"Ik heb me altijd boer
onder de boeren gevoeld"
no
ZLM-secretaris Roelof Hoiting neemt na 35 jaar afscheid
Afscheidsreceptie
VRUDAG 24 SEPTEMBER 1993
Roelof Hoiting kwam 65 jaar gele
den als jongste telg uit een boeren
gezin met drie kinderen ter wereld
in het Drentse Gieten. Zijn ouders
hadden een gemengd bedrijf, met
melkvee, akkerbouw en paarden.
De paarden deden dienst op het be
drijf en werden daarnaast ook voor
de fokkerij ingezet. "We gingen er
mee naar keuringen en zo", herin
nert Hoiting zich uit zijn jeugdjaren.
Na de MULO en de Rijkslandbou-
winterschool in Assen rolde Roelof
Hoiting al snel in het verenigingsle
ven. Hij kwam in het bestuur van de
Bond van Oud-leerlingen Drente
(BOD), was een tijd voorzitter van
de Drentse plattelandsjongeren en
kwam als voorzitter van een land-
bouwvereniging in het bestuur van
het Drents Landbouw Genootschap
(DLG) terecht. In Drente ontmoette
Roelof Hoiting mensen, die hij later
opnieuw regelmatig zou tegenko
men. Aart Munters was zo iemand
en ook Ad Doeleman en nog weer
later Huib van der Maas uit Zeeland
kruisten toen al zijn weg.
Toch was het niet alles landbouw
wat de klok sloeg. Roelof Hoiting
was namelijk ook een fervent en
niet onbekwaam korfballer. In dat
shirt leerde hij zijn vrouw Janny
kennen, een boerendochter uit As
sen. Zij trouden in 1958.
Brabant
"In datzelfde jaar kwam mij ter ore
dat de Noordbrabantse Maatschap
pij van Landbouw op zoek was naar
een adjunct-secretaris, speciaal
voor het agrarisch jongerenwerk.
Het ouderlijk bedrijf was intussen
door mijn broer en mij overgeno
men. Het was in het licht van de
gaande ontwikkelingen amper groot
genoeg om allebei een goede boter
ham te kunnen verschaffen. Juist
omdat ik al wat aktief was in het
verenigingsleven, leek die baan mij
wel wat. En zo hebben wij Drente
de rug toegekeerd en zijn we in Bra
bant terecht gekomen, om precies
te zijn in Zevenbergen, de stand
plaats van de NBML. Korteweg was
toen algemeen secretaris".
De stap van Drente naar Brabant is
bij het jonge echtpaar Hoiting goed
gevallen. In Brabant voelden zij zich
al snel thuis. "Het was toch een
beetje een avontuur", blikt Hoiting
terug. "Maar het werk was voor mij
niet vreemd, ik had al aardig wat er
varing in het agrarische jongeren
werk. Mijn hobby werd eigenlijk
mijn beroep. En voor de rest hebben
we geprobeerd ons zelf te blijven,
onze eigen levensstijl en opvattin
gen te behouden en ook iets voor
de gemeenschap te doen. Zo ben ik
onder andere een jaar of achttien
secretaris en voorzitter geweest van
een rusthuis in Zevenbergen".
Streekverbetering
Na een jaar of zes jongerenwerk
trad er een verschuiving op in de
werkzaamheden. De mechanisatie
en modernisering van de landbouw
kwamen op gang, ruilverkaveling en
streekverbetering gingen de aan
dacht vragen, ook van de landbou
worganisaties. Vooral in het kader
van de streekverbetering moest er
veel voorlichting worden gegeven
aan de boeren.
Hoiting: "De vaktechnische voor
lichting werd vanuit het rijk ver
zorgd, maar de sociale voorlichting
rekende men tot de taak van de
landbouworganisaties. Zo ontstond
de agrarisch-sociale voorlichting.
Het kwam er op neer dat je de boe
ren als het ware ontvankelijk moest
maken voor vernieuwingen. In de
praktijk betekende het dat je voor
lichting gaf over beroepskeuze, je
organiseerde bedrijfsbezoeken om
mensen aan werk buiten de land
bouw te helpen, je was betrokken
bij voorbeeldobjecten, waarbij de
boerengezinnen met nieuwe moge
lijkheden werden geconfronteerd,
tot en met keukeninrichtingen toe
Dat gebeurde allemaal via groeps-
voorlichting. Uit dat werk is de
sociaal-economische voorlichting
voortgekomen, die meer op indivi
duele leest geschoeid is. Mijn werk
ontwikkelde zich in de loop der ja
ren ook in die richting. Het
Roelof Hoiting: "Het gaat om het belang van de boeren, niet om de ZLM"
Roelof Hoiting, secretaris
van de ZLM, is deze week
65 jaar geworden. Een
leeftijd waarop veel men
sen al een paar jaar in de
vut zitten. Zo niet Hoiting.
"Als ik nog wat doen kan,
dan ben ik beschikbaar",
meldde hij aan het bestuur
toen hij de vut-gerechtigde
leeftijd naderde. De ZLM
greep dit aanbod met bei
de handen aan. Met het ju
bileumjaar 1993 in het
vooruitzicht was er genoeg
werk aan de winkel. Zo
werd Hoiting de man die
de Manifestatie en de an
dere jubileumaktiviteiten
in goede banen moest lei
den. Een karwei, dat hem
goed af ging en waar hij nu
met voldoening op te
rugkijkt.
agrarisch-sociale werk werd door
anderen overgenomen".
Als SEV-er was Hoiting aanvankelijk
in Brabant aktief. Toen de NBML in
1969 met de ZLM fuseerde, ver
deelde hij het werk met de heer J.
Markusse, die de sociaal-
economische voorlichting bij de
ZLM had opgezet. Hij kreeg
Schouwen-Duiveland en West-
Brabant als werkgebied. De fusie
had voor Hoiting persoonlijk niet al
te grote consequenties. Hij herinnert
zich dat er onder de boeren die bij
de NBML waren aangesloten, toch
wel wat angst bestond voor een
Zeeuwse overheersing. Feit was dat
bepaalde taken, zoals onderwijs en
ledenadministratie, weliswaar door
"Goes" werden overgenomen,
maar ook dat de Brabantse belan
genbehartiging bij de Zuidelijke
Landbouw Maatschappij verster
kende impulsen kreeg.
Secretaris
Een nieuwe fase in de loopbaan van
Hoiting diende zich aan toen Korte
weg als algemeen secretaris terug
trad. De functie van Korteweg werd
overgenomen door mr. J. Oggel en
Hoiting werd gevraagd tweede se
cretaris te worden. "Het was heel
ander werk. Ik kreeg te maken met
het voorbereiden en uitvoeren van
besluiten van commissies, dagelijks
bestuur en hoofdbestuur. Meer
organisatorisch-uitvoerend werk
dus. Daarnaast vertegenwoordigde
ik geruime tijd de ZLM in de Ge
westelijke Raad van het Landbouw
schap in Brabant, waaruit ook weer
verschillende overleggroepen voort
vloeien. Ik heb ik dat werk veel pro
fijt gehad van de ervaring, die ik als
voorlichter had opgedaan. Je wist
hoe het op de bedrijven toe ging, je
kende veel mensen en situaties, je
was op de hoogte van opvattingen,
kortom de praktijk van het boerenle
ven is steeds heel belangrijk ge
weest in mijn werk als secretaris
van de ZLM. Ik heb altijd voor ogen
gehouden dat het belang van de
boerenleden voor alles gaat. Niet de
ZLM zelve, maar de leden, daar
doen we 't voor".
Harde werker
Hoewel woonachtig in Zevenber
gen, is het nooit de bedoeling ge
weest van het ZLM-bestuur om in
de persoon van Hoiting een "Bra
bantse secretaris" te hebben. "Ik
was secretaris van de ZLM, maar
natuurlijk wist ik in Brabant goed de
weg, ik kende de mensen daar het
besta Dan ligt het voor de hand dat
er al gauw naar mij werd gekeken
als er in Brabant iets moest ge
beuren".
Hoiting is geen man van hoogte- of
dieptepunten. Hij staat bekend als
een evenwichtig man en een harde
werker. Terugkijkend op zijn
35-jarige loopbaan, springen er voor
hem niet direkt opvallende dingen
uit. "Ik heb me altijd boer onder de
boeren gevoeld, ik had alleen ander
werk dan de boeren. Ik vond het
niet erg om veel uren te maken, dat
doen de boeren tenslotte ook als
het nodig is. En wat dat betreft
heeft mijn vrouw mij nooit iets in de
weg gelegd, ondanks de vele avon
den die ik op pad was".
Voortdurend sjouwen om de boeren
mee te trekken in nieuwe ontwikke
lingen. Zo typeert Hoiting zijn lang
durige loopbaan in de landbouw.
Die ontwikkelingen zijn volgens de
scheidende ZLM-secretaris vrij op
zienbarend geweest. Zich beper
kend tot Brabant noemt Hoiting in
dit verband met name het Land van
Heusden en Altena, de Langstraat
en Midden- en Oost-Brabant. Daar
was het begin jaren zestig toch nog
vrij schraal in de landbouw. Via ruil
verkaveling en streekverbetering is
in deze regio's een heleboel goed
werk verricht voor en door de land
bouw. In West-Brabant met zijn klei
gronden waren altijd al vrij goed
renderende bedrijven. Daar hebben
vooral ontwikkelingen in de vorm
van schaalvergroting plaatsge
vonden.
De landbouw als economische sec
tor heeft in het leven van Hoiting
een enorme evolutie doorgemaakt.
"Jarenlang stond de landbouw in
Nederland in hoog aanzien", aldus
Hoiting. "Ze werd ten voorbeeld
gesteld aan andere bedrijfstakken.
De landbouw groeide en bloeide.
Dat is nu kennelijk voorbij. De land
bouw zit met overschotten, milieu
problemen en lage prijzen. Het is
een zoeken en tasten voor veel boe
ren om de kost te verdienen en boer
te kunnen blijven. Natuur en milieu
zijn nu sleutelwoorden. De ZLM ge
troost zich veel kosten en moeite
om nieuwe wegen te vinden en
daarbij de leden zoveel mogelijk te
ondersteunen".
Zichtbare organisatie
Ondanks het feit dat de landbouw
aanzien en invloed heeft verloren, is
de ZLM volgens Hoiting nog altijd
een organisatie die respect af-
Na precies 35 jaar in de
landbouworganisatie werk
zaam te zijn geweest, neemt
Roelof Hoiting afscheid als
secretaris van de ZLM. Hij
gaat genieten van een wel
verdiend pensioen. De af
scheidsbijeenkomst wordt
gehouden op vrijdag 1 okto
ber a.s. in cultureel centrum
De Nobelaer, Anna van Ber-
chemlaan 2, Etten-Leur. Van
16.00 tot 17.30 uur is er ge
legenheid de heer en me
vrouw Hoiting de hand te
drukken.
dwingt. Ook naar de leden profileert
zij zich goed. Hoiting: "De ZLM
maakt zich goed zichtbaar en wordt
gedragen door haar leden, ook al is
er wel eens kritiek". De aanstaande
fusie met de Geldersche Mij en het
Utrechts Landbouw Genootschap is
in de ogen van Hoiting "in principe"
een goede zaak. "Het is belangrijk
dat de ZMO herkenbaar blijft voor
de boeren, niet alleen op papier,
maar zeker ook in de praktijk".
Bij het fusiegebeuren is Hoiting in
de laatste jaren van zijn aktieve
loopbaan zijdelings betrokken ge
raakt. Veel meer tijd en aandacht
vroegen de organisatie van de Mani
festatie, de officiële jubileumviering,
de taptoe en de ploegwedstrijden,
die vorige week ter gelegenheid van
150 jaar ZLM in de Wilhelminapol
der werden gehouden. Met voldoe
ning kijkt hij op de afgelopen
maanden terug. Bescheiden als hij
is, wil hij de schijnwerper niet te
veel op zichzelf richten. "Het was
teamwerk. Ik heb meer gecoördi
neerd dan uitgevoerd. Ik ben blij dat
de ZLM in dit jubileumjaar goed uit
de bus is gekomen en voor mezelf
was het een mooi sluitstuk van mijn
werk bij de ZLM".
Nieuwsgierig
Het genoegen van "rustig afbou
wen" heeft Hoiting niet mogen
smaken. Dat wilde hij niet. Hij
wenste tot de laatste dag volop in
functie te blijven. Na 1 oktober a.s.
moet hij er toch aan geloven. "Ik
ben nieuwsgierig hoe het zal zijn om
niet meer elke dag naar het werk te
gaan. Ik zie er best een beetje tegen
op", bekent hij eerlijk. Door de druk
te van de Manifestatie en het jubi
leum heeft hij nauwelijks de tijd
gehad om zich op zijn pensioen voor
te bereiden. Om alvast een beetje te
wennen aan de vrije tijd, gaat het
echtpaar Hoiting eerst een paar we
ken op vakantie met de caravan.
"Noem het een soort overgangspe
riode. Daarna zien we wel verder.
We houden allebei van fietsen, wan
delen en lezen en in en rond het huis
valt er ook nog het nodige te doen.
Zolang we gezond zijn, willen we
graag een beetje aktief blijven".
Hoiting op de ploegwedstrijden in de Wilhelminapolder, die vorige
week vrijdag en zaterdag werden gehouden.
