uit de
praktijk
ZLM wil calamiteiten
regeling voor vorstschade
ZLM vreest problemen bij
vaststelling wildschade
Wat moet een jonge boer of boerin
met een beëindigingsregeling?
Rare smaak in de mond
Alleen voor eigen gebruik is
snijmais nog interessante teelt
Het is een verademing in "DE
LANGSTRAAT" nu er kort voor
het weekend veel vee naar de wei is
gebracht. Duidelijk is gebleken dat
het vervoersverbod voor deze regio,
waar toch nogal wat kavels van huis
liggen, een grote belemmering is ge
weest. Op het laatst moest men zo
slim als een vos worden en gebruik
maken van de organisatie, en zeker
ook van de media, om het vervoers
verbod te versoepelen.
Maar ja, nu de zon hoog aan de he
mel staat, de vooruitzichten als ik dit
schrijf alsmaar beter zijn, loopt het
vee rustig te grazen in de weide. Het
gras begint weer te groeien, na de te
koude periode welke we gehad heb
ben. De problemen rond het ver
voersverbod voor de boer zullen snel
vergeten zijn, doch ambtelijk is het
voor de boer niet te pruimen, dat we
na 4 weken pas officieel op schrift
een briefje kregen waarin we van de
maatregelen op de hoogte werden
gesteld en er zelfs met geen woord
werd gerept over de eventuele relatie
die kan bestaan tussen varkenspest
en het niet mogen vervoeren van
rundvee, schapen e.d. een verbod
dat naar ik heb begrepen voor het
eerst op deze manier is uitgevoerd,
dus een soort stamping out!
Zo heeft duidelijk elke sektor zijn ei
gen problemen op dit moment, doch
de akkerbouwers kunnen ook weer
alle aandacht aan het land besteden,
nu de akties verder door de "bende
van vijf" en de overkoepelende
landbouworganisaties zijn afgebla
zen. Tevreden of niet, herstrukture-
ring binnen de sektor, en mogelijk
binnen het eigen bedrijf zal zeker in
de toekomst van groot belang zijn
om de vele miljoenen die er nu door
de overheid in gebracht worden, niet
verloren te laten gaan. Dus kunnen
ze de mouwen weer opstropen.
Persoonlijk heb ik over de akties van
de akkerbouwers een rare smaak in
de mond overgehouden. Eenmaal
benaderd door onze eigen kring
voorzitter, voer je in je eigen regio,
waar de akkerbouwbelangen veel
minder zijn en deze akkerbouwers
zelfs nog goed tevreden zijn, aktie
om de tocht naar het provinciehuis
in Den Bosch zeker te doen slagen.
In een mum van tijd zijn er 20 a
25 veehouders bereid zich solidair te
verklaren met de akkerbouwers. Al
met al, een geslaagde demonstratie,
doch des te groter is de frustratie, de
rare smaak in de mond, als je dan
nota bene voorop je eigen land
bouwblad een artikel leest, van je ei
gen voorzitter van de sektor akker
bouw en lid van het DB, waarin hij
zich, mijns inziens, afzet tegen de
veehouderij. Als veehouder krijgen
we in het bewuste artikel, min of
meer, de zwarte piet toegespeeld van
de akkerbouwproblemen. Als vee
houder zijn we ons bewust dat we
over de top heen zijn, en hopen van
ganser harte dat het ook de akker
bouw als de varkens-, pluimveehou-
ers en tuinders goed mag gaan, maar
op zo'n manier een wig proberen te
drijven tussen 2 bepaalde sektoren is
geen goede zaak. Onder het motto
"wat geschreven is blijft geschre
ven", moeten we mijns inziens pro
beren elkaar na 7 superheffingsjaren
en de moeilijke akkerbouwperiode
niet rancuneus de bal toe te gaan
spelen, zeker niet beleidsmatig, denk
ik, omdat de uitwèrking wel eens on
voorspelbaar kan zijn, en daar is ze
ker niemand bij gebaat.
Afijn het moest er even uit, doch ge
lukkig kunnen we nu na een wissel
vallig voorjaar, weer op het land aan
de gang. Nadat de T-som dit jaar
vroeg was bereikt groeide er half
maart veel gras, doch door de flinke
nachtvorsten en de koude in april is
er een stilstand ontstaan in de gras-
groei. Nu eind april worden de eerste
kuilen hier en daar aangelegd, de
kwaliteit is weer goed, doch de op
brengst matig. De opbrengst valt
vooral tegen op zware gronden wel
ke met de zodebemester zijn bemest.
Struktuurbederf op vrij zware gron
den is een duidelijk nadelig effekt als
men met deze zware machines op het
land moet. Duidelijkheid zal hier
over moeten ontstaan door proeven
op Demo-bedrijven, en indien moge
lijk in samenwerking met het Stibo-
ka, waar men toch aan moet kunnen
tonen, welke gronden wel of niet ge
schikt zijn voor zodebemesting of
injektie.
Al met al veel werk aan de winkel
om in de toekomst verantwoord met
onze mest en bedrijven om te gaan.
Nu staan toch ook de melkprijzen
onder druk, zonder verruiming van
de produktiecapaciteit, uitgezon
derd de 1,09%, waardoor we op de
laatste dag van het superheffings
jaar, een briefje kregen hoe groot
het quotum was in het seizoen
1989-1990.
Laten we de vereveningsruimte maar
rusten, want daarover kon door de
fabrieken voor het afsluiten van het
superheffingsjaar helemaal geen
duidelijkheid verschaft worden, om
dat de nieuwe computers - of zouden
het de ambtenaren zelf zijn? - de ge
gevens van uitbreiding quota, leasen
en verkoop niet op tijd verwerkt
konden krijgen. Als veehouder moet
je met veel dingen, regels, leren le
ven en als je de tijd krijgt dan went
dat wel.
Het ministerie van Landbouw heeft,
zonder verder overleg en ondanks
grote bezwaren van de landbouw, de
taken van het sekretariaat van de
Wildschadekommissie overgeheveld
naar de Direktie Uitvoering Regelin
gen. De Wildschadekommissies
funktioneren tot op heden naar be
horen. De schadevaststelling, die tot
nog toe snel na de melding in het
veld plaatsvond, zal voortaan bij de
DBH moeten worden gemeld en ver
volgens zal de DBH beoordelen of er
een taxatie ter plekke moet worden
Vrijdag 4 mei 1990
Aan het eind van een stralende ko
ninginnedag 1990 kan op NOORD-
BEVELAND wel worden vast
gesteld dat de toeristensektor weer
een goed weekend gedraaid heeft.
Zeker met 1 mei eraan vastgekop
peld (voor Duitsers en Belgen een ex
tra vrije dag) kunnen de meesten
denk ik toch op een geslaagd week
end terugkijken.
Ook de oranjecomités en de vele
mensen die van alles en nog wat, tot
zelfs hele landbouwwagens en trac
toren toe, hebben versierd om van
deze jaarlijks terugkerende dag een
hele happening te maken. Zo'n stra
lende koninginnedag doet heel
feestelijk aan, het lokt vele mensen
de straat op, hetgeen ook de dorps
kern weer ten goede komt.
Voor ons als akkerbouwsektor is het
voorjaar 1990 vroeg begonnen, en
de aardappelen komen al aardig uit
de grond. Met de weersvooruitzich
ten van deze week zal de groei er
goed in zitten en het is in ieder geval
ook aangenaam om in te werken.
Boven onze akkers mooi weer, maar
politiek gezien ligt het mooie weer
nog wel een eindje weg. Men is druk
bezig met beëindigings- en ander
soort regelingen, maar wat moet je
daar als jonge boer/boerin mee? Bij
alle regelingen is nog maar heel wei
nig terug te vinden van oplossingen
die betrekking hebben op zijn/haar
problemen. En wees nou eerlijk; met
deze jonge boeren en boerinnen zul
len we toch de toekomst in moeten
gaan! Zij zullen een positief be-
drijfssaldo moeten kunnen behalen
en genoeg vertrouwen in de toe
komst moeten hebben om ook in
vesteringen te kunnen verrichten.
Op Noord-Beveland hebben we niet
de mogelijkheid over zoet water te
beschikken, zodat er ook direkt niet
zoveel alternatieven op akkerbouw-
of groenteteeltgebied overblijven
waarmee je je bedrijfssaldo kunt
verhogen. Zo blijft het behelpen en
moeten we het eerder zoeken in kost
prijsverlaging. Ook braakregelingen
spreken ons niet zo aan. We zien per
slot van rekening, liever een gewas
groeien en wanneer je een bedrijf
met een bepaalde oppervlakte over
neemt, wil je ook wel die volle op
pervlakte bewerken....
Aly en Josje kunnen we wel felicite
ren met het behaalde resultaat van
hun aanzet tot akties; zelfs de
Spaanse boeren zijn nu de straat op
gegaan! Het gaat er daar wel even
anders aan toe dan bij ons; met eie
ren naar de politie gooien en de hele
veestapel meenemen, zover zijn wij
toch niet gegaan. Ik denk dat we al
lemaal blij zijn met deze akties van
uit andere EG-landen. Dit on
derstreept toch dat we niet alleen
staan. We zullen met de akties uit
andere landen zeker geloofwaardi
ger overkomen in Brussel en Dublin.
Het zal nu afwachten zijn wat de Eu
ropese Top van regeringsleiders in
Dublin eind juni gaat doen, want
wat we tot op dit moment gehad
hebben is wel heel magertjes en ze
ker onvoldoende!
Met mais zaaien is in WEST BRA
BANT ZUID gewacht tot de tempe
ratuur in de grond zat. De berijd
baarheid van de grond en de droge
weersomstandigheden hebben er
voor gezorgd, dat vanaf half april de
maiszaaimachines tevoorschijn zijn
gekomen. Steeds meer veehouders
gaan gezamenlijk een zaaimachine
aanschaffen om zo op de loonwerk-
kosten te bezuinigen.
Op een enkele plaats wordt bekeken
of het rendabel is een hakselaar aan
te schaffen. Een kipkar is op ieder
bedrijf aanwezig en voordrooggras
wordt tegenwoordig ook in hoofd
zaak gehakseld. Doordat er op de
melkveehouderijbedrijven steeds
minder werk komt, daar uitbreiding
is uitgesloten, gaat men zoeken naar
andere mogelijkheden. Ook in de
melkveehouderij is het regel dat be-
drijfsopvolgers eerst een aantal ja
ren elders gaan werken.
Het areaal snijmais kan dit jaar wei
eens lager uitvallen. De nog aanzien
lijke voorraden ruwvoer hebben ve
len doen besluiten de oppervlakte
mais wat in te krimpen. Er voor in
de plaats zijn granen gezaaid of is
het land verhuurd voor sperciebonen
of aardappelen. Het areaal aardap
pelen is zeker niet lager dan vorig
jaar. Opvallend dat de prijs van
maiszaad dit jaar weer hoger is. Dit
geldt vooral voor degenen die een
nieuw ras gaan zaaien, die moeten
130,per ha meer betalen. Met
deze rassen bedraagt de post zaai
zaad 350,per ha.
Niet verwonderlijk dat de post zaai
zaad in een aantal gevallen van
doorslaggevende betekenis is ge
weest om zomergerst te zaaien. De
wederom verhoogde maiszaadprijs
zou weieens het gevolg kunnen zijn
van de gevoerde reclamecampagne
dit jaar. Handelaren en vermeerde
raars hebben in vakbladen en folders
kosten noch moeite gespaard om
hun produkt als het beste aan te
prijzen.
Snijmais zaaien voor de maisbank of
voor eigen verkoop is financieel niet
interessant meer. In dit geval kan
men beter, als men met het systeem
kan instemmen, land opgeven voor
de braaklegpremie. Maar voor bra
ken bestaat op de zandgronden to
taal geen belangstelling.
Zolang ruwvoer gezaaid kan worden
waar afzet voor is kijkt men niet ver
der. Ook al is het prijstechnisch on
rendabel. Een afdelingsvoorzitter
verwoordde tijdens het vergadersei
zoen de diskussie rond de braakleg-
materie op zijn eigen manier.
"Mijnheer", zei hij tegen de inlei
der, "van de boeren uit ons gebied
moet U niet verwachten dat zij land
zomaar een jaar onbeteeld laten lig
gen. Braken wordt bij ons alleen nog
weieens gedaan met de kermis of
karnaval. Maar hierbij kan opge
merkt worden dat de animo voor de
ze evenementen jaarlijks te
rugloopt".
Van alle gewassen die momenteel ge
zaaid zijn kan gezegd worden dat het
er allemaal optimaal bijstaat. De
verschijnselen van de kou zijn overal
weer vergroeid. Uit financieel oog
punt bezien hopen de akkerbouwers
dat het, evenals vorig jaar, een lange
periode droog blijft. De veehouders
willen het liefst wekelijks een flinke
bui.
gemaakt. De ZLM vreest een scha
devaststelling van achter het buro en
ook een grote vertraging in de
vaststelling van de schade. Dit zal
ongetwijfeld gepaard gaan met gro
tere onnauwkeurigheden. Volgens de
ZLM zal er praktisch gesproken een
onwerkbare situatie ontstaan. Het
hoofdbestuur vindt dir een onorden
telijke manier van optreden van het
ministerie door de landbouw op een
dergelijke wijze een regeling op te
dringen.
Naar aanleiding van de nachtvorst-
schade in de fruitteelt moet er een
landelijke calamiteitenregeling ko
men met daarbij een procedure
waaruit blijkt hoe en wanneer men
voor deze regeling in aanmerking
komt. De landbouworganisaties zou
den nu reeds een aanzet voor een
dergelijke regeling kunnen geven. De
ontwikkeling van de schade in de
fruitteelt moet vanaf dit moment
worden gevolgd. Dit heeft het hoofd
bestuur van de ZLM uitgesproken.
De voorzitter van de tuinbouwcom-
missie, de heer C. Hamelink, deelde
tijdens de vergadering van jl. vrijdag
mee, dat de situatie zich iets gunsti
ger laat aanzien dan ongeveer drie
weken geleden het geval leek te zijn.
Zowel bij de appelen als bij de peren
is de schade per perceel en per ras
heel verschillend. Gemiddeld geno
men lijkt het oogstpercentage op 40
tot 60 procent uit te komen. De wer
kelijke schade zal pas in juni/juli be
kend zijn. Op Schouwen Duiveland
is er sprake van een gemiddeld scha
debeeld. De appelrassen Cox en
Goudreinet lijken de meeste schade
te hebben geleden. Het merendeel
van de peren is bespoten met giberel-
la. De oogst van appels en peren va
rieert van 10 tot 90%.
Op Noord-Beveland is de situatie
ernstiger. Daar worden oogstpercen-
tages tussen de 15 en 50% genoemd.
Op Walcheren zijn met name de ap
pelrassen Jonagold, Boskoop en
Karmijn door de vorst getroffen. Bij
de Golden Delicious is sprake van
Gemiddeld genomen lijjkt het oogstpercentage op 40 - 60 proccent uit te ko
men. De situatie laat zich iets gunstiger aanzien tot enkele weken geleden.
een matige tot goede zetting, de
Elstar geeft een normale zetting te
zien. Bij de peren is de situatie nog
wat onduideijk. De oogst verwach
ting voor de appels ligt in de orde
van grootte van 50 tot 60% en voor
peren 70 tot 80%.
Nabloei
Op Zuid-Beveland is er sprake van
een gemiddeld beeld. Voor Zeeuws-
Vlaanderen wordt zowel voor de ap
pels als de peren gesproken over een
oogstpercentage van 50 tot 60%. De
wat jongere aanplant lijkt een groter
compenstatievermogen (nabloei) te
hebben dan de wat oudere aanplant.
In hoeverre deze nabloei nog kan
zorgen voor een redelijke opbrengst
is op dit moment de vraag. De situa
tie in West Zeeuws-Vlaanderen is
gunstiger dan in Oost Zeeuws-
Vlaanderen. Op Tholen en St. Phi-
lipsland is eveneens sprake van een
wisselend beeld. Ook hier hangt veel
af van de nabloei. Na de vorst is nog
enige hagelschade opgetreden. De
schade in de 2- en 3-jarige aanplant
van de appelrassen Jonagold en
Elstar is groot. Het oogstpercentage
wordt geschat op 40 tot 50%.
In het Brabantse zandgebied kan er
door de meeste bedrijven beregend
worden zodat schade in veel gevallen
is te voorkomen. Niettemin is hier en
daar toch vorstschade opgetreden.
Wat betreft de situatie in het West-
Brabantse kleigebied is men pessi
mistischer gestemd.
9
