Veel belangstelling voor
openbare verkoop hofstede
Openbaar verkochte hofstede
bracht ruim 1,5 miljoen op
'Hedge-laying'
"Hoor ik niemand hoger? Wel bedacht? Niemand?"
Stokje
Muisstil
Meer alternatieve
bedrijven in de
Bondsrepubliek
Openbare verkopingen van land
bouwgrond hebben over belang
stelling meestal niet te klagen.
Dat bleek ook vorige week don
derdag in De Vroone te Kapelle,
waar liefst 420 belangstellenden -
meest praktizerende boeren en
tuinders - aanwezig waren bij de
veiling van de hofstede van de fa
milie Boogaard, inclusief een te
gelijk geveilde kavel van de kerk
van ruim 5 ha ca 35 ha groot.
"Het lijkt wel een vergadering
van de ZLM", zei notaris mr.
G.B. van Sisseren voordat hij een
toelichting gaf op de te volgen
procedure en de veilingvoor
schriften voorlas. De veiling
vond plaats in één zitting in twee
fasen: de inzet bij opbod en de
afslag bij afmijnen.
Sinds vorig jaar is deze wijze van
veilen in heel Nederland inge
voerd door de Kon. Notariële
Broederschap. Voordien ver
schilde de wijze van veilen per
landsdeel. Het afmijnen is in
Zeeland nooit gebruikelijk ge
weest, het veilen vond plaats
door vooraf briefjes - met daar
op een bod - in te leveren. Daar
bij wordt het hoogste bod be
schouwd als inzet, waar dan in
tweede instantie in het openbaar
bij opbod overheen geboden kan
worden. Gebeurt dat niet dan is
degene die het briefje met het
hoogste bod heeft ingeleverd de
koper, wordt er wel overheen ge
boden dan ontvangt de in eerste
instantie hoogste bieder het zoge
noemde strijkgeld of trekgeld.
Ook bij de verkoping in De
Vroone was er strijkgeld. Dege
nen die in eerste instantie bij op
bod het hoogste bod op een af
zonderlijke kavel hadden ge
daan, hadden recht op een strijk
geld van 1 procent van dit bedrag
(te betalen door de verkopende
partij), mits het afmijnen in een
hoger bedrag zou resulteren. In
dit geval moest over alle kavels
strijkgeld worden betaald, omdat
de finale afmijning in een hoger
bedrag resulteerde. Het is alom
bekend dat er bieders zijn die
speciaal op dit strijkgeld uit zijn.
Zij proberen de - in eerste instan
tie - hoogste bieder te zijn, en
gokken erop dat hun bod later
wordt overtroffen. Gebeurt dat
niet dan zijn zij koper van de be
treffende kavel. Een zeker risico,
en daarom proberen ze uiteraard
hun bod zo laag mogelijk te hou
den. En het hoogste, tóch zo laag
mogelijk, dat is de kunst.
Hoe vindt zo'n veiling met eerst
opbieden en later afmijnen nu
plaats? Bij de verkoping van de
hofstede Boogaard zaten op het
podium achter de tafel vier men
sen van het notariskantoor, on
der wie de notarissen Van Sisse
ren en Frantzen. Namens de ver
kopende partij de heer R.L. Boo
gaard achter de tafel. Gedurende
het gehele verloop van de veiling
hielden zij de zaal nauwkeurig in
het oog, zodat er geen twijfel
over kon bestaan wie een bod
had gedaan of wie het eerst was.
De belangrijkste taak was echter
voor de afroeper, in de Vroone
was dat de heer J. Simonse uit
Koudekerke. Voordat er op een
kavel geboden werd vroeg hij of
iemand wilde inzetten. Afhanke
lijk van de kavel was de inzet
meer of minder hoog. Op kavel I
Van achter de tafel werden de gebeurtenissen in de zaal nauwlettend
in het oog gehouden.
de tuinkavel met woning, gebou
wen en Zi ha grond, werd bij
voorbeeld 150.000,— ingezet.
Dat was niet zo hoog, getuige het
eerste bod daarover heen:
205.000,Vervolgens werd
het bod steeds met 5.000,—
verhoogd, tot 255.000,—Een
bod werd doorgaans kenbaar ge
maakt doordat een bieder even
zijn hand opstak. Als een bieder
vond dat een verhoging van het
bod met 5.000,teveel van het
goede was, riep hij bijvoorbeeld:
"En duizend". De afroeper her
haalde telkens met luide stem -
een microfoon had hij niet no
dig, hij ging er ruim een meter
vandaan staan - het tot dan toe
hoogstgeboden bedrag:
"240.000, 240.000, wie biedt er
meer dan 240.000, 240.000 gebo
den, niemand meer dan 240.000,
240.000 eenmaal..., 240.000 an
dermaal", en dikwijls volgde op
dat moment een verhoging van
het bod. Soms werd het bod bin
nen tien sekonden vijf keer ver
hoogd, maar in veel gevallen
wachtten de bieders tot het laatst
(totdat "Eenmaal a.." had ge
klonken). Alvorens het hoogste
bod bepaald werd riep Simonse
steevast: "Hoor ik niemand ho
ger? Wel bedacht? Niemand?",
en vervolgens wees hij dan de
hoogste bieder aan. De afroeper
had een speciaal stokje om de
bieders mee aan te wijzen, wat
hij tussen het bieden door voort
durend in zijn handen draaide.
Het bieden is een zeer serieuze
aangelegenheid, het gaat tenslot
te om grote bedragen. Toch ont
brak bij Simonse de humoristi
sche noot niet. "Jij bent mijn
maat, die heeft nog wat over
voor de roeper", riep hij tegen
iemand die op kavel VI (een per
ceel bouwland van 6,27 ha), na
dat er 150.000,was ingezet
in één keer 210.000,bood.
Dat bespaarde de roeper veel
roep werk. Toen er op kavel II
(een perceel bouwland van 0,96
ha) 50.000,— was geboden,
riep hij: "Ik heb ze vorige week
in Walcheren veel duurder ver
kocht, Ik hoefde het niet zelf te
betalen hoor".
In de zaal was er voortdurend ge
roezemoes. De meesten waren
kijker, geen koper. Natuurlijk
was er steeds commentaar op
hetgeen geboden is, en verbazing
over de geboden bedragen. Toen
op kavel IV (6 ha bouwland)
250.000,was geboden zei ie
mand: "Het zal wel iemand met
veel geld wezen". Een ander:
"Maar ja, je krijgt nog ƒ5,
per ha jachthuur terug".
Na het opbieden van de inzet op
de verschillende kavels en een
pauze, volgde het afmijnen. Het
hoogte bod werd verhoogd met
een bepaald bedrag (er werd een
kop opgezet), en er werd verteld
met welke bedragen ('tranches')
de totaalsom telkens verlaagd
Afroeper J. Simonse uit Koudekerke
werd. Bijvoorbeeld kavel I, de
tuinkavel. Hierop was een hoog
ste bod gedaan van 255.000,
Afgemijnd werd van een bedrag
van 4 ton. Dit werd verlaagd met
tranches van 5.000,— tot 3 ton
en daarna met tranches van
1.000,—. Alle bedragen
(400.000, 395.000 etc) werden
door Simonse afgeroepen, totdat
iemand "mijn" riep. Dat gebeur
de bij 267.000,Als niemand
"mijn" riep, zoals bij enkele ka
vels gebeurde, stopte men auto
matisch bij het eerder bij opbod
gedane hoogste bod.
Het afmijnen verliep aanmerke
lijk sneller dan het opbieden,
doordat de inbreng van de zaal
hierin beperkt was tot slechts één
keer roepen (of niet) per kavel.
En het was ook veel stiller, de
mensen wachtten in spanning tot
het woor "mijn" viel, en keken
daarna allemaal in de richting
van waaruit het klonk. Met name
bij de laatste keer afmijnen - de
kombinatie van alles - kon men
de spreekwoordelijke speld ho
ren vallen. "Het was muisstil",
aldus de heer Simonse na afloop.
Lex Kattenwinkel
De donderdag 30 november in De
Vroone te Kapelle door mr. G.B.
van Sisseren, notaris te Goes, open
baar geveilde hofstede van de fami
lie Boogaard in Kapelle heeft uitein
delijk 1.550.000,— opgebracht.
Hierbij moet worden aangetekend
dat tegelijk met de hofstede en de
daarbij behorende grond (bouw
land), ook een perceel bouwland van
de Hervormde kerk te Kloetinge is
geveild. Dat perceel paste in het
blok.
In eerste instantie (bij opbod) wer
den de volgende bedragen voor de
verschillende kavels geboden. Kavel
I (gebouwen plus 0.52.45 ha grond):
255.000,—; Kavel II (0.96.50 ha
grond): 50.000,—; Kavel III
(5.13.95 ha grond): 190.000,—:
kavel IV (6.00.00 ha grond):
ƒ250.000,—; kavel V (6.00.00 ha
grond): 242.000,—; kavel VI
(6.27.50 ha grond): ƒ237.000,—;
kavel VII (5.01.00 ha grond, waarop
een ruilverkavelingsrente rust van
jaarlijks 10.306,10 tot het jaar
2018): ƒ52.000,—: kavel VIII
(5.67.40 ha grond, van de Hervorm
de kerk te Kloetinge): 157.000,—.
Vervolgens werden de kavels een
voor een afgemijnd. Dit resulteerde
in de volgende bedragen. Kavel I:
ƒ267.000,—; kavel II: ƒ51.000,—;
kavel III: zelfde als bij opbod; Kavel
IV: 251.000,—; kavel V: zelfde als
bij opbod; kavel VI: zelfde als bij
opbod; kavel VII: 65.000,ka
vel VIII: 158.000,—.
Daarna werden enkele kavels ge-
kombineerd afgemijnd. De kombi
natie van de kavels III en VI resul
teerde in een bedrag van
ƒ456.000,—, was ƒ441.000,—, de
kombinatie van de kavels V en VI re
sulteerde in een bedrag van
479.000,— (bleef hetzelfde).
Tenslotte werden alle kavels gekom-
bineerd afgemijnd. Het opbieden en
afmijnen had geresulteerd in een ge
boden bedrag voor alle kavels (in-
klusief dat van de kerk) van 1,476
miljoen. Bij het in laatste instantie
afmijnen werd begonnen met een be
drag van 1,650 miljoen. De uitein
delijke koper liet dat bedrag zakken
tot 1.550.000,alvorens "mijn"
te roepen. Gebouwen en grond zijn
gekocht door een kombinatie van
een vijftal fruittelers in de omgeving
van het bedrij f. Zij hebben de huiskavel
inmiddels weer doorverkocht.
In 1988/89 is in de Bondsrepu
bliek het aantal alternatieve land
bouwbedrijven tot ongeveer 2500
gestegen met een areaal van om
streeks 42.000 ha. Het aantal van
2500 komt overeen met ongeveer
0,3% van het totaal aantal be
drijven.
In 1985 waren er nog slechts 1450
alternatieve bedrijven met een
areaal van 24.700 ha.
Het ministerie van Landbouw
(B.E.M.) verwacht dat in de ko
mende jaren het aantal alterna
tieve bedrijven met 20 tot 25%
per jaar zal kunnen toenemen.
In Engeland bestaat de afschei
ding tussen verschillende weide-
percelen nog vaak uit heggen, dit
om uitbraak van de dieren te ver
hinderen. Om te voorkomen dat
deze van onderen "hol" worden,
worden de takken bij het snoeien
in de lengterichting van de heg
gevleid, het zogenoemde 'hedge-
laying'Hierdoor ontstaat een
dicht, ondoordringbaar netwerk
van takken. Het hedge-layen
wordt in Engeland zelfs in
wedstrijdverband uitgeoefend.
Op de foto ziet u de
Engelse kampioen aan het werk.
Vrijdag 8 december 1989
13
