Vanaf de dijk gezien
Eerlijk duurt het langst
Eerste klap een daalder waard
RECHTE RUGGEN
Natuur, aardappelen en windmolens
In de bezem wagen?
t
WtKÊÊÊÊÊÊÊÊ
Terwijl ik dit schrijf hebben we het
eerste voorproefje van de zomer. In
de voorafgaande week is er behoor
lijk wat regen gevallen in OOST
ZUID-BEVELAND en de werkzaam
heden op de akkers lagen even stil.
Hoewel de regen welkom was in dit
groeiseizoen, zie je aan de andere
kant hoe belangrijk het is om on-
kruidbestrijding op tijd te kunnen
doen. En hoe kwetsbaar we zijn als
het niet het gewenste resultaat
brengt.
Mechanische onkruidbestrijding is
een goede zaak, maar dan moet het
weer wel meewerken. Nu met dit
mooie weer en een schrale noor
denwind goede resultaten, maar in
een regentijd gaat dat niet op. We
weten allemaal wel dat in de tijd
toen we met de hak op de akker
stonden, en het regende veel, je het
onkruid eerder verplaatste dan ver
nietigde. Nu bedoel ik hier niet mee
dat we maar raak moeten spuiten,
maar de vakbladen lezend erger ik
me toch wel eens aan sommige arti
kelen. Veel minder spuiten, minder
kunstmest, de één doet het nog be
ter dan de ander.
Misschien zou het goed zijn eens
een eerlijk artikel te schrijven en een
boer te laten vertellen waarom hij op
de gangbare manier (nu blijkbaar
niet meer) werkt, zonder daarbij de
term geïntegreerd te gebruiken,
maar dat willen de mensen blijkbaar
niet meer horen of lezen. Het zou
wel eerlijk zijn, want je kop in het
zand steken daar schiet niemand
iets mee op. In ons gebied staan de
gewassen, zoals tarwe en suikerbie
ten er goed voor, er is weinig ziekte-
druk hier en daar is wel wat
gespoten tegen bruine roest in tar
we. De gerst laat het overal wat zit
ten, de structuur van de grond zou
hier wel eens een grote rol kunnen
spelen.
In de aardappelopkomst is veel ver
schil, de vroeg gepote komen mooi
boven, maar op veel plaatsen is men
nog volop bezig met het opfrezen,
en in ons gebied zijn ook in de afge
lopen week nog aardappels gepoot.
Het zaaien van bruine bonen is deze
week pas begonnen in verband met
de regen, toch twee weken later
dan normaal. Op verschillende ak
kers was vooraf een onkruidbestrij
ding nodig, wat dan weer extra
wachttijd vergt, voordat er gezaaid
kon worden. En om de wildschade
te beperken wordt op veel percelen
direct na het zaaien schrikdraad ge
zet, een noodzakelijk kwaad. We
maken ons denk ik terecht zorgen
om de toenemende schade die door
wild wordt toegebracht. En het toe
nemen van de zogenaamde groene
zones maakt het er niet beter op.
Enkele weken geleden was op de
televisie een uitzending van Natuur
monumenten waar de heer Winse-
mius, hoofd van de vereniging,
pleitte voor uitbreiding van die groe
ne zones. Het ging om een grote op
pervlakte van meer dan honderden
hectares. Men heeft bedacht dat dit
nodig is voor de instandhouding van
de loopkever. Boerderijen in dit ge
bied moeten dan maar verdwijnen,
want het beestje moet aaneen
gesloten over grote afstanden kun
nen lopen. Kan dit niet dan krijgen
deze kevers te maken met stress en
zouden verdwijnen. Mensen (in dit
geval boeren) die op deze grond hun
beroep uitoefenen zijn niet belang
rijk, of zij te maken krijgen met
stress is ondergeschikt.
Nu is het niet zo dat we niet anders
doen dan hierover denken. Vooral in
deze mooie tijd van het jaar waar de
aandacht voor de jonge gewassen
onze aandacht vraagt en we op het
veld lopend blij zijn dat we boer zijn,
en ons niet voor kunnen stellen dat
het niet meer zou kunnen. Bewon
dering heb ik voor de jonge mensen
die besluiten boer te worden en met
optimisme aan de slag gaan, met in
hun hart de liefde voor de gewassen
die op het veld groeien. En de uit
spraak 'mensen die de kost verdie
nen op het land zijn de ruggegraat
van het platteland' is zeker aan hen
besteed.
Akkerbouwer Van /waarden uit
's-Heer Abtskerke bezig met het
aanaarden van zijn 6V2 ha bint
jes. (foto: Anton Dingemanse).
Het is op deze tijd van het jaar weer
een lust en genoegen om door en
over de rijkelijk beplante B-
weggetjes te wandelen of te fiet
sen, genietend van de bloeiende
meidoorns en in de berm het fluite-
kruid dat daar welig tiert met door
kijkjes op het wisselend en
gevarieerde WALCHERSE land
schap. Kijkt men echter met een
wat kritisch agrarisch oog naar wat
er onder en achter die wegbeplan-
tingen nog groeit aan onkruid, met
name kleefkruid, dan ligt genot en
ergernis weer kort bij elkaar.
Als men dan woont in een gemeen
te die streeft om een stookverbod in
zijn Afvalstoffen Verordening op te
nemen, vraag je je af: hoe kom ik
van dat spul af als na het uitmaaien
van onderliggende slootkanten
daarna niet meer verbrand mag
worden. Grotere onkruidversprei
ding kun je je niet voorstellen dan bij
verhakselen of ophalen en vercom-
posteren, om over de kosten maar
niet te spreken. Ook leidt dit weer
tot meer (chemische) onkruid-
bestrijdingen. Landbouwschap en
de plaatselijke landbouworganisa
ties trachten alsnog de hoofdstede
lijke gemeenteraad in de
besluitvorming aan te zetten tot
voor de landbouw aanvaardbare re
gelingen.
De opkomst van de voorjaarsge
wassen is probleemloos verlopen.
De natte dagen in de eerste helft
van mei werden weer snel gevolgd
door droog, zonnig en warm weer,
wat zowel de chemische als de me
chanische onkruidbestrijding ten
goede kwam. De aardappelopslag
als onkruid blaast weer een flinke
partij mee. Een bijkomstigheid van
Agria's telen is, dat hier door de gro
vere sortering de opslag van weinig
betekenis is. De eerst gezaaide brui
ne bonen hebben nogal wat slagre
gen te verduren gehad, ze liggen al
gekiemd en zijn hopelijk voor korst-
vorming boven, de rest van de bo
nen zal deze week wel gezaaid
worden. De maand mei is vanouds
voor de akkerbouw een drukke
maand, bij de onkruidbestrijding is
ook de eerste klap nog altijd een
daalder waard. Men kan in deze tijd
lange dagen maken, de goede perio
den ook per etmaal benutten om
het juiste verdelgingseffekt te ver
krijgen.
De veehouders hebben ook geprofi
teerd van de fel drogende dagen en
hebben veel gras van prima kwali
teit verzameld, het ziet er naar uit
dat de hergroei vlot op gang komt.
Een belangrijk gewas voor deze sek-
tor, de snijmaisteelt, beleeft een
goede start.
In het Aardappel B.V. bulletin was de
gemiddelde Rotterdamse beursno
tering opgenomen tot half maart,
zowel van oogst '90 als die van '91.
De laatste lager dan de eerste. Met
wat gereken met voorverkoop, de
noteringen van de afgelopen tijd en
de prijsval van heden kan men wel
als teler ongeveer de eindprijs bere
kenen. Het berekend prijspeil zal aan
de matige kant zijn, betrekt men de
opbrengst erbij (het afgelopen jaar
nadelig beïnvloed door de droogte)
dan zal men van het saldo per ha
geen al te grote vakantiereizen kun
nen maken. Maar waarom zou je
weggaan uit een gebied waar in de
toekomende tijd juist zovelen naar
toekomen om te genieten.
De kampeerboeren hebben de afge
lopen tijd ook weer benut om hun
terreinen en accommodaties te on
derhouden, uit te breiden of te ver
beteren. Ook hier geldt: kwaliteit is
de beste aanbeveling. Een goede
beplanting rondom draagt van bin
nenuit bij aan de beschutting en pri
vacy van de gebruikers, en van
buitenaf tot het behoud van een
agrarisch landschap. Gelukkig heb
ben in ons gebied de gebouwen,
eerst de arbeiderswoningen en nü al
vele bedrijven door de sanering, af
gestoten en verlaten, een goede
maatschappelijke waarde. De animo
tot verbouwing en bewoning houdt
verpaupering van het platteland te
gen en werkt misschien wel stimu
lerend voor agrarische bewoners om
ook hun panden aanzien te laten be
houden of te verbeteren, zodat toch
nog van een zekere nood een deugd
wordt gemaakt.
Het is een lust voor het oog om te
zien hoe alles groeit en bloeit in on
ze kring THOLEN EN ST. PHILIPS-
LAND. De regenval van 8 en 9 mei
en het daaropvolgende fraaie zo
merweer, doet onze gewassen de
grond uitschieten. Je ziet ze als het
ware groeienOpkomstproblemen
zijn er door de kombinatie van regen
en zon niet, waardoor op de meeste
percelen de gewassen er keurig
opstaan.
Overwegend lijken de bodemherbi
ciden goed gewerkt te hebben, zo
dat we met weinig zaadonkruiden
te maken hebben. Anders is het op
sommige percelen met het wortel
onkruid, maar zeker ook met aard
appelopslag. Uw praktijkschrijver
en vele kollega's zullen nog veel
werk moeten verrichten om het 'on
kruid' aardappel uit bijvoorbeeld sui
kerbieten, cichorei, bloemzaden
enzovoorts te vernietigen. Ander
zijds zien we in ons gebied vele
fraaie percelen vroege aardappelen
liggen. Afgelopen week hebben vele
telers het plastic van de aardappe
len afgehaald om verbranding te
voorkomen. Blijkbaar zijn de eerste
vroege aardappelen al gerooid en
zal het zeker niet lang meer duren
voor men hieraan in grotere getale
begint.
De prijs van onze oude aardappel
laat het echter de laatste weken le
lijk zitten. Blijkbaar zijn een groot
aantal partijen onderhevig aan
schotvorming en geven een grote
druk op de markt. Hopelijk trekken
de prijzen voor de betere partijen
nog wat aan. Wanneer we het toch
over aardappelen hebben, heb ik de
indruk dat er nog veel percelen late
aardappelen opgéfreesd moeten
worden. Vooral op de zwaardere
gronden wil de ondergrond nog niet
voldoende ingedroogd zijn om tot
een goed en kruimelig aardappelbed
te komen.
Het is niet alleen een lust om naar
onze gewassen te kijken, maar ook
naar het fraaie Thoolse landschap.
Een landschap met mooi begroeide
en beplante dijken, erven met fraaie
tuinen, en de pracht van bloeiende
boomgaarden. Zelfs onze wegen
zijn omzoomd met bloeiend fluite-
kruid of met andere planten. Uw
praktijkschrijver kan van dit alles in
tens genieten en het geeft dan toch
ook weer een stukje dankbaarheid
om tussen dit alles te mogen wonen
en werken.
Minder vrolijk werd ik van het be-
Als ik dit schrijf heeft in WEST
ZUID-BEVELAND de temperatuur
zomerse waardén bereikt. Dit is een
weldaad voor de flora en fauna,
misschien in mindere mate voor de
prijsvorming van de oude aardappe
len. De onkruiden komen ook weer
spontaan boven de grond kijken en
daar moet je je hele leven tegen blij
ven vechten, zei mijn vader altijd.
De voorzitter van de V.C.S. merkte
onlangs op dat je van het EG-beleid
steeds minder gaat begrijpen. Na
een jaar van introduktie lijkt het plan
MacSharry toch uitgevoerd te gaan
worden. Wat dit konkreet voor Ne
derland gaat betekenen weet waar
schijnlijk nog niemand. De
voormalige premier van Engeland
heeft van één groot Europa geen
hoge pet op. Persoonlijk sluit ik me
daar bij aan. Ik denk dat het dezelf-
richt dat een 450 ha landbouw
grond op het eiland Tholen geschikt
zou zijn om windmolens op weg te
zetten. Ik denk dat onze organisa
ties hier flink stelling tegen moeten
nemen, omdat deze windmolens
pas echt landschapsvervuiling met
zich mee brengen, waar wij als
landbouw niets aan hebben. Ik kan
mij overigens ook niet voorstellen
dat de burgemeester en de gemeen
teraad van Tholen deze windmolens
zullen accepteren. Dit gezien tegen
de achtergrond dat bedrijfsgenoten
die een windmolen willen plaatsen
hier geen toestemming voor krijgen.
Maar misschien wordt de soep niet
zo heet gegeten als ze wordt opge
diend en kunnen wij blijven genieten
van ons fraaie Thoolse landschap.
de kant op gaat als destijds de Wei-
marrepubliek, die bleek ook alleen
maar op papier te bestaan. Ten aan
zien van landbouw ben ik niet zo
somber gestemd. Grote droogten in
vele delen van de wereld. Graan
voorraden zijn aan het dalen.
Somberder ben ik gestemd over de
Nederlandse politiek. Die is bezig
zich helemaal op te sluiten in natio
nalisme. Die blijft maar doorgaan
met regelgeving en heffingen. We
zijn zo langzamerhand a-sociaal aan
het worden. Het leven mag best zo
plezierig mogelijk zijn maar het
moet wel betaalbaar blijven. We zijn
hiermee al export aan het verliezen.
Uit dat oogpunt gezien heb ik de in
druk dat de vakbeweging een te be
perkte horizon heeft. En dat we in
dit overbevolkte land in de bezem
wagen terecht komen.
Terwijl de laatste poters in de
grond gestopt werden draaide de
frees op volle toeren. Dag en
nacht werd er door gereden. De
in het vroeg gepote aardap
pels staken hun oortjes immers al
boven de grond. Nu liggen ze
voor even weer keurig onderge-
dekt in lange rechte rijen onder
de fijngemaakte aarde. Ze geven
de polders het beeld van alles
keurig aan kant wat op deze tijd
van het jaar het geheel zo aan
trekkelijk maakt. De laatste blok
ken die nog in winterrust liggen
worden opengetrokken en hier
en daar bonen gelegd. Steeds
valt het op dat de aantallen hec
tares met grove tuinbouwgewas-
sen nog meer worden
uitgebreid.
Het groene gedeelte in onze pol
ders, bestaande uit granen en
graszaad, groeit geweldig. Met
de suikerbieten die ook het
groen van de polders gaan mee-
bepalen, Zien we een goede
oogst liggen. Het was dan ook
een feest om dijk op dijk af door
de polders naar Bath/Ossen-
drecht te rijden waar het Hoog
heemraadschap een open dag
hield. Ze Heten ons een kijkje ne
men van de waterrioolzuivering
die door een persleiding het
Westbrabantse afvalwater van
huishoudens en bedrijven
aanvoert.
Stinkend en diepzwart wordt het
produkt aangevoerd via bezin-
kingstanks en een biologische
zuivering wordt het voor 95%
gezuiverde water via Waarde in
de Westerschelde afgevoerd.
Achterlatend een dikke laag slib,
ingeklinkt wordt deze afgevoerd
naar onder andere de Kragge in
Bergen op Zoom. Dit afva/pro-
dukt is een groot probleem en
nergens voor te gebruiken. Vroe
ger had de landbouw interesse
maar tegenwoordig hebben ze
genoeg aan de eigen mest.
Dit alles werd ons verteld door
een jongeman die bijzonder
goed, duidelijk en begrijpend uit
leg gaf van alles wat ze zagen. Ik
kon het dan ook niet laten om te
zeggen dat de boeren best wat
van dat slib willen hebben a/s er
geen zware metalen in zouden
zitten of andere troep. Je stelt je
zelf dan de vraag waarom rea
geer ik altijd a/s de landbouw
erbij wordt gehaald. Volgende
vraag: waarom moet altijd die
mestkar van stal gehaald worden
om iets waar de landbouw bui
ten staat naar voren te brengen.
Vast staat dat er een mooi stuk
werk gebeurt daar in Bath, at lig
gen de havens van België waar
alles zo de Schelde ingaat,
vlakbij.
