VERSPRINGER FRANS MAAS
WIL WEER VLAMMEN
P lzlm rerzefarinosfi/euMs
Na blessureleed
Thuis in Goes
De wereldtop
Hoge verwachtingen
Voor verspringer Frans Maas is het komende
zomerseizoen waarschijnlijk van doorslagge
vend belang voor het verdere verloop van zijn sport-
carrière. De 28-jarige atleet uit Goes sprong zich in
1988 in de schijnwerpers door het Europees kam
pioenschap te winnen. Sinds die tijd hoort hij bij de
wereldtop, maar een evenaring van die prestatie zat
er nooit in. Door blessures moest hij de Olympische
Spelen van Seoel (1988) en Barcelona (1992) mis
sen.
Na constant goede prestaties tijdens het afgelopen indoor sei
zoen, met als hoogtepunt een vierde plaats op het WK in
Toronto, heeft Frans Maas hoge verwachtingen voor de komen
de zomer. Tijdens het WK in Stuttgart moet hij er weer staan.
Frans Maas is een atleet in hart en nieren. Al op acht jarige
leeftijd zette hij zijn eerste stappen op de sintelbaan van zijn
geboorteplaats Bergen op Zoom. Na de Havo verhuisde hij
naar het CIOS in Sittard en vandaar naar de Universiteit van El
Paso in Texas. Daar voltooide hij de opleidingen marketing ma
nagement en physical education, vergelijkbaar met onze spor-
tacademie. Ondertussen werkte hij hard aan een topsport-car
rière. Toen hij in 1990 terug in Nederland kwam, wilde hij het
liefst zo dicht mogelijk in de buurt van zijn Bredase trainer Peter
van Wijk wonen. De tussenstop in het huis van een Goese
vriend was een noodoplossing. Het gunstige sportklimaat zorg
de ervoor dat hij inmiddels niet meer weg wil: "Ik heb alle me
dewerking van de gemeente en van de club AV '56 (atletiekver
eniging in Goes - Red.). Ik kan terecht wanneer ik wil en vrijwil
ligers hebben zelfs het zand in de verspringbakken vervangen.
Een atleet traint twee keer per dag, zes dagen per week. Dit is
een absolute vereiste om je te kunnen meten met de wereldtop."
Die top is vrij klein. Een tiental springers is goed voor sprongen
tot 8,20 meter. Ver daarboven steken twee namen: Carl Lewis
en Bud Powell. De ongenaakbare Amerikanen springen ruim
over 8,50 meter. Powell bezit op dit moment het wereldrecord
met een sprong van 8,95.
Frans Maas is één van de kanshebbers om de plaats achter die
twee in te nemen. Zijn persoonlijk record staat op 8,11 meter.
Belangrijker is echter dat hij, mits in goede vorm, op de goede
momenten weet te pieken. "Ik heb een vrij goede wedstrijdmen
taliteit. Maar dat heb ik wel moeten leren", vertelt hij.
"Een wedstrijddag begint bijvoorbeeld met een kwalificatie
ronde 's ochtends om tien uur. Wie dan verder dan 7,90 meter
springt, kwalificeert zich automatisch voor de wedstrijd later op
de dag. Meestal halen maar een stuk of vijf springers die limiet.
Het afgelopen indoor seizoen was ik daar altijd bij."
Frans Maas straalt zelfvertrouwen uit. Hij is tevreden over zijn
seizoenstart en nieuwe trainingsaanpak: "Vroeger trainde ik al
leen. Dat betekent dat je elf van de twaalf trainingen per week
ook echt alleen op de baan staat. Voor je het weet, blaas je je
zelf op. Sinds dit jaar train ik samen met Emiel Mellaart en dat
bevalt een stuk beter. Je kunt elkaar bijsturen."
Hij verwacht veel van dit zomerseizoen. Hij heeft er ook min of
meer zijn toekomst aan opgehangen: "Ik bekijk het nu van sei
zoen tot seizoen. Als alles goed gaat, wil ik doorgaan tot de
Olympische Spelen van 1996. Als ik het gevoel heb dat ik niet
meer meekan, stop ik. Je moet langzaam maar zeker aan een
maatschappelijke carrière gaan denken, bijvoorbeeld als sport
journalist of bij een adviesbureau voor topsporters." Wellicht
duurt dat nog even. Maar Frans is zich er van bewust dat hij in
ieder geval kan terugblikken op een fantastische tijd.
5
