Natuurmens beheert de wildstand in eigen bos Wim Spaargaren: trekheesterkweker en verwoed zendamateur Eenmaal in gesprek met veehouder Gijs van Veldhuizen (39) werd mijn vermoeden bevestigd: Hier woont een echte natuurliefhebber. Zijn lief hebberij is het beheren van die na tuur. Zijn eigen stukje landschap. Want tussen de 35 hektare grasland staat zo'n 20 hektare bos, allemaal behorend tot het bedrijf. Trots ver telt Van Veldhuizen dat zijn wildbe- heer resultaat heeft opgeleverd: "We hebben hier een goede hazen- en fazantenstand". Van Veldhuizen legt uit dat het in toom houden van de vossenpopulatie en de kraaiach- tigen daarvoor zorgt. "We hebben op 'De Buzerd' ook 58 soorten vo gels, dat zie je op andere plekken niet". Jagen Gijs van Veldhuizen is in de direkte omgeving van natuur opgegroeid. "We hadden hier een boswachter, met hem ging ik als kind al mee op pad. Toen ik begin twintig was kreeg ik het aanbod om met iemand samen te gaan jagen". Dat was voor Van Veldhuizen aanleiding om daarna een jachtopleiding te volgen. "Van die opleiding heb ik nog heel veel dingen geleerd". Tijdens die opleiding mocht hij ook kleiduiven- schieten, om de behendigheid en schietvaardigheid te ontwikkelen. Dat is een hobby geworden. "Eén keer in de 14 dagen ga ik naar een vereniging in Lienden, meestal op zaterdagmiddag". Concentratiesport "Het is een pure concentra tiesport", zo legt hij uit. Van ver schillende kanten worden schoteltjes van klei en bakeliet naar boven geschoten, het komt er dan op neer goed in te schatten waar de kogel en de kleiduif elkaar tegenko men. "Zo'n klein rotding komt met een snelheid van 120 kilometer per uur langs je heen suizen. Het is dan de kunst om hem aan poeier te schieten", zo legt hij uit. Alleen met een goed schot gaat hij 'aan poeier', want als hij niet mooi geraakt wordt valt hij uiteen in scherven. Weidelijkheid Deze sport verbetert zijn reaktiever- mogen. "Dat is zinvol bij het 'aan spreken' van het wild, je plaatst een beter schot". Hij verduidelijkt wat vaktermen: "Aanspreken is vaststel len wat voor een soort wild er op vliegt, of je het wilt hebben en dan bepalen hoe het in één keer goed geraakt wordt. Dat hoort weer bij de 'weidelijkheid' van de jacht. Dat be tekent dat je op een korrekte manier met het wild om moet gaan, dus niet alles afschieten. Want je bent als jager iemand die het wild be heert!" Voorzitter In het jachtseizoen, van 15 oktober tot januari, jaagt Gijs een dag in de week. Daarnaast is hij ook nog op een heel andere manier aktief voor de jacht. "Sinds een aantal jaren ben ik voorzitter van afdeling Velu- we van de Koninklijke Nederlandse Jagersvereniging. Als je ergens ak tief mee bezig bent, heeft dat tot gevolg dat je weer andere zaken moet gaan regelen, zoals dat voor zittersschap. Maar ik zie dat niet meer als een hobby", zo verzekert Veehouder en voorzitter van de Koninklijke Nederlandse Jagers vereniging: Gijs van Veldhuizen. hij. "Ontspannen doe ik meer als ik door het bos loop te struinen". Kleiduivenschieten vindt hij leuk en plezierig. Een praatje maken met de andere leden van de vereniging hoort daarbij. Hij spreekt dan allerlei mensen, van dokter tot aannemer: "Het is een goede zaak dat je als agrariër even buiten je eigen keuken kijkt. Je merkt dan hoe anderen over jouw bedrijfstak denken, dat geeft verheldering of soms ergernis". In elk geval kan dat kontakt met ande re mensen het imago van de land en tuinbouw verbeteren, vindt Gijs. Jacht, wildbeheer, natuur allemaal zaken waar hij graag meer tijd voor vrij zou willen maken. Maar vanwe ge het bedrijf is dat niet mogelijk. "Het bedrijf gaat voor!" Als zijn be drijf onder zijn liefhebberij zou lijden dan was hij er ook niet aan begon nen. "Maar ik heb de zaken wel zo geregeld dat ik op zaterdagmiddag vrij ben". Daarbij vermeldt hij uit drukkelijk dat hij door zijn medewer ker meer mogelijkheden heeft dan een ander. Ingrid van den Hengel Een natuurliefhebber met een eigen stuk bos. Gijs van Veldhuizen, veehouder in Lunteren kan zijn liefhebberij rond eigen erf in praktijk brengen. Hij zorgt dat de wildstand goed blijft en middels de jacht houdt hij het evenwicht op peil. Al struinend door de natuur vindt hij ontspanning. Door het schieten op kleiduiven verbetert hij zijn techniek en kan hij op een korrekte manier omgaan met het wild. Je moet niet alles zomaar afschieten. Een jager is iemand die het wild beheert, aldus Van Veldhuizen. Bij een bordje met 'verboden toe gang' moet je het bos inrijden, zo had Gijs van Veldhuizen uitgelegd. Ik reed doorde dikke mist een bospad in en plotseling zag ik naast me een grote schuur opdoemen. Even verder reed ik een boerenerf op. Een prachtige omgeving zo mid den in het bos 'De Buzerd' in Lunte ren, was mijn eerste gedachten. Gijs van Veldhuizen uit Lunteren doet in zijn vrije tijd aan wildbeheer. Rondom zijn erf leidt dat tot resultaat: "We hebben hier een goede hazen- en fazantenstand". Onder de rook van Schiphol ligt aan de Oosteinderweg te Aalsmeer het trekheesterbedrijf van de familie Spaargaren. De heer en mevrouw Spaargaren telen op het circa 3 jaar geleden geheel gemoderniseerde bedrijf seringen en hun specialiteit: de sneeuwbal. Daarnaast besteedt Wim veel tijd aan bestuurlijke activiteiten waaronder de HMVL afdeling Aalsmeer en het bestuur van het Produktschap van Siergewassen. In zijn spaar zame vrije tijd sluit Wim zich graag op in zijn zolderkamer en legt via de ether contact met 'collega's uit alle uithoeken van onze wereld. Het verzorgen van de struiken op een trekheesterkwekerij is een zwaar en intensief werk. Op de tweejarige onderstammen die uit zaailingen zijn verkregen, worden de 'ogen' van door de Spaargarens zelf geselecteerde seringen geoculeerd. Hieruit ontwikkelen zich uitlopers die in de drie jaren die hierop volgen, zullen uitgroeien tot de gewenste struikvorm waarop de uiteindelijke bloemtakken moeten gaan groeien. Het goed inzetten van de ogen is een ingewikkelde handeling. Slechts weinigen beschikken heden ten da ge nog over voldoende handvaardig heid om dit werk te doen. De familie Spaargaren heeft dan ook geen vast personeel meer in dienst en heeft het uitvoeren van de werkzaamhe den afgestemd op de eigen wensen en mogelijkheden. 'Met een uitge kiend teelt- en bedrijfsmanagement kan dat', zeggen beiden desge vraagd. De produktie In het zesde jaar worden de serin genstruiken in het najaar in de ver warmde kas gebracht. Hier naast zijn er ook nog twee dipool- antennes voor de verbindingen op de 40 en 80 meter banden. Als lid van de vereniging voor experimen teel radio-onderzoek in Nederland (VERON) begon hij in 1970 met de bouw van een eigen zender/ontvan ger. Nu beschikt hij over professio nele fabrieksapparatuur. Voordat je evenwel als zendamateur de ether mag bestormen is het be ruchte PTT examen voor velen een 'sta in de weg'. Echter niet voor Wim die over een 'technische knob bel' beschikt en de pittige vragen van de commissie goed beant woordde. Trouwens op het bedrijf zijn ook alle electrotechnische voor zieningen van eigen ontwerp en zelf door Wim geïnstalleerd. Qosteuropese amateurs 'Het leuke van het bezig zijn met ra diogolven is het tot stand brengen van verbinding met amateurs in bij zondere en verrre landen', aldus Spaargaren. Zo heeft hij contact ge had met expedities naar de Noord en Zuidpool en is de afgelopen jaren de toegenomen activiteit van Oosteuropese amateurs opmerke lijk. Mocht daar vroeger alleen in strenge staatsgecontroleerde clubs worden gewerkt; nu beschikt men in veel gevallen over eigen privé- apparatuur. Tijdens ons bezoek maakte hij contact met een Russi sche collega die een beschrijving gaf van de door hem gebruikte in stallatie. Politieke en commerciële berichtgeving zijn uit den boze voor de zendamateurs. Over de maatschappelijke omstan digheden wordt ook vanuit het Oostblok wel steeds meer verteld. Met de toezegging zijn 'collega' de zgn. 'QSL-kaart toe te zenden waar op de essentiële radiogegevens van 'station Spaargaren' staan vermeld werd het gesprek beëindigd, en het contact in Wims logboek vast gelegd. Pieter Vaandrager ontwikkelt de bloeiwijze zich in on geveer een maand tijd. Vanaf no vember tot en met april vindt de afzet van seringen en sneeuwballen plaats naar de bloemenveiling te Aalsmeer. De na de oogst wederom gesnoeide struiken worden vervol gens twee jaren rust in de buiten lucht gegund voordat binnen de bloei weer wordt geactiveerd. De heesters kunnen zo'n enkele tiental len jaren meegaan. De takken wor den voor meer dan 80% geëxporteerd naar EG-landen als Frankrijk en Engeland maar met na me ook naar de VS en Japan. Het is Spaargaren dan ook een doorn in het oog dat laatstgenoem de natie door een overdreven streng fytosanitair toelatingsbeleid de in landse kwekers beschermt. De nau we contacten die hij onderhoudt met exporterende handelsbedrijven wijzen uit dat een GATT accoord en Europa '92 hierin verbetering moe ten brengen. Zenden Het bedrijf is door zijn vader in 1933 opgestart en bestond naast de kwe kerij uit een handelsonderneming. Na vaders plotseling overlijden in 1952 heeft Wim de trekheesterteelt voortgezet. In de loop der jaren zijn zes aangrenzende percelen die van wege de specifieke Aalsmeerse veengrond voor deze teelt bij uitstek zijn geschikt, aangekocht en sa mengevoegd tot een rechthoekige kavel van 80 bij 500 m. De oude warenhuizen zijn vervangen door moderne geautomatiseerde en gas gestookte broeikassen. Slechts de oude schoorsteen is blijven staan. Hierop heeft Wim de zendmast be vestigd met daarin een aantal spe ciale korte golf antennes. Een zgn. 'drie elements yagi-beam' die vanuit de 'radiokamer' met behulp van een antennerotor op iedere plaats van de aardbol gericht kan worden ten behoeve van het radioverkeer op de 10, 15 en 20 meterbanden. Daar- -a 'Het leukst is het tot stand brengen van een verbinding met radio amateurs in verre landen, of met bijvoorbeeld een expeditie op de Noordpool', aldus 'Pappa Alfa Zero Whiskey Sierra Pappa' (de zend- naam van Spaargaren)

Krantenbank Zeeland

Zeeuwsch landbouwblad ... ZLM land- en tuinbouwblad | 1990 | | pagina 30