Uit de praktijk
wordt elk jaar moeilijker
Ontluikend voorjaar en
vele maatregelen
GOEDE STAND
TARWE
Afspraken maken met overheid Landbouw terug in de tijd
Witbloeiende veldboon
geeft hoge opbrengst
7
Ook in WALCHEREN is nu goed te
merken dat de kortste dag alweer
enkele weken achter ons ligt. Vooral
bij helder weer is het 's avonds
merkbaar langer licht. De tweede
vorstperiode stelde niet zoveel voor
en het is niet te verwachten dat alle
aardappelopslag bevroren is. Ander
zijds heeft de winterbloemkool wei
nig of geen vorstschade opgelopen
en ligt de wintertarwe, het graszaad
en het weiland er frisgroen bij, en is
de structuur van het bouwland
goed.
Het wordt echter steeds moeilijker
om voor datzelfde bouwland een
nog enigszins lonend bouwplan op
te stellen. Helaas laat de prijsvor
ming van de vrije produkten het mo
menteel afweten. De export zou
beter moeten lopen en er zijn nog
grote voorraden. Dit geldt niet al
leen voor aardappels en uien maar
eveneens voor bruine bonen. Want
van bruine bonen van rond de gul
den per kilo kun je geen boer blijven.
Van de optimistische stemming die
er afgelopen najaar heerste en de
gunstige prijsvorming van aardap
pels en uien in het begin van het
verkoopseizoen is niet veel meer
over. Maar we hebben nog enkele
maanden te gaan en het weersver-
loop van het aanstaande voorjaar
plus de kwaliteit van het buitenland
se produkt kunnen de verdere prijs
vorming nog danig beïnvloeden.
De zojuist geschetste marktsituatie,
de onzekerheid over de uitkomsten
van de GATT en McSharry voorstel
len, alle milieumaatregelen en de
mogelijke invoering van allerlei hef
fingen, maken de stemming in
akkerbouw- en melkveehouderij er
niet optimistischer op. Een groeiend
gevoel van onzekerheid is hiervan
het gevolg an dat is slecht voor het
ondernemerschap. Voor de diensten
van de DLV moeten we in weerwil
van eerder gemaakte afspraken met
de overheid al dit jaar gaan betalen
in plaats van per 1 januari 1993. Het
is niet zo zeer het feit dat we 1 jaar
eerder moeten gaan betalen wat mij
stoort, dan wel het feit dat het met
de overheid steeds moeilijker wordt
- en niet alleen op dit terrein - af
spraken te maken welke ook wor
den nagekomen.
Alle eigenaren/gebruikers van gron
den in ons gebied hebben van het
Waterschap een schrijven gekregen
omtrent een wijziging van de onder
houdsplicht van wegsloten. Op zich
is dit een goede zaak. Jarenlang is
dit een heet hangijzer geweest. Ook
binnen de landbouworganisaties.
Het feit dat een sloot die eigendom
van het Wegschap is door de aan
gelanden in zijn geheel moest wor
den onderhouden werd door velen
als onbillijk ervaren. Het Waterschap
gaat nu vanaf 1993 ook zorgdragen
voor het groot onderhoud van alle
waterlopen. Uiteraard zal dit via het
dijkgeschot toch betaald moeten
worden.
De praktijk zal leren of ook in de toe
komst een goed samenspel moge
lijk is tussen de boer en diegene die
de sloten delft. Bijvoorbeeld bij de
directe afvoer van delfgrond en het
tijdstip waarop het delven gebeurt.
Het is nog maar de vraag of een
ieder die de uitgebreide brief heeft
gelezen nu precies begrijpt wat de
bedoeling is. Wellicht dat op de a.s.
districtsvergaderingen hierover nog
eens een duidelijke toelichting kan
volgen.
Binnenkort, op 17 februari, hebben
we weer de jaarvergadering voor de
leden van onze kring waarbij de al
gemeen voorzitter als spreker is uit
genodigd. Naast de algemene
landbouwpolitiek zal de mogelijke
samenwerking van de ZLM met an
dere KNLC-organisaties onderdeel
uitmaken van zijn inleiding. Min of
meer daaraan vastgekoppeld is ook
een discussie op gang gekomen
over het zgn. indikken van kringen
en/of afdelingen. Een mogelijk zo in
grijpende reorganisatie dient breed
te worden gedragen. Niet alleen
door de besturen maar vooral ook
door de leden. Want het zijn tenslot
te de leden waaraan een organisatie
zijn bestaansrecht ontleent.
We zijn er voor gewaarschuwd, ook
hier op WEST ZUID-BEVELAND,
maar toch! Alles komt in een snel
treinvaart op ons af. Een Dienst
Landbouw Voorlichting met ene
meneer Tacken aan het roer, komt 1
jaar eerder met het profijtbeginsel.
Zijnde een toeloop naar een eerste
5% bijdrage van het bedrijfsleven.
De tarieven die nu gepresenteerd
worden zouden een aanloop zijn, er
varing opdoen. Nou ja, dan maar
gelijk goed, moet hij gedacht
hebben.
Wat ook nergens te lezen valt is dat
over deze bijdrage nog 18,5% BTW
moet worden betaald. Als dit het
begin is van een 50 procent bijdrage
dan denk ik dat de dienst van me
neer Tacken voor ons landbouwers
niet te betalen is: over en uit, en een
stap terug in de tijd. Het lijkt wel of
de politiek vindt dat we daar
thuishoren.
Er wordt veel voor ons klaar
gestoomd, vanuit de praktijk lijkt
het of er niets aan de hand is. Op de
De dagen deze week met bijna len
teweer, daar genieten wij als agra
riërs van het LAND VAN ALTEN A en
BIESBOSCH ook van. Het is toch de
voorbode van het voorjaar. Ondanks
alles wat ons de laatste tijd is opge
legd of wat ons nog te wachten
staat, zal alles toch weer gaan
groeien en bloeien.
Er is enige jaren geleden begonnen
met het milieuplan, daarna zijn er
nog vele gevolgd met een steeds
hogere belasting voor onze akker
bouw, veehouderij in ruime zin, en
ook tuinders met hun kassen krijgen
steeds meer verordeningen opge
legd. Ook onze provincie laat zich
niet onbetuigd. In het ontwerp-
streekplan voor Noord-Brabant wor
den streken zo summier aangege
ven dat er van enig houvast voor
onze grondgebruikers nergens iets
is te vinden. Het grote aantal bezoe
kers op de bijeenkomst in Rosmalen
bewijst wel dat het plan voor grote
onrust heeft gezorgd.
Het college van Gedeputeerde Sta
ten tilt daar kennelijk niet zo zwaar
aan en denkt dat alles wel mee zal
vallen, maar het is weer het zo
veelste plan dat op tafel komt dat
het boerenleven beknot, en de fi
nanciële uitkomsten danig doet da
len. De hoge milieu-eisen in ons land
geven wel een ander beeld dan in de
omliggende landen zoals België. We
zijn nu voor de tweede maal met
een gifstoot in de Maas geconfron
teerd, waardoor men de inlaat in de
waterbekkens in onze omgeving
heeft moeten staken. De vele nade
lige gevolgen ervaren wij in Ne
derland.
De vrije akkerbouwprodukten heb
ben nog geen willige markt gehad,
de aardappelen en uien gaan regel
matig in prijs omlaag, ondanks
kosten voor bewaring en ondanks
dat er verschillende landen zijn waar
soms de eerste levensbehoeftes
niet aanwezig zijn. De distributie is
in deze landen ontstellend slecht en
dreigt alle voorgenomen ontwikke
lingen in de kiem te smoren. De bie
tentelers worden ook al
geattendeerd op een lagere prijs dit
jaar. Ook is er een tendens in de
richting van kleinere bieten met een
hoog suikergehalte en een goede
winbaarheid. Dit vraagt een lagere
stikstofgift dat goed past in het
streven het kunstmestgebruik te
verminderen.
De melkveehouder zal waarschijnlijk
weer gekort worden op zijn melk
quotum. De beste tak van de rund
veehouderij krijgt zo wel weer een
vermindering van zijn inkomen. Ook
mede doordat de tweede tak, stie
ren of vleesvee, ook niet veel finan
ciële armslag geeft. Daarbij komt
dat de mestproblemen met ammo-
niakuitstoot van de stallen en de on
gelijkheid van uitrijden en het
onderbrengen; met extra kosten ge
paard gaan, en het vele ongewisse
waardoor men niet weet waar men
aan toe is. De fruitteler kan deze
winter, met veel werkbare dagen,
het snoeiwerk volgens plan laten
verlopen.
Veel percelen wintertarwe en
graszaad hebben inmiddels de
eerste stikstof gehad. De tarwe
staat er goed bij, met hier en
daar een wapperende vogelver
schrikker.
Met het nieuwe ras Caspar van Ce-
beco Zaden staat dit jaar vioor het
eerst een witbloeiend ras veldboon
op de Rassenlijst. De opbrengst is
tien procent hoger dan die van het
beste bontbloeiende ras. Doordat
Caspar geen hogere teeltkosten
heeft, is het saldo voor de teler zelfs
twintig procent hoger, aldus Cebe-
co Zaden.
De economische waarde van een
veldbonenras hangt af van de kleur
van de bloemen. Voor de komst van
het nieuwe ras Caspar hadden
bontbloeiende rassen de hoogste
zaadopbrengst. Maar bontbloeiende
rassen bevatten hoge gehalten aan
anti-nutritionele factoren (ANF's),
die de vertering van het voer en de
groei van de dieren negatief beïn-
vlöeden. Bontbloeiende veldbonen
kunnen daarom slechts in beperkte
hoeveelheden in veevoeders worden
verwerkt. Witbloeiende veldbonen
bevatten slechts geringe hoeveelhe
den ANF's en kunnen dus volop in
het veevoer worden verwerkt.
Caspar heeft op de rassenlijst een
waardering voor opbrengst van 110.
De mist is verdwenen. Over het
stille land schijnt de zon. En met
de nog zwakke straling van zon
newarmte lijkt toch alles anders.
Wintertarwe heeft niets geleden
van de paar graden onder nul die
we gehad hebben. Fris oogt dit
gewas in de polders. De winterse
zonnestralen van nu trekken de
tarweplanten verder naar boven
en laten een mooi vol gewas
zien. Met de zonnewarmte krij
gen de mensen weer zin in het
werk. Het is een soort virus. Vi
russen zijn er in heel veel soorten
en het is besmettelijk, dat weten
we. Zodra dus de griepvirus de
deur uit is, krijgen de vrouwen
het te pakken.
Het verf- en plak virus zweeft
door de polders. Geen tijd meer
voor wandelingen langs dijken
en wegen. Niet meer genieten
van struik en plant, waar de
knoppen beginnen te zwellen.
Nee, gewapend met kwast en
roller trap op, trap af. Kamers
leeghalen en de andere dag weer
terug alles op z'n plaats. Vrouw-
diverse vergaderingen en/of voor
lichtingsbijeenkomsten, die nu aan
de orde van de dag zijn, laat men al
les gedwee over zich komen, een
discussie wordt nauwelijks meer
gebruikt. Dat geeft toch te denken!
Men is murw, dit dan ook wel als
gevolg van de prijsontwikkelingen
van de vrije produkten. Veel aard
appelen en uien moeten nog gele
verd worden. En het is ook de vraag
of je als teler/bewaarder de kwaliteit
zodanig kan houden, dat langer be
waren verantwoord is.
Bij vele akkerbouwers zijn diverse al
ternatieve gewassen bekeken en op
mogelijkheden doorgerekend. De
voorlichtingsmogelijkheden waren
optimaal, maar dan de beslissing
nemen. Nü nog beslissen voor een
alternatief gewas is te laat, want de
eerste zomertarwe en gerst zijn
weer gezaaid. De grond valt erg
mooi en het is dan ook zaak om bij
de eerste de beste mogelijkheid de
ze graangewassen te zaaien. Wat
nu ook aan de orde is, het bepalen
van de stikstofgift. De eerste
monsters zijn terug, over het alge
meen vallen ze tegen. Toch zullen
we ons in moeten houden, want te
veel strooien is uit den boze, dat be
wijzen de cijfers van de suikerin
dustrie, willen we een hoog
suikergehalte met een goede win
baarheid.
Ook met de aardappelen zitten we
nog op het verkeerde spoor, zeker
volgens de Consumentenbond. Hier
kan het bepalen van stikstof mid
dels bladsteeltjesonderzoek een
oplossing worden. Ervaring moet er
nog opgedaan worden, maar we
zijn op de goede weg. Degene die
hier aan mee wil doen, kan dit door
middel van de Aardappelstudieclub
Zuid-Beveland.
Hef is heel goed op de hoogte, na
de RAI moet ze haar slag zien te
slaan. Ze weet heel goed, als het
echte voorjaar er is, dan krijgt ze
geen man meer een verf- of be-
hangkwast in z'n vingers
geduwd.
Op de verjaardagvisites is de
toon van het gesprek veranderd.
De prijs van aardappels en uien
is nog even aktueel. Dan krijgen
de gesprekken iets te maken met
meer ontspannender zaken.
Bridge en biljarten scoren hoog
maar ook hoorde ik een verhan
deling over taarten bakken, waar
vrouwen heel wat van kunnen
leren. Conclusie: heerlijk toch,
dat we zo'n geëmancipeerde
boerenstand krijgen. Onze va
ders zouden zich geschaamd
hebben om over zulke vrouwen
zaken te praten. Deze boeren die
niet meer van 's morgens tot 's
avonds in het bedrijf bezig zijn,
doen waar ze zelf zin in hebben
en dat is alleen maar toe te jui
chen. Dat hebben ze verdiend.
