ZIERIKZEESCHE NIEUWSBODE.
Nieuws tijdingen
-
B3B.RÏ©TTSW>«
N.° 50. (eerste jaargang.) jj §44<
Het abonnement is VRIJDAG u^Save geschiedt
2^3Cts.in de week. op maandag, woensd.
Eukele nummers 2 rfcnwvo*»» en. vrijdaSdes voor-
Cents. 25UCJrOBEK. middags.
Te Waalwijk zijn brandbrie
ven rondgezondendie door een'
schoenmaker op de leest vervaar
digd waren. Vertrokken eene
kolonne Zuidhollandsche bede
laars zich rigtende naar het al
gemeen depót te Ommerschans.
Zou men de geheele provincie
Drenthe tot geene bedelaars-ko
lonie kunnen inrigten Waar
moet het met de toenemende ar
moede in Nederland heen?
Hoe ongeloofbaar het schijnt, is
het echter eene onloochenbare
waarheid, dat alhier, dooreen'
haas een muis het leven is beno
men door dezelve den kop af te
bij ten
INGEZONDEN STUKKEN.
Mijn Heerde Redacteur.
De verlichting en zedelijke
verbetering, welke men in onze da
gen zoo luide hoort toejuichen
schijnen naar mijne wijze van
zien, niet altijd het gewenschte
doel te bereiken en ik twijfel
geeuzins, of UEd. zal niet aarze
len, gereedelijk met mij toe te
stemmen zoowel uit hetgeen ik
hier nederschrijfals uit de on
dervinding zelve, dat, vooral bij
het opkomende geslachthet eene
en het andere nog veel' te wen-
schen overlaat. «Sedert een aan
tal jaren heb ik mijne boomvruch
ten in uwe stad pnbliek doen
afslaan. Wanneer ik in eenzaam
heid nadenk, en het verledene met
het tegenwoordige vergelijk, dan
moetik rond uit bekennen dat,
niettegenstaande de verlichting en
beschaving onzer dagen vele ge
breken hand over hand toenemen,
welke gebreken zeer zigtbaar wor
den wanneer ik met mijne
vruchten op de bewuste plaats ver
schijn.
Ik herinner mij nog dat de
groenvrouwtjes welke daar eene
eerste plaats bekleeden, menschen
waren zacht als fluweel: het
was een lust aan haar te verkoo-
pen; doch nu is dit veranderd,
dat geslacht is zoo sterk verbas
terd dat de vorige zachtheid en
zedelijkheid bij haar geheel
verbannen schijnt te zijn.
En of dit ook eene nieuwe uit
vinding is weet ik nog niet regt;
maar ik weet door ondervinding
maar al te zekerdat er nu niet
eene groenvrouw is die niet zoo
sterk van tongspieren is, dat ikhet
nimmer durf wagen aan ééue der-
zelve een bits woord toe te duwen.
Onlangs werd de zucht naar het
bezit van mijne vruchten zoo
blijkbaar, dat het mij onmoge
lijk was, langer te zwijgen. Ik
zeide zoo bedaard als mogelijk
was, Vrouwtje; gij neemt zulke
handenvol maar toen kwam er
wat uit tegen den Goeschen lang-
rokik moest op mijne tanden
bijten, om het te knunen verdra
gen, Mijn Heer, gij zoudt het
moeten zienom het te gelooven,
als ik kersen pruimenappels
of peren inde weet laat brengen,
dan proeven die vrouwtjes zoo
grof, dat mij niet zelden de tra
nen in deoogen komen. Niet lang
geleden toen zulk eene treurige
vrijmoedigheid plaats greep
vraagde mij een heer 'met een
blinkend kruis, uit den tiendaag-
schen veldtogtop de borst, die
ook zeker nog al veel te zeggen
heeft en medelijden met mij had;
Hoertje, wat scheelt er aan? maakt
gij geen geld genoeg En omdat
ik die vraag maar niet oogenblik-
kelijk met een volmondigja
koude beantwoorden; (want mijn
gemoed was zoo voldat ik wel
denken, maar in het geheel niet
spreken kon)werden die mond
jes gezamentlijk als Sluisdeuren
