Hoed u voor vliegen uit Italië Overheden meten met twee maten! AARDAPPELS FREZEN Over wieden en wolven Rijdend kaasblok Kleurige weilanden In WEST ZEEUWS-VLAANDEREN is er momenteel een grote verschei denheid aan groen te zien. Kijk om u heen, deze tinten zijn er maar zo kort! Wat is het leven hard om in Zo'n mooie tijd van het jaar een jong gezinslid te verliezen. Een foto in de krant doet het ergste vermoeden. In dit dorp is de laatste jaren al veel verdriet geweest. De vele donkere wolken die over de verschillende be drijfstakken hangen zien we even niet. We proberen elkaar te troosten en nemen aarzelend de draad van het "gewone leven" weer op. De vele recreanten die rond 30 april gereserveerd hebben kunnen hun hart weer ophalen. De vele fietsen achterop campers en auto's geven de wegen in ons gebied een heel ander aanzien. De vele touringcars met dagjesmensen of schoolreisjes rijden stapvoets langs de beziens waardigheden. Weliicht ziet men ook de aanduidingen met "Hier groeit uw Zeeuwse Vlegel" en gaat men op zoek naar het nieuwe sou- venier. De tourist/consument vindt wellicht ook na de middag nog zo'n milieuvriendelijk brood. Ergens gelezen dat de a.s. vakantie ganger naar Italië dringend gewaar schuwd wordt geen vlees mee te brengen vanaf het vakantie-adres. Het wordt diezelfde toerist afgera den boerderijen te bezoeken in dat land of te kamperen bij de boer. Bij het uitpakken van de vakantiespul len in Nederland ontsnapt nog wel eens een meegereisde vlieg of an der insekt dat eventueel in ons land weer mond- en klauwzeer teweeg brengt. Een vakantiestop zit er nog niet in. Het is een dringend verzoek. Wellicht past hier ook een waar schuwing aan de Oostblokgangers hun kampeerspullen extra na te kijken. Over consumenten gesproken: de agrarische commissie heeft als nieuw twee-jaren thema "Kritisch consumeren, duurzaam produce ren" gekozen. Wij agrariërs zijn con sument en producent. De consument is verwend. Jaren gele den werd 35 procent van het inko men aan voedsel besteed, nu is dat 15 procent. Als een produkt ons be drijf verlaat gaat het door vele han den eer de consument er over beschikt. Het doet pijn bij de producent/boer dat ook het prijsverschil enorm oploopt eer de consument/boer het in de boodschappentas terug vindt. De consument ontkomt niet aan ve- De afgelopen weken hebben de akkerbouwers hun aardappelrug gen opgefreesd, zoals hier in de omgeving van Kwadendamme (foto Peter Huls). Ie onzekerheden. Is bintje nu wel of niet eetbaar. Een doos eieren van f 3,20 zullen wel scharreleieren zijn. Eten we vers of kant-en-klare maaltijden? Ook hier buigen vele or ganisaties hun ruggen en geleerde hoofden over de kwaliteit van het produktieproces en de kwaliteit van het produkt. Allen zien ze kans werk en loon te behouden! De varkenshouders ervaren het als een lot uit een loterij als iemand bloed trekt bij hun dieren. Drie we ken later kan de levende handel meestal afgeleverd worden, die tus sen liggende tijd moet er wel gege ten en verzorgd worden. Een kostbare tijd. De ophokplicht voor duiven staat weer in vele kranten vermeld. He laas horen we weinig op duiven schieten. Moeten alle geweren nog omgebouwd worden om met milieu-vriendelijke patronen te mo gen jagen? Laten we de bosduiven goed kort houden, het wordt een nieuwe plaag. De dorpsbosjes ruk ken op en de nieuwe ingeplante bo men geven deze dieren weer een nieuwe schuilplaats. In alle vroegte heb ik één dezer da gen (24 april) een rondje gemaakt over de beide gebieden die onze kring THOLEN EN ST. PHILIPSLAND omvatten. Deze rondrit heeft mij weer doen zien hoe mooi en afwis selend om deze tijd onze gebieden zijn: het nieuwe frisse groen van uit lopende bomen, van opkomende vruchten, van percelen tarwe en graszaad. Het is een lust voor het oog om in een groen weiland scha pen met hun lammeren te zien, om de bloeiende fruitbomen of percelen met vroege aardappels al of niet on der plastic, boven te zien komen of om zelfs een enkel veldje tulpen te zien bloeien. Deze en de komende tijd, de maanden mei en juni zijn voor mij de mooiste periodes van het jaar. Het is dan ook schitterend om al dat leven te zien groeien en bloeien. Wanneer je dan rondrijdt, zie je hier en daar nog een onbewerkt perceel liggen. Je vraagt je dan af wat er nog gezaaid of geplant moet wor den in die grond, of zou het een braakperceel in het kader van de MacSharry-plannen zijn. Wanneer je aan MacSharry denkt, gaan je ge dachten automatisch uit naar de huidige situatie in de akkerbouw. Wanneer je dan de streek ziet dan zou het daarom alleen al een ramp zijn als de akkerbouw uit de Zeeuw se polders zou verdwijnen. Je moet er niet aan denken, maar als de hui dige situatie nog enkele jaren aan houdt kan het verdwijnen van de akkerbouw best eens realiteit worden. Wij hoorden dat er ook in onze streek een aantal bedrijven in onder handeling zijn met veehouders uit Brabant of Gelderland. Het is voor diegene, die wil of moet verkopen een gelukkige omstandigheid dat de melkveehouderij op de markt is. An derzijds steekt het bij veel akkerbou wers dat door een overheidsbeleid dat met twee maten meet, de melk veehouder kan kopen en de akker bouwer noodgedwongen moet verkopen. De melkveehouder heeft immers zijn melkquota met behoud van prijs, terwijl de akkerbouwer werd gestimuleerd om over te scha kelen naar andere produkten zonder dat daar een markt voor is. Het is te Mei staat alweer voor de deur en het seizoen van verplegingswerk is ook op SCHOUWEN-DUIVELAND weer aangebroken. Schoffelmachi nes en potato-killers zijn weer te voorschijn gekomen, waarschijnlijk zullen zij ook dit jaar weer geen overbodige luxe zijn. Het vroege voorjaar heeft het onkruid geen kans gegeven om op het geploegde land te kiemen. Tevens heeft de mooie droge periode, waar we zo tevreden over waren tijdens het zaai- en pootseizoen, de werking, of liever het ontbreken van werking van de bodemherbiciden aan getoond. Na de regen van half april en de wat warmere dagen daarna was er op vele percelen spraken van een groei- explosie, helaas niet alleen van het gezaaide produkt. Dat het weerbe richt ook niet erg milieubewust is bleek bij de keuze van de volgende bespuiting in de suikerbieten. Hoe wel de tweede bespuiting normaal met de rijenspuit gebeurt heb ik (en met mij vele collega's) toch maar gekozen voor een volleveldsbespui- ting. Door de voorspelling van regen en onweersbuien was een bewer king met de schoffelmachine toch wel een risico. Achteraf was een rij- enbespuiting voldoende geweest en hadden toch nog wat geld en mid del kunnen besparen. Een weerman doet zijn foute voorspelling af met een terugblik op plotseling veran derde depressies e.d., wij kunnen dat niet en zullen de volledige sproeirekening toch moeten betalen. Bij een rondrit over het eiland blijkt er behoudens kopakkers, lage en slechte percelen of stukken van per celen weinig braak land over te blij ven. Maïs en veel groentegewassen zoals witlof, vroege spruiten, sper- cieboontjes en conservenerwten hebben de laatste tijd vele percelen gevuld. Van de percelen die nu nog braak liggen zullen vele nog vol ko men met knolselderij en late groen tegewassen. De vroege gewassen, wintertarwe en graszaad hebben geprofiteerd van de regen en hebben de bodem alweer een poosje onder zich. Ook de spaarzame percelen tulpen heb ben nog een flinke hoeveelheid blad kunnen ontwikkelen. Zij hebben hun meeste kleur al weer verloren en kunnen nu aan de bolvorming be ginnen. Op weg naar een nieuwe oogst en een nieuw inkomen. Vorige week hebben we in een on afhankelijk weekblad voor de land bouw kunnen lezen dat Wolf en Wolf huilt. Ik denk dat er vele poot- goedtelers zijn die nog harder hui len, en ik denk dat de hele agrarische stand moet huilen. Als ik dit interview goed interpreteer val len mij twee dingen erg op: ten eer ste is de leiding van dit bedrijf - waar vele boeren toch afhankelijk van zijn - wel in zeer bedenkelijke handen. Terwijl de hele pootcjbed- sector al maanden verkondigde dat het mis zou lopen met de export kwam men daar bij Wolf en Wolf pas eind februari achter. Misschien iets teveel op Rusland gerekend?? Het tweede dat mij opviel en dat vind ik persoonlijk veel erger is de wijze waarop men over de telers c.q. boeren denkt. Wij worden daar niet vergeleken met volwaardige han delspartners, met afname- en leve ringscontracten, maar met medewerkers van Fokker en DAF met arbeidscontract. Nu is het hele maal niet mijn bedoeling om deze mensen als minderwaardig te zien, integendeel, maar er is voor mij een wezenlijk verschil tussen het in fi nanciële problemen zijn van een handelspartner en het moeten ont slaan van medewerkers. De algeme ne strekking van het hele verhaal is eigenlijk: ons bedrijf moet overleven en als het moet, moeten anderen lees: de telers er maar voor op draaien. Als ik bovenstaande nog eens goed op mij laat inwerken, denk ik dat ik de coöperatie die mij kunstmest le vert maar eens een briefje stuur met de mededeling dat ik gezien de fi nanciële toestand van mijn bedrijf de kunstmestrekening maar voor de helft voldoe. Eens kijken wat het oplevert Een rijdend kaasblok als promotie wagen is het nieuwste middel om met boerenkaas aan de weg te tim meren. Het Nederlands Zuivelbu- reau heeft de caravan laten ontwikkelen in overleg met de Bond van Boerderijzuivelbereiders. De wa gen kan ingezet worden bij publiek sevenementen, markten, open dagen en acties van de kaashandel. Tegelijkertijd is een promotie"kist" samengesteld. Die bevat een grote verscheidenheid aan materialen. Ze kunnen gebruikt worden tijdens open dagen op de zuivelboerderij. hopen dat de plannen om tot een sterke eensgezinde akkerbouwsec tor te komen, slagen, zodat wij het opgelegde juk van Mares en consor ten van ons af kunnen werpen. Terwijl bovenstaande gedachten zo bij mij opkomen, constateer ik ook dat op vele percelen het onkruid al flink doorkomt, hetgeen wil zeggen dat de gebruikte bodemherbiciden door de geringe neerslag van de laatste weken maar matig gewerkt hebben. Ook zie ik hier en daar de eerste distels weer verschijnen. Dis tels en andere wortelonkruiden wor den een steeds groter probleem, met name door de toename van naast aardappels en bieten, andere knolgewassen. Het is toch vreemd dat een uitstekend middel tegen dis tels in België vrolijk wordt gebruikt en in Nederland niet is toegestaan. Leve de harmonisatie in de Europese Gemeenschap! In Zeeland wil men de distelverordening wijzigen door enkel in een strook van 30 meter langs landbouwgronden bestrijding verplicht te stellen. Wanneer het dan ook op een goede wijze gebeurt dan kunnen we daar wellicht mee leven omdat wij moeten constate ren dat de oude regeling niet werd nageleefd. Wij vrezen echter het ergsta Een andere zaak die momenteel niet te volgen is, is de aardappelprijs. Deze lijkt wel een jojo, maar laten we hopen dat hij op een wat hoger niveau blijft hangen. Toch heb ik tij dens mijn rondrit kunnen constate ren dat vele gewassen er al redelijk opstaan. Laten we hopen dat dit de aanzet is tot een vooral kwalitatief goede oogst met een prijs waardoor wij fruitteler of akkerbouwer kun nen blijven. In MIDDEN- EN OOST-BRABANT is de natuur op z'n mooist. Alles be gint mooi groen te worden en de weilanden zijn gekleurd door paar- denbloemen en rundvee. Het gras groeit voorspoedig zodat de komen de dagen de eerste snede de hoop in gaat. Met dit weer staat volgende week de mais al boven. Al dit moois komt door het warme weer wat we gehad hebben tot nu toe en door de nijverheid van onze agrariërs. Helaas, loert aan alle kanten het ge vaar dat deze mooie noeste arbeid vergeefs is. Volgens de geleerden is de ozonlaag dunner dan ooit, wat een temperatuursverhoging tot ge volg heeft. Wat dat inhoudt, weet een ieder van ons maar al te goed. Maar het herstel zal langer duren dan wordt verwacht. Verder is het voor hier nog het ge vaar van het streekplan. Momenteel is het Landbouwschap in overleg met de provincie en de agrariërs be zig de grenzen te bepalen waar de natuurontwikkelings- en vogelwei degebieden komen te liggen in het nieuwe definitieve streekplan. He laas is er nog veel onduidelijk over welke percelen wel en welke er niet invallen. Er wordt gesteld dat men rekening houdt met de huis- en veldkavels mits deze circa 5 hectare groot zijn. Helaas zijn er met name in deze regio nog vele kleine perce len met van vroeger uit een natuur lijke begrenzing van water en houtwallen enz. Ook door de erfelij ke boedelscheidingen zijn vele per celen van verschillende eigenaren. Ook zijn er nog ruilverkavelingen gaande of landinrichtingen in uit voering of in voorbereiding. Dus geef nu maar eens aan hoe je huis- of veldkavel eruit'zal komen te zien. Je bent op deze manier zelf be zig om waarde te geven aan ander mans eigendom. Een erg aangrijpend gebeuren en op deze manier krijg je het gevoel dat het Landbouwschap de kastanjes uit het vuur moet halen voor de provin cie. Je zult het er warm van krijgen.

Krantenbank Zeeland

Zeeuwsch landbouwblad ... ZLM land- en tuinbouwblad | 1993 | | pagina 11