Hoed u voor vliegen uit Italië Overheden meten met twee maten!
AARDAPPELS FREZEN
Over wieden en wolven
Rijdend kaasblok
Kleurige
weilanden
In WEST ZEEUWS-VLAANDEREN is
er momenteel een grote verschei
denheid aan groen te zien. Kijk om
u heen, deze tinten zijn er maar zo
kort! Wat is het leven hard om in
Zo'n mooie tijd van het jaar een jong
gezinslid te verliezen. Een foto in de
krant doet het ergste vermoeden. In
dit dorp is de laatste jaren al veel
verdriet geweest. De vele donkere
wolken die over de verschillende be
drijfstakken hangen zien we even
niet. We proberen elkaar te troosten
en nemen aarzelend de draad van
het "gewone leven" weer op.
De vele recreanten die rond 30 april
gereserveerd hebben kunnen hun
hart weer ophalen. De vele fietsen
achterop campers en auto's geven
de wegen in ons gebied een heel
ander aanzien. De vele touringcars
met dagjesmensen of schoolreisjes
rijden stapvoets langs de beziens
waardigheden. Weliicht ziet men
ook de aanduidingen met "Hier
groeit uw Zeeuwse Vlegel" en gaat
men op zoek naar het nieuwe sou-
venier. De tourist/consument vindt
wellicht ook na de middag nog zo'n
milieuvriendelijk brood.
Ergens gelezen dat de a.s. vakantie
ganger naar Italië dringend gewaar
schuwd wordt geen vlees mee te
brengen vanaf het vakantie-adres.
Het wordt diezelfde toerist afgera
den boerderijen te bezoeken in dat
land of te kamperen bij de boer. Bij
het uitpakken van de vakantiespul
len in Nederland ontsnapt nog wel
eens een meegereisde vlieg of an
der insekt dat eventueel in ons land
weer mond- en klauwzeer teweeg
brengt. Een vakantiestop zit er nog
niet in. Het is een dringend verzoek.
Wellicht past hier ook een waar
schuwing aan de Oostblokgangers
hun kampeerspullen extra na te
kijken.
Over consumenten gesproken: de
agrarische commissie heeft als
nieuw twee-jaren thema "Kritisch
consumeren, duurzaam produce
ren" gekozen. Wij agrariërs zijn con
sument en producent. De
consument is verwend. Jaren gele
den werd 35 procent van het inko
men aan voedsel besteed, nu is dat
15 procent. Als een produkt ons be
drijf verlaat gaat het door vele han
den eer de consument er over
beschikt.
Het doet pijn bij de producent/boer
dat ook het prijsverschil enorm
oploopt eer de consument/boer het
in de boodschappentas terug vindt.
De consument ontkomt niet aan ve-
De afgelopen weken hebben de
akkerbouwers hun aardappelrug
gen opgefreesd, zoals hier in de
omgeving van Kwadendamme
(foto Peter Huls).
Ie onzekerheden. Is bintje nu wel of
niet eetbaar. Een doos eieren van
f 3,20 zullen wel scharreleieren
zijn. Eten we vers of kant-en-klare
maaltijden? Ook hier buigen vele or
ganisaties hun ruggen en geleerde
hoofden over de kwaliteit van het
produktieproces en de kwaliteit van
het produkt. Allen zien ze kans werk
en loon te behouden!
De varkenshouders ervaren het als
een lot uit een loterij als iemand
bloed trekt bij hun dieren. Drie we
ken later kan de levende handel
meestal afgeleverd worden, die tus
sen liggende tijd moet er wel gege
ten en verzorgd worden. Een
kostbare tijd.
De ophokplicht voor duiven staat
weer in vele kranten vermeld. He
laas horen we weinig op duiven
schieten. Moeten alle geweren nog
omgebouwd worden om met
milieu-vriendelijke patronen te mo
gen jagen? Laten we de bosduiven
goed kort houden, het wordt een
nieuwe plaag. De dorpsbosjes ruk
ken op en de nieuwe ingeplante bo
men geven deze dieren weer een
nieuwe schuilplaats.
In alle vroegte heb ik één dezer da
gen (24 april) een rondje gemaakt
over de beide gebieden die onze
kring THOLEN EN ST. PHILIPSLAND
omvatten. Deze rondrit heeft mij
weer doen zien hoe mooi en afwis
selend om deze tijd onze gebieden
zijn: het nieuwe frisse groen van uit
lopende bomen, van opkomende
vruchten, van percelen tarwe en
graszaad. Het is een lust voor het
oog om in een groen weiland scha
pen met hun lammeren te zien, om
de bloeiende fruitbomen of percelen
met vroege aardappels al of niet on
der plastic, boven te zien komen of
om zelfs een enkel veldje tulpen te
zien bloeien. Deze en de komende
tijd, de maanden mei en juni zijn
voor mij de mooiste periodes van
het jaar. Het is dan ook schitterend
om al dat leven te zien groeien en
bloeien.
Wanneer je dan rondrijdt, zie je hier
en daar nog een onbewerkt perceel
liggen. Je vraagt je dan af wat er
nog gezaaid of geplant moet wor
den in die grond, of zou het een
braakperceel in het kader van de
MacSharry-plannen zijn. Wanneer je
aan MacSharry denkt, gaan je ge
dachten automatisch uit naar de
huidige situatie in de akkerbouw.
Wanneer je dan de streek ziet dan
zou het daarom alleen al een ramp
zijn als de akkerbouw uit de Zeeuw
se polders zou verdwijnen. Je moet
er niet aan denken, maar als de hui
dige situatie nog enkele jaren aan
houdt kan het verdwijnen van de
akkerbouw best eens realiteit
worden.
Wij hoorden dat er ook in onze
streek een aantal bedrijven in onder
handeling zijn met veehouders uit
Brabant of Gelderland. Het is voor
diegene, die wil of moet verkopen
een gelukkige omstandigheid dat de
melkveehouderij op de markt is. An
derzijds steekt het bij veel akkerbou
wers dat door een overheidsbeleid
dat met twee maten meet, de melk
veehouder kan kopen en de akker
bouwer noodgedwongen moet
verkopen. De melkveehouder heeft
immers zijn melkquota met behoud
van prijs, terwijl de akkerbouwer
werd gestimuleerd om over te scha
kelen naar andere produkten zonder
dat daar een markt voor is. Het is te
Mei staat alweer voor de deur en
het seizoen van verplegingswerk is
ook op SCHOUWEN-DUIVELAND
weer aangebroken. Schoffelmachi
nes en potato-killers zijn weer te
voorschijn gekomen, waarschijnlijk
zullen zij ook dit jaar weer geen
overbodige luxe zijn. Het vroege
voorjaar heeft het onkruid geen
kans gegeven om op het geploegde
land te kiemen. Tevens heeft de
mooie droge periode, waar we zo
tevreden over waren tijdens het
zaai- en pootseizoen, de werking, of
liever het ontbreken van werking
van de bodemherbiciden aan
getoond.
Na de regen van half april en de wat
warmere dagen daarna was er op
vele percelen spraken van een groei-
explosie, helaas niet alleen van het
gezaaide produkt. Dat het weerbe
richt ook niet erg milieubewust is
bleek bij de keuze van de volgende
bespuiting in de suikerbieten. Hoe
wel de tweede bespuiting normaal
met de rijenspuit gebeurt heb ik (en
met mij vele collega's) toch maar
gekozen voor een volleveldsbespui-
ting. Door de voorspelling van regen
en onweersbuien was een bewer
king met de schoffelmachine toch
wel een risico. Achteraf was een rij-
enbespuiting voldoende geweest en
hadden toch nog wat geld en mid
del kunnen besparen. Een weerman
doet zijn foute voorspelling af met
een terugblik op plotseling veran
derde depressies e.d., wij kunnen
dat niet en zullen de volledige
sproeirekening toch moeten
betalen.
Bij een rondrit over het eiland blijkt
er behoudens kopakkers, lage en
slechte percelen of stukken van per
celen weinig braak land over te blij
ven. Maïs en veel groentegewassen
zoals witlof, vroege spruiten, sper-
cieboontjes en conservenerwten
hebben de laatste tijd vele percelen
gevuld. Van de percelen die nu nog
braak liggen zullen vele nog vol ko
men met knolselderij en late groen
tegewassen.
De vroege gewassen, wintertarwe
en graszaad hebben geprofiteerd
van de regen en hebben de bodem
alweer een poosje onder zich. Ook
de spaarzame percelen tulpen heb
ben nog een flinke hoeveelheid blad
kunnen ontwikkelen. Zij hebben hun
meeste kleur al weer verloren en
kunnen nu aan de bolvorming be
ginnen. Op weg naar een nieuwe
oogst en een nieuw inkomen.
Vorige week hebben we in een on
afhankelijk weekblad voor de land
bouw kunnen lezen dat Wolf en
Wolf huilt. Ik denk dat er vele poot-
goedtelers zijn die nog harder hui
len, en ik denk dat de hele
agrarische stand moet huilen. Als ik
dit interview goed interpreteer val
len mij twee dingen erg op: ten eer
ste is de leiding van dit bedrijf -
waar vele boeren toch afhankelijk
van zijn - wel in zeer bedenkelijke
handen. Terwijl de hele pootcjbed-
sector al maanden verkondigde dat
het mis zou lopen met de export
kwam men daar bij Wolf en Wolf
pas eind februari achter. Misschien
iets teveel op Rusland gerekend??
Het tweede dat mij opviel en dat
vind ik persoonlijk veel erger is de
wijze waarop men over de telers c.q.
boeren denkt. Wij worden daar niet
vergeleken met volwaardige han
delspartners, met afname- en leve
ringscontracten, maar met
medewerkers van Fokker en DAF
met arbeidscontract. Nu is het hele
maal niet mijn bedoeling om deze
mensen als minderwaardig te zien,
integendeel, maar er is voor mij een
wezenlijk verschil tussen het in fi
nanciële problemen zijn van een
handelspartner en het moeten ont
slaan van medewerkers. De algeme
ne strekking van het hele verhaal is
eigenlijk: ons bedrijf moet overleven
en als het moet, moeten anderen
lees: de telers er maar voor op
draaien.
Als ik bovenstaande nog eens goed
op mij laat inwerken, denk ik dat ik
de coöperatie die mij kunstmest le
vert maar eens een briefje stuur met
de mededeling dat ik gezien de fi
nanciële toestand van mijn bedrijf
de kunstmestrekening maar voor de
helft voldoe. Eens kijken wat het
oplevert
Een rijdend kaasblok als promotie
wagen is het nieuwste middel om
met boerenkaas aan de weg te tim
meren. Het Nederlands Zuivelbu-
reau heeft de caravan laten
ontwikkelen in overleg met de Bond
van Boerderijzuivelbereiders. De wa
gen kan ingezet worden bij publiek
sevenementen, markten, open
dagen en acties van de kaashandel.
Tegelijkertijd is een promotie"kist"
samengesteld. Die bevat een grote
verscheidenheid aan materialen. Ze
kunnen gebruikt worden tijdens
open dagen op de zuivelboerderij.
hopen dat de plannen om tot een
sterke eensgezinde akkerbouwsec
tor te komen, slagen, zodat wij het
opgelegde juk van Mares en consor
ten van ons af kunnen werpen.
Terwijl bovenstaande gedachten zo
bij mij opkomen, constateer ik ook
dat op vele percelen het onkruid al
flink doorkomt, hetgeen wil zeggen
dat de gebruikte bodemherbiciden
door de geringe neerslag van de
laatste weken maar matig gewerkt
hebben. Ook zie ik hier en daar de
eerste distels weer verschijnen. Dis
tels en andere wortelonkruiden wor
den een steeds groter probleem,
met name door de toename van
naast aardappels en bieten, andere
knolgewassen. Het is toch vreemd
dat een uitstekend middel tegen dis
tels in België vrolijk wordt gebruikt
en in Nederland niet is toegestaan.
Leve de harmonisatie in de Europese
Gemeenschap! In Zeeland wil men
de distelverordening wijzigen door
enkel in een strook van 30 meter
langs landbouwgronden bestrijding
verplicht te stellen. Wanneer het
dan ook op een goede wijze gebeurt
dan kunnen we daar wellicht mee
leven omdat wij moeten constate
ren dat de oude regeling niet werd
nageleefd. Wij vrezen echter het
ergsta
Een andere zaak die momenteel niet
te volgen is, is de aardappelprijs.
Deze lijkt wel een jojo, maar laten
we hopen dat hij op een wat hoger
niveau blijft hangen. Toch heb ik tij
dens mijn rondrit kunnen constate
ren dat vele gewassen er al redelijk
opstaan. Laten we hopen dat dit de
aanzet is tot een vooral kwalitatief
goede oogst met een prijs waardoor
wij fruitteler of akkerbouwer kun
nen blijven.
In MIDDEN- EN OOST-BRABANT is
de natuur op z'n mooist. Alles be
gint mooi groen te worden en de
weilanden zijn gekleurd door paar-
denbloemen en rundvee. Het gras
groeit voorspoedig zodat de komen
de dagen de eerste snede de hoop
in gaat. Met dit weer staat volgende
week de mais al boven. Al dit moois
komt door het warme weer wat we
gehad hebben tot nu toe en door de
nijverheid van onze agrariërs.
Helaas, loert aan alle kanten het ge
vaar dat deze mooie noeste arbeid
vergeefs is. Volgens de geleerden is
de ozonlaag dunner dan ooit, wat
een temperatuursverhoging tot ge
volg heeft. Wat dat inhoudt, weet
een ieder van ons maar al te goed.
Maar het herstel zal langer duren
dan wordt verwacht.
Verder is het voor hier nog het ge
vaar van het streekplan. Momenteel
is het Landbouwschap in overleg
met de provincie en de agrariërs be
zig de grenzen te bepalen waar de
natuurontwikkelings- en vogelwei
degebieden komen te liggen in het
nieuwe definitieve streekplan. He
laas is er nog veel onduidelijk over
welke percelen wel en welke er niet
invallen. Er wordt gesteld dat men
rekening houdt met de huis- en
veldkavels mits deze circa 5 hectare
groot zijn. Helaas zijn er met name
in deze regio nog vele kleine perce
len met van vroeger uit een natuur
lijke begrenzing van water en
houtwallen enz. Ook door de erfelij
ke boedelscheidingen zijn vele per
celen van verschillende eigenaren.
Ook zijn er nog ruilverkavelingen
gaande of landinrichtingen in uit
voering of in voorbereiding.
Dus geef nu maar eens aan hoe je
huis- of veldkavel eruit'zal komen te
zien. Je bent op deze manier zelf be
zig om waarde te geven aan ander
mans eigendom. Een erg
aangrijpend gebeuren en op deze
manier krijg je het gevoel dat het
Landbouwschap de kastanjes uit
het vuur moet halen voor de provin
cie. Je zult het er warm van krijgen.