Maart roert zijn staart
Van boeren moet je houen!
Er rust een vloek
op het woord asbest
Laatste MAS is
opgegaan in AOC
Vogelijn wat zingt gij vroeg
is de dag niet lang genoeg
15
Dat dit spreekwoord ook wel eens
z'n letterlijke kant laat zien, blijkt
ook nu weer, want na het voortref
felijke voorjaarsweer is de staart van
maart wisselvallig en guur. Zo ook
in de LANGSTRAAT. Gelukkig dat
iedereen van het mooie weer wat
we in de afgelopen periode ook hier
hadden, flink geprofiteerd heeft.
Het voorjaarswerk heeft onder opti
male omstandigheden plaats kun
nen vinden.
Dat maart ook figuurlijk voor een
staart kan zorgen, zien we weer aan
het naderend einde van het super
heffingsjaar. Waar de eén alles op
alles moet zetten om zijn of jaar
quotum 'vol' te krijgen loopt bij de
ander de melk alweer de drijfmest-
kelder in, of wordt direct over het
land uitgereden om zodoende geen
extra kosten voor injecteren te krij
gen. Door dit alles staat ook de
meerjarige superheffing weer in de
belangstelling, waarbij men onder-
of overschrijding mee kan nemen
naar het volgend jaar. Of het werke
lijk zover komt valt te betwijfelen ze
ker gezien de extra administratieve
rompslomp die zo'n systeem onge
twijfeld weer met zich mee zal bren
gen. En dat is iets waar we zeker
niet op zitten te wachten, maar
waar we toch al steeds meer en
meer mee te maken hebben. Je
vraagt je wel eens af waar men in
Nederland mee bezig is: werken
vanuit een gezond verstand met een
op de praktijk aansluitende regelge
ving of een vanuit Haagse? bureaus
bedachte en uitgevoerde en boven
dien geldverslindende en ondoor
zichtige regelgeving. Helaas moeten
we de laatste jaren concluderen dat
het laatste maar al te vaak praktijk
is.
Misschien moeten we echter de
hand ook wel eens in eigen boezem
steken, want wat bijvoorbeeld te
denken van het plan van het Land
bouwschap om het leasen van
melkquota te gaan ontmoedigen.
Hebben we eindelijk eens een mo
gelijkheid om iets flexibeler met
melkquota om te gaan, nee, als het
enkele jaren draait moet er zonodig
weer van alles aan veranderd wor
den. Over dit en ook het andere
Landbouwschapsvoorstel om geza
menlijk gebruik te maken van de
hoorzittingen om de bezwaren op
het streekplan toe te lichten, zal bin
nen onze organisatie en zeker bin
nen onze kring nog eens duidelijk
gesproken moeten worden.
Terug te komen op de staart van
maart, hebben we ook nog met een
andere staart te maken, namelijk de
staart van de ruilverkaveling ZAK-
BD. De lijst van geldelijke regelingen
ligt nu nog ter inzage in café 'De
Dreef' en gezien de ingewikkeldheid
van het geheel is het zeer verstan
dig om van de door de commissie
geboden mogelijkheid tot toelich
ting op deze lijst gebruik te maken.
Komt u er toch niet uit of als u een
bezwaarschrift overweegt let dan
goed op de door de SEV geboden
mogelijkheid om naar 'Zidewinde' te
komen (zie ZLM-blad pag. 2).
Ook het vergaderseizoen in onze
kring had de afgelopen week z'n
staart met de jaarvergadering van
de afdeling landbouw. De heer De
Met de toetreding van de Rijks Mid
delbare Agrarische School te Gouda
tot het AOC Zuid-Holland Oost per
1 augustus a.s. is de laatste MAS in
een AOC opgegaan.
In eerste instantie onthield de me
dezeggenschapsraad haar toestem
ming tot toetreding - als
nevenvestiging - van de MAS tot
het Agrarisch Opleidingscentrum.
Op grond van een uitspraak van een
geschillencommissie zijn die bezwa
ren uit de weg geruimd.
Ruyter, directeur van de Gezond
heidsdienst van Dieren in Zuid-
Nederland, liet ons duidelijk zien
hoe weinig invloed wij als Nederlan
ders eigenlijk hebben in de dièrwet-
geving in de EEG. Bovendien bleek
ook weer hoe kwetsbaar we zijn,
gezien onze exportbelangen. Helaas
wist hij nog weinig duidelijkheid te
geven over de abortusbang-kwestie
in en rondom Elshout. Iets waar ver
schillende leden misschien wel wat
meer van hadden verwacht. Of juist
niet en waren ze daafom soms weg
gebleven? Feit is dat er toch helaas,
sprake was van een matige op
komst. Misschien dat dit in de toe
komst met mogelijk een nieuwe
organisatiestructuur wel verbetert.
Zo zijn we dan aan de staart van de
ze 'Uit de Praktijk' met een nieuw
superheffingsjaar en een nieuw
groeiseizoen voor ons, kijken we on
danks alles met vertrouwen de toe
komst in.
Mochten we begin maart hebben
gedacht dat het lente was, we we
ten nu wel beter. Sinds de lente offi
ciéél begonnen is op 21 maart razen
de maartse buien met regen en
wind over WEST ZUID-BEVELAND.
Het is te hopen dat de suikerbieten,
die voor de regen gezaaid zijn, nog
niet te ver boven staan. De meeste
suikerbieten moeten nog gezaaid
worden, wie er gelijk heeft, de
vroege- of late zaaiers, het komt
vanzelf uit. Zaaien is raaien dat is
bekend.
Onlangs hoorde ik het liedje 'Van
boeren moet je houen' van Rinus
Razenberg, de zingende veearts. Je
kunt deze titel op verschillende ma
nieren uitleggen. Rinus Razenberg
bedoelt met boeren het uitoefenen
van het boerenbedrijf. Het is vooral
tegenwoordig duidelijk dat je van
boeren in deze betekenis moet hou
en, anders kun je er beter n iet aan
beginnen. Boeren is geen vak, het is
een levenswijze!
Boeren zijn ook de mensen, die het
boerenbedrijf uitoefenen. Je vraagt
je wel eens af hoeveel mensen er
zijn die nog van boeren houen. Te
genwoordig komen de boeren voor
al op een negatieve manier in het
nieuws: ze vervuilen het milieu, ze
produceren te veel en ze mishande
len dieren. Overigens hadden in de
vorige eeuw, toen men het woord
milieuvervuiling nog niet kende, de
boeren ook al geen beste naam. In
de streekromans, die vaak in die tijd
spelen, worden boeren meestal af
geschilderd als grote potentaten, de
boerenzoons maken altijd een arbei
dersmeisje zwanger en trouwen
vervolgens met een rijke boeren
dochter (want boeren denken in
bunders!). Deze romans, die tegen
woordig veel gelezen worden, dra
gen niet bij aan een goed imago
voor de boer.
Wat ik me afvraag is of Albert Heijn
van boeren houdt. Ik las dat A.H.
uitsluitend eieren gaat verkopen van
kippen, die vrolijk rondstappen in
een volière. Bij A.H. is de klant ko
ning, het milieu moet worden ont
zien en er moet rekening worden
gehouden met het welzijn van het
dier. Het volièresysteem blijkt op dit
moment trouwens nog niet zo ide
aal te zijn. Verenpikken komt meer
voor dan in een batterij en de kans
op ziekten en de ammoniakemissie
zijn groter. Bovendien zijn de ar
beidsomstandigheden in een voliè
restal voor de pluimveehouder
slechter (meer stof en buitennestei-
eren). Voor A.H. blijkt het belang
van het dier, waar het gaat om het
ei, zwaarder te wegen dan het mi
lieu en de arbeidsomstandigheden
van de pluimveehouder. De consu
ment wordt deze afweging niet ge
boden, alle batterij-eieren worden
vervangen door volière-eieren.
Over eieren gesproken, deze week
las ik in de PZC het verheugende
opschrift: 'Broedpremie voor boe
ren'. Het artikeltje bleek te gaan over
een premie die betaald wordt voor
het instandhouden, nee niet van
boeren, maar van zeldzame vogel
soorten. Ik denk dat veel boeren,
ook zonder premie wel rekening
houden met de broedperiode van
vogels. Boeren houden van vogels
en vogels houden van boeren. Dat
laatste is goed te zien op het land
waar de gerst fris groen boven
staat. Het lijkt zo af en toe wel een
dierentuin en vooral de fietsers die
op zondag langskomen genieten
ervan.
Als je de Dikke van Dale erop
naslaat dan blijken er nog meer be
tekenissen van boeren in te staan.
Waarom men het 'gassen uit maag
lozen' of 'het losbandig leven' boe
ren noemt is mij niet duidelijk en
boeren in de betekenis van het af
brokkelen van scherpe kantjes lijkt
me ook niet zo toepasselijk, volgens
mij komen er steeds meer scherpe
kantjes bij voor de boeren. Ik denk
dat we onze aandacht dus maar
vooral moeten richten op de positie
ve betekenis van boeren en dan hou
ik van boeren, u ook?
Schapenhouder Jan Henneman uit Lelystad heeft 30 schapen die al
lemaal op punt van lammeren staan. Omdat zijn schapenwei nogal
afgelegen ligt en vossen en loslopende honden een liefde voor lam
metjes hebben heeft Henneman enkele haantjes loslopen tussen zijn
schapen. A/s er een hond of vos bij de schapen komt zullen ze
hoogstwaarschijnlijk achter het rennende pluimvee aangaan en de
lammetjes sparen. Dat de ideeën van Jan daadwerkelijk werken is te
zien aan deze hond die met plezier op de haan jaagt en de schapen
geheel vergeten blijkt te zijn (foto Peter Mastenbroek).
In MIDDEN- en OOST-BRABANT
heeft het in de afgelopen veertien
dagen behoorlijk geregend. Voor
sommige werkzaamheden op het
land betekende dat wel dat ze
gestaakt moesten worden, maar
het is nog vroeg genoeg dus geen
nood. Echter met deze regen kwa
men ook een aantal hagelbuien mee
en dat alles gepaard gaande met
harde windstoten.
Niets aan de hand zult u zeggen, dat
gebeurt wel meer. Maar toch, bijna
iedere agrariër heeft wel eens een
stal of loods met golfplaten die ka
pot kan waaien. Dan vervang je ze
toch door nieuwe. Uiteraard, maar
dan wel door asbestvrije golfplaten.
Asbesthoudend materiaal zoals
golfplaten en eternitplaten gaan een
behoorlijk probleem worden voor
iedere ondernemer. Er rust momen
teel een ware vloek op het woord
asbest. Wanneer je de mensen van
volksgezondheid moet geloven dan
is asbest volksvijand nummer één
aan het worden.
Maar wat is danwel zo gevaarlijk. Er
zitten in asbest een aantal vezels die
het materiaal (gewonnen uit mijnen)
die eigenschappen geven waar as
best om bekend staat, zoals water
dicht, isolerend, goedkoop en
onbrandbaar. Echter het blauwe as
best is erg schadelijk en helaas heb
•je deze nodig om het gewenste re
sultaat te verkrijgen. Wanneer men
werkt aan asbesthoudend materiaal
komen vezels vrij in de lucht voor,
en bij inademing heb je kans op al
lerlei ziektes. Vandaar dat men van
af 1993 geen asbesthoudend
materiaal meer mag verkopen en
reeds nu al moet men bij schade
en/of renovatie van enige omvang
een aantal handelingen verrichten
waarvan men zich af kan vragen
'moet dat zo?' Zo dient men bij
sloop vergunning bij de gemeente
aan te. vragen en een onderzoeks
rapport te overleggen. Daarna moet
het slopen gebeuren door een des
kundig bedrijf en de arbeidsinspec
tie dient op de hoogte hiervan
gebracht te worden. Het afval dient
dan op een afgesloten terrein lucht
dicht verpakt opgeslagen te wor
den. Gevolg: hoge kosten.
Maar niet alleen bij renovatie werkt
dit zo, ook bij storm en brandscha
de. Vandaar dat een ieder zich goed
moet realiseren in onze af en toe on
stuimige regio dat men goed verze
kerd is voor dit soort zaken, anders
is men met een volgende stormach
tige regendag letterlijk en figuurlijk
goed nat.
Het is het begin van een carna
valsliedje dat we in onze jongere
jaren meegalmden. Het gekke
van dit lied is dat het ieder vroeg
voorjaar weer boven komt drij
ven. Het zal altijd aktueel blijven.
Als we nu over de dijken gaan
dan zien we dat die vroege vo
gels niet voor niets zo vroeg in
de weer zijn geweest. Ondanks
dat het gewas dat zomergerst
heet, wordt gestriemd door ha
gel en sneeuwbuien, staat het
boven de grond en laat het een
mooi en vol gewas zien. Door de
goede structuur die de grond
toen had zien we heel weinig
piasvorming. Het zal wel even
duren voor we weer op dat ni
veau zitten, want het is gewoon
kletsnat. Dit weekend 30 mm af
getapt. Dat is niet niks als je niet
naar regen zit te verlangen.
Aan de andere kant weten we
dat het voorjaar als een tover-
doosje fungeert. Zodra wind en
zon gaan samenwerken zeggen
we ieder jaar opnieuw: 'Hoe is
het mogelijk'. Nu de weerman
nen nachtvorst voorspellen zijn
we blij met het wat koudere
weer van vandaag en gisteren.
Laat die bloemknopjes nog even
hun jasje aanhouden. Neemt de
warme zonnestraal toe, dan
houdt niets ze meer tegen en
springen de knoppen open. Wel
ke gevolgen dit kan hebben we
ten we Het voorjaar 1991 zijn
we nog niet vergeten.
Er is een Frans spreekwoord 'uit
de botsing van alle meningen
ontspruit de waarheid'. Dat er
verschillende gedachten zijn over
het beheer van dijken, slootkan
ten, schorren en slikken weten
we. Dat boeren botsen met mi
lieubeheerders is bekend. Nu
waren er geruchten door onze
polders dat sloot- en wegkanten
weer gesierd moeten worden
met klaprozen en allerlei ander
onkruid. Onkruid mogen we niet
meer zeggen, want het zijn krui
den. Voor mij staat vast dat kruid
dat daar staat waar het niet
hoort onkruid is. Hoe leuk of de
kleuren ook zijn, hoe mooi het
bloemetje lijkt, hoe vrolijk sloot
en wegkant lijken. Als ze willen
dat boeren minder gaan spuiten,
en dat is terecht dacht ik, dan
moeten ze ophouden met dat
gedram over al die onkruiden die
zo nodig terug moeten komen. Ik
ben benieuwd naar de waarheid
die uit de botsingen van boeren-
belangen en natuurbeheer zal
komen.
