6^5 p fi~C EG-besluiten en de Nederlandse akkerbouw... vanuit de Z.L.M. gezien zuidelijke landbouw maatschappij Dolksteek Akkerbouwaktieplan ZLM roept ledenraad in bijzondere vergadering bijeen Ledenraad VRIJDAG 19 FEBRUARI 1988 76e JAARGANG NO. 3913 land- en tuinbouwblad De vorige week vrijdag trok een lange stoet jonge Zeeuwse akkerbouwers op naar het Landbouwcentrum in Goes. Zij protesteerden tegen het nationaal- en EG-landbouwbeleid, dat door voortdurende prijsverla gingen geen zicht meer geeft op een bestaan in de akkerbouwsektor. Zij willen een redelijk inkomen. Symbolisch werd de eerste akkerbouwer hangend aan de strop voor het Landbouwcentrum gesaneerd. De aktie van de Zeeuwse jongeren wordt gesteund door de Zeeuwse standsorganisaties. In de bijeenkomst van regeringsleiders eind vorige week heeft men overeenstemming bereikt over de EG-financiering en de landbouwmaatregelen tot 1992. Enerzijds is men tot besluit vorming gekomen betreffende een verdubbeling van de steun aan de zuidelijke lidstaten en de daartoe noodzakelijke extra fi nanciering door de noordelijke partnerlanden. Anderzijds heeft men zich - voornamelijk geïnspireerd door Groot-Brittanië en Nederland - in fanatieke bezuinigingswoede beziggehouden met verdergaande ontmoedigingsmaatregelen voor de land bouw, die met name gericht zijn op marktordeningsprodukten in de akkerbouwsektor. Voor 1988 tot 1992 heeft men voor o.a. granen, koolzaad en eiwitgewassen zogenaamde "produktiedrempels" ingesteld van respektievelijk 160, 4,5 en 3,5 miljoen ton. Overschrij ding van deze drempels wordt gestraft met prijsverlaging. Een soort collectieve contingentering van de produktie dus, waar op de individuele telers (10 miljoen in de EG) absoluut geen in vloed kunnen uitoefenen. Middels verdubbeling van de mede verantwoordelijkheidsheffing van 3 naar 6% in het betreffen de oogstjaar, plus een prijsverlaging van 3% in het daaropvol gende jaar, alsmede een verlaging van de bewaarstaffel met een negatief prijseffekt van 2 3%, kan een totale prijsverla ging voor granen in '88 verwacht worden van - 5 6%, ter wijl cumulatief tot '92 de prijsdaling op kan lopen tot - 1 5 18%! Per saldo tot beneden de grens van 40 cent/kg tarwe! Voor voererwten en veldbonen zal de prijsval met aan zeker heid grenzende waarschijnlijkheid al in het komende oogstjaar 7 10% gaan bedragen, terwijl soortgelijke prijsdalingen ook in de daaropvolgende jaren niet ondenkbaar zijn. Alleen on voorzienbare en zeer abnormale (klimaats)omstandigheden kunnen veroorzaken dat de gestelde produktiedrempels niet overschreden worden, en dus ook het automatische prijsverla gingsinstrument niet in werking hoeft te treden. In december zei premier Lubbers tegen KNLC- en Landbouw schapsvoorzitter Varekamp: "Ik laat de Nederlandse boeren niet in de steek". Veertien dagen geleden kwam er een niets zeggend briefje van hem in antwoord op de vorige maand ver zonden "brandbrief" van de landbouworganisaties. Vandaag zegt hij: "De Nederlandse akkerbouwers moeten zware offers brengen, maar dat is nodig voor de toekomst van Europa" (NRC-Handelsblad 13-2-1988). Wij ervaren dat als een door de Nederlandse overheid, politiek en samenleving gegeven dolksteek in onze rug. Onze frustraties met betrekking tot de Brusselse besluitvorming en de Nederlandse regeringsstand punten te dien aangaande zijn tot verbijstering toegenomen. We mogen en kunnen ons echter binnen de verantwoordelijk heid van ons organisatieverband niet blijven bepalen tot alléén het uiten van die frustraties. De politieke besluitvorming in Brussel is door ons helaas weinig of niet te beïnvloeden, en moet daarom noodgedwongen als realiteit beschouwd wor den. Intussen is en komt de concurrentiepositie van de Neder landse plantaardige produktie in acuut gevaar. De doorgaande prijsdalingen van de marktordeningsprodukten zullen nog ster kere verdringingseffekten naar andere gewassen veroorzaken en dientengevolge ernstige prijs- en marktverstoringen over de volle breedte in de totale sector tot gevolg hebben. Een ijskou de sanerings-crisis zal het (ook) voor vele zeer goede boeren- ondernemers in die omstandigheden onmogelijk gaan maken om hun bedrijf te kunnen laten "overleven". Het is daarom, dat de ZLM zich al geruime tijd inspant om in het landelijke organisatieverband de aandacht geconcentreerd Naar aanleiding van de zorgelijke ontwikkelingen in met name de akkerbouw heeft het bestuur van de ZLM besloten de ledenraad van de organisatie in bijzondere vergadering bijeen te roepen. Deze vergadering zal plaatsvinden op maandagmorgen 29 februari a.s. in de 'Prins van Oranje' te Goes. De ledenraad is het hoogste (permanente) bestuurlijke orgaan van de ZLM waarin alle afdelingen (83) zijn vertegenwoordigd. Door de recente besluiten op de ekstra Europese topbij eenkomst komt de akkerbouw nog verder onder druk te staan. Door de ledenraad zal aan de hand van een desbe treffende notitie met name gesproken worden over de vraag hoe de (zuidwestelijke) akkerbouw op langere ter mijn kan overleven. Een en ander zal er in moeten resul teren dat er een breed gedragen beleidslijn wordt gefor muleerd aan de hand waarvan de ZLM zijn verdere opstelling zal bepalen. Voorts zal er van de gelegenheid gebruik worden gemaakt om de aktuele situatie in de praktijk te inventariseren. De vergadering draagt een besloten karakter. Na afloop zal de pers nader worden geïnformeerd. te krijgen op de noodzaak tot het treffen van maatregelen ten behoeve van "herstrukturering" van de Nederlandse akker bouw. Herstructurering van de in Europees verband verhou dingsgewijs kleinschalige Nederlandse akkerbouw in de rich ting van meer kwaliteits-, kennis-, kapitaals-, en arbeidsinten sieve teelten, (zie voorpagina Landbouwblad 29-1 jl.) Een aan passing die niet tot stand gebracht kan worden zonder daad werkelijke financiële steun van de Nederlandse overheid, die structureel aangewend zal moeten worden in de totale akker- bouwbedrijfskolom. Dus geen inkomenssteun die ponds/ponds gewijs verdeeld wordt, maar stimuleringspre mies en faciliteiten voor durvers en vernieuwers, voor onder nemers. Steun die zich niet tot enkele miljoenen per jaar zal mogen beperken, maar waarbij gedacht moet worden aan be dragen in de orde van grootte van 100 200 miljoen gulden op jaarbasis. (Ik hoor vele beleidsmakers nu schamperen, dat dat in deze tijd van nationale bezuinigingen een onmogelijke eis is. Toch is het dét, wat wij vragen!) De ZLM heeft de laatste maanden nadrukkelijk haar visie op de akkerbouwsituatie mondeling en schriftelijk landelijk inge bracht. Een in algemene termen gestelde - doch uitdrukkelijke - wensenlijst onzerzijds dient daarbij als leidraad. Een wensen lijst, (zie art. Oggel vorige week) die dient ter ondersteuning, maar meer nog ter aanscherping en aanvulling van het "akker bouwaktieplan", dat in de maart-vergadering van het Land bouwschap besproken zal worden en dat ons inziens nog slechts als een aanzet en voorlopige inventarisatie van de noodzakelijk te nemen maatregelen gezien kan worden. Onze voorstellen strekken aanmerkelijk verder dan "zwemvestrege lingen" en/of "sociale-saneringsmaatregelen". Onze zorg be treft primair de blijvers, opdat er zo weinig mogelijk wijkers hoeven te zijn. Ter bespreking en toetsing van deze denklijn en standpuntbe paling wordt de ZLM-ledenraad ("nieuwe stijl", dus alle afde lingen vertegenwoordigd) maandag 29 februari a.s. bijeen ge roepen. (zie bericht hierboven). Dat "boerenparlement" zal onzerzijds gevraagd worden om solidair te zijn met een poging om middels een uiterste krachtsinspanning de Nederlandse re gering, politiek en samenleving te overtuigen van de nood zaak, dat in de toekomst zoveel mogelijk akkerbouwbedrijven zo hoogwaardig mogelijk produceren. Niet alleen in het belang van de boeren zelf, maar juist ook in het belang van de totale Nederlandse economie, dus totale samenleving. Deze oproep aan de ZLM ledenraad, zowel als aan de landelij ke organisaties, betekent een groot beroep op solidariteit tus sen de sectoren onderling, juist nu de (al dan niet vermeende) belangentegenstellingen tussen die diverse sectoren over en weer toenemen. De recente politieke ontwikkelingen hebben echter andermaal aangetoond, dat de afzonderlijke sectoren maar één kans hebben om te overleven, en dat is onverkort door "samenwerken". Zuivel, intensieve veehouderij, tuin bouw en akkerbouw zullen niet elkaar moeten bevechten maar sémen moeten optrekken richting Den Haag. Dat is de enige mogelijkheid om meer "politiek gehoor" te kunnen krij gen; én voor de mestproblemen, én voor de akkerbouwproble- matiek! van der Maas

Krantenbank Zeeland

Zeeuwsch landbouwblad ... ZLM land- en tuinbouwblad | 1988 | | pagina 1