Korte metten met Pagepapier
als goedkope meststof
Nieuws
Meeste rundveehouders
letten op weidevogels
In Brabant verontreinigingen aangetroffen
Aardappelverbruik
Duitsland hoger
Verdeeldheid troef
Produktschappen positief
over samenvoeging
Onderzoek CBS:
Onderzoek uitbreiding
kamperen bij de boer
in Westerschouwen
De overheid lijkt korte metten te wil
len maken met het gebruik van pa
pierpulp als meststof op het land.
Door een rechterlijke uitspraak in
Leeuwarden wordt papierpulp aan
gemerkt als afvalstof tegen het ge
bruik waarvan proces-verbaal wordt
opgemaakt. In Brabant zijn onlangs
grote en uiteenlopende verontreini
gingen in papierpulp aangetroffen.
Bij twee boeren in de Kempen
plaatsen Casteren en Hoogeloon
zijn vorige week forse bergen papier-
afval van de Limburgse papierpro
ducent Scott Page op het land
gestort als meststof. Het gaat om
niet minder dan 360 ton onbewerk
te papierpulp. De rijkspolitie van Bla-
del, die bezig is met een onderzoek,
heeft tegen de twee landbouwers
proces-verbaal opgemaakt. Het ge
bruik van papierpulp als meststof is
in strijd met de Afvalstoffenwet. De
boeren dachten een kalkrijk produkt
in huis te halen, maar de pulp bevat
op z'n minst schadelijke stoffen.
Bij een eerder onderzoek in Grave
bleek het papierafval grote en uit
eenlopende verontreinigingen te be
vatten als EOX-en, aluminium,
chloor, zink, koper en minerale oliën.
In Alphen en Riel zijn eveneens pa-
pierpulpbergen aangetroffen.
Rechter
Ook de rechter laat weinig hoop
voor de boeren, die dit soort alterna
tieve meststoffen op het oog heb
ben. Onlangs nog werden drie
boeren in Friesland tot een boete
van 5000 gulden veroordeeld, om
dat ze pulp op hun land hadden uit
gereden. De provincie
Noord-Brabant heeft al vier boeren
schriftelijk gewaarschuwd om hun
'witte bulten' Page-papier snel terug
naar Limburg te brengen. Als ze
weigeren, zal de provincie dat op
hun kosten doen.
Het provinciebestuur acht de nadeli
ge effekten van papierbemesting op
met name bodem en grondwater
zodanig, dat toepassing van papier
pulp in de landbouw 'ongewenst' is.
Dat staat in een persbericht dat on
middellijk na de grote vondst in
Casteren en Hoogeloon werd uit
gegeven.
Reststof
Papierpulp is een reststof, die vrij
komt bij het produktieproces in de
Veehouders houden door onder meer een aangepast maaigedrag
steeds meer rekening met de weidevogels.
In 1991 werd op 620.000 ha gras
land een of andere vorm van be
scherming van weidevogels
toegepast. Dit is bijna 60% van de
oppervlakte grasland in Nederland.
Daarnaast was voor 45.000 ha
grasland de bescherming van wei
devogels op (een deel van) het be
drijf van buitenaf geregeld. Op
168.000 ha grasland werden geen
beschermende maatregelen toe
gepast.
In werkelijkheid zullen deze opper
vlakten nog wat hoger zijn. Eén op
de vier berichtgevers heeft de vra
gen over het wel of niet bescher
men van weidevogels namelijk niet
beantwoord. Deze groep bedrijven
vertegenwoordigt 162.000 ha ofwel
17% van de oppervlakte grasland
op bedrijven met rundvee.
Een en ander blijkt uit een steek
proef van het Centraal Bureau voor
de Statistiek onder zo'n 2.000 rund
veehouders, waarbij onderzoek
werd gedaan naar het gebruik van
grasland. Naar het effekt van de be
schermende maatregelen is in dit
onderzoek niet gevraagd.
Nestbeschermers
Veel genoemde maatregelen ter be
scherming van weidevogels waren
het gebruik van nestbeschermers,
het ontzien van jonge vogels tijdens
de veldwerkzaamheden en het aan
passen van het maaigedrag. Voor
beelden van grasland waarvan de
bescherming van buiten het bedrijf
af is geregeld, zijn percelen die in
een reservaat liggen of waarvan de
bescherming in handen is van een
vogelwacht.
Voor zo'n 17% van de oppervlakte
grasland waar een of andere vorm
van bescherming werd toegepast,
achtten de rundveehouders deze
maatregelen desalniettemin weinig
zinvol. Dit hield verband met het feit
dat weidevogels beperkt voorkwa
men en dat, na het behoud van leg-
sels, deze ten prooi vallen aan
kraaiachtigen of meeuwen. Ook
voor het achterwege laten van be
schermende maatregelen werd
veelal als reden aangevoerd dat er
nauwelijks of geen weidevogels
voorkwamen.
De bedrijven met rundvee gebruiken
64% van de oppervlakte kuituur-
grond in Nederland en ruim 90%
van de oppervlakte grasland.
papierindustrie. Op dit moment
wordt de pulp van de Noordbrabant
se papierindustrie naar stortplaat
sen gebracht; er is geen nuttig
hergebruik bekend. Daar wordt wel
naarstig naar gezocht.
Scott Page had voor de afzet van de
papierpulp overigens wel een ont
heffing van het Rijks Kwaliteits Insti
tuut voor Land- en
Tuinbouwprodukten (Rikilt). Dat in
stituut heeft het produkt alleen ge
toetst op zijn werking als meststof,
niet op zijn schadelijke bijwerkin
gen. De pulp is vooral in trek vanwe
ge zijn hoge kalkwaarde.
Volgens een woordvoerder van de
provincie heeft Page miljoenen gul
dens per jaar uitgespaard door de
pulp voor een paar gulden bij de
boeren te dumpen. Normaal had de
fabriek dit afval moeten verbranden
of storten.
De politie van Bladel meent aanwij
zingen te hebben, dat er bij de mas
sale stortingen in Casteren en
Hoogeloon het afval door meerdere
boeren in de regio wordt gebruikt.
Waarschijnlijk is het spul door een
loonwerker op het land gereden.
Met beide boeren heeft de politie af
gesproken dat het pulp blijft liggen
tot het onderzoek van het gerechte
lijk laboratorium in Rijswijk is af
gerond.
Ook in Zeeland is papierpulp aan
boeren aangeboden. De Gewestelij
ke Raad voor Zeeland van het Land
bouwschap heeft al eerder de
boeren ten sterkste afgeraden op dit
aanbod in te gaan. Dit advies is
door de uitspraak van de politie
rechter in Leeuwarden terecht ge
bleken.
De gemeenteraad van Wester
schouwen wil op korte termijn on
derzoeken welke wettelijke
mogelijkheden er zijn om het aantal
standplaatsen bij kampeerboeren
uit te breiden. De raad besloot hier
toe op voorstel van de VVD.
VVD-wethouder had eerder een ini
tiatiefvoorstel aangekondigd, waar
in zou worden vastgelegd dat het
aantal standplaatsen tijdens de
piekperiodes van 10 op 15 wordt
gebracht. Een dergelijke verstrek
kend voorstel bleek echter op dit
moment geen haalbare kaart. Reden
waarom de VVD volstond met het
voorstellen van een ander onder
zoek. Dit voorstel werd door de ge
meenteraad van Westerschouwen
overgenomen. In april wil men op de
kwestie terugkomen.
Het hoofdelijk verbruik aan aard
appelen is in de "oude" Bondsrepu
bliek met 1,5 kg gedaald, waarmee
het niveau van 1983/84 is bereikt.
Het aandeel verse aardappelen in
clusief vroege aardappelen daalde
van 41.5 kg tot 38,5 kg, terwijl het
aandeel aardappelconsumptiepro-
dukten, omgerekend tot verse aard
appelen met 1 kg steeg tot 31,5 kg.
De zelfvoorzieningsgraad in de oude
Bondsrepubliek steeg van 92% tot
96%.
In de voormalige DDR bedroeg het
hoofdelijk verbruik 95 kg, waarvan
75,5 kg verse aardappelen en 19,5
kg aan consumptieprodukten. In de
voormalige DDR bedroeg de zelf
voorzieningsgraad ongeveer 105%.
Er valt ook over een aantal natio
nale zaken in de akkerbouwsek-
tor wel iets te zeggen. Toch wil
ik het dit keer maar weer over
het EG-beleid hebben.
Er is ons steeds weer voorge
houden dat op basis van toene
mende kosten het Europees
landbouwbeleid moet worden
bijgesteld.
Steeds meer wordt duidelijk dat
politiek de belangrijkste drijfveer
voor de veranderingen is. De
kosten komen op de tweede
plaats. Wij hebben al steeds ge
zegd dat de kosten van het hui
dige beleid binnen aanvaardbare
grenzen liggen.
Op wereldniveau is er duidelijk
een strijd aan de gang, wie voor
de komende tijd in de ekonomie
de toon zal zetten. Het moge
duidelijk zijn dat hierin de hoofd
rollen weggelegd zijn voor Ame
rika, Japan en de EEG. Omdat in
het geheel de plaats van de land
bouw ook zeer bepalend zal zijn,
heeft diezelfde landbouw nu zo
veel politieke aandacht.
Drie blokken
In ieder van de drie blokken
werkt men met een zeer ver
schillend systeem van land
bouwbeleid. Pogingen om daarin
enige uniformiteit in aan te bren
gen hebben geen enkel re
sultaat opgeleverd. Zodoende
worden we momenteel over
spoeld met allerlei voorstellen en
gedachten, die ook voor ervaren
bestuurders nauwelijks meer te
volgen zijn.
Een ding is met de veelheid van
voorstellen wel bereikt. De ver
deeldheid is in alle geledingen
van hoog tot laag zowel tussen
de ekonomische blokken als in
de EG-lidstaten zeer sterk toege
nomen. Besluitvorming is daar
door vrijwel onmogelijk
geworden.
De praktijk slaat dit proces met
argusogen gade en is dan ook
blij dat men niet verder komt.
Het motto daarbij is beter geen
besluit dan een slecht besluit.
Dit klinkt zeer negatief maar is
begrijpelijk als we ons wat nader
verdiepen in bijvoorbeeld de sui-
kervoorstellen van mijnheer Dun-
kel (sekretaris-generaal van de
GATT).
Afbouw
Ik noem drie belangrijke elemen
ten uit het voorstel van Dunkel:
- Afbouw export met 25% tot
1999;
J. Leeuwma
- Verlaging interne steun met
20% tot 1999;
- Variabele importheffing om
zetten in een vast tarief dat in 6
jaar met 36% zal worden afge
broken. De afbouw van de ex
port betekent in feite het
terugbrengen van de B-quota,
dus vermindering van bie
tenteelt.
Verlaging van de interne steun
betekent verlaging van de bie-
tenprijs, die eveneens' verlaagd
wordt door het wegvallen van de
variabele importheffing.
Berekeningen op basis van de
huidige voorstellen betekenen
een halvering van de prijs voor
bieten en een verdere terugloop
van het areaal.
In gemoede vragen wij ons af
waarom er een GATT-
overeenkomst moet komen voor
suiker. Als er al een overkomst
mocht komen dan zullen daar
slechts een derde van de pro-
duktie en een vierde van de we
reldhandel bij betrokken zijn. De
niet-gebonden landen zullen na
tuurlijk de opengevallen produk-
tieruimte direkt opvullen. Deze
voorstellen geven erg duidelijk
aan dat de politiek voorop staat
en dat geld niet zo belangrijk is.
Want het huidige suikerbeleid
kost Brussel geen cent. Telers en
industrie betalen de kosten.
Als de voorstellen doorgaan zul
len ook suikerbieten onder het
regime van hektaretoeslagen
gaan vallen. Dat zal op basis van
huidige berekeningen meer dan
drie miljard belastinggeld vragen.
Daarom ook valt het steeds be
ter te begrijpen dat men in Brus
sel niet tot overeenstemming
kan komen, en er terwille van de
politiek gemarchandeerd wordt
met boerenbelangen.
Jans Leeuwma
voorzitter afdeling akkerbouw
De besturen van de Produktschap
pen voor Pluimvee en Eieren (PPE)
en Vee en Vlees (PVV) stemmen in
met het voorstel om de secretaria
ten van de beide organisaties sa
men te voegen. Als nieuwe
vestigingsplaats is gekozen voor
een lokatie in het midden van het
land.
Het bestuur van het PPE sprak zich
unaniem uit voor het fusieplan. Een
meerderheid van het PVV-bestuur
keurde de samenvoeging goed. In
beide gevallen betreft het voorgeno
men besluiten. Over een maand, na
dat de Ondernemingsraden hebben
geadviseerd, worden de definitieve
beslissingen genomen.
Een ad hoe commissie, die is sa
mengesteld uit het midden van de
besturen van de twee produkt
schappen, gaat de fusieoperatie be
geleiden. Tevens wordt een extern
bureau ingeschakeld om het nu
geaccepteerde voorstel van
PVV/PPE-voorzitter Rob Tazelaar te
beoordelen op de financiële conse
quenties en op de praktische uit
voerbaarheid. Mocht de
onderbouwing van dat voorstel on
voldoende zijn, dan staan de fusie
en de vestigingsplaats in het mid
den van het land opnieuw ter dis
cussie.
De samenvoeging van de secretaria
ten van de produktschappen bete
kent voor het PVV verhuizing van
Rijswijk naar het centrum van het
land. Volgens plan moet de hele
operatie binnen twee jaar zijn afge
rond. Het personeel van het PVV
heeft laten weten grote bezwaren te
hebben tegen de fusie, met name
tegen verhuizing naar het midden
van het land.
