Over controle uitrijregels
en rechtsongelijkheid
In december tarwe zaaien kan nog
Meerwaarde fusie: Kracht!!!
Hier geen
'Franse toestanden'
ACTIES AKKERBOUW
"De laatste loodjes wegen het
zwaarst", is dit jaar zeker van toe
passing op de afronding van het na-
jaarswerk in WALCHEREN. Het is
nat en het lijkt voorlopig nat te blij
ven, waardoor het ploegen en even
tueel het tarwe zaaien en bieten
rooien moeizaam verloopt. Welis
waar geen toestanden als in 1974
met buiten hun oevers tredende wa
terlopen en grote plassen op het
land, maar er gaat bijna geen dag
voorbij dat het niet regent.
Toch is zo'n najaar niets bijzonders,
alleen we waren de laatste jaren dit
niet zo gewend, en wat gemakkelijk
gaat, went vlug. Zodoende moet er
nu begin december nog heel wat op
wintervoor worden geploegd en zal
niet alle geplande tarwe kunnen
worden gezaaid. Op een aantal bie
tenpercelen op lichte grond is de
draagkracht maar amper groot ge
noeg voor de 6-rijers. De afvoer van
bieten naar de stortplaats is soms
nog moeizamer dan het rooien zelf
en gaat met de nodige slik gepaard.
Toch is de tijd van wachten op beter
weer nu zo zachtjes aan voorbij. Als
het nu half kan, proberen het werk
geheel klaar te krijgen. Het is nu de
cember. Het kan natter worden, het
kan vriezen en bovendien heeft de
grond met deze slechte structuur
een lange rustperiode nodig om te
bekomen.
Bij de veehouders is al het vee nu
wel binnen. Voor die veehouders die
gewend zijn in de herfst hun mest-
voorraad nog uit te rijden en direct
onder te ploegen, zit het weer ook
niet mea Gelukkig is er vooral het
laatste jaar nogal wat opslagcapaci
teit bijgekomen, zodat in het alge
meen deze manier van mest
uitrijden op dit tijdstip steeds min
der noodzakelijk is en toegepast
wordt. Wachten tot 1 januari, want
dan mag er weer uitgereden worden
op grasland, biedt ook weinig soe
laas als het zo nat is.
Overigens weet de praktijk bijna
niet meer op welke manier er mest
moet worden uitgereden om aan de
regels te voldoen, en ik bedoel daar
mee de praktische toepassing hier
van en niet de letterlijke regelgeving
zoals die momenteel door de politie,
justitie en AID wordt gehanteerd.
Velen in ons gebied, en natuurlijk de
betrokkenen in de eerste plaats,
hebben zich geërgerd aan de manier
waarop onlangs controle op de uit
rijregels heeft plaatsgevonden, com
pleet met politiebusjes en
helicoptercollega's. Degenen die
mest uitreden en niet tegelijkertijd
maar onmiddellijk daarna dit wilden
onderwerken, werden verbaliseerd
met een boete van f 1.000,— en
meer. Zoiets zet kwaad bloed. Zo'n
handeling is in strijd met de regels
en wordt ook niet meer aangemerkt
als een overtreding maar als een
delict.
In een land waar de overheid de
twijfelachtige eer heeft enerzijds de
hoogste criminaliteit binnen zijn
grenzen te hebben en niet in stagt is
dit naar behoren te bestrijden, maar
anderzijds een hardwerkende groep
op deze manier pakt, geeft dit op
zijn minst een groot gevoel van
rechtsongelijkheid. Het heeft er alle
schijn van dat de overheid op deze
manier bewust stuurt richting injec
teren van mest met alle kosten en
beperking van het tijdstip van aan
wenden vandien.
In deze natte herfst zien we de zon
weinig. Tesamen met de korter wor
dende dagen geeft dit aan het weer
een somber karakter, in deze tijd van
het jaar die toch al niet de meest
opwekkende is. In de totale land- en
tuinbouw hebben we momenteel
het gevoel dat alles zich tegen ons
samenspant, de overheid, de markt,
het milieu, het weer. We bevinden
ons gevoelsmatig in een donkere
tunnel. Laten we hopen, dat zoals
na de winter de dagen weer langer
worden en er aan het eind van elke
tunnel licht gloort er ook na deze
donkere periode in land- en tuin
bouw weer zicht komt op beter. We
zullen er als betrokkenen wel aan
moeten werken om te overleven om
de uitgang te bereiken. Dit gebeurt
echter in ons gebied al op velerlei
manieren.
Ook in onze NOORD-WESTHOEK is
het alweer de laatste maand van
het jaar '92. Alles gaat snel, korte
dagen - wat het daglicht betreft dan
- en de buitenwerkzaamheden ach
ter de rug. Maar dat gaat van 't na
jaar niet op. Zo rondgaand door het
gebied zie je dat er nog al wat moet
gebeuren, 't Leek in het begin van 't
najaar dat alles vlot zou verlopen,
maar nu in december zijn de bieten
er nog niet uit, met alle risico's van
dien (vorst).
We zeggen dan wel: bieten rooien
gaat altijd, maar het kan ook anders.
Ons gebied is voor het grootste ge
deelte gelegen in de ruilverkaveling
Willemstad en dat heeft te maken
met dicht gemaakte sloten en soms
oude watergangen. Op die plaatsen
kan de grond de zware machines
niet dragen en soms staat er ook
nog water op deze zonken, zoals wij
dat noemen.
Van de andere late produkten,
meest in de tuinbouwsfeer, is het
zelfde van toepassing. Alle teunis
bloemen zijn nu wel zowat gedorst.
Het is toch een raar gezicht, om on
langs bij een loonwerker de bieten
rooier en tegelijk de combine te zien
uitrukken. Maar hopelijk krijgen we
toch nog eens een wat drogere pe
riode. In december tarwe zaaien kan
nog, en de hoop is hier dan ook op
gevestigd. Percelen die gezaaid zijn
in 't vroege staan er goed op. Maar
waar het wat later is gebeurd onder
minder gunstige omstandigheden,
komen mankementen voor in de
vorm van plas- en spoorvorming.
Ons wintervee heeft zich ook al
In OOST ZUID-BEVELAND heeft het
ook deze maand flink geregend.
Hoewel de meeste werkzaamheden
behalve het ploegwerk, achter de
rug zijn, moet er in ons gebied nog
40% van de wintertarwe gezaaid
worden. De laatste bieten moeten
ook nog worden gerooid, maar op
dit moment lokt dit niet erg om
daaraan te beginnen. Hoewel de ri
sico's steeds groter worden, want
inmiddels is het bijna december en
de kans op vorst neemt toe. Toch
hopen we op nog wat droge dagen.
We hebben bijna weer een jaar ach
ter ons en de landbouw met de gro
te L is er ook dit jaar niet positief
uitgekomen, niet in de prijsvorming,
maar ook niet in de publiciteit. Waar
je ook luistert en wat je ook leest,
het is allemaal negatief of je nu de
politici hoort of een econoom. Was
het eerst het milieu wat we naar de
knoppen hielpen en nog doen door
onze bedrijfsvoering. Als je Bukman
hoort, doen we dit ook met de Der
de Wereld. Het grote publiek echter
die dit hoort en leest kan zich hier
goed in vinden. Want al weten we
dan niet hoe het precies in elkaar
zit, de beelden van hongerende
mensen spreken ons aan en ik denk
terecht. Maar waarom moet dit di
rect gecombineerd worden met de
GATT. Of de landbouw dit alleen
moet oplossen. Als ik zo doorga kan
ik wel een pagina vol schrijven. Het
is allemaal negatief.
Toch is er binnen onze organisatie
veel aan de gang en ik wil dit graag
zien als een positief punt. Namelijk
de fusie van de drie landbouworga
nisaties. Deze week valt op de le
denraden hierover de definitieve
beslissing. En ik hoop van harte dat
de stemming positief uitkomt. Want
we kunnen ons zelf wel voor hou
den dat we het alleen als ZLM ook
wel kunnen klaren en in de eerstko
mende jaren ben ik daar ook niet
bang voor. Maar in de toekomst zul
len we onze krachten meer dan ooit
moeten bundelen en als het kan niet
alleen binnen het KNLC. We zullen
als landbouw of dat nu veehouderij,
akkerbouw, tuinbouw of fruitteelt is
als één man moeten staan. Dan is er
misschien nog een kans dat we iets
kunnen bereiken. De politiek hoort
ons niet meer, van de overheid heb
ben we niets meer te verwachten.
weer aangekondigd. Elke dag begin
nen ze weer met horden over te ko
men en percelen met ingezaaid gras
en tarwepercelen af te grazen. De
ganzen natuurlijk, met die natte
grond en die plassen brengen ze
nogal wat schade aan. Een jaarlijks
terugkerende ergernis voor vele
boeren.
Met de prijzen van de produkten wil
het nog steeds niet lopen en de ge
dachte van velen is, dat het wat dat
betreft niet beter zal worden, gezien
de voorraden die er zijn. Is dat alle
maal wel zo, of wordt ons de ellen
de aangepraat? Er is nog al wat
uitval, ziek en rot. En alles naar be
neden toe praten is in onze kringen
een veel voorkomende aangelegen
heid. Van buitenaf ook trouwens,
getuige de uitspraken van de vereni
ging Milieudefensie om bepaalde
rassen in een kwaad daglicht te zet
ten. Dat komt natuurlijk ook niet
best over, of zit daar wat anders
achter? Er zijn nu eenmaal groepe
ringen die proberen alles een be
paalde richting uit te sturen. En dat
gaat nog gelukken ook, vooral als
het individu niet meer weet waar hij
aan toe is. 't Zijn zaken waar de be
langenbehartigers op in moeten
springen anders ontstaan er situa
ties die helemaal uit de hand lopen,
en we krijgen toch al genoeg op ons
af.
Alles is weer in beweging in de
landbouw in ons eigen land, maar
vooral ook daarbuiten. Weer voor de
zoveelste keer de straat op en... te
recht! Maar het resultaat is weer
een vraagteken. Het hele EEG-
gebeuren loopt finaal anders dan
gedacht. Verdeeldheid op alle ge
bied, onoverzichtelijk en steeds
meer geld verslindend. Het zal an
ders moeten en ook worden, leder
weldenkend mens weet dat het zo
niet kan doorgaan. Grote concentra
tie werkt niet, voorbeelden te over,
te veel regelgevingen en besluiten
die moeilijk of helemaal niet uitvoer
baar zijn. Ook binnen ons eigen
bestel kan het zo niet doorgaan. Er
lopen te veel mensen en ambtena
ren rond die overbodig raken en te
veel kosten.
Ook binnen de organisatiestructu
ren moet veel veranderen, al is men
daar al wel mee bezig. Het is door
het bedrijfsleven niet meer op te
brengen, nu alles zo negatief op het
inkomen uitwerkt. Hopelijk geldt
echter ook voor ons het spreek
woord de mens lijdt het meest
door het lijden dat hij vreest (maar
niet op komt dagen).
Voorzitter Frans Dees van de ZLM-kring Noord-Beveland spreekt de
mensen toe tijdens de akkerbouwactie zaterdag ji in Goes (foto An
ton Dingemanse).
Maar nog altijd vind ik dat we bij on
ze nationale overheid moeten zijn.
Zij zijn door ons gekozen en zij moe
ten ons als landbouw helpen. Een
reden te meer om als één organisa
tie naar voren te komen en tot sa
menwerking over te gaan. Want als
de politiek niets meer voor ons doet,
is dat een extra reden om via een
sterke organisatie druk uit te oefe
nen. Eén van de voordelen zou dan
moeten zijn de meerwaarde. Ik denk
dat het niet zo gemakkelijk is om dit
aan te geven. Maar we zullen ook
vertrouwen moeten hebben in onze
bestuurders. Op dit moment zie ik
als meerwaarde onder andere de
kracht van een sterkere organisatie.
Tot slot nog de acties van de akker
bouw, dit weekend ook in Goes. Het
was een bijeenkomst op de Grote
Markt die respect verdient. Aan de
stemming was te merken hoe ern
stig het is gesteld met de akker
bouw. Ik hoop ook dat het publiek
dat er was, dit heeft aangevoeld. De
sprekers hebben dit goed naar voren
gebracht. Eén van die sprekers was
ook de algemeen voorzitter van de
ZLM. Ik was ervan onder de indruk.
Van der Maas bedankt!
In het LAND VAN AXEL is het net
als elders, een natte bedoening. Her
en der staan plassen op het land en
ook op de ingezaaide percelen win
tertarwe. Het bieten rooien gaat
met de grote moderne 6-rijers nog
vrij redelijk, het transport naar de
hoop vraagt wat meer inspanning
en vooral insporing. De structuur
van de grond wordt op deze manier
geweld aangedaan. Af en toe ziet
men ook nog een 1-rijer wat mugge
len, de tijd voor het bieten rooien op
deze manier is eigenlijk niet de juiste
tijd meer. Immers het is nu de
cember.
Inmiddels gaan de desastreuze ont
wikkelingen voor de agrarische sec
tor in snel tempo voort. Nu er een
overeenkomst bereikt is tussen de
Verenigde Staten en de Europese
Gemeenschap inzake de landbouw-
produktie ter voorbereiding van een
volledig GATT-akkoord, blijkt pas de
volle omvang van de gevolgen voor
de landbouw. We worden totaal uit
geleverd aan de belangen van de in
dustrie. Want nu blijkt ook de tot nu
toe enige in feite nog lonende akker
bouwtak, de suikerbietenteelt,
drastisch te moeten inkrimpen en
prijsverlagingen tegemoet te moe
ten zien. De Fransen en Belgen zijn
de straat opgegaan, het ging er hard
aan toe.
Franse toestanden willen we hier
niet. Toch vindt men dat er iets
moet gebeuren, vooral de jongere
boeren zijn diep gefrustreerd, zo
bleek op de laatst gehouden kring
bestuursvergadering. Inmiddels zijn
er in tegenstelling tot een paar jaar
geleden enkele publieksvriendelijke
acties gehouden. Waren het aard
appelen en uien van een kwartje ge
weest dan had men zich wellicht
toch bedacht. Het onlangs verstrek
te voorschot van de aardappelen bij
voorbeeld van zegge en schrijve 1
cent per kg heeft deze actie wellicht
beïnvloed. Laten we hopen dat de
Franse regering voet bij stuk houdt
en het verdrag met een veto terug
naar af verwijst.
En hoe moeten we zelf ons onge
noegen uiten. Het is al gezegd, geen
Franse toestanden, maar we willen
eigenlijk ook geen overlast aan an
dere burgers en bedrijven veroorza
ken door weer massaal met
traktoren de weg op te gaan. Blijft
over misschien het bewerken van de
politieke kopstukken. Doch niemand
heeft nog vertrouwen in een Buk
man of Gabor, Van Zijl of Blauw om
van Van Noord (CDA) nog maar niet
te spreken.
En wie heeft er nog vertrouwen in
het Landbouwschap, een schap wat
notabene onze belangen in hoogste
instantie zou dienen te verdedigen.
Compromis op compromis wordt
gesloten, maar steeds weer dient er
ingeleverd te worden door degenen
die middels hoge heffingen het
schap in stand moeten houden.
Maar helaas, om de politiek kunnen
we niet heen, en dat geldt eigenlijk
ook voor het Landbouwschap, want
wie wordt er anders als serieuze
gesprekspartner door de regering
geaccepteerd? En zo bleek ook dat
in een klein kringbestuur de menin
gen verdeeld zijn, helaas een trend
die zich naar boven toe steeds
herhaalt.
Laten we dan maar eens gaan
luisteren in Axel naar onze Belgi
sche vrienden van de boerenbond
die daar in het kader van 750 jaar
vier ambachten en 500 jaar Grave-
jansdijk samen met de Oost-
Zeeuws-Vlaamse landbouworgani
saties op 17 december aanstaande
een symposium hebben georgani
seerd. Dat dit ook verband houdt
met het wegvallen van de grensfor-
maliteiten en een toenemende kans
op samenwerking in de Euregio-
Scheldemond en de vele publiciteit
daarover zal duidelijk zijn. Het hele
symposium is gratis bij te wonen
door allen die wat met de agrarische
sector te maken hebben, alsmede
handel en nijverheid, jongeren en
plattelandsvrouwen. Bestuurders
van gemeenten en waterschappen
worden ook uitgenodigd. Kortom
een groots opgezette happening.
