Een vroeg jaar
Provincie voert boer-onvriendelijk beleid
Stekels maaien, is stekels zaaien
Eenvoudig is het niet!
Wie de zaken een beetje voor elkaar
heeft en zich niet aan bijzondere
teelten heeft gewaagd, kan nu ge
nieten van een vrij kalme periode op
het NOORDBEVELANDSE akker
bouwbedrijf.
De vroege graszaadrassen zijn ge-
combined. Het hooi daarvan is voor
het grootste deel door de pers ge
gaan. Donkere rookwolken ontstaan
door het verbranden van graszaad-
hooi heb ik tot nu toe niet gezien.
De komende week zullen zeker de
latere graszaadrassen worden ge
dorst. Het ligt in de lijn der verwach
ting dat in juli volop gerst zal
worden gecombined. Een vroeg jaar
wat dit betreft. Voorlopig blijven de
combines het beeld op de akkers
bepalen, want ook de erwten zullen
spoedig aan bod komen en de tarwe
begint al te kleuren.
Ondanks de toch matige prijs wor
den hier en daar al plantuien ge
rooid. De oogst van dit gewas is ook
aanmerkelijk vroeger dan andere
jaren.
De eerste bloei in de teunisbloemen
is begonnen. Ze leveren een aan
zienlijke bijdrage aan de verfraaiing
van ons landschap. De bloeiende
teunisbloem is meer en meer popu
lair aan het worden bij bijenhouders.
Op diverse percelen zijn deze week,
gelijk met de bloemen, de bijen
kasten verschenen. De honing ge
wonnen van teunisbloemen blijkt
een heel eigen smaak te hebben.
Na een vroege overdadige bloei zijn
de aardappelen nu uitgebloeid. Het
uitbundig bloeien van de aardappel
zou kunnen wijzen op doorwas,
maar tot nu toe zijn hiervoor nog
geen aanwijzingen gevonden. In de
pootaardappelsector zijn de eerste
percelen doodgespoten. Het is jam
mer dat nogal wat percelen zijn af
gekeurd of in klasse verlaagd door
de hoge luizendruk van dit jaar.
Het weer was de laatste week wat
minder stabiel. In tegenstelling met
elders in Nederland heeft Noord-
Beveland juist voldoende regen ge
kregen tot nu toe. Hopenlijk blijven
de weergoden ons de komende
oogstperiode goed gezind.
Bij dit schrijven zijn we ook op
SCHOU WEN-DUIVELAND in de
tweede helft van juli terecht geko
men. Door voldoende neerslag en
redelijke temperaturen staan de ge
wassen er gemiddeld goed bij. Men
is druk met de graszaadoogst bezig,
die tot heden goed is verlopen, veel
zaad dat uit het zwad is gedorst be
hoefde niet gedroogd te worden. De
opbrengst ligt overwegend aan de
lage kant met meer uitschieters
naar beneden dan naar boven.
Het gedorste hooi wordt voor af-
braakprijzen verkocht of anders
weggegeven. Tevens heeft de groot-
pakpers duidelijk z'n intrede gedaan
op het eiland waardoor er meer ge
perst wordt dan voorgaande jaren
(het is wel te hopen dat er voor deze
grote pakken een bestemming is te
vinden).
Plantuien zijn er al veel gerooid en
liggen op het land te drogen. De op
brengst varieert tussen de 30 tot 40
ton; met een prijs van ±15 cent is
dit zeker geen vetpot te noemen en
De oogst van de vroege graszaad
soorten op WALCHEREN is al deels
achter de rug, door de snelle weers-
omslag na de toch forse regenval
was men weer vlug aan dorsen toe,
de combinecapaciteit in ons gebied
is groot wat het oogstrisico be
perkt. In 't algemeen is het zo bij de
ze teelt, dat men na de
schoningsanalyse pas over definitie
ve oogst-resultaten kan spreken, de
afzet van graszaad/hooi verloopt te
gen lage prijzen moeizaam.
Dezer dagen vonden we tussen de
post, als graszaadteler een bericht
via de NAK, maar afkomstig uit Het
Groene Woud in Middelburg van de
Directie Milieu en Waterstaat - een
toepasselijkere straatnaam voor de
huisvesting is nauwelijks te beden
ken voor deze Zeeuwse Provinciale
Dienst. De inhoud van dit bericht
houdt in dat vanaf 1993 geen reke
ning meer kan worden gehouden
met de graszaadteelt (bestui-
vingsproblemen) in verband met
toenemende ecologische en finan
ciële consequenties, bij het beheer
van bermen en dijken. Waar ligt de
besluitvorming, als deze éénzijdige
afgekondigde maatregel zonder
vooroverleg is tot stand gekomen,
en daar lijkt het op, dan is dit een
slechte zet van deze Prov. Dienst
aan de Zeeuwse landbouw.
De toekomst van de graszaadteelt
wordt wel bedreigd mede ook door
de in te richten natuurgebieden en
straks met de verplichte braak via
het plan MacSharry: de grotere be
drijven die voor ha-toeslagen in aan
merking willen komen moeten
braken, en deze percelen mogen
met graszaad worden ingezaaid.
Ook 't beleid van ons eigen Water
schap en Wegschap is steeds meer
gericht op natuurondersteuning
door minder, gedeeltelijk of later
maaien van bermen, minder of geen
gebruik meer maken van chemische
onkruidbestrijding, die al selectief is,
langs slootkanten en waterlopen en
bermen.
Men ziet nu al de kantonniers in de
weer met de lange hak om de dis
tels die tussen en onder hout
opstanden en slootkanten hun kop
uitsteken tussen vele andere onkrui
den, te weren. Dit ziende schoot
een oud boerengezegde door het
hoofd, n.l. stekels maaien is stekels
zaaien.
Enkele weken geleden viel ook de
aanslag dijkgeschot in de brieven
bus, de forse verhoging wisten we
al via de voorlichting van het Water
schap maar als men het onderste
regeltje bekijkt van dit biljet is het
toch schrikken. Bekijkt men het ver
loop van het geschot over de afge
lopen tien jaar dan constateert men
een verhoging van bijna 50% van
het toenmalige bedrag, met de plan
nen die het waterschap nog heeft is
het einde nog niet in 't zicht, helaas
kan de agrarische sektor het ner
gens doorberekenen. De prijs die we
voor het zg. vrije ondernemerschap
moeten betalen via allerlei belastin
gen, geschotten, bijdragen of hef
fingen of hoe ze ook mogen heten,
stijgen tot absurde hoogten, ieder
probeert geld in depot te krijgen.
Het is nu wel duidelijk dat voor zo
ver dat nu al niet het geval is het
'boeren inkomen' een optelsom
wordt van allerlei aktiviteiten al of
niet aan het bedrijf gebonden maar
ook op de mogelijkheden die de
woonomgeving plaats of streek
biedt en ondersteunende maatrege
len. Men hoeft zich daarvoor niet te
schamen het wordt ook in agrari
sche kringen steeds meer gezien als
een allround ondernemerschap,
vraag niet hoeveel arbeid, zorg, ken
nis en investeringen dat dit al met
zich meebrengt.
Ons gebied staat nog een drukke
periode te wachten, laten we hopen
dat boer, burger en recreant van
veel goed en zonnig weer kunnen
profiteren en genieten, met zo af en
toe een buitje regen er tussendoor
dan komt iedereen aan zijn trekken,
en dat is Zeeland op zijn best.
wuFuei i de kosiën nauwelijks
betaald.
Veel pootgoed is deze week vanwe
ge de enorme luizendruk dood
gespoten. Van verschillende rassen
wordt door ziekte veel afgekeurd.
Door het vroege doodspuiten en de
kleine aanslag zal de kg-opbrengst
laag uitvallen en velen zullen met
moeite 25 ton/ha onder het label
krijgen, wat men nu al aan de prijs
kan zien.
Consumptie-aardappelen staan er
goed voor, al lijkt het erop dat ze
vroeger versleten zullen zijn dan
voorgaande jaren. Door de grote
aanslag (Bintje) zal het moeilijk zijn
om de 50% opwaarts te halen. Ver
der zitten in de meeste percelen
zeer veel luizen, die moeilijk dood
zijn te krijgen, wat in feite in alle ge
wassen te doen is. De bieten staan
er goed voor al gaat toch plaatselijk
de vergelingsziekte z'n kop
opsteken.
De prijsvorming van de verschillen
de vollegrondsgroenten valt zwaar
tegen en het netto-resultaat van het
eerste half jaar ligt aanmerkelijk la
ger dan voorgaande jaren. De wit
lofteelt zit nog steeds in een diep
dal en zowel witloftrekker als pen-
nenkweker zien met argusogen de
komende oogst tegemoet.
In de veehouderij gaat alles zijn gan
getje. Veel en goed gewonnen ruw-
voer is binnengehaald, en sommige
veehouders die vroeger hooi aan
kochten zijn nu zelf aan de markt
om hooi te verkopen, wat zeker de
prijs niet ten goede komt. De var
kenshouderij draait goed met goede
prijzen.
Deze week werd er een publicatie
vanuit de provincie verspreid dat de
provincie volledig op ecologisch
bermbeheer overgaat, m.a.w. ze la
ten alle rotzooi groeien en de land
bouw krijgt al het onkruidzaad
gratis op de koop toe. Tevens zullen
vele percelen graszaad niet meer in
gezaaid kunnen worden omdat men
met kruisbestuiving zit. Dit bewijst
maar weer eens hoe 'boer-
vriendelijk' onze overheid bezig is.
Overheid en provincie leven nog
steeds in de waan, dat wanneer
men de ecologische toer opgaat dit
gouden bergen zal geven, terwijl al
lang is bewezen dat dit zeker geen
oplossing zal zijn voor de problemen
in de landbouw. De kosten zijn veel
hoger en de consument is niet ge
negen hiervoor te betalen, in feite is
het één grote flop. Distributiecentra
gaan kapot en de boer blijft met z'n
gewassen zitten, die dikwijls nog
minder opbrengen dan de gangbare
gewassen.
Voor een Provincie is dit niet zo erg,
de hoge kosten van ecologisch be
heer worden dan wel bij de landbou
wer gelegd, ofwel men laat de
burger deze ongewild betalen. Dit
alles keurig in elkaar gezet door een
stelletje bureau-ambtenaren die van
praktische zaken totaal geen kaas
gegeten hebben. Maar tevens leg
gen deze heren wel overal het zegel
op en laten anderen het gelag beta
len. Ik krijg steeds meer het idee dat
de landbouw in Nederland totaal
niet meer vertegenwoordigd is in de
politiek en diegenen die er nog zit
ten zijn met andere zaken bezig, ook
een Landbouwschap is dikwijls een
wassen reus.
De percelen wintertarwe waarin geen legering voorkomt beginnen zeldzaam te worden. Geluiden uit de
praktijk geven aan dat er dit jaar veel meer graan plat ligt dan anders. De legering kost opbrengst en kwali
teit, en vergt bovendien veel extra werk bij het dorsen. De perceel was deze maand al zwaar gelegerd,
maar de afgelopen week hebben de buien wederom hun tol geëist.
Het agrarische gezin krijgt veel
te verwerken met alle regelin
gen, geboden en verboden die er
zijn en komen. Met een steeds
meer ongeloofwaardige politiek
die heel, heel ver van boeren,
burgers en buitenlui af is komen
staan; met een EG waar een land
a/s Italië 7 jaar ongestraft geen
superheffing moet betalen en a/s
beloning nog 90.000 ton extra
melkquotum wil hebben; met
iedere keer opnieuw berichten in
de pers dat 'de landbouw' niets
doet aan verbetering van het mi
lieu, terwijl er in 1991 door de
landbouw voor 260 miljoen gul
den werd geïnvesteerd in het mi
lieu; dat er zeer veel grond uit
produktie moet. Met dit alles ne
men de onzekerheden toe. Een
agrariër is opgegroeid met de
boodschap: probeer een zo hoog
mogelijke opbrengst te behalen
met de laagste kosten. Daar
schijnt echter weinig van over te
blijven. Er wordt nu gepraat over
premies, over hectaretoeslagen,
over inkomstentoeslagen, over
braaklegging, over verdergaande
quotumkortingen, over een
marktgericht beleid, over afvloei
ing van menskracht. Of het over
t.v.-toestel/en gaat!
Als Buitenstaander wordt je er
duizelig van. Navraag leerde mij
dat de duizeligheid nog veel
meer heeft toegeslagen in de
agrarische gezinnen, maar ook
bij werknemers die hun kost ver
dienen in aanverwante takken
aan de landbouw. Noch de over
heid, noch de produktschappen
kunnen aspirientjes beschikbaar
stellen omdat ze naar het schijnt
ook barsten van de hoofdpijn,
omdat ze ook niet precies weten
wat er moet en kan gebeuren
met de opgestelde plannen in de
EG. De financiën schijnen een
veel grotere rol te gaan spelen
dan was voorzien. Voor het agra
rische gezin blijft de onze
kerheid.
Je gaat, behalve wanneer het
over streekplannen gaat, een ze
kere gelatenheid aantreffen bij
een deel van de agrarische be
volking. Een ander deel slaat een
andere richting in met het bedrijf.
Iedere keer komt men tot de
conclusie dat de gewassen, de
vruchten die ze telen geld op
brengen als er een markt voor is.
leder produkt dat er te veel is, al
is dat nog zo weinig, heeft on
middellijk invloed op de prijs. Een
markt veroveren en behouden is
minder gemakkelijk dan velen
denken. Toch zal men dit samen
moeten doen.
Tegenwoordig zegt men wel
eens dat je het verleden niet a/s
voorbeeld moet stellen. Ak
koord. Gebruik de goede stenen
van vroeger, vermeng ze met die
van vandaag en van de toekomst
en bouw daarmee samen verder.
De landbouw heeft zich in het
verleden meer in een moeilijke
positie bevonden, men is daar
uitgekomen. Dat zal ook nu luk
ken. Blijf in die tijd buitengewoon
kritisch op je eigen bedrijf. Doe
wat je kunt doen. Hou de kosten
zo laag mogelijk, werk samen
waar nodig met arbeid en machi
nes. Intensiveer een gedeelte
van je bedrijf, als je daar oog
voor hebt. Ga als zelfstandig on
dernemer uit van het parool:
eenvoudig is het niet, maar waar
een wil is, is een weg. Na deze
tijd komt er weer een andere.
Buitenstaander
