Vanaf de dijk gezien
Provincie, dit is geen
goed natuurschap
Graszaadhooi brengt nauwelijks persloon op
MOEIZAME OOGST
Brutalen hebben altijd nog de halve wereld
Mais gevoelig voor legering
De laatste weken gaat ook in THO-
LEN EN ST. PHILIPSLAND de tarwe
sterk van kleur veranderen. Daar
naast neemt ook het aantal perce
len waar legering optreedt sterk toe.
De laatste jaren kwam zo'n sterke
legering in ons gebied niet meer
voor. Naast de hoge kunstmestgif-
ten zou ook tengevolge van het
warme weer in mei, het vrijkomen
van stikstof uit de in de vorige jaren
toegediende organische mest wel
eens een rol kunnen spelen.
Opvallend is ook weer dat rassen
die op andere jaren nauwelijks vat
baar waren voor bepaalde ziekten,
nu wel erg gevoelig zijn en er meer
dere bespuitingen uitgevoerd dienen
te worden om de ziektedruk op aan
vaardbaar peil te houden. Wanneer
de graanprijs t.g.v. de McSharry-
plannen nog verder daalt, zou het
wel eens aantrekkelijk kunnen zijn
om minder produktieve rassen met
meer ziekteresistentie te gaan telen.
Ook de graszaadpercelen vertonen
een versnelde afrijping tengevolge
van het weer en wat ziektedruk. De
eerste percelen zijn weer gedorst en
lijken een goede opbrengst te gaan
geven, maar uitvalpercentages zijn
nooit goed te voorspellen.
Afgelopen week werden wij bij deze
teelt ook geconfronteerd met een
bericht wat wel eens desastreus uit
kan gaan werken voor de graszaad
teelt in onze provincie De provincie
Zeeland heeft namelijk besloten
geen gehoor te geven aan verzoe
ken om bermen vroegtijdig te maai
en ten behoeve van naburige
graszaadteelt. Sprak gedeputeerde
mevr. G. de Vries-Hommes op de
hoorzittingen over het Natuuront
wikkelingsplan niet over goed na
tuurschap? Als dit nu zo'n vorm van
goed natuurschap is, staat ons nog
heel wat te wachten in de toe
komst. Als alle beheerders van we
gen, dijken, natuurgebieden, e.d.
zich zo opstellen, kan men de basis-
zaadteelt zeker vaarwel zeggen en
wordt ons zo weer een extraatje
ontnomen.
Verstaat mevr. De Vries-Hommes
onder goed natuurschap alleen
maar een keurig briefje met de me
dedeling dat bij het inzaaien van be
paalde graszaadrassen men
hiermede rekening dient te houden?
Het is wel erg simpel om zich te ver
schuilen achter toenemende ecolo
gische en financiële consequenties;
gaat dat bij natuurontwikkeling
straks ook niet zo? Dan wordt het
vast hommeles. Bij het beheer van
dijken en al bestaande natuurgebie- -
den spreekt de opgedane ervaring
reeds boekdelen!
De uitspraak dat de verzoeken tot
vroeger maaien niet passen in het
bermbeheer, zet nog meer vraagte
kens. Past dat wel in natuurbeheer?
Bij goed natuurschap zoekt men
een oplossing die beide partijen past
en niet wat diegene met de meeste
macht het beste past, mevr. De
Vries!
Rustige tijden in WEST ZUID BEVE
LAND. Zon, warmte en op tijd een
lekkere plensbui; dan groeit alles
naar wens. Gelukkig zijn we van
grote stortbuien gespaard gebleven.
Want dit is iets waar je echt niet om
verlegen moet zitten.
Voor de aardappelen is het nog
steeds gevaarlijk weer, steeds op
nieuw blijven ze nat en onder in 't
De oogst van de wintergerst verloopt moeizaam als gevolg van lege
ring. Ook op het perceel van akkerbouwer J. Brooymans in Kuitaart
(4 ha) was de gerst voor 95% platgeslagen. Toch ging het oogsten
nog betrekkelijk snel, omdat de grond vrij droog was. De opbrengst
viel Brooymans bitter tegen. Hij haalde maar 4.500 kg van een ha en
het gemiddelde hectolitergewicht bleef steken op bijna 50 tegen 60
normaal. Het vochtgehalte lag tussen de 11,7 en 12,5, terwijl 16 nor
maal is. "Het legeren begon al bij het begin van de aarzetting en dan
verlies je veel opbrengst en kwaliteit," aldus Brooymans.
(Foto Anton Dingemanse)
Ook in DE LANGSTRAAT is met
spanning uitgekeken naar de dag
van vandaag (vrijdag 17 juli 1992),
want vandaag wordt immers de
Provinciale Staten van Noord-
Brabant te 's-Hertogenbosch het
streekplan 'Brabant op Streek' vast
gesteld. Als we het laatste drie
kwartjaar terugkijken, lijkt 'Brabant
van Streek' een betere benaming.
Het begon allemaal met de ter visie
legging van het streekplan eind vo
rig jaar (eigenlijk al veel eerder met
het concept van het huidige plan).
We denken dan terug aan de druk
bezochte extra ledenvergadering op
4 december 1991 in 'Zidewinde'.
Daarna volgden de bezwaarschrif
ten, de protestvergadering in
Rosmalen, de hoorzittingen, de
commissievergadering in het Provin
ciehuis en als laatste het grote boe
renprotest bij het Provinciehuis. Of
we als gevolg van het laatste pro
test afgelopen dinsdag nog duide
lijkheid gekregen hebben, is mij op
het ogenblik dat ik dit schrijf nog
niet duidelijk, maar laten we het
hopen.
Wat me wel duidelijk is geworden, is
de grote onrust die in agrarisch Bra
bant leeft de laatste tijd en hopelijk
komt daar vandaag (voorlopig) een
einde aan. We mogen toch als boe
ren en tuinders wel eens wat duide
lijkheid en zekerheid verlangen, nee
sterker nog, eisen. Is het in een tijd
dat welhaast elke groep Nederlan
ders z'n eisen, op welk gebied dan
ook, op tafel legt en die ook kracht
bijzet dan van de agrariërs teveel ge
vraagd als hij of zij dit doen ten aan
zien van het bedrijf waar hij of zij
voor staat? Eens te meer is in de af
gelopen periode weer eens geble
ken dat we in de politiek niet te veel
vertrouwen moeten hebben, waar
mee wel de vraag rijst, hoe we dan
met de volgende verkiezingen moe
ten handelen, zeker nu we gezien
hebben dat we door de politieke
partijen nauwelijks gehoord worden.
Dit is een zaak waar we ons als
boeren-belangenorganisaties en ze
ker ook als individuele boeren en
tuinders nog eens duidelijk op moe
ten bezinnen.
Ondanks het feit dat we vol zijn van
het streekplan, mogen we ook an
dere zaken die ons agrariërs aan
gaan niet uit het oog verliezen. Zo
hebben we afgelopen maandag een
voorlichtingsvergadering gehad over
de Provinciale Landbouw Ontwikke-
lings Nota 'Doorzicht op Inzicht'.
Hier zullen we als kringbestuur ze
ker nog mee verder moeten om te
kijken hoe we voor onze achterban,
voor u dus, aan deze nota zo goed
mogelijk handen en voeten kunnen
geven, zodat wè als agrariërs er in
de praktijk ons voordeel mee kun
nen doen.
Een laatste zaak waar veel over te
doen is, ook al speelt deze zich ver
boven onze hoofden af, is natuurlijk
de extra quotumaanvraag van Italië.
Gelukkig heeft minister Bukman
sterk afwijzend gereageerd op het
verzoek van z'n Italiaanse collega,
maar was het misschien niet beter
geweest als onze bewindsman zelf
ook eens een aanvraag voor extra
quotum had ingediend? Wat Italië
kan moeten wij toch ook kunnen en
de brutalen hebben toch nog altijd
de halve wereld nietwaar?
Al met al blijven we bezig, is het
niet met het streekplan, dan eisen
andere zaken onze aandacht wel
weer op, en dat is misschien maar
goed ook.
gewas kom je niet meer. Velen heb
ben dan ook al een noodmaatregel
toegepast, Ridomil D. Hopelijk halen
ze op een gezonde manier de
eindstreep. Duidelijk is dat we voor
de aardappelen de gewasbescher
mingsmiddelen niet kunnen missen.
Laat het de heren die hierover oor
delen duidelijk zijn!
Iets wat ook veel aandacht heeft
gevraagd is de luisbestrijding in de
diverse gewassen. Alles lijkt onder
controle maar je schrikt als je na
10 dagen weer de gewassen con
troleert. Een feit is dat de weersom
standigheden niet optimaal zijn voor
een luisbestrijding. Te warm of te
koud of te nat. Ook het combineren
met andere middelen doet de wer
king geen goed.
De eerste percelen graszaad zijn ook
weer gedorst. Na een mooie bloei
periode waren de opbrengstver
wachtingen hoog. Maar zoals altijd
met graszaad weet je het pas als de
analyse thuis is. Indicaties zijn er
wel en zoals het er nu naar uitziet
zullen de fijnere rassen tegenvallen.
Wat we nu met het graszaadhooi
aan moeten is voor velen ook een
vraag. Want de prijzen zijn van dien
aard dat het persloon nauwelijks be
taald wordt. Verbranden geeft ook
zijn problemen. Hakselen gaat mooi,
maar dan moet het wel droog zijn!
Het aantal maatregelen of wijzigin
gen daarvan blijft maar over ons
heen komen. Wanneer stopt dat!
Want als normaal mens moet je het
wel bij kunnen houden. Een voor
beeld hiervan is het AM-beleid. Ve
len hebben het bericht van de PD.
gemist voor het aanvragen van for
mulieren. Was het zo, dat deze for
mulieren in 1991 automatisch
werden toegezonden, nu moesten
ze worden aangevraagd. Een misser
dus! Met als gevolg dat je AM-ras
niet als zodanig wordt aangemerkt.
De oplossing van de P.D. is simpel
over vier jaar gewoon een grond-
ontsmetting uitvoeren! Over mi
lieubeleid gesproken! En de extra
kosten maar vergetend!
In MIDDEN- EN OOST-BRABANT is
het de afgelopen weken op sommi
ge plaatsen droog geweest, terwijl
in andere plaatsen voldoende
neerslag is gevallen om schade aan
gewassen te voorkomen. Met dit
groeizaam weer zie je de mais om
hoog schieten tot voor deze tijd on
gekende hoogtes. Nadeel voor de
mais is echter wel dat men een
mals gewas krijgt.
Het gevolg is dat de mais nu zeer
gevoelig is voor legering. Hier en
daar zie je het dan ook al gebeuren.
Met de regenval van afgelopen
weekend erbij zie je overal dat ze de
neiging heeft om te hangen. Tevens
zie je dat de kolfbezetting er aan zit
te komen wat het verzwaren van de
top tot gevolg heeft.
Zo hard als het gewas mais en bie
ten groeien zo langzaam komt de
grasgroei op gang. Weliswaar heb
ben we het dan over de derde of
vierde snede, maar toch is deze nog
hard nodig, omdat door de geweldi
ge eerste helft van het jaar veel gras
is ingekuild of snel geweid. Hierdoor
is de beworteling niet optimaal ge
weest waardoor nu watertekort is
ontstaan, ook mede door de lage
grondwaterstand.
In het verleden is er via deze bijdra
ge wel meer naar voren gekomen
dat de laatste jaren hier een lage
grondwaterstand is. Helaas is deze
nooit erg lang meer op peil geweest,
zodat met name de lagere percelen
en die met capullaire werking nu
wederom goed tot hun recht ko
men. Het beregeningsverbod zal in
sommige regio's heus wel zijn uit
werking hebben zeker als er dadelijk
niet meer geregend mag worden.
Misschien zullen er in de toekomst
meer grassen gekweekt en gezaaid
gaan worden die minder of niet
droogtegevoelig zijn. Misschien
zelfs een mogelijkheid om hier in het
Brabantse meer graszaadteelt van
de grond te krijgen. Maar met de
kleine marges zal het helaas wel
niet aantrekkelijk blijken te zijn.
Eerst maar komende week afwach
ten wat er gaat gebeuren met het
streekplan. Het is jammer dat de
meeste collega's hier staan te trap
pelen om weer actie te voeren. Dit
getuigt van het geen geduld meer
hebben op een goede afloop van
onderhandelingen. Enfin, hoofd koel
houden en even geduld a.u.b.
Ineens zijn ze daar; koude regen
vlagen slaan de uitgestrekte
blokken tarwe omver. Korte bar
se donderbuien trekken over on
ze polders. Even plotseling
breekt het dikke wolkendek
open en tovert het zonnetje stuk
ken blauw en een weldadige
warmte. Het lijkt wel of we het
dit jaar op bestelling krijgen. De
regen en de droogte, de warmte
en afkoeling. Over het weer ko
men we nooit uitgepraat of ge
schreven en het zal nooit alle
mensen tevreden maken, maar
ik dacht dat zomer '92 toch al
een jaar met een ster is.
Nu ook de vakantiegangers mee
gaan tellen kunnen ook daar blij
de stemmen opgaan. Als ze in
een kano langs ons huis en hof
peddelen hoor ik ze de lof aan
ons gebied zeggen. Nu zijn men
sen die kano varen geen snel
heidsmaniakken die in snelle
auto's of raceboten over wegen
of vaarwegen razen. Het is
meestal een stilteminnend pu
bliek dat geniet van onze mooie
Vliet. Die zien het kleine dorp
met z'n spitse torentje tussen
donker bomengroen als ze de
zwierige bocht voorbij zijn. Die
hun kano op de kant trekken,
wat gaan eten en drinken en
weer verder trekken. Graag gaf
ik die moeders met kinderen toe
stemming om op ons gedeelte
van de waterkant te picknikken.
Het werd netjes gevraagd en ze
beloofden geen rommel achter
te laten.
Zo beleef je een zomer anders
dan vroeger met het veranderen
van de polders waar het traditie
getrouwe beeld van tarwe, gerst,
aardappelen en bieten niet meer
is. Zullen we moeten wennen
aan grove tuinbouw, minder
schapen aan de dijk, import die
z'n stem heel goed laat horen en
recreatie die niet altijd geluids
arm is. We hopen nu maar op
veel kano's en weinig raceboten.
Letterlijk en figuurlijk. Bovendien
zijn we blij dat de jongere gene
ratie probeert het tij te keren. Al
le zeilen bijzet om een boterham
te verdienen in onze rijke pol
ders, al moet er dan wat ver
anderen.
