praktijk
uit de
V gezien
Onafhankelijke voorlichting van groot belang
Veel overlast van Smienten
Verschil tussen overschot en tekort is maar klein...
Niet alleen de moed erin houden,
ook eendrachtig tegenspel bieden
Fruit snoeien
in de praktijk
Hier in OOST ZUID-BEVELAND
worden we deze winter gekonfron-
teerd met behoorlijk veel overlast
van smienten (eendesoort) op perce
len wintertarwe. Het blijkt dat van
deze diersoort grote aantallen in zo
wel Ooster- en als Westerschelde
voorkomen en 's nachts onze winter
tarwe met een bezoek vereren. Het is
te hopen dat dit geen jaarlijks terug
kerend probleem wordt, want we
hebben als regel al genoeg last van
ganzen. Heeft u schade van smien»
ten of ganzen? Altijd melden bij des
betreffende instanties.
Wat de vrije produkten zoals aard
appelen en uien betreft, is het vrij
rustig. Wat de uien betreft eigenlijk
veel te rustig. In onze streek, waar
veel uienverwerkende bedrijven ge
vestigd zijn, zijn er veel bedrijven bij
die de afgelopen tijd op verminderde
capaciteit gedraaid hebben. Dit om
dat er voor de sorteerders te weinig
tussen zat. Naar ik hoor blijft de
aardappelprijs voor levering januari
zo rond de 28 cent hangen, hoewel
we natuurlijk graag zouden zien dat
de prijs weer wat verder doortrekt.
De afgelopen weken heeft de (land
bouw) pers behoorlijk wat aandacht
besteed aan de (ex) boomgaard in de
Bathpolders. Voor fruittelers be
stond de mogelijkheid om een ge
deelte hiervan in erfpacht te verkrij
gen. Helaas zijn er onder de gestelde
voorwaarden geen gegadigden ge
vonden. Het had zeker voor sommi
ge fruitteeltbedrijven die hier in deze
streek behoorlijk versnipperd zijn,
een mooie oplossing kunnen zijn.
Uit het besluit van de AMEV, om de
boomgaard te rooien, mag je de vol
gende konklusie trekken, denk ik.
Zelfs het runnen van een grote pe
renboomgaard is met enkel en alleen
vreemd personeel niet rendabel.
Het vergader seizoen is hier nu ook
volop bezig. Om ze allemaal af te lo
pen is bijna een dagtaak en is ook
niet nodig. Wel is het altijd goed de
vergaderingen nauwlettend te vol
gen, hetzij voor de sociale kontakten
hetzij voor het opvijzelen van de
kennis. Volgende week vrijdag is er
weer de jaarvergadering van onze
koöperatie de CZAV te Wemeldin-
ge. Deze vergadering zal in het teken
staan van het 60-jarig bestaan van de
CZAV. We hebben allemaal weer
aan de jaarcijfers kunnen zien dat
het goed gaat met onze koöperatie.
De winst die gemaakt wordt gaat ze
ker niet ten koste van de uitbeta-
lingsprijzen, want wat dat betreft is
de CZAV gewoon prijszettend voor
onze streek. En wat graanprijzen be
treft misschien wel landelijk prijs
zettend.
Ook is er de laatste tijd meer bekend
geworden over de zgn. investe
ringspremie die aangevraagd kan
worden, indien men investeert in
o.a. milieuvriendelijke machines of
apparatuur. Op zich een goede en
welkome regeling. Alleen schiet de
regeling zijn doel voorbij omdat er
zo'n hoge drempel van minimaal
10.000 gulden is, zodat erg veel in
vesteringen in wat kleiner materiaal
er buiten vallen.
Begin van dit jaar organiseert de
Stichting De Kleine Aarde in Boxtel
een korte, driedaagse cursus snoeien
van fruitbomen. De nadruk zal ko
men te liggen op de praktijk van het
snoeien.
Op de eerste cursusdag, 13 januari,
staat de snoei van hoogstamfruitbo-
men centraal. Op 20 januari gaat het
om het snoeien van hardfruit, laag
en middelstam appels, peren en prui
men. De derde cursusdag vindt
plaats op 17 februari, als het zacht
fruit aan de beurt kQmt: frambozen,
bramen, kruisbessen, rode en zwarte
bessen.
De cursusdagen van De Kleine Aar
de, die bekend staat om zijn propa
ganda voor een milieuvriendelijke en
kleinschalige leef- en produktiewij-
ze, beginnen om 10 uur in Boxtel en
kunnen afzonderlijk worden ge
volgd. De kosten bedragen 60 gul
den voor één dag, 110 gulden voor
twee en 150 gulden voor drie dagen.
Aanmelden kan bij De Kleine Aar
de, telefoon 04116 - 84921.
Vanuit 'DE LANGSTRAAT' willen
wij een ieder die op enigerlei wijze
bij onze organisatie betrokken is, de
allerbeste wensen toewensen voor
het pas begonnen jaar. Een jaar of
zelfs een decennium, waarin de
saamhorigheid mogelijk nog belang
rijker wordt dan tot voorheen werd
verondersteld. Zeer belangrijk zal
het zijn als landbouworganisatie uit
te gaan van je eigen kracht, waarbij
goede en gedegen belangenbeharti
ging, zowel voor de individuele on
dernemer, als voor het kollektief ge
waarborgd zullen moeten blijven.
Alles is er op gericht dat we sterk
staan voor Europa '92, grote koöpe-
raties, denk maar aan de fusie bij de
melkfabrieken, de steeds groter wor
dende KI-blokken, e.d. Nu ook
wordt er hier en daar gesproken over
verdergaande samenwerking op het
organisatorische vlak, struktureel
kan dit een goede zaak zijn, doch de
afstand naar de ondernemer zal ze
ker niet te groot mogen worden,
want ook de kleinere ondernemer,
zowel veehouder, akkerbouwer als
varkens- of pluimveehouder zullen
voorbereid moeten zijn op grotere
samenwerkingsvormen, mogelijk
dat de bedrijven hierdoor nog verder
moeten groeien. Hiermee zal de ko
mende jaren in het (middelbaar-) of
hoger landbouwonderwijs terdege
rekening moeten worden gehouden.
Naast de kwaliteit en de capaciteit
van de ondernemer, welke de afgelo
pen jaren van doorslaggevende bete
kenis zijn geweest, zullen milieu, na
tuur en niet te vergeten het markt
mechanisme een steeds grotere rol
gaan spelen, we worden immers alle
maal steeds meer afhankelijk van de
internationale ontwikkelingen.
Aan het begin van een nieuw jaar is
het ook wel eens goed om even terug
te kijken, en dan is het afgelopen
jaar voor ons als veehouder een jaar
om 'in te lijsten'. Veel goed weer,
goede produkten van het land en een
zeer goede melkprijs, terwijl de
vleesprijzen goed waren, doch de
laatste maanden vrij snel daalden.
Ook de akkerbouwers, zeker in onze
omgeving, waar ze nog steeds tevre
den zijn en mogelijk blijven, hoor je
dit jaar bijna niet nu vooral de aard
appelen iets duurder zijn.
Afscheid hebben we bij de jaarwisse
ling ook genomen van de Rijks
Landbouwvoorlichtingsdienst. La
ten we de wens uitspreken dat de
Dienst Landbouwvoorlichting wer
kelijk weer ten dienste van de land
bouw kan komen te staan, zodat de
afstand welke er was ontstaan door
aandacht van melk- en restgebeuren
e.d., en gedeeltelijk toch wel door de
partikuliere voorlichting is ingeno
men, mogelijk gereduceerd kan wor
den, want een onafhankelijke voor
lichting is ook voor nu en later van
De eerste praktijkbijdrage uit WEST
ZUID-BEVELAND in het nieuwe
jaar. Het begin van een nieuwe deca
de, de laatste van de twintigste eeuw.
Het is verleidelijk onze wensen voor
de komende jaren op papier te zet
ten, maar dat is al door velen ge
daan. Evenzo verleidelijk is de te
rugblik op het afgelopen jaar of de
tachtiger jaren. Wat langer geleden,
aan het begin van deze eeuw is de
"Boerenoorlog" geëindigd, van
zelfsprekend waren de "Boeren" de
partij die het onderspit dolven.
Nu zijn in de afgelopen jaren, naar
de mening van vele praktizerende
agrariërs, door de overheid, welke
dan ook, maatregelen genomen die
beperkingen oplegden bij de be
drijfsvoering. Vele bedrijfsgenoten
hebben wel eens het gevoel gehad op
voet van oorlog te leven met de over
heid. Zeker ook omdat keer op keer
bleek dat onze, ons inziens, redelijke
eisen aan dovemans oren gericht wa
ren. Het gevoel nog nauwelijks geto
lereerd te worden is uiterst depres
sief. Toch blijkt uit akties van onze
organisatie en individuelen dat onze
agrariërs nog lang niet verslagen
Vrijdag 12 januari 1990
zijn. Als iets niet meer kan of mag
zullen ze steeds met grote vinding
rijkheid en bekwaamheid iets
nieuws aanpakken en proberen on
der gewijzigde omstandigheden een
bestaan te vinden. De "Boeren" die
negentig jaar geleden hun zelfstan
digheid verloren en als stukje van
het Britse Imperium verder moesten
zijn enkele tientallen jaren later weer
zelfstandig geworden. Zij voelden
zich niet verslagen evenals de Neder
landse boer anno 1990.
De enorme overvloed aan voedsel,
waarvan de produktie volgens som
migen te milieubelastend zou zijn,
doet het idee ontstaan dat vele boe
ren overbodig zijn. Toch weet de
praktijk, hopelijk ook de overheid,
dat het verschil tussen overschot en
tekort klein is. Vijf en veertig jaar
geleden werden de boeren in onze
streken zeer gewaardeerd, nu wor
den ze nog nauwelijks getolereerd.
Spreuken als: 't kan verkeren en al
les wisselt blijven aktueel. Toch zul
len er in ons gebied boeren blijven
die onder gewijzigde omstandighe
den zullen blijven produceren.
Als de ontwikkelingen in de Oost
bloklanden zich in de richting van de
afgelopen maanden voortzetten zal
over niet al te lange tijd de voedsel-
produktie daar verveelvoudigen. Ge
zien de enorme oppervlakten daar
zullen onze kleinschalige bedrijven
over moeten schakelen op andere
teelten. We zullen daarbij zeker ge
bruik kunnen maken van de D.L.V.,
één van de nieuwe afkortingen waar
aan we in de negentiger jaren ge
woon zullen raken.
Overigens is het in de praktijk
rustig. Afgezien van de dagelijkse
zorg voor de levende have vindt men
de boeren in deze tijd van het jaar in
vergaderzalen, waar ze kunnen ver
nemen dat b.v. het gebruik van ge
wasbeschermingsmiddelen nog
steeds noodzakelijk is: niet meer,
wel beter.
Let terwiile van de portemonnee op
de luizen, maar let ook op de veilig
heidstermijn, anderen doen dat ook.
De niet bezette plaatsen waren
bestemd voor kollega's die genoten
van de vertoonde kwaliteit in "In-
door Zeeland", familie bezochten of
op vakantie waren. Tot slot de wens
dat allen die dit lezen een gezond en
voorspoedig 1990 tegemoet gaan.
groot belang. Laten we hopen dat
een voorlichter dichtbij de onderne
mer staat en geen ambtenaar is die
veel achter z'n buro moet werken.
Daar hebben we er in de landbouw
genoeg van. Immers nu het super
heffingsjaar 1989/90 op z'n eind
loopt, weten vele veehouders offi
ciéél nog niet hoe groot hun kwotum
is. Ondanks de moderne komputer-
apparatuur zijn vele transakties van
huur en verhuur, voor 1 juli op pa
pier geregeld onderling, koop en ver
koop nog steeds niet bij fabriek en
ondernemer bekend.
Ook wat de uitbreiding van mogelijk
1,09% van het melkkwotum betreft,
is nog niets definitiefs bekendge
maakt, uitgezonderd in de media.
Duidelijkheid is snel gewenst. Posi
tief is het dat zowel de botervoor-
raad van 95.000 ton tot 18.000 ton,
als de voorraad magere melkpoeder
van 7000 ton tot 4800 ton zijn
geslonken. Hierop gebaseerd heeft
de superheffing goed gewerkt en la
ten we hopen dat de melkprijs ook in
de jaren '90 een redelijk prijspeil
kan handhaven.
De ruilverkaveling ZAK-Beneden
Donge loopt eindelijk toch stilletjes
af. Ongeveer 20 jaar tussen stem
ming en uitvoering van de werk
zaamheden is een lange tijd geweest.
Vele diskussies hebben tot het mooie
resultaat geleid van de huidige om
vang, flinke en vrij goed ontsloten
kavels. Jammer is het wel dat er in
enkele laatste fases van uitvoering
minder aandacht is besteed aan de
afwerking van de percelen, welke
hier en daar ondanks 20 jaar wach
ten belabberd was.
Blokken welke in een eerdere fase
zijn verkaveld waren duidelijk in het
voordeel. En of dit nu aan Landin-
richtingsdienst, bezuinigingen of
Heidemij kontrole of de kwaliteit
van de aannemer, welke het werk ver
onder de begroting aannam, of aan
de kommissieleden, welke uiteinde
lijk de schakel naar de belangheb
bende zijn ligt, wordt naar de ach
tergrond verdrongen, het werk is ge
lukkig bijna klaar en de akten kun
nen evenals de lijst van geldelijke re
geling met of zonder hindernissen
afgewerkt worden.
Vanuit de kring THOLEN en SINT
PHILIPSLAND willen wij de lezers
van dit stukje in de eerste plaats een
voorspoedig 1990 toewensen. Wel
licht zullen we met een wat minder
zonnig jaar genoegen moeten nemen
dan '89, want dat was op dit gebied
immers een rekordjaar. Maar hope
lijk schijnt in 1990 de zon voor u op
een ander front evenveel. Vooral de
moed er in houden zal in 1990 van
belang zijn.
Over het algemeen kan gesteld wor
den dat 1989 een beter jaar was voor
de akkerbouw dan de voorgaande
jaren. Vooral als men over een goe
de aardappeloogst beschikt. Men
moet er nu alvast maar van uitgaan
dat de aardappeloogst van 1990 min
der geld in het laadje zal brengen
dan het afgelopen jaar.
Zij die reeds eerder de moed wat
hebben laten zakken en toen hun
hoop gevestigd hebben op de nieuwe
O en S Stimuleringsregeling bedrijfs
beëindiging en struktuurverbetering
in de akkerbouw, lijken toch wel be
drogen uit te komen. Want vindt
maar eens een buurman met een be
drijfsomvang van minder dan 225
sbe, die ook nog in staat is om je
grond tegen een hoge prijs over te
nemen. Weer een regeling waar poli
tici mooi weer mee kunnen spelen.
Trouwens wie zijn eigenlijk de
bestuurders van dat O en S fonds?
Juist! Goed geraden!
De moed er in houden zal in 1990
dus zeer zeker nodig zijn omdat men
ook van dit kabinet zeker nog een
aantal van soortgelijke kolderieke
maatregelen kan verwachten. Vanuit
Brussel kan men ook niet veel goeds
verwachten nu men buigt voor Ame
rikaanse druk en men roept dat
Oost-Duitsland zo in de EEG kan en
dat ook andere Oost-Europese lan
den gunstiger voorwaarden kunnen
krijgen voor de invoer van een aan
tal agrarische en vooral akkerbouw-
produkten. Wordt er ook gekeken
of deze produkten ook even milieu
vriendelijk geproduceerd zijn dan in
de andere landen van de EEG?
Maar met de moed erin houden al
leen zullen wij er niet komen. Er zal
meer en meer eendrachtig tegenspel
gegeven moeten worden.
Steeds weer tracht men van alle kan
ten een wig te drijven in het samen
stelling nemen. Of het nu gaat om
het afsluiten van kontrakten, het af
sluiten van beheersovereenkomsten
voor het laten 'weiden' van ganzen
op graszaadpercelen of anderzijds
met natuur of milieu te maken heb
bende regelingen zoals rondom de
mestwetgeving, waar men ook weer
de mestproducent en -afnemer tegen
elkaar tracht uit te spelen.
Buien, grauw, grijs, dat zijn de
hoofdkleuren die je ziet als je bo
ven op de dijk staat. Door de kil
le mistige vloeden die over de
polders drijven wordt het er niet
vrolijker of gezelliger van. De
donkere dagen voor kerstmis zijn
voorbij. Vooral 's morgens blijft
de duisternis lang hangen.
Maar toch als we beter gaan kij
ken. Als het dichte wolkendek uit
elkaar valt, alles ineens veel fleu
riger lijkt, dan zien we het. We
zien de vele volle blokken met
wintertarwe. Ze groeien ondanks
de wintertijd gewoon door.
De elzen rond de boerderij laten
al een uitlopen van hun mannelij
ke katjes zien, terwijl bij de for
sythia de knoppen al zo ver zijn
gezwollen dat er een voorzichtig
geel te bespeuren valt.
De bolgewassen steken hun kop
jes boven de grond en ik krijg de
neiging om ze streng toe te spre
ken. In de trant van 'Maak dat je
weg komt, want nu pas, met het
lengen van de dagen, kan Koning
Winter streng regeren.
Tegelijk weet je, dat dit niet de
eerste keer is dat zulke gedachten
door je hoofd spelen en het
kwam altijd op z'n pootjes
terecht.
Deze week in de krant gelezen
dat de vergunning er is. De ver
gunning om de dijk weg te gra
ven van het kleine haventje van
ons kleine dorp. Daar zal een
jachthaven komen. De lampjes
van de er naast gelegen camping
branden al. Er staat nog geen ca
ravan, maar de lichtjes branden
iedere nacht opnieuw. Ons uit
zicht gaat veranderen, daar heb
ben we niet zo'n moeite mee. In
ieder z'n leven verandert er wel
iets. Groter is de angst dat het
met onze rust gedaan is, er ligt
immers maar 8 meter water tus
sen. De natuur leert ons dat we
ons dikwijks zorgen voor niets
maken, dus daar houden we het
op. Er is al wel een slot op de
schuurdeuren gezet.
