1 5
"Ik wil het kind niet tekort doen"
Ard Wolthuis: 'Zondags
verveel ik me altijd'
«ki. Kerstbijlage
J Geerts stopt vrijwel zeker als groepsleerkracht
Aktieve 12-jarige jongen uit Dedemsvaart
De bedrijfsgebouwen van het 85 ha grote akkerbouwbedrijf, aan de
rand van Assen. Dick en Janny wonen hier nu zo'n zes jaar.
Dick en Janny Geerts: "Veiligheid voor kinderen is belangrijk".
Dick en Janny Geerts uit Assen,
beiden 30 jaar, verwachten begin
1992 hun eerste kind. Dick werkt in
maatschap met zijn broer (32) op
een akkerbouwbedrijf van 85 ha.
Janny werkt al ruim zeven jaar als
kleuterleidster/groepsleerkracht in
Anloo. Als alles goed gaat stopt ze
straks met dit werk. "Ik wil het
werk, de boerderij en het kind niet
tekort doen", zegt ze wel
overwogen.
Nadat Janny zeven jaar volledig bui
ten de boerderij heeft gewerkt,
heeft ze dit schooljaar gekozen voor
een halve baan als groepsleer
kracht. "Ik had het te druk, het
groeide me boven het hoofd. Ik
kwam niet toe aan hobby's en kur-
sussen die ook leuk zijn".
Nu volgt Janny een EVAV-kursus. Ze
zegt erover: "Ik wil wat meer weten
over wat er speelt in en om de boer
derij, landbouwkundig en boek
houdkundig. Dit om wat beter mee
te kunnen praten als andere mensen
op het bedrijf komen. Van huis uit
heb ik weinig ervaring en kennis
meegekregen. Mijn vader had acht
hektare grond en werkte er bij. Je
wist daardoor niets van de immense
bedragen die er spelen. Vooral daar
om heb ik gelijk de boekhouding ter
hand genomen. In de kursus krijg je
inzicht in of iets ook anders kan, of
er andere manieren zijn".
Makkelijker
Naast de boekhouding, de zorg voor
het kind en het huishouden wil Jan
ny straks meer op het bedrijf
bijspringen. Dick ziet voordelen.
Met een lach op zijn gezicht zegt hij:
"Ik moet nu zelf koffie zetten". Jan
ny reageert: "Daar word je niet
slechter van". Dick opnieuw: "Ook
niet beter". Dan wordt hij serieus:
"Telefonisch ben ik nu slecht bereik
baar. Als Janny thuis is, is dat mak
kelijker".
Verantwoording dragen
De keus om volledig te stoppen met
het werk als groepsleerkracht is niet
van vandaag of gisteren. Janny:
"Als je kiest voor kinderen, dan
moet je daar ook verantwoording
voor dragen. Een landbouwbedrijf
geeft meer rompslomp, onregelma
tige werktijden en drukte dan wo
nen in een burgerwoning. We zijn
daarnaast allebei aktief in besturen.
Oppas regelen lijkt me een hele or
ganisatie. Ik denk niet dat ik dat
kan. Snel zal ik gaan denken, waar
ben ik aan begonnen?" En met eni
ge humor: "Je kunt niet op Dick
bouwen. Hij kan het kind niet mee
nemen op de rooimachine".
Eenvoudig en makkelijk was de keus
om te stoppen als groepsleerkracht
niet. "Als ik één dag per week zou
kunnen blijven werken, had ik daar
voor gekozen", zegt ze eerlijk. "Als
het kind er is, is dat verlangen mis
schien wel weg".
Meer ruimte
Wat zijn de voor- en nadelen om
kind te zijn op een boerderij? Zijn er
voordelen? Janny: "Jazeker, ik denk
het wel. Het kind heeft meer ruimte
om te spelen. Dat is niet doorslag
gevend of een kind gelukkig wordt,
dat heeft te maken met andere
zaken".
Dick ziet ook nadelen: "Op het plat
teland zijn minder speelkameraden,
dan in een dorp of stad. Vooral voor
jonge kinderen is dat een nadeel.
Wanneer de kinderen ouder zijn, zie
je vaak dat kinderen meekomen van
school om op de boerderij te komen
spelen".
Janny en Dick zijn van mening dat
spelen op een boerderij wel de nodi
ge veiligheidsmaatregelen vraagt.
"Veiligheid voor je eigen kinderen is
belangrijk, maar nog meer voor kin
deren die hier komen spelen. Eigen
kinderen zien beter het gevaar, ze
groeien er mee op. Kinderen die hier
komen kennen het gevaar niet. Het
zelfde geldt voor het Noord-
Willemskanaal, aan de overkant van
de weg".
Han Reindsen
r<s r<s r<s r<s fa. ro. r-cs ;<a> r<a» r<s rcs r<s ro, ro> ro rva ces r«s co. r*s
Wanneer Ard Wolthuis (12 jaar) niet
op een boerderij zou wonen, zou hij
meer vrije tijd hebben gehad. Hij
woont nu samen met zijn ouders,
broer Willem en zussen Marjon en
Sindy op een akkerbouwbedrijf in
Dedemsvaart. 'Als papa op een kan
toor werkt, hoef ik hem niet te hel
pen'. Ard is er wel blij mee dat hij op
een boerderij woont, want anders
zou hij zich toch vervelen.
Ard is iemand die altijd bezig is.
Zondag is volgens Ard een rotdag,
dan verveelt hij zich altijd, 'ledereen
is weg of zit in de kamer en is netjes
gekleed. Papa is in zijn overall heel
anders'. Ard gaat dan alvast zijn
huiswerk voor de komende week
maken, met de hond spelen of ver
halen op de computer schrijven.
Ook lezen is een van zijn hobby's.
'Mooie boeken heb ik zo uit', aldus
Ard.
Verder speelt hij saxofoon en piano
en gaat hij graag basketballen en
voetballen met zijn broer. Maar de
grootste hobby van Ard is
zwemmen.
Zwemmen
Ard zwemt al zo'n zeven jaar. 'Mijn
broer en zussen zwemmen ook en
mijn moeder geeft training', zo ver
telt Ard. Per week is hij ongeveer 12
uur met deze sport bezig. Hij traint
iedere dag. 's Winters kan Ard niet
in Dedemsvaart trainen, want daar
is geen binnenbad. Hij gaat dan naar
Hoogeveen, met de bus. Dat duurt
ongeveer een half uur.
'Het leukste zijn de wedstrijden',
vertelt Ard met zijn typisch korthari-
ge zwemmerskapsel verder. Bijna
iedere zaterdag heeft hij een wed
strijd. Samen met zijn groep voor de
competitie of individueel. Met de in
dividuele wedstrijden doet Ard het
erg goed. Hij heeft drie maal meege
daan met de Nederlandse Kampi
oenschappen. De laatste keer werd
hij derde.
Ard helpt dan mee met onkruid wie
den op het bietenveld. Dit jaar heeft
hij ook het onkruid tussen de bonen
eruit gehaald. 'Daar was niks aan,
dat was zo'n priegelwerk. De bonen
zijn zo dun, in plaats van het onkruid
haal je zo de bonen eruit'.
Zingen
Meestal vindt Ard het wel leuk om
mee te helpen. Ard begint te glun
deren, 'vooral het trekkerwerk. Bij
het ophalen van de strobalen mag ik
de trekker besturen. Dat is wel leuk,
alleen gaat het heel langzaam'. Ook
wanneer Ard geen zin heeft, moet
hij toch meehelpen.
Als hij met zijn zusje werkt hebben
ze de grootste lol. Zingend gaan ze
aan het werk. 'We gaan steeds
sneller zingen en dan gaan we ook
steeds sneller lopen. Binnen vijf mi
nuten hebben we dan een rij bieten
gedaan'.
Ard Wolhuis op de schommel met zijn zus Marjon.
Meehelpen
In de zomervakantie zijn er geen
wedstrijden en wordt er minder ge
traind. 'De meesten komen in de zo
mervakantie toch niet, die zijn dan
weg', aldus Ard die zelf in deze va
kantie iedere ochtend meehelpt op
het akkerbouwbedrijf van zijn
ouders. 'Dat zijn onze standaardre-
gels', volgens de moeder van Ard,
'het hoort bij de opvoeding dat er
wat moet gebeuren op het bedrijf'.
Boer worden
Ard zit nu nog in de brugklas van de
MAVO/HAVO/VWO. Hij weet nog
niet precies wat hij daarna wil. 'Ik
wil graag naar de Hotelschool en
geen boer worden. Als ik niet naar
de Hotelschool ga, word ik mis
schien wel boer'. Ard wil dan wel
een akkerbouwbedrijf hebben, maar
dan wel zonder bieten. Die heeft hij
nu wel genoeg gezien.
Wanneer Ard niet op een boerderij
had gewoond, was alles volgens
hem wel anders geweest. 'Er zijn
dan kinderen in de straat waar je
mee omgaat. Maar ik was zeker
gaan zwemmen. Daarvoor 'maakt
niet zoveel uit waar je woont'. Mis
schien had hij dan wel meer kunnen
zwemmen, want nu moet hij met de
bus reizen om bij een overdekt
zwembad te komen. En als zijn
straatvriendjes zouden voetballen?
'Ik vind voetballen niet zo leuk,
maar ik doe het wel eens'. Een ak-
tieve jongen dus, die Ard.
Willem Dijkema
