ZLM gaat vooraan bij aanpassing landbouw aan gewijzigde omstandigheden zuidelijke landbouw maatschappij 77.C. van der Maas op Algemene Vergadering Heffing Landbouwschap met 4% omhoog Boodschappenbriefjes VRIJDAG 16 DECEMBER 1988 76e JAARGANG NO. 3955 land- en tuinbouwblad De zeer druk bezochte algemene vergadering van de ZLM maandag 12 december jl. in de Prins van Oranje te Goes werd geopend door algemeen voorzitter de heer H.C. van der Maas. In zijn toespraak tot de verga dering zei hij onder meer dat we helaas moeten vast stellen dat het produktie-ontmoedigende internationale en nationale landbouwbeleid zich het afgelopen jaar versterkt heeft doorgezet. Het'instrumentarium van de EG-marktondersteuning wordt versneld afgebroken. In het wereldomvattende GATT-onderhandelingsverband worden voorstellen voor totale liberalisering van de in ternationale landbouwhandelsstroom aan de orde gesteld. De Europese Gemeenschap in het keurslijf van de GATT-onderhandelingen; Brussel op weg naar een "laissez-faire" landbouwbeleid. Een zich meer en meer manifesterende werkelijkheid. Een beleidsklimaat, waarin (meer dan ooit in de laatste decennia) nu en in de komende jaren een keiharde con currentieslag uit zal maken "waar" "wat" het meest efficiënt geproduceerd kan worden; per sector en per produkt; mondiaal zowel als binnen de EG-grenzen. Een concurrentiestrijd, waarbij het voor de afzonderlij ke Europese lidstaten van uitermate groot belang is om nu hun onderlinge uitgangspositie zoveel mogelijk te versterken. Versterking van de nationale landbouw- produktie middels nationaal voorwaardenscheppend beleid; met het oog gericht op 1992, (of welk jaar daarna dan ook, waarin de Europese éenwordings- doelstelling van dat magische jaar 1992 bereikt zal zijn). In het gros van de 12 EG-lidstaten wordt deze uit daging, deze laatste kans, uitermate goed begrepen en opgepakt. Struktureel gerichte, extra financiële injec ties worden (ter versterking van de produktie- en af- zetstructuur), legaal zowel als illegaal, aanvullend uit de nationale begroting gefourneerd. Het tegendeel is, tot ons toenemend onbegrip, het geval in Nederland, zo stelde de voorzitter vast. Landbouw is in ons hedendaagse welvaartsland, voor de massa, voor de publieke opinie, een overbodige luxe geworden. Consumentenorganisaties rekenen uit dat het landbouwbeleid f 35,— per week per gezin kost. Afgezien van het feit, dat er nog al wat af te din gen is op dat bedrag, wordt het klaarblijkelijk ondrage lijker gevonden dan bijvoorbeeld de 75 gulden per week die alleen al de rentelast over de Nederlandse staatsschuld de belastingbetalende burger kost. Veertien miljoen Nederlanders zien hun consumenten belang niet langer bedreigd door agrarische tekortpro ducties of handelsbelemmeringen. Niemand trekt zich vooralsnog dan ook maar iets aan van het feit dat de wereldgraanreserves dit jaar zullen dalen met 1 50 miljoen ton (dat is bijna evenveel als de totale EG-graanproductie) en dat dientengevolge de strategische voorraden zullen interen tot het laagste niveau sinds de 2e wereldoorlog, (slechts voor 52 da gen wereldconsumptie). Schaarste-angst heeft plaats gemaakt voor een eufo risch vertrouwen in de veiligstelling van de wereldvoedsel- en grondstoffenproduktie. De maat schappelijke prioriteitsstelling op het gebied van mi lieu, natuur, landschap en recreatie strookt volgens ve len niet met het tegelijkertijd in de benen houden van een economische doelgerichte land- en tuinbouwsec tor. De budgettaire aandacht voor produktielandbouw in Nederland dient daarom eerder verkleind dan ver De algemene heffing van het Landbouwschap zal, zoals het er naar uitziet, voor het eerst in drie jaar omhoog gaan. Het bestuur beslist begin januari over een voorstel om de heffing met 4 procent op te trekken. Het bedrag dat boeren en tuinders gemiddeld betalen gaat daardoor met 8,50 gulden omhoog naar 219,50 gulden per jaar. De algemene heffing levert in 1989 in totaal 26,7 miljoen gulden op. Uit de toelichting op de begroting blijkt dat het Land bouwschap volgend jaar twee miljoen gulden tekort komt als de heffing niet wordt aangepast. Dat komt doordat voor het derde opeenvolgende jaar de omvang van de agrarische sector is teruggelopen. Met name is door de superheffing het aantal koeien gedaald. Ook de varkensstapel is afgenomen door de slechte prijzen. Voor de rundveeverbetering zal in 1989 ruim dertien mil joen gulden opgebracht worden, drie miljoen gulden minder dan dit jaar. Dat komt door de verlaging van de heffing van 14,5 naar 12,5 cent per 100 kilo melk. De hef fing voor consumptie-aardappelen, die tijdelijk verlaagd was, gaat omhoog van twintig naar dertig gulden per hectare. Dit geld is voor het grootste deel bestemd voor de exportbevordering. Voor belangstellenden ligt de begroting, die op 4 januari door het bestuur wordt behandeld, ter inzage op alle kan toren van het Landbouwschap. Een exemplaar wordt toe gezonden na overmaking van vijftien gulden op girorekening 645299 van het Landbouwschap, Den Haag onder vermelding van Begroting 1989. groot te worden; dat is althans de politieke vertaling van de maatschappelijke signalen door parlement en overheid. Een drastische inkrimping van het voorwaardenschep pend beleid voor alle sectoren, alsmede de bijna abso lute onwil om de in een economische crisissituatie te rechtgekomen akkerbouwsector "structureel gericht" financieel te ondersteunen, zijn het gevolg van die poli tieke vertaling. Zie hier, een feitelijke werkelijkheid waarmee we, in onze collectieve belangenbehartiging èn onze indivi duele bedrijfsvoering, keihard geconfronteerd worden. "Marktgericht produceren" en "de landbouw moet z'n eigen boontjes maar doppen", dat zijn (grofweg gezegd) zowel doelstelling als uitgangspunt van de Brusselse en Haagse besluiten. De gevolgen van voor al de EG-besluitvorming manifesteren zich steeds dui delijker in structureel slechte bedrijfsresultaten en toe nemende continuïteitsproblemen in de Nederlandse akkerbouwsector. Kunnen en mogen we dat als belangenorganisatie zo maar accepteren? Binnen de ZLM zijn we - als het gaat om het Brusselse beleid - meer en meer tot de pragma tische conclusie gekomen, dat we het wel zullen moe ten accepteren! De mogelijkheid tot beïnvloeding onzerzijds van de besluiten van Tatcher, Mitterand en Kohl door ZLM, KNLC of Landbouwschap is immers (gezien de onder linge machtsverhoudingen binnen de EG) praktisch gesproken nihil. Laat ik het zo zeggen: ook al zou de heer Braks de laatste jaren de boodschappenbriefjes van de ZLM letterlijk in Brussel vertolkt hebben, dan nog zou de tarweprijs vandaag geen gulden per 100 kg hoger geweest zijn. Met betrekking tot het nationale regeringsbeleid en de daaraan ten grondslag liggende parlementaire besluit vorming, hebben we het touwtje daarentegen nog niet in de boot gegooid. Onze aktiviteiten het afgelopen jaar mogen daarvan mede getuigen. Als één van de 23 regionale Nederlandse landbouwor ganisaties heeft de ZLM haar maximale invloed aange wend om indirect (via de reguliere organisatie kanalen), maar ook direct (naar regering en parlement) de koers en uitwerking van de binnenlandse landbouwpolitieke besluitvorming te beïnvloeden. Onder andere de tot standkoming van het akkerbouwaktieplan van het Landbouwschap is in grote mate door ons geïnspireerd en gestimuleerd. De overheidshonorering van dat aktie- plan laat momenteel nog veel te wensen over. VERVOLG OP PAG. 12 De algemene vergadering van de ZLM jl. maandag werd zeer druk bezocht, een deel van de bezoekers moest zelfs op het podium plaats nemen. Op de foto ziet u v.l.n.r. achter de tafel mr. J. Oggel, algemeen secretaris van de ZLM, de heer H.C. van der Maas, algemeen voorzitter van de ZLM en gastspreker dr. P. Winsemius. Staande voorin de zaal (rechts) ziet u de heer J.C. Geluk, een van degenen die aan de heer Winsemius een vraag stelde naar aanleiding van dienst inleiding. Zieookpag. 11,12 en 13.

Krantenbank Zeeland

Zeeuwsch landbouwblad ... ZLM land- en tuinbouwblad | 1988 | | pagina 1