Suiker Unie bouwt
cichoreifabriek in Roosendaal
Uit de praktijk
Vanaf de dijk gezien
Nog geen duidelijkheid
over mestregels
Wordt lid van de milieufederatie
Een nieuwe lente, een nieuw geluid
Nieuwe toepassing in Nederlandse voedingsmiddelenindustrie
Ook in het 'LAND VAN AXEL' is hei
voorjaarswerk dankzij het zonnige
weer en de noordoostenwind gelei
delijk aan op gang gekomen. Welis
waar nodigden de temperaturen al
eerder uit tot wat landwerk, maar er
zat totaal geen drogend weer in de
lucht en het land bleef zwart. Nu
wanneer dit weer een tijdje zo blijft
kan alles wat de grond in moet
rustig gepoot of gezaaid worden.
Met name voor de loonwerker is dit
een stressfaktor minder. Van een
echte topdrukte hoeft dan geen
sprake te zijn.
Ook de eerste runderen zijn al op de
wei te zien, doch wanneer deze tijd
van het jaar het weer omdraait en
inderdaad de maartse buien nog ko
men, wat ook in april nog zeer goed
mogelijk is, komt dat het vee, maar
ook het weiland niet ten goede.
Overigens bijzonder veel gras is er
nog niet en ook de wintervoorraad
veevoer was over het algemeen vol
doende. Misschien speelt mee dat
toch veel veehouders hun vee heb
ben vastgehouden in verband met
de slechte prijzen, in feite overbezet
zijn -en zo ter wille van het voederen
en andere werkzaamheden hun
beesten vroeg de wei in jagen. In
sommige gevallen blijkt het dat
vrouwelijk rundvee zelfs onverkoop
baar is. Althans tegen een zeer re
delijk aanvaardbare prijs.
Intussen gaan de gemeenten in het
gebied ook wat stringenter toekij
ken hoe de regels van de hinderwet
worden nageleefd, ook bij de vee
houderijbedrijven. Het schijnt dat de
hinderwetplicht overigens dit jaar
zou worden vervangen door een al
gemene maatregel van bestuur.
Voor diegenen die nog geen hinder
wet hebben zou een algemeen par
don gelden. Uiteraard zal men zich
dan ook aan de regels moeten hou
den wil men geen moeilijkheden
krijgen. Overigens blijkt dat er nog
altijd een aantal bedrijven is die gier
lozen op oppervlaktewater, waar
sommigen, die soms veel geld heb
ben neergelegd aleer een hinderwet
te verkrijgen, zich behoorlijk aan er
geren. Maar ook de buurtbewoners,
die geen landbouwers zijn, storen
zich hieraan. Geen beste beurt voor
het image van de veehouderij in het
algemeen.
Wat de maatregelen betreft die onze
binnen afzienbare tijd worden opge
legd wat betreft opslag en uitrijden
van mest en andere soms milieuon
vriendelijke stoffen staan wij voor
alsnog voor vragen. De DLV,
ingehuurd om de boodschap aan de
boeren over te brengen, wordt voor
een karretje gespannen, waar op dit
ogenblik schijnbaar nog geen vaste
eindbestemming voor is. Op deze
manier zal de DLV toch moeite heb
ben of krijgen om zich bij de prakti
serende boer waar te maken. Waar
veel tijd gestoken wordt in bood
schappen die misschien over een
half jaar weer anders luiden zal de
zgn. subjectieve voorlichting zich
wel waar zien te maken. En in de
praktijk blijkt dat die 'subjectiviteit'
toch redelijk objectief is. Terwijl de
boer daar zichzelf veel meer in her
kent dan een ver van de praktijk af
staande DLV.
Op het moment van schrijven
(maandag) is het voorjaarswerk in
volle hevigheid losgebarsten op
SCHOUWEN-DUIVELAND. Kunst-
meststrooien en het land klaarma
ken voor de suikerbieten en op de
lichtere gronden voor de aardappels
wordt nu uitgevoerd. De grond is in
een prima conditie. Zij laat zich
goed bewerken. De vorst heeft
goed werk gedaan, maar ook het
onder redelijk goede omstandigheid
ploegen laat voordelen zien.
Vol optimisme gaat iedereen weer
aan de slag met hoop op een goede
afloop en vooral met de hoop dat de
produkten, waar wij straks weer
een groot gedeelte van het jaar mee
bezig zijn, een behoorlijke prijs zul
len opbrengen.
Wat de prijsvorming betreft laten de
aardappels het flink afweten. Voor
sommigen, die een leuke prijs kon
den maken maar dat toen niet ge
daan hebben is dat een geduchte
tegenvaller. Ook zijn er weer verha
len dat (te duur?) verkochte aardap
pelen worden afgekeurd om allerlei
onduidelijke reden. Verhaal via
contra-bemonstering is erg moeilijk.
Dit is een zwakke plek in de afzet
van dit produkt. Goede en betrouw
bare afnemers zijn er blijkbaar maar
enkele.
Kwalitatief gaan de aardappels nog
al achteruit in de bewaring. Hier en
daar moeten deze vroeger worden
afgeleverd dan dat de bedoeling
was. Van verschillende kanten hoor
ik berichten dat vooral aardappels
die niet zijn doodgespoten, op ad-
Suiker Unie gaat bij de bestaande
suikerfabriek in Roosendaal een
nieuwe fabriek bouwen voor de ver
werking van cichorei. Uit de cicho
reiwortels wordt een bestanddeel
gewonnen (induline) dat als halffa
brikaat voor de voedingsmiddelenin
dustrie kan dienen. Op volle
capaciteit kan de toekomstige fa
briek per campagne 3000 ha cicho
reiwortels verwerken.
Volgens het hoofd van de communi
catieafdeling van Suiker Unie Wil-
helmina van Oorschot is de cichorei
een voor de teler economisch inte
ressant gewas, zeker concurrerend
ten opzichte van suikerbieten en tar
we. Zij baseert zich hierbij op erva
ringen die in België zijn opgedaan.
Daar wordt de stof onder de merk
naam Fibruline met succes op de
markt gebracht. Voor Nederland is
de winning van induline uit cichorei
nieuw.
'Induline is een vezelachtige stof die
in poedervorm wordt afgeleverd aan
de voedingsmiddelenindustrie. Het
is een stof die voedingsmiddelen
volume geeft en zelf nauwelijks ca
lorieën bevat. Er is een groot aantal
toepassingsmogelijkheden. Het kan
aan diverse soorten voedingsmidde
len worden toegevoegd, zoals aan
bakkerijprodukten als taart en ge
bak, aan vleessoorten zoals worst,
Cichorei, een nieuw perspectief voor de akkerbouw?
maar ook aan bijvoorbeeld hoog
waardig diervoer. Daarnaast kan het
dienen als grondstof voor non-food
produkten. Het is een half-fabrikaat
dat door zijn vezelachtige structuur
vele toepassingen kent', aldus me
vrouw Van Oorschot.
Ze kon nog geen mededeling doen
of de Suiker Unie contracten gaat
afsluiten voor de teelt van cichorei.
De teelt hoeft niet noodzakelijk in
het Zuidwesten plaats te vinden
('Afstand is niet zo'n probleem
meer'), maar volgens haar ligt dat
wel het meest voor de hand. Net als
bij suikerbieten het geval is wordt
voor cichorei een echte campagne
gevoerd. De nieuwe fabriek zal met
ingang van het 'cichoreiseizoen'
1992 operationeel zijn.
vies van de voorlichtingsdienst DLV,
in kwaliteit duidelijk veel minder zijn.
Naar deze vorm van voorlichting
moeten wij niet toe. Goed onder
zoek hoort aan de basis van een ad
vies te liggen. Om milieuredenen
kan dit dan best wel aardig zijn,
maar de boer blijft met een slechte
kwaliteit mooi zitten. Enkele jaren
geleden hebben wij, ook in aardap
pelen, hetzelfde al eens gehad met
een MCPA bespuiting tegen
doorwas.
De gevolgen van het besluit van de
afsluiting van de Oosterschelde
door een afsluitbare kering (1974)
krijgen na de financiële perikelen nu
weer een andere dimensie. Nu de
Oosterschelde is aangewezen als
natuurgebied, wil men ook over de
dijk heen landbouwgronden een na-
tuurbestemming geven. Dit volgens
het plan 'Tureluur' van de Zeeuwse
Milieu Federatia Het meest drasti
sche is wel om op enkele plaatsen
te 'ontpolderen'. In goed Nederlands
betekent dat: de dijk doorsteken.
Het laatst dat dit gebeurde was in
de oorlog door de hand van de vij
and. Zoiets grijpt toch wel erg sterk
in tegen de natuur van de Zeeuw.
Die is gewend tegen het water te
worstelen, en die te winnen!
Op Schouwen-Duiveland zal een en
ander ook forse consequenties heb
ben. Ingrijpen in het waterpeil, maar
vooral ook het Prunje gebied tot
moerasgebied laten verworden wil
nogal wat zeggen. Veel energie en
veel papier zal nodig zijn om deze
plannen om te buigen. Voor de
kosten van grondaankopen, etc. is
een bedrag geraamd van 80 min
gulden. Dat is het enige positieve in
het plan. De kosten zijn zodanig
hoog dat door de prioriteiten elders
in Nederland dit plan er hopelijk
door wordt afgeschreven.
Al eerder heb ik op deze plaats ge
pleit dat elke boer lid moet worden
van de Zeeuwse Milieu Federatie, dit
biedt de beste mogelijkheden te
genspel te bieden van binnenuit wat
veel effectiever is dan van buitenuit
via onze landbouworganisaties.
Denk er met de Pasen maar eens
serieus over na
De grootste Franse maiskonser-
venfabrikant (Seretram) heeft aan
gekondigd de produktiecapaciteit
met 60 procent te gaan uitbreiden.
Om aan de benodigde grondstof te
komen zijn met 250 nieuwe telers
voor 2500 ha kontrakten gesloten.
In de komende twee jaar zal de
nieuwe fabriek gebouwd worden.
Wanneer wij onze bijdrage uit de
praktijk van THOLEN en ST. PHI-
LIPSLAND schrijven (zaterdag) zijn
enkele collega akkerbouwers net
schoorvoetend begonnen om
kunstmest te strooien op de akkers
voor uien en bieten. Wel zijn er al
veel vroege aardappels gepoot. Op
vele akkerbouwbedrijven wordt dat
zo langzamerhand het gewas waar
mee we de voorjaarswerkzaamhe
den beginnen. Wij hebben de indruk
dat de teelt van vroege aardappels
toeneemt, ondanks de toch wel
goede resultaten van het Bintje de
laatste twee jaar.
Ook plantuien zijn voor het overgro
te deel gepoot en om het beeld
compleet te maken op de zwaardere
drooggelegen gronden is wat gerst
en mogelijk zomertarwe gezaaid. Nu
de weerberichten echter goed zijn
mogen we verwachten dat maan
dag a.s. de trekkers massaal het
veld zullen intrekken om de voor-
jaarswerkzaamhedenslag aan te
vangen.
In de afgelopen week waren er nog
al wat zorgen over de prijsontwikke
ling van de aardappelen. Lang is
men zeer optimistisch geweest over
de prijszetting. Het beeld in de
maanden januari en februari gaf
daar ook aanleiding toe, maar ook
hier zien we dat Bredero's gezegde
dat het kan verkeren nog steeds yan
toepassing is. Zelfs de termijnmarkt
staakte de afgelopen week tijdelijk
de notering, wat toch wel een zeer
ongebruikelijke gang van zaken ge
noemd mag worden. Aan het eind
van de week leek de stemming
overigens weer wat vaster te wor
den, zonder dat er erg veel vraag los
kwam.
De uienmarkt is erg rustig, het be
waren van uien wordt dit jaar niet
betaald, althans zeker niet het lang
bewaren. Wij vernemen verder dat
er kwaliteitsklachten komen, vooral
door het optreden van schot. Geluk
kig zijn de meeste partijen ondertus
sen wel geruimd.
In het afgelopen winterseizoen neb
ben jonge boeren in kleine werk
groepen gebrainstormd over hun
toekomst, waarbij de nadruk vooral
werd gelegd op het telen van een
areaal arbeidsintensieve (meestal
tuinbouw) gewassen. Ook Grobeka
is daarbij wel betrokken geweest.
Gebleken is helaas wel dat het niet
zo eenvoudig is om nieuwe arbeids
intensieve teelten te beginnen zon
der een vrij vergaande vorm van
samenwerking en zonder in meer
malen van de gevallen een behoorlij
ke kapitaalsinvestering. Op zichzelf
is dit al een remmende faktor, maar
daarnaast wordt geconcludeerd dat
de arbeidsvergoeding redelijk kan
zijn, maar ook weer niet erg hoog.
Toch zijn de perspectieven op dit
vlak wellicht iets hoopvoller dan
voor het bijkopen van naar onze me
ning toch nog steeds te dure akker
bouwgrond. Op dit terrein zijn er
overigens vooral op St. Philipsland
best spectaculaire ontwikkelingen
geweest, met een prijsvorming
waarbij wij onze wenkbrauwen toch
wel wat fronsen.
Het is nog rustig voor de akker
bouwers. De grond is nog een
beetje te nat om open te trek
ken. De plantuien staan al ont
smet klaar om de grond in te
gaan. Als u dit leest zullen de ui
en al wel in de grond zitten, denk
ik, als het weer tenminste mee
zit. Want het weer is toch altijd
heel belangrijk. Heel veel boeren
en tuinders moeten hun werk
toch naar het weer regelen.
De fruitkwekers zijn nog steeds
aan het snoeien. Het is een
vroeg voorjaar, dus het snoeien
moet zo snel mogelijk klaar zijn.
De bloesem aan de appelbomen
is al ver ontwikkeld. Van onze
buren heb ik wat takken appel
hout gekregen. Ik heb de takken
in een grote vaas in de kamer ge
zet. Steeds sta ik er weer naar te
kijken en je ziet het bijna groeien.
Wat mooi is dat toch. Een paar
grote takken snoeihout in een
vaas. Het duurste boeket bloe
men van een bloemist valt ge
woon in het niet bij mijn takken.
Appelbloesem heb ik altijd al zo
mooi gevonden. Toen ik nog heel
klein was wilde ik zo graag een
jurk van appelbloesem hebben.
Dat kan natuurlijk niet en geluk
kig maar. Toch ben ik dat nooit
vergeten. Altijd als de appelbo
men bloeien moet ik daar weer
aan denken. Dit zijn waarschijn
lijk 'Beelden uit mijn kinderjaren,
die je nooit vergeet'. Nu maar
hopen dat wij geen al te zware
nachtvorst meer krijgen. Alle
fruitkwekers hopen hetzelfde,
denk ik.
Vanaf de dijk heb ik een jaar lang
het werk van een fruitkweker
gevolgd. Het is een heel arbeids
intensief bedrijf en heel afhanke
lijk van het weer. Eén ding
hebben akkerbouwers en fruit
kwekers gemeen. Zij zijn niet
verliefd op het 'Blauwe Meisje',
maar wel verliefd op 'Moeder
Aarde'.
