Afstemming
Ekstra heffing granen
wordt terugbetaald
zegge en schrijve
zuidelijke landbouw maatschappij
Slagvaardig
Oggel
Landbouwministers volgen voorstel Europese Kommissie
Een meerderheid van de EG-landbouwministers heeft
geen problemen met het voorstel van de Europese Kom
missie om dit jaar geen ekstra medeverantwoorde
lijkheidsheffing (mvh) voor granen van 3 procent te in
nen. De Raad van landbouwministers besloot hier afge
lopen dinsdag toe tijdens het overleg in Luxemburg.
De bedragen die nu nog worden geheven worden terug
betaald, zodra het Europees Parlement eveneens met het
voorstel instemt. Het advies van het EP wordt binnen
enkele weken verwacht.
Volgens Brussel is de overschrijding van de garantie
drempel dit jaar zo klein dat het niet de moeite loont de
heffing te innen. De Kommissie verwijst ook naar de
droogte die sommige graangebieden in Zuid-Europa de
afgelopen zomer heeft geteisterd.
De Kommissie maakte vorige week bekend een oogst van
160,5 miljoen ton te verwachten. Dat betekent een half
miljoen ton boven de drempel en dus een automatische
prijsverlaging van drie procent met ingang van juli vol
gend jaar. Aan dit cijfer kan de raad niet meer tornen.
Het is een bevoegdheid die de Kommissie bij de besluiten
over de stabilisatoren in februari 1988 van de raad heeft
gekregen, zo stelde minister Braks dinsdag opgelucht
vast. De kwestie ligt politiek zo gevoelig dat de minister
raad er naar zijn mening nooit was uitgekomen.
Het cijfer heeft grote verontwaardiging gewekt bij de
landbouworganisaties. Zij vinden dat EG-kommissaris
Ray MacSharry de graanboeren de prijsverlaging net zo
goed had kunnen besparen door vlak onder in plaats van
vlak boven de 160 miljoen ton te gaan zitten. Maar Mac
Sharry zei dinsdag dat hij tot het uiterste is gegaan. Volgens
een woordvoerder werkt de Kommissie al met een zeer
ruime marge en zal het definitieve oogstcijfer eerder in
de buurt van de 162 miljoen ton liggen. De boeren mo
gen dus beide handen dichtknijpen dat de ekstra heffing
dit jaar wordt kwijtgescholden.
Raming in twee etappes
De raad heeft dinsdag nog geen beslissing genomen over
het voorstel om de oogst volgend jaar in twee etappes te
ramen: voor 1 september een voorlopige raming om de
ekstra heffing voorlopig vast te stellen en voor 1 maart
een definitieve raming om de eindafrekening op te ma
ken. Situaties als dit jaar en vorig jaar, waarbij de Kom
missie er bij inschiet omdat de heffing niet of slechts ge
deeltelijk binnenkomt, kunnen dan niet meer
voorkomen.
VRIJDAG 27 OKTOBER 1989
77e JAARGANG NO. 3994
land- en
tuinbouwblad
Er is op dit moment al weer veel wintertarwe gezaaid in het Zuidwestenen er zal nog een
flinke oppervlakte volgen. Niet omdat de financiële resultaten daartoe aanleiding geven
maar omdat goede alternatieven ontbreken en granen in het bouwplan onmisbaar zijn. De
omstandigheden om te zaaien zijn goed: het land is goed berijdbaar en het weer geeft nog
steeds geen klagen.
Ook al zijn de aardappelen er praktisch uit en is het
fruit geplukt, werk is er nog genoeg op het land. De
akkerbouwers zijn al weer druk met wintertarwe zaai
en zonder dat ze daarbij overigens een serieuze afwe
ging konden maken of braken wellicht een alternatief
zou zijn. De verhoging van de braakpremie is er im-
mers nog steeds niet door en het zaaien kan niet
wachten. Ik denk trouwens dat ook bij een hogere
premie er in het Zuidwesten niet veel zal worden ge
braakt. De tijd zal dit echter leren. Wat de najaars
werkzaamheden betreft heb ik de indruk dat veel be-
drijfsgenoten de gunstige weersomstandigheden aan
grijpen om hun belangrijkste produktiemiddel - de
grond - een opknapbeurt te geven. Wellicht mag daar
ook een signaal in worden gezien dat velen de toe
komst weer met wat meer vertrouwen tegemoet
zien. Dat heeft dan alles te maken met de huidige
prijsvorming van een aantal belangrijke produkten en
bepaald niets met de politieke ontwikkelingen. De ar
rogantie van de macht in optima forma. Het is dan
ook geen wonder dat het vertrouwen van de akker
bouw in de politiek tot het absolute nulpunt is ge
daald. Dat zouden de politici zich toch aan moeten
trekken maar daar is niets van te merken - integen
deel! Het laatste restje hoop is nu nog gevestigd op de
nieuwe regering. De akkerbouw is echter al zo vaak
voor de gek gehouden dat we nu eerst daden willen
zien voordat we geloven. Als die politieke daden op
nieuw uitblijven dan rest ons slechts ongenoegen en
frustratie. Dat kan dus nooit goed blijven gaan.
Onder druk van de omstandigheden is er in agrarisch
Nederland veel in beweging gekomen. Landbouwor
ganisaties praten druk over herstrukturering, koöpe-
raties maken zich klaar voor Europa na 1992 en boe
ren zoeken naarstig naar alternatieven. Bij dit alles is
het een goede zaak dat landbouworganisaties voorop
lopen om te proberen begaanbare wegen te vinden.
Het is daarbij wel zaak om het kontakt met de achter
ban niet te verliezen. Het is heel moeilijk om het juiste
tempo te vinden: het mag niet te hard gaan maar ook
niet te langzaam. Ook zullen er 'en route' waarschijn
lijk keuzes moeten worden gemaakt, waar niet ieder
een zich in kan vinden. Vooral in de akkerbouw- met
zijn wijdvertakte organisatie- en produktiestruktuur is
dat alles geen sinecure. Toch zal de slagvaardigheid
van de land- en tuinbouw in grote mate beslissend zijn
voor de toekomstige ontwikkelingen. Bestaande
strukturen en opvattingen zullen daarbij doorbroken
moeten worden.
Voor de landbouworganisaties ligt hier een zeer be
langrijke taak om de leden te informeren en met argu
menten te overtuigen. Vandaar ook dat de ZLM groot
belang hecht aan een optimale overlegstruktuur en
een goede vorming van (toekomstige) bestuurders.
Dit najaar gaan we via kaderdagen voor voorzitters en
sekretarissen van afdelingen onze afdelingen stimule
ren om zich te bezinnen op het funktioneren van de
ZLM in het algemeen en de afdelingen in het bijzon
der. De afdelingen zijn het draagvlak van de organisa
tie en spelen derhalve een centrale rol bij de verande
ringsprocessen waar de land- en tuinbouw voor staat.
De komende weken zullen deze zaken ook aan de or
de komen in onze 'rondgang langs de kringen'. Want
wat er ook gebeurt: we moeten er voor zorgen dat de
beslissingen over de toekomst van de land- en tuin
bouw door de boeren zelf worden genomen. Dat mo
gen we niet uit handen geven.
