ZIERIRZEESCHE
NIEUWSBODE.
donderdag
t te zierikzs
'an Vrijdag
ALWEER WAT GROOTER.
"blokkeel 1 '"U moet nQ t>ijna l'/i cent zegelregt van
(17; ,elk velletje papier betalen, maar wil dan nu
TSCHAPPIJ
ihappijt,
Nieuwstijdingen.
BELGIË.
NEDERLAND.
gemengde berigten.
door Hare Maj(
Canapé-Kussen ,/-t
g, getrokken wc J\#
d gem een e bezigt;
larij, des raiddag
liet Stadhuis,
wordt, en d;
moge vele
nemen, hetzij
verkiezende, ka
de Looze, Bockhj
8Februarij. lede ,x
deriiigvaudeVooi
leu inzenden aan ij
Couran
a 1st worden, op t
aughebbeudeu w( c
auderdag den 5 ft
>p vertoon der l
Lot op f 1. De l J
amer plaats hel
221«
Tweede Jaargang.
1846.
5 februarij.
da
De ZIERIKZEESCHE NIEUWSBODE wordt eiken Donder-
morden uitgegeven bij P. de Looze en is vcrkrijgb
alle Boekbandelaren en Postdirecteuren in dit rijk.
is voor driemaanden hiuuen de Stad, ƒ0,50 en ƒ0
Zierikzee, vet „rijs
ïrwondingin pranco door het geheele Rijk
ne geldboete
,00
Donderdag 5 February
Vrijdag 6
Zaturdag 7
Zondag 8
Maandag 9
Dingsdag 10
Woensdag 11
Opgang der Zon
ur. min.
7 IS
Ondergang.
De prijs der Adverlenliën is Tien Cents de regel, behalve
35 Cents zegelregt voor elke plaatsing; dezelve kunnen in"
gezonden worden tot des Woensdag middag 12 nre; na welk
tijdstip zij voor het eerst uitkomend N°. niet ineer wor
den aangenomen. Brieven Franco.
van ontvreem
r, in eene go
iten.
Ja'J. geëerde lezers, de Nieuwsbode is thans
wederom iets grooter geworden; eene maand
is er nu na de heerlijke verrijzenis verloopeu,
uw!'— 22dito~ eene maaud dus slechts is de verrezen Nieuws-
?nbrugge. 23 bode oud en ziet hij groeit reeds wederom
zoon van A. p. t aan je[s c]at aan zijue lezers niet an-
van G. C. Belli n i l
uizabetb simtne; ders dan welgevallig zijn kan, daar zij nu
P. Vcrseput. - wederom meer letters voor hun geld krijgen.
p" Axc1, De Nieuwsbode blijft steeds, ook in dit op
astei p v z'§'-> aa" z'jn ouc' karakter gelijktoen onze
akelige zegelwet nog zoo akelig niet was als
nuen nog vrijdom verleende aan alles wat
chtgenoot van k [beneden de 2 vierkante palmen groot was
senoot'vau ^pf zorgde de Nieuwsbode dat zijne grootte steeds
an g. Noordbcr Jieel digt bij de twee palmen was, maar er
toch beueilen bleef; hij was toen zoo groot
jals hij maar kon; dit nu wil hij weerdoen;
'levens ook zorgendat hij wederom zoo groot
'verschuldigd Ijs, als hij voor dit geld maar eenigzins zijn
g- bolle, c
daarvan ten s|
van den Nok
te Zierikzee. (i
IN LEVENS
inden.
ie hel.
Wethouder der Stad
Geneeskundig Ot
bet Utrechts Genoot
kannu nog een smal streepje meer, en hij
zou 2 cent moeten betalenen nu laat hij dat
i streepje er maar af.
Niemand zal wel vooronderstellen, dat de
Nieuwsbode de schatkist zoo lief heeft als zijn
eigen sackware dit het geval, dan zou hij
gaarne die 2 centen offeren, maar het tegen
deel is waar, de Nieuwbode heeft even als al
diegene van zijne lezers, die niets uit de
schatkist trekken, doch er onophoudelijk in
moeten storteneen verschrikkelijke hekel aan
die leelijke slok-op, die ons aan alle kanten
bijt en uitzuigt. En daarom de hand op den
zaken aan de schatkist niet meer gegeven
dan volstrekt noodig is; want het hemd is
de LatjjnscLo sd nader dan de rok, zegt het spreekwoorden
■Ptien en Schoolop,: ajg wjj {]00[, a[ Jjgt geven aan f]e schatkist arm
geworden zijn, dan zal de schatkist ons niets
gevenintegendeelook de armen moeten
agees U0S betalen, van het voor aalmoezen gekochte
broodeene hatelijke belasting niet waar
Éilezersdie belasting op het brood, vooral in
I ^ure bjden zoo als nu, en de schatkist vaart
er wel bijdat er nu meer brood dau anders
gegeten wordt, vooral door de armen, en
daarom als gij aan armen een aalmoes geeft,
vloeit een derde deel daarvan en misschien
meer in de schatkist.
Ongelukkig onze stad, wier finantiën zoo
achterlijk zijn, dat voor het binnen derzelver
poorten gegeten brood, die belasting nog
voortdurend zoo verschrikkelijk moet verhoogd
blijven. Maar hoopen wij op beter, er zijn
dan toch ook onder ous bestuur nog wel
mannen die het volks-belang wezenlijk voor
staan, en zeker bevorderen zullen, als het
maar kan; de omstandigheden echter hinden
zoo veler handen.
Neen! dan is de zegelwet, hoe akelig anders
ook nog minder onmcuschelijk, zij stelt slechts
eene belasting op de voortbrengselen der druk
pers, het is eene belasting op het vrije schrij
ven op de algemeene verspreiding van nut
tige wetenswaardige daadzaken, ophot couran
ten lezen, het is eene belasling waaraan ieder
die geën geld heeft zich des noods kan ont
trekken; maar de belasting op het eten drukt
^arrnen en rijken even zeer. ja in verhouding
"e armen nog meer dan de rijken.
lel is de taak der vrije drukpers de over-
■t'o'ug van dei gelijke waarheden, meer en
eer onder de natie te verspreidenzoo zij
aan hare beslemming zal beantwoordenen
medewerken tol verhaasting van de verbetering
het bereiken van
rlijksch inkomen to
260 :-/• 300;-/-3
van deelneming,
te verzekeren, eeoe'
300 .--f360.- - f 40
waarop men heeft d
n tot het duurzame
aan den min- als n
te kunnen deeloe
er to zijn, hebben
voorzigtigheid
inrigti
eeneuit naauwkei
k geslacht.
Ie verschillende kli
- volledigste bewys,
i allen opzigte aaob
men, bij den Agent
Ike nog een
recommande
lelofte van ef
uitgever dei
P. DE LOOZE.
onzer staats-instellingen die het volk eenmaal
van den rand des verderfs zullen moeten ver
lossen, dat het nu regelregt le gemoet gaat.
Om op de nieuwe vergrooting van den
Nieuwsbode terug te komen de geëerde lezers
gelieven dezelve aan te merken, als een bewijs
van de erkentelijkheid des uitgevers voor den
uitstekenden bijval, die zijne zoo hoogst nuttige
onderneming te beurt valt, terwijl hij niets
onbeproefd laat, om aau dezelve alle mogelijke
belangrijkheid bij te zettenten einde zich van
dien bijval bij voortduring te verzekeren.
De stoutheid der kwaadwilligenwelke zich ten
plattelande door diefstallen, brandstichtingen en
moorden kenmerkt, begint alle palen te buiten te
gaan en het zwervende geboefte ontziet noch staat
noch geslacht, noch ouderdom. In de West-Vlaau-
dersche gemeente Bolleghem kwamen 10 a 12 kin
deren uit de school en keerden naar huis; ieder
droeg twee of drie brooden, de belooning van zijnen
ijver en naarstigheid, toen er schielijk eene bende
landloopers verscheendit gespuis uit den aard wreed
en barbaarschstorte als wolven onder de schapen,
op die onnoozele krachtolooze kinderen en rukte hun
de brooden uit de handen welke zij vol vreugde
bij hunne moeder meende te brengen
Te Valburg, in de Betuwe, is, naar men verneemt, den
27 Januarij een verschrikkelijk ongeluk gebeurd. Bij een
aldaar wonende landbouwer werden geduriglijk uit eene
kuil aardappelen gehaald; de knecht wilde des nachts tus-
schi'U 26 en 27 Jan. den dief opsporen. Hij had nog niet
laug met een geladen geweer gestaan, of hij ziet een man
met alle voorzigtigheid den kuil nadereD, om weder eenige
aardappelen te stelen. De knecht schiet zijn geweer op den
dief af, dien hij zoodanig treft, dat rhij onmiddelijk den
geest gaf. Den gevallene naderende, erkent hij zijn vader;
in zijne wanhoop loopt hij naar een bijgelegene kolk, waar
in hij zich verdrinkt.
's Gravenhage, 27 Jan. Heden avond is in een
slop aan den Zwarten wegop den grond in eene
zoogenaamde kabas of mand, gevonden een levend
kind van het mannelijk geslacht, hoogstens vierda
gen oud. Men tracht de ontaarde moeder op te spo
ren, die, indien men haar ontdekken mogt, de wel
verdiende straf voor haar misdrijf zal ontvangen.
's Gravenhage, 1 Februarij. HH. MM. de Koning
en de Koningin. HH. KK. HH. de Prins en Prinses
van Oranje, HH. KK. HH. de Prins en Prinses
Frederik der Nederlanden en Hoogstderzelver dochter,
H. K. H, Prinses Albert van Pruissen en HH. KK,
HH. de Prinsen Alexander en Hendrikmet gevolg,
hebben heden de godsdienstoefening in de kloosterkerk
bijgewoondonder bet gehoor van den hofprediker
D.' Dermout. ZWEerw. heeft in eene indrukwekkende
rede het droevig afsterven van den jeugdigen Prins
Willem Frederik Nikolaas Albert herdacht, en bij die
gelegenheid woorden van troost en zalving gesproken,
naar aanleiding van psalm 103, vers 15, 16 en 17.
Het was plegtig, de gansche koninklijke familie, in
rouw gehuld te zien plaats nemen in de voor haar
bestemde loge, en nog aandoenlijker was het oogen-
blik waarop de ouders van den afgestorvene ter kerke
intraden overstelpt van aandoening en zigtbaar ziels
verdriet. De gansche gemeente was diep doordrongen
van deze treurige plegtiglieid en vereenigde haar gebed
met dat van haren herder, dat de Almagtige het ko
ninklijk geslacht voor verdere rampen mogte behoe
den.
Zierikzee, den 29 Januarij. Een onzer geachte me
dewerkers zendt ons het volgende omstandige ver
haal van de bekende mishandelingen om den gods
dienst, welke in Rusland in dezen tijd ongestraft plaats
hebben; het is uit een der Parijssche bladen vertaald
en aan de geloofwaardigheid van hetzelve valt helaas
niet te twijfelen. Wij deelen het volgaarne aan onze
lezers mede, te meer omdat er tegenwoordig veel
van Russische handelingen en Russische denkbeel
den gesproken wordt, zij kunnen daaruit den echt
Russischen geest leeren kennen.
Voor eenige dagen woonden de uitgewekene Polen
te Parijs, in de kerk van St. Rocheene lijkdienst
bij, gevierd ter eere der zeven en veertig, onlangs
met eene ongehoord verfijnde wreedheid ter dood
toe gemartelde nonnen in de stad Witebeskin Polen.
Deze nonnen, welker orde sedert onheugelijke tij
den gevestigd was nabij liet dorpje Kownowaren
van Razel, en vervulden bij liet volk bijna dezelfde
zending, als onze zusters van liefdadigheid. Zij on
derwezen de kinderen, verzorgden de weduwen en
grijsaards en ondersteunden de armen van de vruch
ten van haren arbeid. Hun aalmoezenier was een
priester, genaamd Siémaski, die bisschop vervolgens
opperpriester en toen een afvallige werd, en zijne
voormalige boetelingen in zijne misdaad trachtte me
de te slepen. Maar hij deed vergeefsche moeite en
na nutteloos beloften, zachtheid, gestrengheid en be
dreigingen gebezigd te hebben omringden op zekeren
nacht kozakken hét klooster, grepen de nonnen met
de stuitendste onbeschoftheid aanbonden haar en
sleurden haar in dien toestandte voetnaar Wi
tebesk ongeveer twintig mijlen van Kowno. Daar
werden zij in een Grieksch nonnenklooster opge
sloten en aan die nonnen tot dienstboden of veeleer
tot slavinnen gegeven. Gebezigd tot liet ruwste
en vernederendste werk, scliaarsch gevoed met een
weinig zwart broodontving ieder van hen eiken
Vrijdag vijftig stokslagen, en weldra waren hunne
uitgeputte ligchamen bedekt met lidteekenen en won
den, Maar zij legdeneenen moed aan den dag, die
de wreedheid harer vervolgers overtrof. De gram
schap van den afvalligen Siémaski steeg hierdoor
nog hooger: hij deed de ongelukkigen in ijzers sluiten,
en veroordeelde hen tot dwang—arbeid. Men dwong
haar tot oppermans diensten bij de metselaars, die
het bisschoppelijk paleis bouwden. Sommigen van
hen dompelde n»n tot aan den hals van tijd tot
tijd in en onder wno omdat zij weigerden af
te vallenanderennaar Ut- Mijnen gezonden en op
de gevaarlijkste plaatsen gesteld, werden verpletterd.
Dikwijls heeft men den bisschop ze/ deze heili"en
wier standvastigheid hem tot een soort van r.,.
vervoerde, met eigene handen zien slaan. Eens be
sloot hij haar eene zijner kerken te doen binnen
treden. Zij werdenonder knellende slagenmet
bloed bedekt, door policiebeambtendoor liern aan
gemoedigd voortgesleurd, Op dat tijdstip beval de
abdis de zusters voor de kerkdeur te knielen en
eenen ambachtsman eene bijl uit de hand rukkende,
bood zij dien den afvalligen bisschop aanzeggende:
«Gij zijt onze priester geweest, wordt nu onze beul.
Houw onze hoofden af, en werp hen met onze lijken
in uwen tempel, want, levend zult gij er ons niet
in aanschouwen 1"
Eindelijk, gedrongen er een einde aan te maken,
verzamelt Siémaski mannen, gekozen uit het laagste
gemeen. Hij maakt hen dronken en spoort hen aan
door zijne beloften en door zijne tegenwoordigheid:
«Ik lever haar aan u over, zegt hij." En deze
beesten in menschen gedaante, wierpen zich op de
edele maagden en bezoedelden haar met hunne on
reine handen. Wij werpen een sluijer over deze
wandaden der helle waardig. De heilige heldinnen
worstelden met eene bovennatuurlijke kracht, maar
zij betaalden hare overwinning duur.
De soldaten van Siémaski rukten acht van haar de
oogen uit; andere hadden de wangenlippenooren,
het gelaat afgerukt, verscheurd; twee stierven er,
onder den voet getrapt en door stampen met de hielen
afgemaakt.
Haar geloof heeft deze beproevingen overtroffen
geene enkele heeft gewankeldmaar dertig zijn er
gestorven. Van de zeventien nog levende, hebben
er slechts drie kunnen ontsnappen; niet zonder leed
wezen hebben zij hare gezellinnen kunnen verlaten;
maar zij versterkten zichdoor de hoop van iets goeds
te zullen kunnen uitwerken, voor haar geloof en
voor haar vaderland, door de getuigenissen, welke
zij voor geheel Europa hadden af te leggen. Na het
doorstaan van duizende gevarendrongen zij door tot
in Oostenrijk, en eêne van haar, ue eerwaardige abdis,
is tegenwoordig te Parijs.
Wij willen bij dit verschrikkelijk verhaal niets
meer voegen, maar de verontwaardiging van alle
edele harten laten spreken, wij zullen alleenlijkmet
de geheele verontwaardigde drukpers, zeggen: wij
zijn niet meer in den tijd der ridderlijke kamp
vechters; maar die dagen zouden weder kunnen aan
breken onder het vuur der openbare verontwaardi
ging, indien het Russisch bestuur voortging, ons de
barbaarsche buitensporigheden te herinneren der Tar
taren, die het verdrongen heeft.
Weekblad La Semaine, van dep 26 Oct 1845.
In Rusland lieerscht een schrikbarende fi'Vuitïele nood
waarvan echter de Keizer niel schijnt' .ten. Ongelukkig
het land, waar de Vorst slechts door dt oogen van anderen
rietTe Rome heerscht thans eene felle koudezooda
