Senioren Ork et
P Izlm verzeterfngsn/eiïws
Hoog niveau
Een stukje
geschiedenis
Leeftijd staat gara
Zo de ouden zongen,
piepen de jongen. Als
het spreekwoord nog steeds
geldt, staat het er met de mu
zikaliteit van de Zeeuwse
jeugd goed voor, want de ou
deren doen het nog opperbest.
Wie een concert van het
Senioren Orkest Zeeland heeft
bijgewoond zal dit beamen.
Vlotte melodieën van toen en nu worden
met speels gemak ten gehore gebracht.
Het publiek, meest ouderen, geniet.
Tijdens zo'n optreden is het moeilijk voor
te stellen dat er vele uren, soms moeizaam,
repeteren aan vooraf zijn gegaan. Niet
door de onkunde van de muzikanten, maar
meer vanwege de hoge eisen die zij zichzelf
opleggen. Want de leden van het Senioren
Orkest Zeeland zijn niet bepaald de eersten
de besten.
Wie het voorrecht heeft om een repetitie van het seniorenorkest
bij te wonen, kan zich moeilijk voorstellen dat het om een recre
atieve bezigheid van ouderen gaat. De
dirigent stelt hoge eisen en onder
breekt een vrolijke operette-melodie re
gelmatig, omdat het orkest niet zuiver
klinkt, een instrument overheerst of
een ander juist onvoldoende te horen
is. Nu mag hij veeleisend zijn, want
zijn "pupillen" hebben in de meeste
gevallen tientallen jaren ervaring op
het hoogste niveau achter de rug.
Ze zijn gerecruteerd uit de meest
vooraanstaande harmonieën en
fanfares in Zeeland en kunnen bo
gen op een prijzenkast waar me
nig jong muzikant jaloers op is.
En de muzikanten willen ook ste
vig aangepakt worden, want ze
weten uit ervaring dat dit de
enige manier is om tot een goe
de, collectieve prestatie te ko
men. De kritische opmerkingen
gaan dan ook zeker niet ten
koste van de goede sfeer.
De muzikanten willen nog steeds een
goed stuk muziek maken. Het seniorenorkest is daarom
een prima alternatief voor wie
het spelen in een plaatselijke
harmonie of fanfare vanwege
de hogere leeftijd te inspan
nend vindt. De prestatie, in de
vorm van moeilijke composi
ties en prijzen op concour
sen, is naar het tweede plan
geschoven, maar kwaliteit
staat nog steeds hoog in
het vaandel. En plezier,
natuurlijk.
De Nederlandse Bond
van Harmonieën en
Fanfares besteedt al
geruime tijd speciale aandacht aan
de oudere leden. Op veel plaatsen werden dan ook
initiatieven genomen om tot oprichting van seniorenorkesten te
komen. Zo ook in Zeeland. Het initiatief bleek echter tot misluk
ken gedoemd.
Tot in 1980 de heer Aalders uit Kapelle het opnieuVv probeerde.
Niet gehinderd door enige muzikale kennis, maar enthousiast na
het zien van een concert in Noord-Holland, toog de man op
pad. Hij benaderde voorzitters, dirigenten, secretarissen en le
den van plaatselijke orkesten en had al snel zeven mensen bij
een die bereid waren de kar mede te trekken.
Oud-burgemeester Everwijn
van Burgh-Haamstede werd
voorzitter en de heer D.
Burger uit Kapelle nam de diri
geerstok ter hand. Nog datzelf
de jaar woonden de eerste 25
leden de repetities bij. Onder
hen de heer E.A. de Looff uit
Zierikzee. Hij speelt fluit en pic
colo, hanteerde zelf langere tijd
de dirigeerstok en is nog steeds
enthousiast over het initiatief: "Het
orkest telt nu zo'n 55 leden, waar
onder één vrouw. Alle regio's zijn
vertegenwoordigd met uitzondering
van Tholen. We repeteren en spelen
alleen op woensdagmiddag. Ons
publiek bestaat voornamelijk uit ou
deren: bewoners van bejaardenhui
zen, en andere belangstellenden.
Soms maken we een reisje, bijvoor
beeld naar Eeklo, om te spelen en er
varingen uit te wisselen met andere ou-
10
