe
culanten die op zeer hooge prijzen in het voorjaar
gerekend hadden, worden nu, door de waarschijnlijke
daling derzelve met een belangrijk verlies bedreigd.
Reeds is door de landhuishoudkundige vereeniging
van Rijnpruisen tot een verzoek om opheffing van
het verbod van uitvoer aan de regering besloten.
Men schrijft ons uit Maastricht 31 MaartGis
teren is alhier gevankelijk binnengebragt zekere C.,
landbouwer te Margeraten, verdacht van, met een
geweer waarop twee kogels waren, zijne stiefmoeder,
welke des nachts in eene alcove te slapen lag, in
het hart en den rug te hebben geschoten ten ge
volge waarvan dezelve onmiddelijk is overledenzijnde
gelukkig de stiefvader, welke naast zijne vrouw lag,
niet getroffen. Deze daad schijnt het gevolg le zijn
van het onmatig gebruik van sterken drank, en hoofd-