Strategisch denken
zegge en schrijve
Begin deze week is de
bietencampagne van start gegaan.
Voor de vroegste leveringen zijn
vorige week de eerste bietenrooiers al
aan het werk gegaan. Het rooien
verloopt over het algemeen goed. De
laatste weken zijn de bieten nog
flink gegroeidwaardoor de kg-
opbrengsten niet tegen vallen:
gemiddeld van 53 tot 57 ton per ha.
De suikergehalten zijn met minder
dan 15% en soms rond de 14% laag.
De verwerkingskwaliteit van de
bieten is volgens hoofd agrarische
dienst van de Suiker Unie in Sas van
Gent ing. M. Murre vrij goed.
Volgens hem zal de tarra de hele
campagne door een probleem
blijven. De structuur van de
ondergrond is zo verpest dat bij het
rooien hele kleiballeh meekomen.
Normaal gesproken komen dergelijke
problemen alleen voor in bijv. het
Oldambt (Gr.)f nu echter ook in het
Zuidwesten.
zuidelijke landbouw maatschappij
Lastenverlichting
Visie
Denktank
tuinbouwblad
VRIJDAG 25 SEPTEMBER 1987
75e JAARGANG NO. 3893
Foto: VanderHave
Afgaand op de berichten uit met name het noordelijk
kleigebied lijkt het erop dat het Zuidwesten er wat de
oogst betreft tot nu toe nog het minst slecht is afge
komen. Dat is overigens maar een schrale troost want
ook in ons werkgebied hebben de boeren te maken
met lagere opbrengsten en hogere kosten. Inmiddels
is ook de aardappel- en bietenoogst op gang geko
men. In praktisch alle regio's heeft de praktijk in meer
of mindere mate te maken met een slechte structuur
van de grond met alle perikelen bij het oogsten van
dien. De waarschuwing in de rubriek "Uit de Praktijk"
om toch vooral voorzichtig te zijn om ongelukken te
voorkomen zijn hier daarom met nadruk herhaald.
Hoewel de recente activiteiten van de georganiseerde
landbouw op politiek terrein nog geen tastbare resul
taten hebben opgeleverd begint in politiek Den Haag
hier en daar het besef door te dringen dat het met de
agrarische sector in het algemeen en de akkerbouw in
het bijzonder snel de verkeerde kant op gaat. Liefst al
voor de algemene beschouwingen maar in elk geval
voor de behandeling van de voor de agrarische sector
relevante begrotingen zullen wij de politiek ervan
moeten overtuigen dat er (in het kader van de
zelfstandigheid) op korte termijn maatregelen in de
sfeer van de lastenverlichting nodig zijn. In dit verband
staan de bedrijfsovernameproblematiek en de toepas
sing van de WIR in de land- en tuinbouw hoog geno
teerd. In ZLM-verband hebben wij deze week één en
ander nog eens op een rijtje gezet. Daarbij is ons weer
eens gebleken dat m.n. bij de lagere inkomens de
lastendruk vooral wordt veroorzaakt door de premie
heffing. Daarbij komt dat de lagere inkomens veelal
ook nog eens buiten de WIR vallen. Anderzijds moet
geconstateerd worden dat als er dan eens een goed
jaar is (wat Braks zo graag wil omdat hij - overigens
ten onrechte - denkt dat dan de problemen zijn opge
lost) de belasting vooraan staat om zijn leeuwendeel
op te eisen. Door een bijzonder systeem van fiscale re
servering zou hieraan tegemoet gekomen moeten
worden om slechte jaren op te kunnen vangen. Ik heb
begrepen dat zoiets voor bijvoorbeeld beroepsvoetbal
lers wél is geregeld. Ook voor de kleine zelfstandigen
lijkt mij een dergelijke reserveringsregeling alleszins
een nadere studie waard. Via de ZLM zal deze sug
gestie landelijk op tafel worden gelegd. Ondertussen
mogen ook individuele boeren van mij best aan "hun"
Kamerlid laten weten hoe het er in de landbouw van
daag de dag voorstaat. Graag zelfs.
Niets is blijvend behalve verandering. Deze wijsheid
werd in het jaar 501 v. Chr. reeds verkondigd door een
zekere Heraclitus. Een waarheid als een koe zouden
wij zeggen. Een waarheid die ook de agrarische sector
zich moet aantrekken. Door de Zeeuwse commissie
Universitaire Contacten werd vorige week een bijeen
komst belegd over de vraag hoe op veranderingen in
te spelen. Eén van de inleiders was een vertegenwoor
diger van een grote multinationale onderneming. Zijn
verhaal zou het verhaal van de agrarische sector kun
nen zijn. Hij vertelde dat ook zijn onderneming werd
geconfronteerd met een crisis doordat de markt van
hun produkten volledig inzakte. De daarop volgende
verwarring was groot maar de uitdaging won het van
het gevaar en het bedrijf slaagde er in (nieuwe) strate
gische doelstellingen te ontwikkelen. Die doelstellin
gen hielden in het geval van dit bedrijf in dat van
bulkproduktie werd omgeschakeld op specialiteiten.
Nu is het ontwikkelen van strategische doelstellingen
geen sinecure, zo maakte een andere inleider duidelijk.
Strategie betekent kiezen met het uitgangspunt dat
het nemen van een beslissing beter is dan het niet ne
men van een beslissing. Bij strategie gaat het om visie
en het ontwikkelen van die visie wordt strategisch
denken genoemd. Strategie is er per definitie op ge
richt iets te bereiken d.w.z. dat het daaruit voortvloei
ende beleid ook uitvoerbaar - dan wel haalbaar - is en
zoden aan de dijk zet. Het spreekt vanzelf dat daarbij
de steun van "de achterban" onontbeerlijk is.
De genoemde - door mij zeer kort samengevatte - col
leges in strategische planning kunnen m.i. ook de
agrarische sector op (de goede) weg helpen. Uitgaan
de van een aantal reeële ontwikkelingen moeten wij
keuzes maken die daarop aansluiten. Onlangs hebben
enkele managers van Albert Heijn op niet mis te ver
stane wijze duidelijk gemaakt dat de agrarische sector
voor de markt moet produceren. Ik denk dat we dit
soort uitspraken - los van het ongetwijfeld aanwezige
eigenbelang van de AH-boys - moeten nemen voor
wat ze waard zijn. In ZLM verband is een hazelnoot
project overigens een voorbeeld van het rechtstreeks
reageren op de markt. De producenten zullen hun nek
uit moeten (durven) steken met alle vallen en opstaan
wat daar bij hoort. Maar allereerst komt het strate
gisch denken. Daarvoor herhaal ik graag mijn reeds ja
ren geleden op deze plaats gedane suggestie om een
denktank te formeren van wijze, maar vooral prakti
sche mensen, die los van de beslommeringen van alle
dag de agrarische producenten kunnen helpen het
goede spoor te vinden.
Oggel.
