^DoW
Over katten gesproken: Ze
zijn niet voor de poes!"
Commissie Algemeen Werk Het algemeen plattelandsjongeren werk
onder redaktie van de Perskommissie
Bond van Plattelandsvrouwen
voor Zeeland en Noord-Brabant.
Adres:
C.J. de Jonge-Stols
Brouwerijweg 2, 4424 CH Wemeldinge
Waar
ALGEMEEN
VRIJDAG 1 OKTOBER 1993
■J2
Op 4 oktober is het weer zover: het
is dierendag. In alle kranten en tijd
schriften staat het dier volop in de
belangstelling. Wij wilden ons licht
daarom eens laten schijnen op een
heel gewoon dier: onze huis-, tuin
en keukenpoes.
Hoe huiselijk is het beeld van een
snorrende poes, heerlijk opgerold in
z'n mandje of nog liever midden op
de bank of in een luie stoel? Hoe
verterend is het beeld van een
poes zittend op de vensterbank zijn
vacht warmend in de zon? In het
dagelijks leven zien we veel poezen,
in alle kleurschakeringen zwart,
rood, wit en grijs met diverse com
binaties hetgeen de meest mogelij
ke en onmogelijke tekeningen kan
opleveren.
De vraag hoe deze van oorsprong
wilde dieren een zo geliefd huisdier
zijn geworden kan door weinig men
sen beantwoord worden. Het is een
oud verhaal dat waarschijnlijk al
5000 jaar geleden begon. De wilde
katten, aangetrokken door de ratten
en muizen in de graanschuren wer
den door de mens als handige
ratten- en muizenvangers be
schouwd en zijn zo langzamerhand
een echt huisdier geworden.
De oudste wandschilderingen, die in
Egypte worden gevonden over kat
ten waren 3000 jaar oud. In
Egypte werden katten
vooral gebruikt voor de
jacht, maar ook als huis
dier. Er zijn afbeeldingen
gevonden van katten, zit
tend onder de stoel van
hun eigenaar. In Egypte
was het verboden de die
ren uit te voeren. Maar rei
zigers en handelaren
smokkelden de katten
toch mee en zo kwamen
ze terecht in andere delen
van de wereld. In Egypte
waren katten heilig. Ze
werden gebruikt om de
enorme hoeveelheden
graan te beschermen te
gen ongedierte. Het ver
haal wil dat wanneer een
kat stierf de leden van de
familie waartoe de kat be
hoorde, hun wenkbrau
wen afschoren als teken
van rouw. Zowel gewone
huiskatten als de tempel-
katten werden na hun
dood bewaard als mum
mie en in de graftombes
bijgezet.
Een legende uit het "Verre
Oosten" vertelt dat de ko
ningen van Siam (nu Thai
land) katten hielden als
bewakers van hun paleis.
In China en Japan was de
kat behulpzaam in de
zijde-industria Ratten en
muizen vormden een ge
vaar voor de zijdecocon,
de kat ving de belagers
van de cocon en bewees
zo zijn diensten. Ook be
waakte hij waardevolle
manuscripten, die in de
Japanse tempels werden
bewaard.
Tijdens de "Middel
eeuwen" kreeg de kat
opeens iets te maken met
het "kwaad". Katten zou
den bij heksen of duivels
horen. Door heel Europa
werden ze bij duizenden
gedood. De gevolgen ble
ven niet uit: rattenplagen!
Ratten, die op hun beurt
weer voor de verspreiding
van de meest afschuwe
lijkste ziekten verantwoor
delijk waren. Men ging
zich realiseren dat de kat
als rattenvanger toch zo
slecht niet was. Zo kwam
het dat in de 18e eeuw de
kat zijn vertrouwde plaats
weer terug kreeg als ge
waardeerd jager op mui
zen en ratten en als
gezellig huisdier.
De kat in de kunst
Ook bij kunstenaars is dit
dier geliefd: ze werden
gesneden uit steen en
ivoor, gebeeldhouwd in
brons en zelfs goud. Men
schilderde ze op muren,
hout en schilderslinnen en
door Japanse schilders
werden ze vereeuwigd op
zijda In diverse houdingen
werden ze uitgebeeld, als
muizevangers in functie
als verwende huisgeno
ten, als musici, of als dan
sers. Ook de literatuur
schreef over het slimme,
heldhaftige of soms mate
loos arrogante dier.
Eén van de meest beroemde verha
len werd wel: Het sprookje van de
Gelaarsde Kat. Deze verwierf voor
zijn meester niet alleen grote rijk
dom en een adellijke titel maar hij
bezorgde hem ook nog een mooie
prinses als vrouw! Wie zou zo'n kat
niet als huisdier wensen?
Sinds het begin van deze eeuw
wordt de poes regelmatig gebruikt
voor reclamedoeleinden. Niet alleen
voor het aanprijzen van hun eigen
voedsel - dat allang niet meer uit
ratten en muizen bestaat! - maar
men ziet ze eveneens bij tal van an
dere artikelen. Katten verschijnen
ook in strips en tekenfilms, die over
de gehele wereld worden gelezen en
gezien, soms als boeven, soms ook
juist heel behulpzaam en vriendelijk.
Schattig maar eigenwijs
De uitdrukking: "Ze zijn niet voor de
poes" is zeker van toepassing op dit
heerlijke schattige, maar soms ook
zo eigenwijze huisdier. Ze overleef
den duizenden jaren waarin ze echt
niet altijd vereerd werden. Gelukkig
maar dat ze zich handhaafden.
Want het beeld van de snorrende
poes met die glanzende, warme
vacht, zouden we toch voor geen
goud willen missen.
E.J.A. van Nieuwenhuijzen-
van Iwaarden
Redaktie Luc Mangnus
Ontspanning, ontmoeting en maat
schappelijke vorming zijn de drie pij
lers van het programma van de
Commissie Algemeen Werk. Als on
derdeel (naast het ZAJK) van de
Delta-Jongeren heeft de CAW tot
taak het Algemeen Werk op provin
ciaal niveau te activeren en on
dersteunen.
Maar wat zijn nou precies de taken
van de Commissie Algemeen Werk?
Dat zijn:
voorbereiden/notuleren van PAB-
(Provinciaal Algemeen Bestuur)
vergaderingen.
overleggen en onderhouden van
contacten op landelijk niveau b.v.
PJN.
overleg met Delta-Jongeren
bestuur.
bezoeken van de afdelingen.
ondersteunen van afdelingen die
daar behoefte aan hebben.
cursussen/aktiviteiten voorberei
den en organiseren (alleen pro
vinciaal).
opstellen en bewaken van de be
groting Algemeen Werk.
begeleidingscommissie (in sa
menwerking met Euro-Delta).
opstellen van een beleidsplan cq.
werkplan.
coördinatie van het vor
mingswerk.
jaarthema.
kaderweekenden en bestuurs-
trainingen.
Wat wil de CAW?
De CAW heeft een aantal aktivi-
teiten uitgeroepen tot provinciale
aktiviteiten: juweel; sportdag;
zeskamp; bowling.
Het ligt in de bedoeling deze ak
tiviteiten jaarlijks op provinciaal
niveau te organiseren. Met als
doel de afdelingen onderling met
elkaar in contact te brengen.
De CAW wil elk seizoen een jaar
thema aan de orde stellen, waar
bij het logisch is dat de
jaarthema's van de PJN gevolgd
worden.
De CAW wil de afdelingen jaar
lijks een algemeen cursuspakket
aanbieden, hetzij door het geven
van informatie over cursussen
die elders aangeboden worden,
hetzij door het organiseren van
cursussen. Hierbij denkt het
CAW aan:
toneelcursussen.
grimeurcursussen.
PR-cursus.
De CAW wil alle PJO-afdelingen fre
quent bezoeken; enerzijds om infor
matie te geven anderzijds om de
behoefte bij de afdelingen te peilen.
Aan de hand van de uitkomsten van
deze bezoeken wordt het program
ma van de CAW bijgesteld of ver
nieuwd.
Momenteel zitten er vier personen
in de Commissie Algemeen Werk,
wat natuurlijk veel te weinig is.
Daarom willen we jou vragen om
ons team te komen versterken. Als
je het nog niet zeker weet maar wel
interesse hebt, kom dan een keer
langs op een PAB- (Provinciaal Alge
meen Bestuur) vergadering of neem
contact op met je eigen afdelings
bestuur.
Namens de Commissie Algemeen
Werk
Wim, Wendy, Benny en Rita.
Secretariaat:
Beroepskracht J. Möhlmann.
Het platteland vormt van oudsher
een gemeenschap waar het saam
horigheidsgevoel een belangrijke
plaats inneemt; het is een gemeen
schap met eigen waarden en nor
men (in vergelijking met de zakelijke
stadsnormen). Logisch dus dat plat
telandsjongeren behoefte hadden
(en hebben) aan hun eigen jongeren-
PJZ-Langstraat
8 oktober de jaarlijkse bowling, le
den gratis, niet-leden betalen f 10,-.
Aanvang 20.30 in Bowling Centre
Waalwijk, Beste zeine 92, Waalwijk.
PJZ-Fijnaart
30 oktober dagje naar Schiphol,
met o.a. een rondrit en videofilms.
Vertrek om 8.30 uur vanaf de Voor
straat in Fijnaart met eigen vervoer.
Kosten: leden f 20,- bij meer dan
20 personen wordt het goedkoper.
Niet leden betalen f 10,- meer. Op
gave vóór 1 oktober bij Wilma Roel-
se, 01687 - 2516 of bij Lenno Dane,
01687 - 2384.
Provinciaal
4 oktober PAB-vergadering in de
Vroone te Kapelle. Aanvang: 20.00
uur.
13 november provinciale Bowling.
Plaats: Bowlingcentrum Goes,
Beestenmarkt 10. Aanvang: 18.30
uur. Prijsuitreiking: 22.00 uur. Opge
ven bij Annemarie van der Maas,
01107 - 1690 of Govert Schroder,
01102 - 43326.
organisaties. Binnen het platte
landsjongerenwerk wordt in feite
extra aandacht gegeven aan agrari
sche jongeren. Agrarische jongeren
zijn geen geïsoleerde groep binnen
de plattelandssamenleving, ook zij
hebben behoefte aan sociaal-
culturele activiteiten.
Van oudsher stimuleren de
plattelandsjongeren-organisaties
hun leden om een aktieve bijdrage
te leveren aan een leefbaar platte
land. Onder invloed van maatschap
pelijke ontwikkelingen veranderden
de doelstellingen van het
plattelandsjongeren-werk. Was het
voor jongeren in de voor-oorlogse
landbouwjongerenorganisaties be
langrijk om een 'goede boer met
een goed bedrijf" of, een "goede
huisvrouw met een kraakheldere
keuken" te worden, het accent ligt
nu voornamelijk op ontspanning,
ontmoeting en maatschappelijke
vorming.
Binnen het plattelandsjongerenwerk
treden voortdurend veranderingen
op. De organisaties moeten mee
gaan met de gewijzigde opvattingen
en ideeën van hun leden, omdat ze
anders hun voortbestaan in de
waagschaal stellen. Het is beter om
als organisatie veranderingen voor
te blijven, door zelf het initiatief tot
vernieuwing te nemen.
Een overblijfsel uit de roerige jaren
zestig en zeventig is de individuali
sering. Dit heeft consequenties voor
wat betreft de binding aan de ver
eniging; die erust meer en meer op
het transactiemodel: "wat geef ik
als lid en wat krijg ik ervoor terug?"
Het is noodzakelijk de individualise
ring van de leden als verschijnsel te
accepteren, en als uitgangspunt
voor programmatische vernieuwing
te nemen.
Algemeen is men van mening dat
de komende jaren de plattelandsbe
volking zal afnemen. Dat heeft een
aantal oorzaken: er zijn demografi
sche factoren (vergrijzing) die een
rol spelen, en door daling van het
voorzieningen-niveau, worden men
sen niet gestimuleerd om op het
platteland te gaan (of blijven) wo
nen. Verder zal het aantal agrariërs
dat dit vak als hoofdberoep uitoe
fent, de komende jaren verminde
ren. Een en ander zal natuurlijk
consequenties hebben voor de plat
telandsjongeren organisaties. Hoe
groot de gevolgen zullen zijn kan nu
nog niemand voorspellen.
Al met al wordt het er voor de
besturen van de plattelandsjonge
ren organisaties niet gemakkelijker
op. Toch blijft het de moeite waard,
om je als vrijwilliger in te zetten voor
het plattelandsjongeren-werk, want
we willen toch uiteindelijk allemaal
wonen en werken op een "leefbaar
platteland".
José Möhlmann
beroepskracht algemeen werk.
