Kan ik dat wel?
Terugblik op negen
jaar perskommissiewerk
Spelen met taal
LEER ONS KENNEN
De structuur van de Bond
Wat is een gespreksgroep
Hoe en waarom
Ervaringen
Zeeland en Noord - Brabant
"op weg naar 1990"
Drie jaar geleden kwam ik in de
agrarische kommissie. Mijn voor
gangster had de tijd 'er op zitten' en
de stoel was al enige tijd onbezet.
Hoewel altijd de vraag aan jezelf is:
kan je dat wel?, had ik toch wel zin
om naast het werk in ons bedrijf
(landbouw en loonbedrijf) iets te
doen in de Bond.
Ik was zes jaar afdelingssekretaresse
geweest en deed de administratie van
ons bedrijf. Als je thuis blijft met al
leen dat blijf je steken in je eigen
kringetje. In die zes jaar als
afd.sekr. had ik best veel geleerd en
ervaren dat de kontakten heel waar
devol zijn.
Kennismaken met de Bond deed ik
jaren geleden. Ik werkte als ser
veerster bij de Kommissaris van de
Koningin in het Abdij-komplex.
Mijn tante die lid was van de Bond
vroeg me als er een bijeenkomst was
om te helpen met de koffie. De leden
brachten zelf een kopje mee en ik
zorgde voor wat erin kwam. Het zal
zo-'n 30-35 jaar geleden zijn dat op
een bijeenkomst in 'Het Koffiehuis'
in Westkapelle mej. v.d. Leeden zich
aan de afdeling kwam voorstellen.
Ze kwam in een mantelpakje met
een hoedje op, waarover ze sprak
weet ik niet meer maar dat mantel
pak en dat hoedje zie ik nog voor
me.
Tijdens de periode in het Abdij-
komplex heb ik heel wat prominen
ten zien komen. Moest dan altijd in
klederdracht serveren.
In de agrarische kommissie doen we
allemaal een eigen deel van het werk
en mijn deel is het opzetten en geven
van kursussen. Nu is dat de kursus:
'Als je er alleen voor komt te staan'.
Maar ook de andere onderwerpen
hebben mijn aandacht. In ons be
drijf werken we al als maatschap
met onze zoon. Het ouderlijk bedrijf
van mijn man is nog in handen van
zijn vader. Deze is nu 80 jaar maar
doet het bedrijf nog steeds zelf. Hij
deed vroeger ook veel aan organisa-
tiewerk en heeft dus ook een bredere
belangstelling. Het zal niet zo ge
makkelijk zijn als hij straks eens het
besluit gaat nemen om te stoppen
want dan moet de 47 ha grote boer
derij, die eigendom is, over aan een
van de kinderen.
Mannenwereld
Soms denk ik wel eens dat ik teveel
bezig ben in de kommissie als het
thuis druk is. Maar ik zou het niet
kunnen missen en val thuis in een
mannenwereld, moet er dus gewoon
wat bij hebben. Persoonlijke din
gen, daar moet ook tijd voor zijn.
In de Bond is het allemaal vrijwilli
gerswerk maar je moet er wel veel
voor doen. Er wordt gewoon ver
wacht dat je het allemaal doet. Dan
bekruipt je de gedachte: wat berei
ken we ermee? Want soms is het
moeilijk om de leden bijeen te krij
gen voor b.v. een kursus. Je moet ze
steeds opbellen en vragen om ze er
gens mee naar toe te krijgen. Als je
het persoonlijk vraagt en ze ophaalt
willen ze wel. Kursussen zijn erg nut
tig en je steekt altijd wat op.
Werken in de Bond is je volledig in
zetten en dan is 100% niet voldoen
de, als je je inzet moet je dat voor
120% kunnen doen. Het is druk, ik
doe het graag en heb best veel ge
leerd in de Bond.
m.m. v.
commissies
werkgroepen
gespreksleidsters
convocatie-
bezorgsters
contactleden
m.m. v.
commissies
werkgroepen
discussie-
leids ters
m.m.v.
commissies
provinciaal
PROVINCIAAL
BESTUUR
lanc
elijk
D
E
P
L
A
T
T
E
L
A
N
D
S
V
R
0
U
W
retariaat
HOOFD
BESTUUR
internationaal
kver tegenwoor-
digingen
consulentes
secretariaat
vertegenwoor
digingen
ACWW
Een telefoontje van Nelly de Rooy-
Janse, hoofd van de redaktie van de
ze rubriek. Even bijpraten, we spre
ken elkaar niet meer zoveel nu ik
geen deel meer uitmaak van de pers
kommissie. De aanleiding van het te
lefoontje was de vraag of ik iets zou
willen schrijven over de periode,
waarin ik lid was van de perskom
missie en het fijne kontakt met de
andere leden. Dit ter gelegenheid
van de provinciale 'Open Dag' van
de Bond van Plattelandsvrouwen in
november. Heel enthousiast zei ik:
'ja, dat doe ik wel'. Maar nu zit ik er
voor. Toch niet zo makkelijk. Mis
schien is het goed als ik mezelf enke
le vragen stel. Dat wordt voor mij
dan een soort zelf-analyse.
Ik had er 6 jaar als bestuurslid van
afd. Schouwen op zitten. Niet altijd
even makkelijk, maar dit had me
veel voldoening gegeven. Toch is het
heerlijk na 6 jaar niets meer 'te moe
ten'. Ik had geen behoefte nog iets te
doen. Maar na een jaar kwam er een
verzoek van het prov. bestuur: 'Zou
je er niet voor voelen.... enz.'. Dit
betrof werk in de perskommissie. Ik
voelde er niets voor en had er ook
totaal geen zin in. Maar ik had ech
ter geen reden om nee te zeggen. Ik
had tijd (kinderen woonden inmid
dels zelfstandig en geen bedrijf) en
de plattelandsvrouwen hadden mij,
als import, veel gegeven. Dus eigen
lijk als een morele verplichting werd
ik lid van de perskommissie.
Eerst onwennig, weinig zelfvertrou
wen. Maar na een bemoedigende
reaktie van lezeressen groeide dit en
durfde ik vrijer te schrijven. En na
verloop van tijd kreeg ik er plezier
in. Het is me nooit makkelijk afge
gaan. Het kostte me veel tijd. Maar
achteraf zie ik het als een verrijking
van je gedachten wereld. Als je over
een bepaald onderwerp moet schrij
ven dan duik je erin. Je probeert
achtergrondinformatie te krijgen. Je
leert heel goed luisteren en hoofdza
ken van bijzaken te onderscheiden.
Je belangstelling wordt ontwikkeld.
Ik had deze periode niet graag willen
missen. Je doet dingen, waarvan je
dacht dat alleen anderen dat zouden
kunnen. Zo kreeg ik enkele malen
het verzoek personen te interviewen,
waar ik heel erg tegenop zag. Het
zijn echter mijn prettigste ervaringen
geworden.
Dit'was heel kort een terugblik op
mijn periode. De perskommissie
heeft nog enkele leden nodig. Kan ik
u over de streep halen? U zult er
geen spijt van hebben.
Toch weer met plezier geschreven!
In Zeeland zijn veel leden in de
Bond, die aan een leeskring mee
doen. Dat men ook een gespreks
groep kan oprichten, om daarin met
elkaar over aktuele onderwerpen te
diskussiëren of over het gehoorde op
een afdelingsbijeenkomst nog eens
verder na te praten, is niet zo
bekend.
In de afdeling Noord-Beveland
bestaat al 10 jaar een gespreksgroep.
Na het oprichten van de 'Werkgroep
Vrouw' wilden enkele leden wel eens
dieper op een onderwerp ingaan en
zo ontstond deze gespreksgroep.
Een groep bestaat uit 10 leden en
komt ongeveer eens in de 2 maanden
bij elkaar. De leden kiezen zelf een
onderwerp en om de beurt wordt er
een inleiding of een verslag gemaakt.
De bijeenkomsten duren 2 uur en
worden in de huiskamer gehouden
onder leiding van een
gespreksleidster.
Als het moeilijke onderwerpen zijn
wordt er wel eens een deskundige
uitgenodigd. We worden dan goed
voorgelicht en het is erg leerzaam en
gezellig. Ook gaan we wel eens met
elkaar op ekskursie.
U begrijpt dat er al vele onderwer
pen zijn besproken, maar er gebeurt
zoveel in de wereld, dat er altijd wel
iets zinvols is te bespreken. Ons laat
ste onderwerp is: 'Hoe ver mag je in
grijpen in de menselijke natuur'
In de kursus 'Spelen met taal'
wordt aandacht besteed aan het
kreatief bezig zijn met taal. De
opzet van de kursus geeft reeds
verschillende mogelijkheden zo
als het oefenen met dichtvorm.
De 'haiku' is een uit Japan stam
mende dichtvorm waarbij het
aantal lettergrepen van elke regel
vaststaat.
Geoefend werd op een landelijke
bijeenkomst met het ritme van
'Jantje zag eens pruimen hangen'
en de voorwaarde was dat er ge
bruik moet worden gemaakt van
het laatste woord van elke regel,
dus: hangen - groot - plukken -
bood.
Het is bijzonder boeiend om zo
bezig te zijn en te zien wat je met
taal kunt doen. Na één opdracht
heeft men de smaak te pakken en
kost het al minder moeite om het
nog eens te proberen. Een lerares
Nederlands zou best gevonden
kunnen worden die met een
groep wil gaan spelen met taal.
Er kunnen ook heel streekeigen
uitdrukkingen weer tot leven
worden gebracht. Dialektvormen
zijn eveneens een kultureel bezit
van de streek/provincie en beslist
waard om behouden te blijven.
Het gedichtje van Marianne
Schlichting uit Reeuwijk, ze
maakte dit in de kursus 'Spelen
met taal', geven we door als be
wijs hoe de fantasie met een
moeilijke situatie kan omgaan.
Soms is het echt mogelijk iets-
van-je-af-te-schrijven, dat kan
een heel grote hulp zijn. Als iets
heel onaanvaardbaar lijkt, wel
schrijf het op en lees het na enige
tijd weer. Er is dan dikwijls al
veel van het moeilijke met de
woorden verdwenen.
Hetzelfde is bereikbaar met
handwerken of schilderen. Door
heel intens bezig te zijn met wat
je wilt maken krijgt alles als het
ware een lichtere tint, omdat je
gedachten ergens anders waren
en ook je handen iets anders
deden.
Zo kan elke kommissie op haar
terrein iets gaan betekenen voor
een lid. Kan aansluiten op een
hobby en dat zijn meestal de din
gen die we graag doen en tijd aan
willen besteden.
Denk maar aan de tuinkommis-
sie - die geven adviezen waardoor
leden meer mogelijkheden en ple
zier in hun tuin vinden.
Maar spelen met taal is toch
meest het gebied van de kulturele
en de perskommissie. De eerste
laat zien wat bekende en minder
bekende auteurs schreven en de
perskommissie geeft kansen om
zelf te spelen. Probeer maar eens
te SPELEN MET TAAL.
Zie ze daar nu staan en
hangen
Onze punkers klein en groot
Haren paars en in grote
plukken
En er was niemand die het
ze verbood
Zelfs niet hun eigen vader
Die met afgrijzen ziet
Hoe zij met kettingen zijn
volgeladen
Hij denkt gelukkig hoef
ik niet.
Aandacht voor
maatschappelijke betrokkenheid
cultuur
seksualiteit
onderwijs
arbeid
geld
wonen
gezondheid
veiligheid
en bewapening
economie
recht
godsdienst
voeding
relaties
maat- milieu
schappij politiek
(plaatselijk en
landelijk)
media
sociale wetgeving
inhoud
informatie en kennis van de problemen
verschillende meningen en visies over op
lossingen en mogelijkheden
hoe zit de maatschappelijke besluitvor
ming in elkaar? Procedure en de plaats van
vrouwen daarin
wat kan de Bond als vrouwenorganisatie
daaraan doen?
wat kun jij persoonlijk doen als je daar in
vloed op wilt uitoefenen?
wat heb jij daarvoor nodig?
daar is
sociaal
leren
voor
nodig
woord en
wederwoord
kritische in
stelling
strategie
ja nee
meningsvorming
zeggen wat ik denk
vergadertechniek
vorming
waarom omdat
volgens mij is het zo dat...
macht, lobby
ben ik niet mee
eens, want...
werkwijze
14
Vrijdag 13 november 1987