Uit de praktijk
Statenleden gaan aan bezwaren
tegen streekplan voorbij
Maïstelers nog niet toe aan
mechanische onkruidbestrijding
Zomerste meimaand
Met smacht gewacht
op Mineraal Centraal
'Nemen jullie dat allemaal maar?'
Zichtbare groei
Studiecentrum promoot
Belgische aardappelteelt
III!
In de LANGSTRAAT is het op dit
moment ook behoorlijk droog nadat
het de afgelopen periode erg goed
weer is geweest. Heel wat anders
dan vorig jaar, toen de mais en alle
andere akkerbouwgewassen ston
den te verkleumen op het land, tot
en met juni vorig jaar kon en wilde
er niets groeien en stond alles te
verpieteren.
Op sommige bedrijven is de tweede
snede bijzonder goed gewonnen, de
mais zie je elke dag groeien, het
graan staat er bij dat het een lust is
en bieten- en aardappelvelden ge
nieten evenals de vele zonaanbid-
ders van de vele uren zon per dag.
Op het moment dat ik dit schrijf
(dinsdag j.l.) is er wat regen aan het
vallen en begrijpelijk is die op dit
moment van harte welkom, mede
gezien het feit dat er hier en daar
weer wat regenhaspels uit de
schuur werden gehaald. Dus alles
èchijnt toch weer op tijd te komen,
en dat is nodig ook want de boeren
krijgen steeds meer te maken met
andere beslommeringen, die een
hoge prioriteit vereisen in verband
met het mogelijke bestaansrecht
van de bedrijven.
Zo was er afgelopen maandag de
commissievergadering Ruimtelijke
Ordening door de statenleden van
de provincie Noord-Brabant. Een
overlopende zaal, zat eivol met boe
ren die hun bezwaren tegen het
streekplan kracht kwamen bijzetten.
Tot in de hal stonden rijen boeren
met spandoeken en toeters te
luisteren naar de reacties van de po
litieke partijen op de bezwaren en
de nota van wijzigingen over het
streekplan. Wat je daar als boer te
horen krijgt, daar zakt je broek van
af. Politici van bijna alle partijen
voerden daar ellenlange verhalen
met veel, ja zelfs heel veel moeilijke
woorden, waar sommigen zich zelfs
in verslikten.
Gelukkig werd er buiten de veel te
warme zaal voor voldoende koffie
gezorgd, anders was je er zo weg
gelopen. Nietszeggende verhalen
werden er afgestoken, immers is
volgens de PvdA het streekplan niet
goed overgekomen. Dat dachten ze
zeker maar, het is zo duidelijk over
gekomen dat de boeren bang zijn
dat ze straks niet meer kunnen boe
ren, terwijl er alleen maar plaats is
voor recreatie, natuur en industrie.
Wij begrijpen als landbouw verrekte
goed dat we moeten inleveren,
maar ook wij hebben ruimte nodig
om het bedrijf te kunnen exploite
ren, ook wij moeten immers kunnen
blijven bestaan.
Niet elke partij behoeft zich als een
boerenpartij op te stellen, maar een
beetje respect zou minimaal op z'n
plaats kunnen zijn, zeker van een
partij met een behoorlijke boeren-
achterban in het verleden. Maar
nee hoor, elke woordvoerder begon
met het op de borst kloppen van de
ambtenaren voor het verwerken van
de bezwaarschriften. Over indivi
duele bezwaarschriften werd niet
gesproken, alleen veel waarde werd
eraan gehecht, dat overkoepelende
organisaties in hoofdlijn met het
streekplan konden instemmen.
5.500 bezwaarschriften, de hoorzit
tingen en het kracht bijzetten op de
ze commissievergadering, het heeft
allemaal bitter weinig uitgehaald.
Als het enige dat bereikt is, is dat de
bestaande bedrijven gecontinueerd
kunnen worden, dan is de oogst
zeer mager, stilstand is immers ook
al achteruitgang.
Het streekplan wordt vermoedelijk
zo snel mogelijk vastgesteld door
provinciale staten. Het lijkt mij dat
dit zo snel moet om rust aan het
front te krijgen. Immers dan zijn alle
bezwaarmakers het zwijgen opge
legd. Maar voor het zover is zijn ve
len bereid hiertegen acties te
voeren, desnoods wat hardere ac
ties, geloof mij maar!
In MIDDEN- en OOST-BRABANT
wordt met smacht gewacht op het
definitieve plan van Mineraal Cen
traal, wat deze week door het Land
bouwschap naar voren gebracht zal
worden. Zal het zodanig sterk van
inhoud zijn dat de politiek er niet om
heen kan of blijft het vaag en met
beperkingen om het uitvoerbaar te
maken.
Het LAND VAN ALTENA en BIES
BOSCH is overspoeld met de mooie
en zonovergoten meimaand. Vol
gens het KNMI stond de meimaand
van 1947 nog steeds aan de top
qua temperatuur en aantal zonuren,
maar is dat jaar nu met een klein
verschil verslagen. In 1947 volgde
een heel droge zomer, met veel ver
brande gewassen, maar dat lijkt er
nu nog niet op.
De veehouder met zijn goede gras-
kuilen en soms al een vracht hooi
heeft een goede voorsprong op het
komende winterseizoen. De prijzen
van slachtvee en de nuka's zijn op
een hoger peil gekomen, wat ook
wat gunstig is voor de opbrengst.
De akkerbouwer heeft ook een gun
stige groei van zijn gewassen, maar
het financiële plaatje laat hier toch
wel wat deuken zien. De aardappels
van de oude oogst zijn op een heel
laag prijspeil aangekomen, en mede
door het warme weer is er veel aan
bod. Als de aardappels gaan 'schie
ten' wordt de partij waardeloos voor
verwerking. Ook de prijzen op een
contract van de nieuwe oogst zijn
niet hoog, want er zijn er dit jaar
veel gepoot. Toch zijn er percelen
waarvan de structuur slecht was en
dit zal de opbrengst niet ten goede
komen.
Het nieuwe gewas cichorei, dat veel
is gezaaid, laat een goede opkomst
zien. Hoe het gaat met de onkruid
bestrijding zullen we moeten af
wachten. Mede door het prachtige
zomerweer moeten de bloemen-
kwekers hun bloemen voor weinig
geld naar de veiling brengen, want
ook hier spelen de weersomstandig
heden een voorname rol bij de prijs
vorming.
Wat gaat het worden met onze
landbouw in het algemeen. Het
aannemen van de voorstellen van
MacSharry voorspelt weinig goeds.
De landspolitiek bekommert zich
weinig om de gang van zaken en de
afgekondigde maatregelen, of ze
bestempelen het bereikte akkoord
zelfs als goed.
Ondanks alle maatregelen van
streekplan, milieu, prijsvaststellin
gen, kortingen en andere onver
wachte mededelingen aan onze
agrarische wereld, is er gepoot, ge
zaaid en worden de gewassen ver
pleegd. Dat is toch het imago van
de boer in zijn gehele totaliteit.
De meningen blijven helaas nog al
tijd verschillend. Het zuiden wordt
blijvend gezien als het meest vervui
lende en tevens meest profiterende
gedeelte van ons landje. Nu komt
daar nog eens bij dat er vanuit de
EG een inkomenstoeslag komt die
ook voor snijmais geldt. Je hoort al
weer denken: ze dumpen de mest
op het maisland, kunnen door de
teelt van snijmais nog meer koeien
per ha houden en worden dan uit
eindelijk nog beloond hiervoor ook.
Niets is echter minder waar. Men
kan het maar niet genoeg benadruk
ken, hier wordt zeer goed en op
echt grote schaal rekening gehou
den met het bemestingsplan welke
de DLV voorschrijft.
Gelukkig werkt het weer erg goed
mee dit jaar. Vele uren licht en
warmte hebben we gehad wat aan
de stand van alle gewassen goed te
zien is. Tevens is er op vele plaatsen
op tijd een bui water gevallen. Echte
problemen hebben zich nog niet
voorgedaan hieromtrent. Wel heb
ben velen zich nog niet echt veel
van het beregeningsverbod aange
trokken. Dit mede door procedure
fouten vanuit de provincie.
Deze zelfde provincie had maandag
j.l. vele honderden agrariërs met ge
zinsleden op bezoek. Dit omdat er
een commissievergadering gehou
den werd met als onderwerp het
streekplan. Naar alle waarschijnlijk
heid zal er nog eenmaal grootscha
lig actie gevoerd gaan worden tegen
het ontwerp streekplan, alvorens
het definitieve besluit zal vallen op
17 juli. Wel jammer maar echt nood
zakelijk anders zullen zeer binnen
kort alle mestverwerkende fabrieken
en instanties overbodig gaan
worden.
Telers van snijmais in WEST BRA
BANT ZUID zijn dik tevreden over
de stand van hun gewas. Vorig jaar
moest de mais nog gaan groeien.
Nu was eind mei op enkele plaatsen
al een lengte van 30 cm bereikt.
Ook snijmais die na het ruimen van
een snede voordroog is gezaaid, is
meteen van start gegaan. De on
kruidbestrijding heeft geen proble
men gegeven.
Overstappen naar mechanische on
kruidbestrijding doet praktisch geen
enkele teler. Praktijkervaring heeft
geleerd dat er vaak meer schade ge
daan wordt dan goed. Vaak bescha
digt men het wortelstelsel van de
mais wat weer groeiremming geeft.
Of het werkelijk uit milieuoogpunt
bezien voordeel geeft valt te bezien.
7 tot 10 maal het gewas met een
onkruidegge bewerken geeft ook
nogal wat uitstoot. Vorig jaar is op
vrij grote schaal onderzoek gedaan
naar deze methode. Er is slechts
weinig over naar buiten gekomen.
Dit duidt op een slechte ervaring.
Rijenbespuiting in combinatie met
wieden kan een goed alternatief
zijn. De kosten zijn echter aanmer
kelijk hoger dan een eenmalige vol-
leveldsbespuiting.
Een voor veel bedrijven desastreus
verloop vertonen de aardappelprij
zen. Ook in het zandgebied zitten
nog partijen Bintjes van telers die
beschikken over kleigrond. Een ex
tra ontmoedigend gevoel geeft het
dat nu juist de aardappelen met de
beste kwaliteit de laagste prijs op
gaan brengen. Niet voor de eerste
maal overigens. En dat nu in een tijd
dat overheid, verwerkende industrie,
voorlichting en landbouworganisa
ties de mond vol hebben van kwali-
teitsgericht telen. Een teler met een
mindere partij zei er het volgende
van: 'Wat ben ik blij dat de 250 ton
Bintjes die ik had begin maart last
begonnen te krijgen van schot. Zelfs
binnenschot is geconstateerd. De
kwaliteit liep snel terug. Op de prijs
moest ik een paar cent laten vallen.
Met 18 cent was ik dik tevreden.
Vooral achteraf'.
Met het niet al te rooskleurige voor
uitzicht van aardappeloogst 1991
komt automatisch de vraag weer
naar boven of er geen gegarandeer
de prijs ingevoerd moet worden.
Verschillende telers zijn zwaar in de
financiële problemen gekomen. Wat
een goed jaar had moeten worden,
signalen vanuit de markt wezen er
op, is met harde cijfers wegge
vaagd. Juist in deze moeilijke tijd is
een financiële meevaller hard nodig.
Alleen aanhoudende droogte kan
wellicht de prijs nog omhoog halen.
De veehouderij heeft op de lage prij
zen ingespeeld. Voor voeraardappe-
len is meer animo gekomen. Naar
nu blijkt zitten er nog grote partijen
pootaardappelen die via de Stopa
richting veehouderij verdwijnen. De
prijs van voeraardappelen ligt tus
sen de 1 en 3 cent. Verschillende
mestbedrijven gaan aardappelen in
hun rantsoen verwerken. Zij kunnen
zo de kostprijs iets drukken. Met de
nog altijd veel te lage vleesprijzen
een meevaller voor de roodvleespro-
ducenten.
Het uitzonderlijke weer van de afgelopen weken doet de suikerbieten
bijna zichtbaar groeien. Ook tijdens het warme weer is er van vocht-
gebrek geen sprake geweest. Nadelig effect van de hoge temperatu
ren is dat hier en daar de onkruidbestrijdingsmiddelen te agressief
hebben gewerkt. Op enkele percelen zijn de bieten in die mate be
schadigd dat opnieuw is gezaaid.
De vroegst gezaaide percelen hebben hier en daar het veld al dicht.
De meimaand zit er ook in onze
NOORD-WESTHOEK weer haast
een weekje op. Mei, de bloeimaand,
zou dit jaar welhaast windbloei-
maand genoemd mogen worden.
Elke dag maar weer wind en natuur
lijk sneldrogend met veel zon. Vol
gens weerkundigen een aparte
maand met temperaturen nog niet
voorgekomen deze eeuw. Maar op
25 mei heeft een onweersbui met
veel hagel aan dat mooie groeiende
gewas in ons gebied nogal wat
schade teweeg gebracht.
Gehavende gewassen en dicht
geslagen grond, uitgezakte aardap
pelbedden en ook witlof- en
peenruggetjes zijn niet meer in de
perfecte vorm. In ons vakblad stond
'gunstig jaar hagelverzekering ach
ter de rug', maar dat lijkt dit jaar an
ders te worden. Het valt op dat er
nog zo weinigen een hagelverzeke
ring hebben. Ze hebben daar ver
schillende argumenten voor. Maar
als het toeslaat denkt men daar
soms anders over.
Wat groeit alles toch hard. Zo eens
rondziende in andere gebieden, heb
ben we al bieten zien staan die de
grond helemaal bedekken. Ook
vroeggepote aardappelen staan er
prachtig bij. De allervroegste onder
plastic geteeld zijn al rooibaar, onge
kend vroeg maar de nekslag voor de
oude, dat gaat totaal niet meer. Met
die vroege aanvoer van nieuwe is de
druk zo groot geworden dat het
kaarsje zachtjes uitgaat. Stroppen
zullen er weer vallen. Jammer.
Verleden week de eerste aanslag
ruil- en herkavelingsrente in de bus
gehad. Iemand had er volgens zijn
zeggen niet van geslapen. Ja, ieder
weet toch dat de afrekening eens
zou komen en nog over een langere
termijn ook. Veel goed werk is ge
daan, we hebben er iets moois voor
terug gehad, daar is ieder toch wel
van overtuigd en dit moet toch uit
eindelijk betaald worden.
Binnen de organisaties is het de tijd
om wat rustiger aan te doen, zo te
gen de zomer en vakanties. Het lijkt
dat dit steeds minder waar wordt.
Van de afgelopen week hebben de
genen die het Brabants Nieuwsblad
lezen wel begrepen wat er zoal naar
ons toegeworpen wordt. De reac
ties van alle kanten zijn zeer begrij
pelijk, ieder weldenkend mens vindt
dat het te ver gaat om ons zo af te
kraken. Hopelijk nemen de geza
menlijke organisaties hierover een
hard standpunt in dat naar buiten
toe niets aan duidelijkheid mist.
Iemand uit het bedrijfsleven buiten
de landbouw had voor de aantijgin
gen tegen de akkerbouw ook al
geen goed woord. Ook had deze
man de diverse landbouwvakbladen
'ns doorgekeken. Hij vroeg zich alles
overziende af of wij niet totaal gek
werden met alles wat er over ons
geschreven en opgedrongen wordt
aan kostenheffingen, ge- en verbo
den. 'Nemen jullie dat allemaal
maar? En het gaat maar steeds
door. APK-keuring spuitmachines,
kunstmeststrooiers, tractoren, en
wanneer zijn jullie zelf aan de
beurt?'
Wat moet je daar op zeggen. Dat er
in brede kring over dergelijke zaken
door andere mensen belangstelling
getoond wordt is een goede zaak,
maar dat al die maatregelen zomaar
op ons afgestuurd wordt geeft te
denken.
Eind mei vond in het Belgische
Kruishoutem de opening plaats van
het Interprovinciaal Proefcentrum
voor de Aardappelteelt.
Het initiatief daartoe is uitgegaan
van een aantal aardappeltelers in
Oudenaarde, welk initiatief onmid
dellijk door de provinciale besturen
van Oost en West Vlaanderen werd
gesteund, samen met het ministerie
van Landbouw en het Tewerkstel
lingsinitiatief Vlaamse Ardennen.
Ongeveer 65% van het Belgische
aardappelareaal bevindt zich in de
genoemde provincies, van het totale
aardappelareaal van omstreeks
60.000 ha.
Het studiecentrum wil de aardap
pelteelt bevorderen, vooral door de
telers te bewegen die rassen te te
len die de konsument vraagt.
