ZIEUIKZEESCHE NIEUWSBODE. Tweede Editie. rz. -ELIXER, Nieuwstijdingen FRANKRIJK. NEDERLAND. 3V.° 250. Tweede Jaargang 1846. TE ZIERlKjB i Vrijdag zake van k-Ju 8 en in de kl lijk verzet te: ééue maand II n laster, in i f 25, onfaj ?nen in de kt i diefstal van id en in de kt MAANDAG 6 APRIL. aghielse cn j| C. L, Klot De ZIERIICZEESCHE NIEUWSBODE wordt uitgegeven op Maandag en Donderdag bij P. de Looze en is verkrijgbaar bij alle Boekhandelaren en Postdirecteuren in dit rijk. De prijs is voor driemaanden i>oor elke EDITIE afzonderlijk binnen deStad, ƒ0,30 en ƒ0,GO franco door het gcheelc Rijk. De prijs der Ailvertentiën is Tien Cents de regel, behalve 35 Cents zegelregt voor elke plaatsing; dezelve kunnen in gezonden worden tot Maand, en Woensd. middag 12 nre; ua welk tijdstip zij voor het eerst uitkomend N®. niet meer wor den aangenomen. Brieven Franco eken (zoon)..|«i ito.'a. Ba Aan het geëerde Publiek. -H Hf De nieuwe Nieuwsbode begint met de ver- Vos.—p?" klaring, dat hij evenzeer Ministerieel zijn zal, als zijn vader, de oude Nieuwsbode, (nog maar negentien maandjes oudliberaal of anti-mi- nisteriëel is. ten ven i Hij leol deze verklaring te eerder af, wijl 5 April li :eenige kwalijkgezinden de bedoelingen van n te Brom uitgever en redactie in een kwaad daglicht zoeken te stellen, als of het bun doel ware, ttrektafeieSt ontevredenheid te stichten, eene poging die Ledikat zö° veel te misdadiger zijn zoude, wijl de asten, Stoi weldaden, waarmede wij door het Gouverne- ij Nieuwe ment worden overladen, stof geven tot innige uideniers-V dankbaarheid. ;r zal woi lt De uitgave zelve van eenen nieuwen Nieuws- «bode bewijst reeds, dat het uitgever en redac tie alleen te doen is met alle kracht het van Hallische bewind door geldelijke bijdragen te ondersteunen; immers bij een getal van 500 iuteekenaren wordt het grootste deel der winst, voor zegelrcgten uitbetaald ten bedrage van ruim 300gulden 'sjaars, voor welke som ons door zijne Excellentie den Minister van Financiën menig ge noegen kan worden verschaft, b. v. het getal der comrniesen met een te vermeerderen, of iets der gelijks, Éven als dus (ook in onze stad) dikwijls tooneelvertooningen, verlotingen en concerten plaats hebben ten voordeele der armen, het geen zeggen wil, dat na aftrek der onkosten dcarmen de winst genieten, zoo ook wenschen wij deze uitgaven beschouwd te hebben als Sï <B bovengen»?! vpo'rtdiari langewend tar en tot «f stoffen, |eene onderneming ten voordeele van 's lands cl verzamel j sehai]rist, njet om aan dezelve voor eenmaal 8 ongesteld! eene zekere som te verschaffen, zoo als met le gebruit genoemde concerten 'en verlotingen het geval ut erkend, f is, inaar om haar een jaarlijks vast en ver- ■cht en go hoogd revenu te verzekeren. Wij bevélen ons voorbeeld aan ondernemers Apothij vap concerten, tooneelvertooningen, verlotingen :er een Dei' e?z' d"ngeud #an; even als zulks tot dus ver prospectus ^sluitend voor armen plaats had, kon het j f\ ir ivapoi "v 1 r i rt i-i 1 rt i*\ r~\ rt ii rl v 1 11 i 1 1 1 i SWAAB. ook geschieden ten voordeele der schatkist staat; wij voorstanders van het tegenwoordig Ministerie, zijn immers le zeer van den pu- MESTPÜ i blieken geest overtuigd om een oogenblik slechts lam. (23 te durvea twijfelen aan den uitstekenden bij- val, die aan dergelijke ondernemingen in den fraaije BI! tegenwoordigen lijd, zou te beurt vallen. te bevr?,; (22 De nieuwe Nieuwsbode dus, zoo als gezegd is, vurig ministerieel zijnde, zal niet de voetstappen van zijnen vader drukken, die bet bestuur onophoudelijk hekelt zonder dat het zulks verdient,- hij zal integendeel het bestuur loven en prijzen waar hij kan ja waar hij niet kan, loven en prijzen zonder dat het zulks verdient! Op die wijze zullen de beide Nieuwsboden van elkander een tegenwigt daarstellen om bet goed en kwaad, dat zij anders zouden kun nen stichten, tot niets te doen verdwijnen. Ofschoon de uitgever der heide Nieuwsbo den dezelfde is, zoo zoude men, uit hoofde van het bovengemelde, welligt kunnen twijfe len of de redactie van beide bladen wel aan D h" (I denze"den persoon is toevertrouwd; daarom /lil dutdt' ^et ons noodig bij voorraad te vêrzé- 'Zee' beren, dat, niettegenstaande den verschillen den geest der beide bladen, hetzelfde perso- neel zoowel met schrijven als drukken zal worden belast. Hierin navolgende het loffelijk voorbeeld van Mr. Floris Adnaan van Halldie als advokaat te Amsterdam in eenen gematigden libeialen geest schreef, en die thans lot de zijn te k# TEB.S. (2; een BROO bij den ui (21 POTERS P 30 cents (23, koopei et Mei aai vaardad? i stil hui1 ÏNSTMEID Godsdiensl f voor haai itt. K., bi (232^ >K LOOZE. minisleriëele partij behoort. Want een mi nister is altijd ministeriëel, dit is buiten kwestie.) Wij noodigen onze veelvuldige me de-werkers uit tot het inzenden van loftnigin- gen, al mogten dezelve niet altijd welgemeend zijn, zoo dat kwalijkgezinden dezelve voor persiflage zouden willeu laten doorgaan; wij noodigen vooral hen, die een hekel aan den ouden Nieuwsbode hebben, uit, stukken te schrijven tot lof van het gouvernement, al thans zoo zij iets te prijzen hebben. O wat beloven wij ons veelvuldige bijdragen! De uitgever hoopt op deze wijze, elk en een iegelijk te verzoenen, zoowel met zich- zelve als rueL de redactie; immers wanneer de eene Nieuwsbode tegen den anderen schrijft, wanneer de eene prijst wat de andere laakt, wanneer de zoon den vader bekampt, wat blijft dan voor zijne vijanden te wen schen overig? Hij rekent dan ook op de dankbaarheid, medewerking en deelneming, zoowel van het geëerde als van het onge- eerde publiek. Zierikzee, den 1 April 1846. De Uitgever en Redacteur. Terwijl de poolsche opstand in het tand zelf be dwongen is, doen zich eenige naweeën daarvan bij ons te laDde gevoelen. Te Toulouse waren ligte wanorden ontstaan; thans zijn ook, in de drie laat ste dagen der vorige week, onlusten te Lyon voor gevallen, waar de Marseilaise gezongen en onder het geroep: Leve Polen! Weg met Lodewijk Filips! Weg met Guizotdriekleurige en zwarte rouwvaandels rondgedragen zijn. De wacht der Prefecteur heeft de banjonetten moeten vellen; een man schijnt ligt gekwetst geworden te zijn; van den kant der menig te zijn een paar steenen geworpen; maar hiertoe heeft liet oproer zich dan ook gelukkig bepaald, Inmiddels had de regering meer troepen ontboden, en eenige personen gevat. Ook te Metz is eenige onrust geweest, maar zij heeft slechts in geschreeuw bestaan. D UITS C lil A ND. Een brief uit Lemberg deelt verschrikkelijke bij zonderheden mede betreffende de gruwelen, door de boeren in Galicie gepleegd. Volgens dit berigt zou den de rampen, die deze ongelukkige provincie ge troffen hebben, onberekenbaar zijn. Wij laten eenige bijzonderheden volgen: In de drie meest bevolkte en meest welvarende kreitsen van Galicie, bestaat bijna geen enkele land eigenaar meer; allen zijn vermoord of gevlugt; alle huizen zijn verwoest. In den kreits Tarnow hebben slechts zes landeigenaars het geluk gehad aan de algemeene slagting te ontkomen; zij bereikten met hunne huisgezinnen nog in tijds de stad Tarnow, waar zij zich onder de bescherming der Oostenrijksche troepen stelden. De schoone landerijen van Gorky en Gliny, toebehoorende aan de Prinses de Ligne, echtgenoot Van den Belgischen ambassadeur te Pa rijs, eene geboren Prinses Lubomirsca, zijn volko men verwoest; bijna al hare beambten werden ge dood. Hetzelfde lot trof die van Prins Ladislas San- guvzko, die gelukkig met zijne familie buitenslands was. Het kasteel van den Prins, dat op een ka nonschot afstands van de stad Tarnow ligt, had zijn behoud alleen aan de omstandigheid te danken, dat de Oostenrijksche troepen hetzelve bezetteden. Het kasteel Baranów, nagenoeg aan den oever der Weichsel gelegen, toebehoorende aan den graaf Ivra- sicki, en aan hetwelk voor de Puien dierbare her inneringen zijn verbonden, werd gesloopt, even als dat van Dubiecko en van Mendrzijchow. Het laat ste, een der schoonste kasteelen in Galicie, is het eigendom van de gravin Arthur Potocka. In sommige streken gingen de boeren te werk op eene wijze, die al het voorkomen had als gehoor zaamden zij aan onverbiddelijke bevelen. Toen zij op hel kasteel van graaf Kotarskij verschenen, tracht te dezen, die hen altijd vaderlijk had behandeld, hun al het misdadige van hun gedrag onder het oog te brengen. Zij hoorden hem bedaard aan, en antwoord den daarop koeltjes, dat bij zich ter dood moest be reiden. Zijn verzoek, dat men hem ten minste den tijd zou laten, om zijne laatste pligten als Chris ten te vervullen, werd toegestaan, waarop zij zich naar den geestelijke dier plaats begaven wien zij met hunne pieken en messen van kant maakten, onmiddelijk nadat hij gebiecht had. Elders drongen de woedende en bloeddorstige boeren liet slot der gravin Morska binnen en vermoorden haren man, haren broeder en hare schoonmoeder. Deze onge lukkige vrouw ontvlugtte door eene achterdeur, met hare twee kinderen in de armen, en bereikte geluk kig eene boerenhut, toebehoorende aan een oude boerin. Na daar hare kinderen grove kleederen aangetrokken en hun gelaat met roet besmeerd to hebben, verborg zij zichzelve op eenen zolder. De wreedaards ontdekten echter hare schuilplaats en sleepten haar naar de dorps-kroeg, waar zij haar dwongen met hun te drinken. Na deze zwelgpar tij was deze jonge schoone vrouw het slagtoffer van mishandelingen, die voor geene beschrijving vatbaar zijn, waarop zij haar half dood en buiten kennis in eene sloot lieten liggen, uit welke zij door een oostenrijksch officier werd gered, en half dood te Tar now gebragt. Eenige oostenrijksche officieren leidden bij deze gelegenheid de meest edele gevoelens aan den dag. Onder deze bekleedt de heer de Polignac, zoon des voormaligen ministers en thans in dienst bij de oos tenrijksche armée, eene eerste plaats. Hij deed al wat mogelijk was om de kinderen der landeigena ren, die op het punt waren van vermoord te wor den, uit de handen der barbaren te redden. De boe ren verkochten de kleinen aan hem voor 40 kr. (nog geen gulden) het stuk. Trier, 29 Maart. Een schipper, gisteren avond hier aangekomen, deelt eene treurige gebeurtenis mede, wel ke II. vrijdag op de Saar tusschen Ensdorf en Saarlouis, moet hebben plaats gehad. De daar varende veer schuit is gezonken met 60 menschen, voor het groot ste gedeelte uit vrouwen bestaande. Vermoedelijk waren liet huismoeders van den regter Saar-oever. die zich naar de markt van Saarlouis begeven wilde, Den 19 Maart, op het oogenblik, dat een groot gedeelte der bevolking van Keichshoffen, departement Neder-Rheinzich des avonds in de kerk bevond- viel een vuurkogel, die naar alle kanten vonken en vlammen van zich verspreidde, met een verschrikke lijk geweld op den 72 mètres hoogen toren. De schrik en verwarring in de kerk was zoo groot, dat alle men schen er uit snelden. Op hetzelfde oogenblik hoor de men op nieuw een slag als het geknal van een zwaar stuk geschut en eene nieuwe massa vuur viel op den toren; welke zich in drie stralen scheen te verdeelen; de eene nam zijne rigting in de lucht noordwaarts, de tweede drong in den toren, en de derde liep langs denzelven. Alle personen, die zich in den uitgang van de kerk bevonden, werden te gen den grond geworpen; slechts één man gedood, en eene vrouw werd niet dan met veel moeite in het leven teruggebragt. De schrik was algemeen. Een hagelbni volgde op den slag. Intusschen stond de toren in brand; en de inwoners moesten wedijveren om den brand meester te worden. Het uurwerk is' blijven stilstaan, en de wijzer toont het uur aan, waarop de gebeurtenis heeft plaats gehad. Naar luid van berigten uit Koblents, blijkt lij de opening der aardappel-kuilen, dat alle vrees voor een toenemend bederf onder deze aardvrucht onge grond was. en dat de belangrijke, daarin bewaarde, kwantiteiten volkomen goed zijn gebleven. De spe culanten die op zeer hooge prijzen in het voorjaar gerekend hadden, worden nu, door de waarschijnlijke daling derzelve met een belangrijk verlies bedreigd. Reeds is door de landhuishoudkundige vereeniging van Rijnpruisen tot een verzoek om opheffing van het verbod van uitvoer aan de regering besloten. Men schrijft ons uit Maastricht 31 MaartGis teren is alhier gevankelijk binnengebragt zekere C., landbouwer te Margeraten, verdacht van, met een geweer waarop twee kogels waren, zijne stiefmoeder, welke des nachts in eene alcove te slapen lag, in het hart en den rug te hebben geschoten ten ge volge waarvan dezelve onmiddelijk is overledenzijnde gelukkig de stiefvader, welke naast zijne vrouw lag, niet getroffen. Deze daad schijnt het gevolg le zijn van het onmatig gebruik van sterken drank, en hoofd-

Krantenbank Zeeland

Zierikzeesche Nieuwsbode | 1846 | | pagina 1