Uit de praktijk
Publiekelijke verkoop grond ingehouden
Aanpassen ofpassen?
Over dierziekten en PR
Geen milieubeperkingen voor
aardappel als non-foodgewas
KCB gaat 'goede' bedrijven minder vaak controleren
Landbouwschap:
Cursus AOC
paardenhouderij
VRIJDAG 20 NOVEMBER 1992
11
Het wil de laatste weken op THO-
LEN en ST. PHILIPSLAND niet vlot
ten met de werkzaamheden op de
akkers. Regelmatig vallen er flinke
regenbuien en de opklaringen zijn
van zodanig korte aard dat er nau
welijks landwerkzaamheden kunnen
worden uitgevoerd. Bieten rooien
lukt met de kundige machines al vrij
snel en hoewel we voor de tijd van
het jaar eigenlijk nog weinig hopen
bieten zien liggen, kunnen de fabrie
ken toch ongestoord hun campagne
vervolgen.
Moeilijker ligt het met de oogst van
cichorei en witlof, daar staan de
rooimachines vrijwel stil omdat
geen acceptabel rooiwerk geleverd
kan worden. Knolselderij rooien gaat
eveneens moeizaam en dat geldt
evenzeer voor het oogsten van winter
wortelen en dergelijke.
Op zichzelf is dat alles natuurlijk al
beroerd genoeg, maar we komen
steeds dichter bij de winter en de
kans dat de vorst onverwachts
toeslaat wordt met de dag groter.
Verder constateren wij een grote
achterstand bij het tarwe zaaien. De
meeste akkers die klaar lagen toen
de regenperiode begon, zijn nog
steeds niet gezaaid. De enige me
thode om tarwe te zaaien, is ploe
gen en nog dezelfde dag zaaien of
spitten en tegelijkertijd zaaien. Vrij
wel geen enkele boer beschikt over
zo'n combinatie en dus moet men
dan naar de loonwerker. Hoewel wij
onze loonwerkers een goed hart toe
dragen of zelfs sterker nog, waarde
ring hebben voor hun werk en hun
machinepark, gaan wij toch steeds
meer letten op het kostenplaatje. Ei
gen trekkers, ploeg, zaaimachine en
bijkomende werktuigen in de schuur
laten staan en dan werk uitbesteden
gaat toch nogal zwaar wegen, ge
zien de prijsontwikkeling van de
produkten.
In MIDDEN- en OOST-BRABANT be
leeft de pluimveehouderij momen
teel geen leuke tijd. De pseudo
vogelpest is moeilijk te stuiten.
Iedere week komen er nog nieuwe
gevallen bij die verdacht zijn, hier
van zijn er altijd een paar die werke
lijk de ziekte hebben.
Het is voor deze bedrijven een pijnlij
ke zaak om de stallen vergast te
zien worden en afgevoerd naar de
destructor. Erger is het echter voor
hen die in het gebied zitten waar
een vervoersverbod geldt en die
geen pseudopest hebben. Zij kun
nen niets anders dan afvoeren naar
de destructor tegen vastgestelde
prijzen. Om de export enigszins te
redden mogen dieren in Brabant en
Limburg niet buiten de provincies
verwerkt/vervoerd worden. De Ne
derlandse markt heeft al een gevoe
lige klap gehad, de consumptie is al
weer gedaald terwijl er meer aan
bod is.
Nu is dit verhaal net zo goed toe te
passen voor varkens met pest en
abortus blauw en voor rundvee met
abortus Bang. Waar het nu aan ligt
weet ik zelf ook niet, maar wat wel
opvalt is dat de laatste twee jaar
zo'n beetje alle sectoren met ziekte
te maken hebben gehad. Dit heeft
verstrekkende gevolgen gehad voor
het koopgedrag van de consument,
dus financieel voor de producent.
De gezondheiddiensten zitten met
de handen in het haar omdat men
maar niet kan achterhalen waar de
ziektes vandaar komen en de reser
ves flink aangetast worden. Ook
krijgt men te maken met de toena
me van de arbeidsdruk wat het re
guliere werk niet ten goede komt.
maar er is nog niemand op het idee
gekomen om de consument voor
lichting te geven over het hoe en
wat van al deze ziektes. De media
besteden alleen aandacht aan daar
waar ziektes geconstateerd worden
en dan is het einde verhaal.
Als consument vind ik het vandaag
de dag toch wel belangrijk om ge
zond te eten, maar als onwetende
durf je bijna geen vlees, eieren, sala
des en dergelijke meer te kopen.
Wie neemt dat op zich, de standsor
ganisaties of de stichting P.R. voor
de land- en tuinbouw. Als producent
onderhoudt men deze instantie,
zonder dat men er weet van heeft
wat deze doet of kan doen. Het zal
toch geen pseudo-P.R. bedrijven?
Er is geen aanleiding om telers van
aardappelen voor non-foodgebruik
met milieumaatregelen in hun be
drijfsontwikkeling te beperken. De
Nederlandse aardappelteler kent zijn
verantwoordelijkheden op milieuge
bied en heeft dat al verschillende
malen aangetoond. Het Landbouw
schap schrijft dit aan minister Buk
man van Landbouw in zijn reactie
Het Agrarisch Opleidingscentrum
Zeeland e.o. gaat in samenwerking
met het Nederlands Hippisch Cen
trum te Deurne cursussen Paarden
houderij organiseren. Door deze
samenwerking op cursusgebied zijn
er diverse cursusmogelijkheden.
Belangstellenden worden uitgeno
digd voor een informatie-avond op
maandag 30 november a.s. om
20.00 uur in het A.O.C. Zeeland e.o.,
Stationspark 39 te Goes. Tijdens
deze avond wordt u geïnformeerd
over (Je cursusmogelijkheden.
Daarnaast wil het AOC inventarise
ren welke wensen er zijn ten aan
zien van de cursusinhoud,
cursusduur en lokatie zodat het eind
december/begin januari met de eer
ste cursus van start kan gaan. Voor
inl. tel. 01100-27203.
In een jaar als 1992 met deze slech
te produktenprijzen van de gehele li
nie, wordt de stemming met de dag
beroerder. Vooral ook omdat het uit
zicht op betere tijden, voorlopig in
ieder geval, nauwelijks aanwezig is.
Waar moet dat heen?, vragen velen
zich af. Het is dan ook best begrijpe
lijk dat een aantal collega's afhaakt
en zijn bedrijf beëindigt. Zeker in het
ruilverkavelingsblok St. Annaland,
waar de daarin gevestigde bedrijven
thans tot 8 december aanstaande
de mogelijkheid hebben om hun be
drijf aan te bieden aan B.B.L., waar
bij de eigenaar van de grond de vrije
marktwaarde ontvangt en de pach
ter tien keer de pachtwaarde. De
eigenaar-gebruiker toucheert beide.
Deze ontwikkeling in het ruilverka
velingsblok St. Annaland brengt
met zich mee dat de grondpot thans
overvol is geworden. De grondprij
zen reageren eveneens duidelijk op
deze dramatische ontwikkeling in
de agrarische sector. De Dienst der
Domeinen ondervindt dat aan den
lijve. Wij vernamen dat onder St.
Maartensdijk publiekelijk aangebo
den grond is ingehouden vanwege
een te laag bod. Doordat de verkoop
van domeingronden stagneert komt
er minder geld in het Groenfonds en
dit heeft weer tot gevolg dat de
taakstelling van het structuursche
ma 'Groene Ruimte' niet wordt ge
haald. Er gaan nu al geruchten dat
Bukman dan maar verder moet be
zuinigen op zijn landbouwbegroting.
Dat dit in de land- en tuinbouw een
totaal onverteerbare zaak is, spreekt
wel voor zichzelf.
Het is nu nat in het LAND VAN
AXEL. Er is heel wat regen gevallen
de laatste weken. Toch gaan de
werkzaamheden door, hoewel er
nog heel wat bieten in de grond
staan. De laatste teunisbloemen zijn
gedorst en zelfs afgelopen week zijn
er ook nog bruine bonen gedorst.
Laat gezaaide weliswaar, maar toch
nog een goede opbrengst. Overbo
dig te vermelden dat over het pro-
dukt nog veel onkosten voor drogen
zullen komen.
Ook het oogsten van cichorei gaat
gestadig door, helaas zijn er wat
problemen met het afvalwater op de
fabriek, zodat de verwerking wat
stagneert. Op de zware grond wordt
gerooid met veel grondtarra, maar
op de lichtere gronden zijn ook tar-
rapercentages bekend van rond de
12%. Overigens, is dit ook steeds
door de contracten voorgehouden,
dat dit gewas net als witlof een ge
was is dat op lichtere gronden
thuishoort.
Inmiddels zijn de prijzen van aard
appelen opnieuw wat gezakt. Het
aardappeldrama lijkt nu compleet.
Verschillende telers zeggen nu voor
goed met de aardappelteelt te zullen
stoppen. Het is misschien wat na
vrant om te constateren dat dit ook
een vorm is van zich aanpassen aan
de gewijzigde omstandigheden in
de akkerbouw. Een heel andere
vorm van aanpassen dan dat vanuit
de overheid wordt voorgehouden.
Onlangs las ik nog in een landbouw
blad dat ook de tuinbouw zich aan
past. Verschillende tuinders gaan
een deel van hun grond inzaaien
met tarwe. Uiteraard het zoveelste
bewijs dat het ook in andere secto
ren van onze agrarische samenle
ving niet zo goed gaat.
Overigens groeien momenteel in de
hele Nederlandse economie de bo
men niet meer tot aan de hemel.
Ook in de industrie lijkt de recessie
nu toegeslagen te hebben. Paniek
reacties zijn het gevolg. Zou het
dan ook in deze tijd toch zo zijn, dat
wanneer het de landbouw slecht
gaat, de rest van het bedrijfsleven
meegaat in de neerwaartse spiraal?
Het lijkt inderdaad zo te zijn. Want
ook hier in de Kanaalzone in het
midden van het Land van Axel
draaien grote bedrijven behoorlijk
met verlies. En dat geeft toch zijn
weerslag op de toeleverende bedrij
ven. Onder andere ook de agrari
sche loonbedrijven die met
grondverzetmachines dergelijke
werkzaamheden verrichten voor de
ze bedrijven, worden dat gewaar.
Ook in onze provincie schijnt nog
wel een bedrijf zeer goed te draaien,
dat lijkt namelijk het politieke bedrijf
te zijn. Althans dat zou je kunnen
aflezen aan de forse salarisverho
ging met vele duizenden guldens
voor de leden van G.S.. Een aanpas
sing die wel erg. uit de toon valt bij
de maatregelen die van overheids
wege overwogen worden. Laten we
dan nog maar niet praten over de re
sultaten waar onze bedrijfsgenoten
op dit ogenblik mee geconfronteerd
worden, want wie bekommert zich
daar op de dag van vandaag nog
om? Hooguit iemand waar niemand
naar luistert.
op de concept-Beschikking Steun
verlening Producenten Akkerbouw
gewassen 1992. Vooral uit het
oogpunt van internationale concur
rentie is het belangrijk dat de Neder
landse non-foodaardappelteler
gevrijwaard blijft van nieuwe pro-
duktiebarrières, aldus het schap.
Het Landbouwschap onderschrijft
het voorstel van de minister om per
celen die in de periode 1987-1991
permanent als weidegrond in ge
bruik zijn geweest niet voor com
pensatie in aanmerking te laten
komen. Het schap wil echter een
uitzondering maken voor akkerbou
wers die weidegrond kochten tus
sen 1 mei 1991 en 1 augustus
1992, de datum waarop de nationa
le regelgeving omtrent steunverle
ning voor akkerbouwgewassen
bekend werd. Akkerbouwers die op
grond van landinrichting weide
grond kregen toegewezen moeten
volgens het schap eveneens aan
spraak kunnen maken op com
pensatie.
Het Landbouwschap adviseert de
minister om na 1 november geen
onderwerkverplichting van groenbe-
mester in te stellen. Groenbemester
die blijft liggen zal tot in het voorjaar
uitspoeling van voedingselementen
voorkomen. In zijn brief wijst het
schap de minister erop dat er in EG-
verband geen onderwerkverorde-
ning bestaat.
Eind vorige week was Ab Karreman uit Kamperland bezig om enkele ooien naar huis te halen die al rond
10 december moeten af lammeren. Ze blijven voorlopig nog buiten, en gaan volgens plan begin december
de schuur in. De schapenhouder heeft nu wat meer controle over de dieren, en hij kan ze bovendien extra
hooi bijvoeren. Karreman heeft zo'n 60 schapen: Suffolks, kruisiingen tussen Suffolk en Texelaars en een
stuk of zeven Blue du Maines. Hiervan moeten er ca. 15 vroeg lammeren, de rest is in februari aan de
beurt. Ook deze blijven tot ca. een maand voor de geboorte van de lammeren buiten. Ze zijn ingeschaard
op een perceel graszaad van een akkerbouwer, maar Karreman voert ze wel bij met onder meer pulp-
brokjes.
Schapen vangen is geen werk om in je eentje te doen. Hier zorgt de heer W. de Looff dat de al gevangen
ooien niet weer de kar uitlopen.
Het Kwaliteits-Controle-Bureau
Groenten en Fruit (KCB) gaat bij be
drijven die een goede kwaliteitszorg
hebben in de toekomst minder vaak
controleren. Bij handelaren, veilin
gen en sorteer- en pakstations be
kijkt het KCB volgend jaar hoe zij
hun kwaliteitscontrole hebben gere
geld. Het jaar daarop worden ze in
enkele categorieën ingedeeld. Hoe
hoger de categorie, hoe» minder
vaak de controle-instantie op de
stoep staat.
Dit is een van de veranderingen in
de kwaliteitscontrole die de
groente- en fruitsector volgend jaar
te wachten staan. De veranderingen
zijn een gevolg van bezuinigingen bij
de overheid. Betaalde het ministerie
van Landbouw in het verleden nog
veertig tot vijftig procent van de
keuringskosten, vanaf 1994 wil de
overheid haar bijdrage helemaal
stopzetten.
Ook de eenwording van de Europe
se Gemeenschap per 1 januari 1993
leidt tot een andere werkwijze bij
het KCB. Voor exportprodukten die
in de EG blijven hoeft de handelaar
geen certificaat meer aan te vragen.
In plaats daarvan moeten bedrijven
elke week bij het KCB melden hoe
veel groente en fruit zij naar andere
delen van de EG hebben verhan
deld. Deze meldplicht geldt ook
voor sorteer- en pakstations; zij
moeten alle produkten opgeven die
ze in de handel brengen.
Bij uitvoer naar derde landen is een
exportcertificaat nog wel verplicht.
Het KCB blijft alle partijen die naar
landen buiten de EG gaan aan een
inspectie onderwerpen.
