Gedeputeerde neemt ter plekke kennis van bezwaren tegen plan
Gabor niet aanwezig bij1
oprichting Vekabo Zeeland
70 Bezwaarschriften tegen ontwerp landinrichtingsplan ruilverkaveling Walcheren
Kleine landschapselementen
van SBB naar stichting
Startnotitie MER Kust
W. Zeeuwsch Vlaanderen
Naar aanleiding van de bezwaren
die bij GS zijn binnen gekomen te
gen het ontwerp landinrichtingsplan
voor de ruilverkaveling Walcheren
bracht gedeputeerde voor Ruimtelij
ke Ordening L. Nederhoed-Zijlstra
vorige week een oriënterend werk
bezoek aan de streek. Zij nam onder
meer kennis van de grieven die va
der en zoon Piet Lampert uit Bigge-
kerke hebben tegen het op hun
grond geplande bos.
Het eind van de voorbereidingsperi
ode voor de ruilverkaveling Walche
ren komt in zicht. Het stadium van
het voorontwerpplan is gepasseerd,
en momenteel ligt het ontwerpplan
bij GS ter vaststelling. Hierin is nog
dit jaar voorzien. Voordat op 24
maart 1994 de stemming plaats
vindt zullen in het gebied nog diver
se voorlichtingsbijeenkomsten
worden gehouden.
De ca. 70 bezwaren die GS heeft
ontvangen hebben onder meer be
trekking op de geplande boscom-
plexen, het waterbeheersingsplan
en de natuurontwikkeling bij Oranje
zon/inrichting Breeweg. Het recente
werkbezoek was bedoeld om zich
een beter beeld van deze bezwaren
te kunnen vormen, aldus mevrouw
Nederhoed.
De geplande boscomplexen zijn ge
situeerd langs de gehele kuststrook,
als uitvloeisel van het Streekplan
Zeeland. Een van de bedrijven die
hiermee te maken heeft is dat van
Piet Lampert.
Theoretische benadering
Vader en zoon Lampert exploiteren
dichtbij de kust een ruim 50 ha
groot akkerbouwbedrijf annex mini-
camping. Van de 32 ha grote huis
kavel moet volgens het ontwerp-
landinrichtingsplan 22 ha verande
ren in bos. Lampert is daar faliekant
tegen, hetgeen hij tijdens het werk
bezoek onomwonden duidelijk heeft
gemaakt. "In de eerste plaats hoort
er van nature helemaal geen bos op
de klei. Kenmerkend voor het Wal-
cherse landschap is juist zijn open
karakter. Door de aanleg van bos
wordt ook nog eens het zicht op de
duinen aangetast, terwijl aan het
duinsilhouet als landschappelijk
Het gezelschap op het bedrijf van fam. Lampert in Biggekerke, v.ln.r. Piet Lampert, J. de Regt (Landinrich-
tingsdienst), gedeputeerde mevrouw Nederhoed, beleidsmedewerker Landinrichting van de provincie G.
Beckers, secretaris van de Landinrichtingscommissie R Roks, inspecteur Landinrichting H.A. Okma, de
heer Schouwenaar (Kadaster) en Piet Lampert jr.
kenmerk juist zoveel waarde wordt
gehecht. Ik begrijp best dat er nu
andere belangen bij een verkaveling
meespelen dan tien jaar geleden,
maar laat men de invulling daarvan
dan in overleg met de belangheb
benden doen en niet vanuit een
puur theoretische benadering zeg
gen "dat moet bos worden". Het
kan toch niet zo zijn dat men ge
woon op de kaart de verschillende
gebieden aanwijst waar bos en na
tuur moeten komen, zonder zich
over de situatie ter plekke te bekom
meren. Het begint daar wat ons be
treft wel op te lijken, want er wordt
al vijf jaar niet naar ons geluisterd.
Als men enige souplesse zou be
trachten en wat praktischer zou
werken kunnen alle partijen tevre
dengesteld worden. Nu is het zo dat
het ene belang moet wijken voor
het andere belang, zo ga je toch niet
met elkaar om?"
Een van de kritiekpunten van Lam
pert, ook verwoord in een bezwaar
schrift aan het college van GS, is
dat het bos op de beste landbouw
grond is gepland. Als er dan toch
bos moet komen zou dat beter op
marginale landbouwgronden kun
nen gebeuren. Ook zijn er in de om
geving diverse boeren die stoppen,
terwijl Lampert de laatste tien jaar
juist veel in het bedrijf geïnvesteerd
heeft. Piet Lampert sr.: "Er zit op dit
bedrijf een jonge boer die er tegen
aan wil, die in tien jaar veel verbete
ringen op het bedrijf heeft
aangebracht, onder meer in draina
ge van de grond, en die door de
komst van het bos de poten onder
de stoel vandaan gezaagd ziet wor
den. Hier in de omgeving begrijpt
niemand waarom men goede land
bouwgrond heeft uitgekozen voor
bos, terwijl op 700 meter afstand
kwalitatief veel mindere grond ligt.
Tijdens het bezoek wordt aangege
ven dat een van de uitgangspunten
is dat de totale bedrijfssituatie van
belanghebbenden er niet op achter
uit mag gaan. Beleidsmedewerker
Landinrichting van de provincie Ge
rard Beckers: "Het is niet te vermij
den dat je op goede landbouwgrond
terechtkomt voor natuur, en soms
moet je daar zelfs huiskavels voor
gebruiken, hoe spijtig dat ook is
voor de betrokkene. Maar een boer
moet in alle gevallen volledig ge
compenseerd worden, het liefst in
grond en desnoods in geld".
Omgekeerde wereld
Voor de 22 ha huiskavel die in bos
moet veranderen krijgt Lampert, vol
gens het ontwerpplan, compensatie
in de vorm van andere grond. Van
echte compensatie is geen sprake,
maakt deze duidelijk. Hij krijgt er so
wie so veel slechtere grond voor in
de plaats, op een afstand van twee
tot vijf km van huis en krijgt op de
nieuwe kavels waarschijnlijk ook
nog eens met beheersmaatregelen
te maken. "Voor ons is het een pure
verslechtering, en ik dacht dat een
van de bedoelingen van een ruilver
kaveling toch is een verbetering van
de bedrijfsstructuur. We hebben als
landbouw de verkaveling destijds
zelf aangevraagd, maar zoals het nu
gaat, dat is de omgekeerde wereld".
Argumenten als zou het bos positief
zijn voor de bezetting van de mini-
camping weerspreekt Lampert be
slist. "Het bedrijf ligt vlak bij de
kust, en daardoor zijn er in het hele
seizoen voldoende gasten. Meer
hoeft echt niet. En de mensen ko
men hier niet voor het bos, men
komt voor het strand, en om te fiet
sen in het prachtige open land
schap. Als men bos wil dan gaat
men wel naar de Veluwe of naar
Drente".
Vooral door die gunstige ligging zou
bedrijfsverplaatsing voor Lampert
een zware aderlating betekenen. De
mini-camping, een wezenlijk onder
deel van het bedrijf, zal dan veel
minder opbrengen of wellicht niet
eens meer mogelijk zijn. Waarschijn
lijk is verplaatsing financieel niet
eens haalbaar, vanwege de slechte
tijden waarin de akkerbouw mo
menteel verkeert.
Inspecteur Landinrichting ir. H.A.
Okma, ook bij het bezoek aanwezig,
beaamt volmondig dat "vanuit de
ondernemer Lampert gezien" de
plannen voor de ruilverkaveling Wal
cheren zeer nadelig uitwerken. De
ruilverkaveling op zich is in zijn ogen
positief voor alle partijen, dus ook
de landbouw. Lampert wil dat wel
geloven, maar het wil er bij hem niet
in dat dit opweegt tegen het one
venredig zwaar duperen van indivi
duele bedrijven. Hij is er dan ook
teleurgesteld over dat de vertrou
wensmensen van de landinrichting
scommissie de nu voorliggende
variant als de "minst kwade" heb
ben aangemerkt.
Vader en zoon Lampert hebben nog
niet alle hoop opgegeven. Hun be
zwaarschrift aan GS is nog in be
handeling. Er zijn overigens maar
liefst 70 bezwaarschriften tegen het
voorontwerp ingediend. Ook
bestaan er twijfels over de financië
le haalbaarheid van de plannen.
Het kampeerseizoen is weer
voorbij. De mini-campings liggen
er verlaten bij, nu breekt weer de
tijd aan om orde op zaken te stel
len en indien nodig veranderin
gen aan te brengen. Als we de
balans opmaken blijkt 1993 een
matig tot goed jaar geweest te
zijn. Het voorjaar was goed,
maar het hoogseizoen was geen
topper zoals de afgelopen jaren
wel het geval was. Door het
slechte weer in de maanden juli,
augustus en september was dit
niet verwonderlijk, ook grote
campings klaagden over minder
kampeerders. Toch hebben het
afgelopen jaar weer meer kam
peerders de weg naar de mini-
camping gevonden, kamperen bij
de boer blijkt nog steeds in de lift
te zitten. Daar vindt men nog
rust, ruimte en vooral betaalbare
prijzen. Dit laatste zal vooral in
economisch slechte tijden een
pluspunt zijn.
Half oktober is dan eindelijk de
WOR door de Tweede Kamer
aangenomen. Nu nog aanvaar
ding door de Eerste Kamer en de
wet kan in werking treden. Wat
is er nu veranderd? Niet veel, al
leen wordt nu de verantwoorde
lijkheid over de uitvoering van de
AMFEKEN
U DE
\OJ)0£R
\EDEKAT/E ZEELAND
wet hoofdzakelijk bij de gemeen
ten gelegd. De grote vraag is dan
ook: "Hoe zullen de gemeenten
de nieuwe wet interpreteren?"
De regeling blijft dus 10 eenhe
den het gehele seizoen en 15 in
een korte periode die door de ge
meenten zelf ingevuld zal wor
den. Vekabo heeft steeds gepleit
voor 15 eenheden het gehele
seizoen, maar aan deze wens is
niet tegemoet gekomen. Nu de
gemeenten volledig zelf mogen
beslissen over de periode van
uitbreiding zal de uniformiteit in
Zeeland weer ver te zoeken zijn.
Verder staat in de wet dat het
kleinschalig kamperen niet meer
beperkt blijft tot boerenbedrij
ven. Gemeenten krijgen zelf vol
ledig de bevoegdheid vrijstelling
te verlenen. Voor kampeerboe-
ren die geen opvolger hebben is
dit een positieve zaak. Ze zullen
nu niet verplicht zijn hun mini-
camping te sluiten als ze actief
stoppen met boeren. Anderen
zullen het hier zeker niet mee
eens zijn, zij zijn bang dat straks
ook "burgers" met een stukje
grond een mini-camping begin
nen. De gemeente Westen-
schouwen heeft deze problemen
al voorzien en een notitie op
gesteld om d.m.v. zonering te
voorkomen dat er nog meer
mini-campings komen. Andere
gemeenten in Zeeland zullen ho
pelijk dit voorbeeld volgen.
Het is nu definitief, staatssekre-
taris Gabor komt niet naar Zee
land. De heer Gabor was
gevraagd om als spreker op te
treden op de oprichtingsverga
dering van Vekabo Zeeland,
hoogst waarschijnlijk op 13 de
cember a.s. Wij van Vekabo Zee
land zijn diep teleurgesteld want
in principe was al beslist dat hij
zou komen. Jammer, misschien
komt er een andere hoge piet
van het ministerie, maar dat we
ten we op dit moment nog niet.
Op 16 november vindt de over
dracht plaats van een aantal kleine
landschapselementen in het zuid
westelijk deltagebied van Staats
bosbeheer aan de Stichting Behoud
Natuur en leefmilieu. Tijdens de bij
eenkomst in Hotel Terminus te Goes
zal ook ZLM-voorzitter H.C. van der
Maas een lezing verzorgen.
De kleine landschapselementen
(kle) die worden overgedragen aan
de SBNL zijn onder meer overhoe-
ken, bosjes en dijken. Over heel ne-
derland krijgt de stichting er hiervan
in eerste instantie ca. 1.000 ha van
SBB in beheer. Als na vijf jaar blijkt
dat dit goed gaat volgt nog een
overdracht van 2.500 ha. "De af
spraak is dat we het dan in langduri
ge erfpacht krijgen", licht
medewerker opleidingen en voor
lichting van SBNL Fred Rabe desge
vraagd toe. "Die eerste 1.000 ha
krijgen we alleen maar in beheer".
Volgens de SBNL-woordvoerder
wordt het beheer wezenlijk anders
dan via Staatsbosbeheer. "Het gro
te onderhoud verrichten we zelf, on
der meer door de inzet van
banenpoolers en jwg-ers (jeugd
werkgarantieplan). Het jaarlijkse be
heer, zeg maar het gebruik, willen
we zoveel mogelijk afstaan aan de
gebruikers van de landschapsele
menten, zoals jagers (wildbeheer-
eenheden), vissers, schapen
houders, recreanten etc.
Die hebben direct belang bij de in
standhouding van de landschaps
elementen, dus op deze manier heb
je de beste garantie dat het goed
gebeurt".
"Tot nu toe blijft het beheer zelfs
vaak achterwege, waardoor de
waarde van bijvoorbeeld bosjes hol
lend achteruit is gegaan. Snelle
groeiers krijgen de overhand terwijl
trage groeiers totaal niet aan bod
komen. Door een goed en afgewo
gen beheer ontstaat er veel meer di
versificatie in de flora en fauna".
Per 1 januari 1994 is het maken van
een milieu-effectrapport ten aanzien
van landinrichting verplicht. Een
door de Landinrichtingscommissie
Kust West Zeeuwseh-Vlaanderen
opgestelde startnotitie MER voor de
herinrichting in het betreffende ge
bied ligt van 1 november tot 1 de
cember ter inzage in het provin
ciehuis te Middelburg, in de ge
meentehuizen van Sluis en Oost
burg en bij het waterschap het Vrije
van Sluis.
Een ieder kan voorstellen doen voor
de richtlijnen voor het opstellen van
het milieu-effectrapport. Schriftelij
ke reacties kunnen tot 1 december
a.s. gericht worden aan het college
van GS van Zeeland.
