KERSTMIS 1990:
P
I
I
1
i
a
f!
fa
fa
fa
fa
I
$s
$5
a
I
i
i
i
a
Is
Is
fa
fa
l§
fa
fa
fa
I
i
a
a
Is
fa
fa
fa
I
ft
ft
ft
ft
ft
ft
ft
I
ft
ft
ft
ft
ft
ft
ft
ft
ft
ft
ft
ft
ft
i
i
ft
ft
We vieren ook dit jaar 't feest van de geboorte Jezus. Toen,
1990 jaar geleden, leefde men onder de onderdrukking van
een vreemde mogendheid. Sinds die dagen is dat geen on
bekend verschijnsel. Toch vieren we elk jaar Kerstfeest en
voeden we ons met de hoop op VREDE.
Staan we wel echt stil bij wat Kerstfeest betekent in ons le
ven!? Alleen de krant lezen leert al hoe het gesteld is in de
wereld van vandaag. Wie is de vriend en wie is dat niet en
hoe kan dat veranderen? Professor Dr. Sam Keen toont in
zijn boek "De gezichten van de vijand", hoe die vijand eruit
ziet. Het is meestal een karikatuur met een leeg gezicht. Op
die lege plaats wordt dan het aangezicht van de "vijand" ge
plaatst. In het oosten iemand uit het westen en omgekeerd.
Het is altijd beangstigend!
Jozef en Maria gingen op weg van Nazareth in Galilea naar
Bethlehem in Judea, omdat Jozef uit het huis en geslacht
van David was. Daarom waren ze op weg naar het stam
land. We denken daaraan als we de velen zien die vrijwillig
of om andere redenen de geboortegrond verlieten. Ze probe
ren een brug te slaan tussen het oude land en de nieuwe
woonplaats. De vertrouwde cukuur van het land dat ze ver
lieten en het nieuwe met een heet ander levenspatroon. De
normen en waarden verschillen en wat de een kan waarde
ren is voor de ander absoluut onaanvaardbaar.
Zo werd Kerstmis voor sommigen een ander feest door in
vloeden van elders. De "pakjesavond" van 5 december
kwam op 25 december. Dan worden het Kerstgeschenken.
Maar heeft het Christendom niet het allergrootste Kerstge
schenk gekregen in de geboorte van Jezus?
De evangelisten geven het verhaal, ieder op hun eigen wijze,
maar allen getuigen van de grote inzet van de mensen te le
ren dat Geloof - Hoop - Liefde Het fundament van het
bestaan moet zijn en richtinggevend aan het denken van
mensen.
Jozef en Maria zijn op weg. Het is een lange reis, ze gaan
te voet met een ezel als lastdier. In de cultuur van die tijd zat
de man op de ezel en Hep de vrouw ernaast. Zo hoorde het,
maar gebeurde het ook zo?
Een jonge vrouw die in de laatste dagen van de verwachting
is, kan die zoveel kilometers lopen? Het is ver, maar de voor
spelling gaf het aan: zo zou het gebeuren. In verwachting
zijn is toch ook een actieve bezigheid, toeleven naar de
komst van het eerste kindje. Het is ook verwondering en een
jonge vrouw voelt zich dan vaak wat dromerig, wat in zich
zelf gekeerd.
En wat verwachten wij, mensen van 1990, van het komen
de Kerstfeest? In de akkerbouw is men allang bezig met het
voorbereiden van het bouwplan, de volgende oogst. Dat is
niet alleen het geval in de akkerbouw, veeteelt, fruitteelt en
tuinderij, allen zijn bezig en hun verwachtingspatroon richt
zich op de nabije toekomst. De mens gaat door hoe moeilijk
het er ook kan uitzien. De verwondering blijft elk jaar weer
voor het telkens weer nieuwe, al is het gewoon een vervolg
op het voorgaande.
A/s we ons bewust kunnen zijn van het grote wonder van
Kerstmis en wat dat voor de mensheid kan betekenen, voe
len we mee met Albert Schweitzer zoals die eens schreef:
Het meest directe feit van het menselijk bewustzijn luidt: "Ik
ben leven, dat leven wil, temidden van leven, dat leven wil".
Er is zoveel waar we ons in deze tijd over kunnen opwinden
of zorgen over maken. We zagen dat bij de actie "Help Rus
land de winter door". Alle voor's en tegen's hielden elkaar in
evenwicht met heel verschillende argumenten. Toen kreeg
eigenlijk het politieke meer gewicht dan het diep menselijke
terwijl Kerstmis ons probeert te leren, telkenjare weer, dat
het humanitaire bovenaan moet staan,
leder mens is "Leven dat leven wil".
Drs. P.J. de Rooy - Janse
fa
ft
ft
ft
I
ft
1
I
I
I
I
I
I
ft
ft
ft
I
g
ft
ft
ft
ft
I
ft
fa
fa
S
fa
fa
ff
fa
fa
fa
fa
l
fa
fa
fa
fa
l
I
P
I
I
I
ft
i
Leven
.dat
leven
w
ft
ft
