Natuurmens beheert de
wildstand in eigen bos
Wim Spaargaren:
trekheesterkweker en
verwoed zendamateur
Eenmaal in gesprek met veehouder
Gijs van Veldhuizen (39) werd mijn
vermoeden bevestigd: Hier woont
een echte natuurliefhebber. Zijn lief
hebberij is het beheren van die na
tuur. Zijn eigen stukje landschap.
Want tussen de 35 hektare grasland
staat zo'n 20 hektare bos, allemaal
behorend tot het bedrijf. Trots ver
telt Van Veldhuizen dat zijn wildbe-
heer resultaat heeft opgeleverd:
"We hebben hier een goede hazen-
en fazantenstand". Van Veldhuizen
legt uit dat het in toom houden van
de vossenpopulatie en de kraaiach-
tigen daarvoor zorgt. "We hebben
op 'De Buzerd' ook 58 soorten vo
gels, dat zie je op andere plekken
niet".
Jagen
Gijs van Veldhuizen is in de direkte
omgeving van natuur opgegroeid.
"We hadden hier een boswachter,
met hem ging ik als kind al mee op
pad. Toen ik begin twintig was
kreeg ik het aanbod om met iemand
samen te gaan jagen". Dat was
voor Van Veldhuizen aanleiding om
daarna een jachtopleiding te volgen.
"Van die opleiding heb ik nog heel
veel dingen geleerd". Tijdens die
opleiding mocht hij ook kleiduiven-
schieten, om de behendigheid en
schietvaardigheid te ontwikkelen.
Dat is een hobby geworden. "Eén
keer in de 14 dagen ga ik naar een
vereniging in Lienden, meestal op
zaterdagmiddag".
Concentratiesport
"Het is een pure concentra
tiesport", zo legt hij uit. Van ver
schillende kanten worden
schoteltjes van klei en bakeliet naar
boven geschoten, het komt er dan
op neer goed in te schatten waar de
kogel en de kleiduif elkaar tegenko
men. "Zo'n klein rotding komt met
een snelheid van 120 kilometer per
uur langs je heen suizen. Het is dan
de kunst om hem aan poeier te
schieten", zo legt hij uit. Alleen met
een goed schot gaat hij 'aan poeier',
want als hij niet mooi geraakt wordt
valt hij uiteen in scherven.
Weidelijkheid
Deze sport verbetert zijn reaktiever-
mogen. "Dat is zinvol bij het 'aan
spreken' van het wild, je plaatst een
beter schot". Hij verduidelijkt wat
vaktermen: "Aanspreken is vaststel
len wat voor een soort wild er op
vliegt, of je het wilt hebben en dan
bepalen hoe het in één keer goed
geraakt wordt. Dat hoort weer bij de
'weidelijkheid' van de jacht. Dat be
tekent dat je op een korrekte manier
met het wild om moet gaan, dus
niet alles afschieten. Want je bent
als jager iemand die het wild be
heert!"
Voorzitter
In het jachtseizoen, van 15 oktober
tot januari, jaagt Gijs een dag in de
week. Daarnaast is hij ook nog op
een heel andere manier aktief voor
de jacht. "Sinds een aantal jaren
ben ik voorzitter van afdeling Velu-
we van de Koninklijke Nederlandse
Jagersvereniging. Als je ergens ak
tief mee bezig bent, heeft dat tot
gevolg dat je weer andere zaken
moet gaan regelen, zoals dat voor
zittersschap. Maar ik zie dat niet
meer als een hobby", zo verzekert
Veehouder en voorzitter van de
Koninklijke Nederlandse Jagers
vereniging: Gijs van Veldhuizen.
hij. "Ontspannen doe ik meer als ik
door het bos loop te struinen".
Kleiduivenschieten vindt hij leuk en
plezierig. Een praatje maken met de
andere leden van de vereniging
hoort daarbij. Hij spreekt dan allerlei
mensen, van dokter tot aannemer:
"Het is een goede zaak dat je als
agrariër even buiten je eigen keuken
kijkt. Je merkt dan hoe anderen over
jouw bedrijfstak denken, dat geeft
verheldering of soms ergernis". In
elk geval kan dat kontakt met ande
re mensen het imago van de land
en tuinbouw verbeteren, vindt Gijs.
Jacht, wildbeheer, natuur allemaal
zaken waar hij graag meer tijd voor
vrij zou willen maken. Maar vanwe
ge het bedrijf is dat niet mogelijk.
"Het bedrijf gaat voor!" Als zijn be
drijf onder zijn liefhebberij zou lijden
dan was hij er ook niet aan begon
nen. "Maar ik heb de zaken wel zo
geregeld dat ik op zaterdagmiddag
vrij ben". Daarbij vermeldt hij uit
drukkelijk dat hij door zijn medewer
ker meer mogelijkheden heeft dan
een ander.
Ingrid van den Hengel
Een natuurliefhebber met een eigen stuk bos. Gijs van Veldhuizen,
veehouder in Lunteren kan zijn liefhebberij rond eigen erf in praktijk
brengen. Hij zorgt dat de wildstand goed blijft en middels de jacht
houdt hij het evenwicht op peil. Al struinend door de natuur vindt
hij ontspanning. Door het schieten op kleiduiven verbetert hij zijn
techniek en kan hij op een korrekte manier omgaan met het wild.
Je moet niet alles zomaar afschieten. Een jager is iemand die het
wild beheert, aldus Van Veldhuizen.
Bij een bordje met 'verboden toe
gang' moet je het bos inrijden, zo
had Gijs van Veldhuizen uitgelegd.
Ik reed doorde dikke mist een
bospad in en plotseling zag ik naast
me een grote schuur opdoemen.
Even verder reed ik een boerenerf
op. Een prachtige omgeving zo mid
den in het bos 'De Buzerd' in Lunte
ren, was mijn eerste gedachten.
Gijs van Veldhuizen uit Lunteren doet in zijn vrije tijd aan wildbeheer.
Rondom zijn erf leidt dat tot resultaat: "We hebben hier een goede
hazen- en fazantenstand".
Onder de rook van Schiphol ligt
aan de Oosteinderweg te
Aalsmeer het trekheesterbedrijf
van de familie Spaargaren. De
heer en mevrouw Spaargaren
telen op het circa 3 jaar geleden
geheel gemoderniseerde bedrijf
seringen en hun specialiteit: de
sneeuwbal. Daarnaast besteedt
Wim veel tijd aan bestuurlijke
activiteiten waaronder de
HMVL afdeling Aalsmeer en het
bestuur van het Produktschap
van Siergewassen. In zijn spaar
zame vrije tijd sluit Wim zich
graag op in zijn zolderkamer en
legt via de ether contact met
'collega's uit alle uithoeken van
onze wereld.
Het verzorgen van de struiken op
een trekheesterkwekerij is een
zwaar en intensief werk. Op de
tweejarige onderstammen die uit
zaailingen zijn verkregen, worden de
'ogen' van door de Spaargarens zelf
geselecteerde seringen geoculeerd.
Hieruit ontwikkelen zich uitlopers
die in de drie jaren die hierop volgen,
zullen uitgroeien tot de gewenste
struikvorm waarop de uiteindelijke
bloemtakken moeten gaan groeien.
Het goed inzetten van de ogen is
een ingewikkelde handeling. Slechts
weinigen beschikken heden ten da
ge nog over voldoende handvaardig
heid om dit werk te doen. De familie
Spaargaren heeft dan ook geen vast
personeel meer in dienst en heeft
het uitvoeren van de werkzaamhe
den afgestemd op de eigen wensen
en mogelijkheden. 'Met een uitge
kiend teelt- en bedrijfsmanagement
kan dat', zeggen beiden desge
vraagd.
De produktie
In het zesde jaar worden de serin
genstruiken in het najaar in de ver
warmde kas gebracht. Hier
naast zijn er ook nog twee dipool-
antennes voor de verbindingen op
de 40 en 80 meter banden. Als lid
van de vereniging voor experimen
teel radio-onderzoek in Nederland
(VERON) begon hij in 1970 met de
bouw van een eigen zender/ontvan
ger. Nu beschikt hij over professio
nele fabrieksapparatuur.
Voordat je evenwel als zendamateur
de ether mag bestormen is het be
ruchte PTT examen voor velen een
'sta in de weg'. Echter niet voor
Wim die over een 'technische knob
bel' beschikt en de pittige vragen
van de commissie goed beant
woordde. Trouwens op het bedrijf
zijn ook alle electrotechnische voor
zieningen van eigen ontwerp en zelf
door Wim geïnstalleerd.
Qosteuropese amateurs
'Het leuke van het bezig zijn met ra
diogolven is het tot stand brengen
van verbinding met amateurs in bij
zondere en verrre landen', aldus
Spaargaren. Zo heeft hij contact ge
had met expedities naar de Noord
en Zuidpool en is de afgelopen jaren
de toegenomen activiteit van
Oosteuropese amateurs opmerke
lijk. Mocht daar vroeger alleen in
strenge staatsgecontroleerde clubs
worden gewerkt; nu beschikt men
in veel gevallen over eigen privé-
apparatuur. Tijdens ons bezoek
maakte hij contact met een Russi
sche collega die een beschrijving
gaf van de door hem gebruikte in
stallatie. Politieke en commerciële
berichtgeving zijn uit den boze voor
de zendamateurs.
Over de maatschappelijke omstan
digheden wordt ook vanuit het
Oostblok wel steeds meer verteld.
Met de toezegging zijn 'collega' de
zgn. 'QSL-kaart toe te zenden waar
op de essentiële radiogegevens van
'station Spaargaren' staan vermeld
werd het gesprek beëindigd, en het
contact in Wims logboek vast
gelegd.
Pieter Vaandrager
ontwikkelt de bloeiwijze zich in on
geveer een maand tijd. Vanaf no
vember tot en met april vindt de
afzet van seringen en sneeuwballen
plaats naar de bloemenveiling te
Aalsmeer. De na de oogst wederom
gesnoeide struiken worden vervol
gens twee jaren rust in de buiten
lucht gegund voordat binnen de
bloei weer wordt geactiveerd. De
heesters kunnen zo'n enkele tiental
len jaren meegaan. De takken wor
den voor meer dan 80%
geëxporteerd naar EG-landen als
Frankrijk en Engeland maar met na
me ook naar de VS en Japan.
Het is Spaargaren dan ook een
doorn in het oog dat laatstgenoem
de natie door een overdreven streng
fytosanitair toelatingsbeleid de in
landse kwekers beschermt. De nau
we contacten die hij onderhoudt
met exporterende handelsbedrijven
wijzen uit dat een GATT accoord en
Europa '92 hierin verbetering moe
ten brengen.
Zenden
Het bedrijf is door zijn vader in 1933
opgestart en bestond naast de kwe
kerij uit een handelsonderneming.
Na vaders plotseling overlijden in
1952 heeft Wim de trekheesterteelt
voortgezet. In de loop der jaren zijn
zes aangrenzende percelen die van
wege de specifieke Aalsmeerse
veengrond voor deze teelt bij uitstek
zijn geschikt, aangekocht en sa
mengevoegd tot een rechthoekige
kavel van 80 bij 500 m. De oude
warenhuizen zijn vervangen door
moderne geautomatiseerde en gas
gestookte broeikassen. Slechts de
oude schoorsteen is blijven staan.
Hierop heeft Wim de zendmast be
vestigd met daarin een aantal spe
ciale korte golf antennes. Een zgn.
'drie elements yagi-beam' die vanuit
de 'radiokamer' met behulp van een
antennerotor op iedere plaats van
de aardbol gericht kan worden ten
behoeve van het radioverkeer op de
10, 15 en 20 meterbanden. Daar-
-a
'Het leukst is het tot stand brengen van een verbinding met radio
amateurs in verre landen, of met bijvoorbeeld een expeditie op de
Noordpool', aldus 'Pappa Alfa Zero Whiskey Sierra Pappa' (de zend-
naam van Spaargaren)