J) f- os fl
Geen gezicht
99Brusselen 99Hoe nu verder
vanuit de Z.L.M. gezien
m m vrijdag 29 januari 1988
I m mm ma 76e jaargang no. 3910
zuidelijke landbouw maatschappij
Compromis
Braakregeling(en)
Verplicht
Hoe nu verder?
Nationale bijstand
DTfD
land- en
tuinbouwblad
Een typerend beeld van winter '87-'88 voor de akkerbouw, deze vogelverschrikker die tot zijn knieën in
het water de ganzen van de wintertarwe moet houden. Het jonge gewas lijkt onder de vele neerslag te
verstikken. Voor een winter is een dergelijk plaatje in ieder geval geen gezicht.
Volgens de laatste informatie lijkt het erop, dat de land
bouwministers onder voorzitterschap van de Duitser
Kiechle een meerderheids-compromis bereikt hebben
met betrekking tot de verdere ontmoedigingsmaatre
gelen voor de akkerbouwmarktordeningsprodukten.
Het oorspronkelijke en met name op het graanbeleid
toegespitste - tweeledige - voorstel van de Europese
Commissie komt ietwat afgezwakt uit het geredeka
vel te voorschijn: De graanproduktiedrempel komt
waarschijnlijk op 1 58 a 160 miljoen ton te liggen in
plaats van op 155 miljoen ton; en aan de geplande
braakregeling zal in verhouding meer EG-geld besteed
gaan worden. Ook de produktiedrempels voor koolzaad
en erwten/veldbonen zijn op een iets minder laag ni
veau vastgesteld (resp. AV2 i.p.v. 4 miljoen ton en ZVi
i.p.v. 3,3 miljoen ton). Overschrijding van de produk
tiedrempels zal gestraft worden met verhoging van de
medeverantwoordelijkheidsheffing en/of prijsverlaging.
(NB: De totale EG-graanproduktie bedroeg in 1987 we
gens de slechte groeiomstandigheden slechts 1 56 mil
joen ton; de oorspronkelijke raming was 170 miljoen
ton. De produktie van eiwithoudende gewassen be
droeg in 1987 al bijna 4 miljoen ton!).
Zij het iets minder vergaand, dan in de bedoeling van
de kommissie lag, per saldo komt één en ander toch
gewoon weer neer op verdere aanzienlijke prijsverla
gingen voor de boerenproducent. Verdergaande struk-
turele prijsverlagingen ook voor de niet
marktordeningsprodukten in de akkerbouw- en volle-
grondsgroentesektor, wegens het verdringingseffekt
dat samenhangt met de spilfunktie van de granen in
het bouwplan.
Overigens verzetten Engeland en Nederland zich tot op
heden nog steeds tegen het compromis, waar de an
dere 10 lidstaten zich in hebben weten te vinden. In
opdracht van het Nederlandse kabinet roept Braks om
het hardst met McGregor (de spreekbuis van Thatcher)
om nog grotere prijsdalingen. De Nederlandse muis in
de Europese olifantenstal bepleit nog steeds de keihar
de landbouwkrisis als doelstelling; zonder zich ook
maar iets gelegen te laten liggen aan de direkte gevol
gen voor de konkurrentiepositie en draagkracht van de
plantaardige produktiesektor in eigen land.
Als wij de recente berichtgeving goed begrepen heb
ben, dan is onze minister wél genegen om in te stem
men met het nieuwe "set-aside" voorstel voor
akkerbouwland (dus niet alleen voor graan!), dat ver
plichtstelling voor alle lidstaten inhoudt, maar waar de
individuele boer op vrijwillige basis aan het program
ma deel kan nemen (max. vergoeding f 1.600,—
/ha en minimumtijdsduur 5 jaar).
Vanuit de ZLM hebben wij herhaaldelijk gepleit voor een
tijdelijke Europese braakregeling als alternatief voor ver
dergaande prijsverlaging, èn mede in afwachting van
de noodzakelijke politieke daadkracht in de EEG om de
Vorige week vergaderden de drie landelijke landbouwor
ganisaties in een speciale zitting en in uitgebreide (inkl.
ZLM) samenstelling. Er werd vastgesteld dat voor de Ne
derlandse akkerbouw de grens van inkasseren en tolere
ren is bereikt. Een brandbrief naar premier Lubbers is
onderweg.
Een (derde) concept "Akkerbouw Aktieplan" van de
hoofdafdeling Akkerbouw van het Landbouwschap is in
de maak, en dient (na hernieuwde inbreng onzerzijds)
uiterlijk in maart a.s. gereed te zijn.
Het CLO-overleg heeft vastgesteld, en het "aktieplan"
zal aangeven, dat onze akkerbouw- en vollegrondsgroen-
tesektor de komende keiharde internationale konkurren-
tieslag niet zal kunnen overleven zonder daadwerkelijke
en aanmerkelijk extra financiële steun van de nationale
overheid. Die financiële steun zal gericht moeten worden
op het blijven van zoveel, mogelijk potentieel goede on
dernemers.
Aanpassing en herstrukturering van de totale Nederland
se akkerbouwproduktiekolom in de richting van meer
kwaliteits-kennis, kapitaals- en arbeidsintensieve teelten
zal noodzakelijk zijn. Een intensieve en solidaire krachts
inspanning van alle landbouworganisaties dient daarom
nu gemobiliseerd te worden om een bres te slaan in de po
litieke onwil en arrogantie van parlement en kabinet, om
ons daarbij terzijde te staan.
Vandaag zal het hoofdbestuur van de ZLM zich beraden
over het "hoe" en "wat" van één en ander alsmede over
haar taak en verantwoordelijkheid daarin en daarbij.
Van der Maas
graanafzet te bevorderen middels de stimulering van
nieuwe industriële afzet- en verwerkingsmogelijkhe
den. In principe prefereren wij een regeling met een ver
plichting - i.p.v. vrijwilligheid - per bedrijf, waarbij het
te braken "quotum" gerefereerd wordt aan het graan
areaal van dat bedrijf - (dus: des te minder graan men
op zijn bedrijf teelt, des te minder men hoeft te bra
ken). Meerdere tekenen wijzen erop dat Kiechle e.a.
al met een volgend plan op zak lopen, waarbij een be
paald percentage braak van de totale bedrijfsoppervlak-
te voor ieder bedrijf verplicht gesteld zou moeten
worden (zonder of slechts tegen zeer geringe vergoe
ding). Dat laatste wil de ZLM persé niet. De Nederland
se akkerbouw zou dan immers gemiddeld genomen
"dubbel gepakt" worden in vergelijking met het tota
le Europese gemiddelde. Het EG-bouwplan bestaat na
melijk voor 65% uit graan, terwijl dat in Nederland nog
géén 30% is.
Het is daarom, dat wij per saldo voorstander zijn ge
worden van blijvende vrijwilligheid voor de individuele
boer. En het is ook daarom, dat wij de huidige - "oude"
- graanextensiveringsregeling (waarbij men in kan te
kenen om minimaal 20% van het graanareaal onbeteeld
te laten) liever van start zouden zien gaan, dan het hui
dige nieuwe concept (waarbij het gaat om minimaal
20% van het totale akkerbouwbedrijf). Die oude rege
ling overigens, waar vorig jaar in Brussel reeds toe
besloten is, zal dit jaar in Nederland niet tot uitvoering
gebracht worden. Eindeloos gehakketak van en met
Haagse ministeriële ambtenaren over de hektarever-
goeding en de preciese voorwaarden voor deelname
(en precies wil men in Den Haag zijn...!) hebben ertoe
geleid, dat pas op z'n vroegst in maart a.s. de deelna
me opengesteld zou kunnen worden. Voor 1988 kun
nen we het dus wel vergetend).
De nog niet definitieve, maar wel vergevorderde hui
dige besluitvorming in Brussel overziende, komen wij
wederom tot de konklusie dat vanuit de ZLM, het
KNLC, de 3 CLO en het Landbouwschap meer dan ooit
alle beschikbare energie gericht zal moeten worden op
Den Haag, om aldaar daadwerkelijke nationale bijstand
te eisen voor het behoud van de konkurrentiepositie
van (met name) de Nederlandse akkerbouwsektor bin
nen Europa.
van der Maas
