praktijk
ezien
Vervoersverbod ontregelt bedrijfsvoering
Afwachten wie tot de
blijvers" mogen behoren
Ook spanningen in varkenshouderij
Het paasei van Lubbers
oldepjr.
Vervoersverbod in
Midden-Brabant
nog van kracht
blijft
99
Omstreeks half april zijn de weers
omstandigheden in MIDDEN- EN
OOST-BRABANT aanzienlijk ver
slechterd. Op diverse plaatsen heeft
het 's nachts fors gevroren. Op waar
nemingshoogte (1,5 m hoogte) werd
in sommige nachten zelfs 3 a 5°C
vorst waargenomen. Aan de grond
vriest het dan een graad of 3 a 4
meer. Gelukkig heeft dit koude en
gure weertype niet zolang geduurd.
Vooral in de fruitteelt zijn de schades
aanzienlijk, terwijl in overige gewas
sen en het gras de groei stagneert. Op
diverse plaatsen staat in de weide
voldoende gras voor de melkkoeien
en het jongvee voor beweiding. Op
diverse plaatsen gaan de melkkoeien
overdag naar buiten, 's Avonds
wordt bijgevoerd in de vorm van bv.
snijmais. Hoewel de grasgroei de
laatste weken is vertraagd, blijft toch
voldoende gras aanwezig voor be
weiding.
De varkenspest op een bedrijf in
West-Brabant heeft geen goed ge
daan aan de varkenshouderij. In de
le plaats is de betreffende veehou
der/varkenshouder gedupeerd. Deze
heeft al z'n varkens verplicht moeten
ruimen. Voorts is een algeheel ver-
voersverbod van kracht voor alle vee
in een straal van 8 km van het be
treffende besmette bedrijf. Ook het
vervoer van rundvee, schapen, geiten
en paarden is verboden.
Gevolg is, dat enkele slachterijen
geen vee aangevoerd krijgen. Een
grote strop voor betreffende bedrij
ven. Het personeel heeft geen werk,
terwijl dit niet nodig was. Bij het ver
lenen van ontheffingen voor vee ver
voerd rechtstreeks en volgens de
kortste weg naar het slachthuis zou
den deze problemen aanzienlijk ver
minderd kunnen worden.
Tevens heeft het ministerie van land
bouw een verplichting opgelegd, dat
in het besmette gebied geen var-
kensmest mag worden uitgereden.
Als noodmaatregel wordt toege
staan, dat de mest wel met een injek-
teur mag worden uitgereden. Deze
methode is aanzienlijk duurder dan
de traditionele bovengrondse en
breedwerpige methode met spreid-
plaat. Het vervoersverbod van rund
vee wordt vrijwel zeker binnenkort
opgeheven, zodat normaal vervoer
kan plaatsvinden.
Andere problemen, die vrij snel op
de veehouders afkomen, zijn het
aanscherpen van de uitfijbepalingen.
Zoals nu de voorstellen liggen, wor
den in het oostelijk zandgebied de
Het is nog steeds niet gelukt de oor
zaak van de varkenspest in Midden-
Brabant op te sporen. In verband
daarmee blijft het vervoersverbod
voor alle vee in Midden-Brabant
vooralsnog van kracht. Wel bestaat
de mogelijkheid dat het mestuitrij
verbod met ingang van aanstaande
week wordt opgeheven. Hierover zou
vandaag (vrijdag) een besluit worden
genomen. Zoals bekend heeft de
ZLM bezwaar aangetekend tegen het
feit dat niet alle veehouders in het
betrokken gebied op de hoogte zijn
gesteld van de noodzakelijke maatre
gelen, die in verband met het uitbre
ken van varkenspest moesten worden
genomen.
Vrijdag 20 april 1990
emissie-arme aanwendingsmethoden
van kracht. Deze gaan in per 1-1-91.
Bovendien worden de P205-normen
verlaagd naar 200 kg op grasland en
250 kg op maisland. Dit betekent een
groter overschot in de veedichte ge
bieden van Oost-Brabant. Op bouw
land (maisland) moet de mest sneller
ingewerkt worden. Ook de
mestopslag buiten de stallen (silo's)
zal per 1-1-91 moeten afgedekt zijn
met een kap of silodak.
In ieder geval komen van overheids
wege diverse maatregelen af op de
veehouders. Er staan grote investe
ringen (verplicht) op stapel om het
milieu te ontlasten. In ieder geval zal
het ten koste gaan van het inkomen
in de veehouderij. We zullen afwach
ten, wie tot de "blijvers" mag
behoren.
Terugziend op een vroeg en goed
voorjaar waarin alle werkzaamhe
den op tijd en goed konden gebeu
ren, kunnen en moeten we in DE
LANGSTRAAT constateren dat
toch elk seizoen weer anders is en
dat maakt ons boerenleven juist zo
boeiend! Steeds weer inspelend op
andere omstandigheden en daarop
moeten aanpassen. Zo ook nu weer
waarin er de laatste weken al volop
gras was en we vroeg konden inscha-
ren, tenminste diegenen die niet van
huis hoefden met hun vee.
Het werd al behoorlijk droog en met
de koude nachten en schrale wind
overdag werd het voorj aarsaanzien
er niet beter op. Echter het afgelo
pen paasweekend bezorgde ons ca.
35 mm regen, zodat het ingezette
groeiproces met wat stijging van
temperatuur weer ongestoord door
kan gaan. We kunnen al weer aan de
eerste ruwvoervoorziening van het
nieuwe seizoen gaan denken. De eer
ste vroege percelen zijn binnen één a
twee weken al weer te maaien. De
seizoenen schijnen zich steeds meer
te overlappen, want we zien nog vol
op kuilvoorraden van het vorig sei
zoen. Voorraden van veelal goede
kwaliteit. Je vraagt je toch af of de
voorraad niet beter afgestemd kan
worden op de behoefte. In veel ge
vallen zou dit een lagere kostprijs
bewerkstelligen, iets wat nodig is nu
voor de melkveehouderij de melk
prijs ongeveer 10% lager ligt dan vo
rig jaar op dezelfde tijd.
Echter nog veel donkerder wolken
stapelden zich boven onze regio,
door het uitbreken drie weken gele
den van varkenspest op een varkens-
Na een vroeg voorjaar en een korte
zaai- en poottijd verlangen de akkers
al naar een regenbuitje wat op 2de
paasdag werd ingewilligd met 30 mm
regen. Op WEST ZUID-BEVELAND
staan de bieten die opgekomen zijn ver
schrikt boven de grond. Na een paar
zeer koude nachten staan ze met
zwarte harten almaar kleiner te
worden.
Ook de tarwe lijkt te krimpen,
tweewas-aardappelen zijn gewoon
bevroren.
De fruitteelt wacht met angst en be
ven af hoe de vruchtzetting zich zal
ontwikkelen. Er is zoveel bloei ge
weest, en nog, dat het misschien nog
een beetje meevalt, maar er zullen al
tijd stroken zijn waar hoger of lager
alles bevroren is. Het wordt een duur
jaar in de fruitteelt want, met een ge
ringe bezetting heeft men toch de
zelfde kosten. Men moet toch alle
werkzaamheden uitvoeren, daar kan
men niet op bezuinigen, en met wei
nig of geen kilo's zullen de kosten
niet gedekt worden door een hoge
prijs.
Voor de akkerbouw is er een vlotte
start geweest dit jaar. Eerst de acties,
nu een korte zaai- en pootperiode
maar het kon wel eens een lange zo
mer worden. Elke instantie is het er
over eens dat er wat gedaan moet
worden aan het graangebeuren, maar
welke bron dit gaat financieren is
nog niet duidelijk. Op 19 april is de
volgende fase ingeluid.
Als de wensen die ingevuld worden
niet ten koste gaan van andere secto
ren zal iedereen daar vrede mee heb
ben. Het is te hopen dat de
bedrijf in De Moer. Daar het een
vermeerderingsbedrijf betreft wer
den ook na enkele dagen twee afne
mende bedrijven geruimd! Tevens
werd voor een groot gebied een ver
voersverbod voor alle veesoorten af
gekondigd door de Rijksdienst voor
de Keuring van Vee en Vlees (RVV).
Een gebied dat de gehele kring
Langstraat omgrenst. Voor ons ge
bied is deze maatregel zeer ingrij
pend. We kunnen enerzijds begrip
hebben voor een dergelijke maatre
gel, maar de manier waarop deze tot
stand kwam was ronduit slecht. In
de informatievoorziening en voor
lichting naar de veehouders toe is de
Rijksdienst schromelijk te kort ge
schoten. In een tijd met zoveel auto
matisering en adresbestanden had
den alle betrokken veehouders door
middel van een persoonlijk schrijven
op de hoogte gesteld kunnen worden
en uitleg moeten krijgen van het
waarom van deze maatregel.
Na een week werden zeven vervoer
ders uit Zeeland en West-Brabant
van de Maasroute gehaald door de
Algemene Inspectie Dienst. Door
onduidelijkheid over het vervoers
verbod waren de vervoerders in
overtreding. De schoonheidsprijs is
door de controlerende instanties be
slist niet behaald.
Veehouders in onze regio worden
door deze maatregel echter flink ge
dupeerd. In vele gevallen wordt onze
leden de bedrijfsvoering goed in de
war gebracht, bijvoorbeeld, door
het niet kunnen uitscharen van jong
vee en mestvee op afstand, de afzet
van afgemest vee kan niet plaatsvin
den, verkoop van fokvee via veilin
gen en voor export ligt in ons gebied
volledig stil en dan juist op een
tijdstip dat er zoveel vraag is.
Op dergelijke omstandigheden te
moeten inspelen roept frustraties op
in de praktijk, maar laten we hopen
dat nog deze week een versoepeling
wordt afgekondigd voor rundvee,
schapen, geiten en paarden, en als
geen nieuwe gevallen zich voordoen
kunnen met een enkele week ook de
varkenshouders weer opgelucht
ademhalen.
akkerbouw - zo lang het nodig is -
blijft vechten voor de gulden waar ze
recht op heeft, maar niet gaat vech
ten voor het kwartje dat ze denken
dat een andere sector meer heeft.
In de rundveehouderij zie je hier en
daar al vee buiten lopen. Na een gul
le grasgroei is het de vorige week eer
der gekrompen dan gegroeid, maar
met hogere temperaturen is dat vlug
hersteld.
In de varkenshouderij zijn de prijzen
goed maar men is net zo gespannen
als in de akkerbouw en de fruitteelt
vanwege de varkenspest bij onze
zuiderburen. In Zeeuws-Vlaanderen
geldt al langer een vervoersverbod
voor varkens. Met ontheffing mag
men nu slachtvarkens afvoeren naar
de slachterij en biggen opleggen, al
les onder begeleiding van overheids
instanties. Het is te hopen dat het
vervoersverbod niet te lang gaat du
ren, want er is een biggenoverschot
in het gebied en het vergt toch nogal
wat extra inzet van een ondernemer
om aan ieders wensen te voldoen.
Er staat de pluimvee- en varkenshou
ders nog al wat te wachten wat de
mestwetgeving betreft, en zeker de
gezinsbedrijven met weinig of geen
grond worden financieel zwaar aan
gepakt op de fosfaatproduktie. Deze
bedrijven dachten te overleven door
een andere niet grondgebonden tak
te kiezen met stimulansen van de
overheid.
Het is niet alleen de mestwetgeving:
milieupolitiek, gezondheidszorg,
welzijn die z'n eisen aan de kwaliteit.
Integrale ketenbewaking noemt men
dat en dat allemaal kost zorg en geld.
Niet met de kou, maar wel met de re
gen waren we blij in onze "WEST
HOEK". Vele, vooral opkomende
gewassen hadden er behoefte aan.
Elk jaar weer is er na de inzaai toch
weer gauw behoefte aan regen, voor
al op onze zwaardere gronden.
De behoefte aan pootgoed die was
ontstaan vanwege de nog late aanko
pen is, na wat strubbelingen, toch
wel opgelost, al waren de poters na
tuurlijk wel goed aan de prijs.
De aardappelen van oogst '89 en
vooral de Bintjes zijn fors in prijs
gestegen. Echter zoals meestal, zitten
er haast geen meer vrij, zodat de
aankoper er het beste mee is. Het
nog verder bewaren zal, omdat par
tijen slap gaan worden, moeilijk
worden. Er zijn in die richting nogal
wat klachten.
De tarwe doet het best, de stand is
prima, er is al voor de tweede maal
CCC gespoten op de rassen die dat
nodig hebben en nogal erg fors
staan. Overbemesting, vooral op laat
bietenland, kan aan de tarwe ook al
gegeven worden; 't is hier en daar
aan de kleur te zien dat daar behoef
te aan is. De tijd om de gewassen elke
dag te bekijken en zonodig de nodige
bespuitingen toe te passen is weer
aangebroken.
De bedden die de aardappelfrezen
hebben gemaakt liggen er ook weer
keurig bij. En nu weer maar hopen
op goede groeiomstandigheden. Dat
brengt nu eenmaal het boerenberoep
mee, de wens daartoe.
Maar hetgeen er mee rondom ons
heen gebeurt werpt de vraag wel eens
op "Zijn we wel goed bezig?". De
akties en alle andere problemen,
trekt dat ons image niet omlaag.
Onze instelling die we nu hebben,
wie had dat ooit durven denken. We
deden ons werk zo goed mogelijk en
waren daar dan groots op. Als alles
dan goed verliep, zowel oogst als
prijzen, waren we tevreden.
Ook toen was er wel eens wat, dat is
ook altijd zo geweest. Toen had ook
een boer in onze streek problemen
(zonder zijn schuld). Hij ging om
hulp bij de gemeente, waar de vraag
werd gesteld: "Bent u armlastig?".
Het antwoord was: "Of ik lastig ben
weet ik niet, maar arm ben ik wel."
Nu zijn vooral vele graanboeren arm
en worden daardoor lastig. Alle lo
nen stijgen aan de lopende band
zonder veel moeite. Het gaat toch
immers zo goed met onze economie,
aldus Lubbers. Maar elke dag gaan
nieuwe groeperingen de straat op om
hun misnoegen kenbaar te maken
vanwege hun achterstelling in het
maatschappelijk gebeuren.
Zitten we in het hotel Nederland niet
bij het verkeerde ministerie? Bij Ont
wikkelingshulp en voor ons Overle-
vingshulp, daar wordt nog waar
nodig zo men zegt geholpen met gul
le hand.
We zaten voor Pasen te wachten op
het paasei van Lubbers, maar 't
moest eerst nog even onder de kip bij
Braks en dan na Pasen zouden we
het weten, hoe of wat. Zou het aldus
een oude boer, geen windei zijn?
Lijkt het me haast onmogelijk, het is
toch geschouwd door De Koning,
Wiegel en Meijer, 't zal toch hetzelf
de ei wel zijn?.
En zo ziet u, we blijven toch maar
steeds hopen dat alles goed komt.
Want onze politici in Den Haag en
Brussel of waar ook, weten niet wat
er in het verschiet ligt, echter wél iets
anders als zij denken.
De eerste bijen snorren weer
voorbij op zoek naar nog schaar
se bloemenkelkjes. Door de kwa
de nachtvorsten is een groot deel
van hun terrein ingekrompen.
Het was teveel voor de tere bloe
sempracht. De temperatuur zakte
te laag weg om al die bloemetjes
die 3 weken vroeger dan anders
hun blaadjes openvouwden, in
volle pracht te laten uitbloeien.
Dan hebben de tere bietenplant
jes een taaiheid vertoond die al
leen maar een gevoel van
blijdschap brengt. Ze staan er
nog. Sommige percelen zijn
gespoten voor trips. Niet dat het
een blakend gezond, en voor het
oog stralend gewas is, maar dat
kan nog komen. Dat de tarwe wat
tegenslag gekregen heeft, kunnen
we alleen maar toejuichen, dit ge
was moet benen krijgen. Het is
bekend, dat een goed onderstel
wenselijk is, want een gewas dat
vlok en slap opgroeit kan niet uit
groeien tot een blok tarwe die alle
grillen van Moeder Natuur met
succes kunnen weerstaan.
Na de nodige regen is alles weer
groener geworden. Al is het met
deze pasen koud en guur, het is
voor ons ieder jaar weer opnieuw
een wonder. Deze morgen rolden
de donderslagen door de polder.
Hagelbuien kletterden over het
jonge groen en verkilden mens en
dier. Daar ineens is daar het stuk
blauw. Het blauw dat de zon
doorlaat, die alles in een andere
lijst zet. De wolken van licht naar
donker laten een spel zien dat er
alleen in het voorjaar is. Het is de
moeite waard om hier zorgeloos
van te genieten.
