VOOR in:
VROUW
De kunst van het aanvaarden
Im
De kunst van het koken
Nel
Benschop
Kerstlint in wit snee-werk
Gabriël Smit
Voorzichtige Kerstmis
Overpeinzing...
jjJBL
fifiiiimuiiiiiK
onder redaktie van de Redaktïekommis-
sie Bond van Plattelandsvrouwen voor
Zeeland en Brabant
Redaktieadres:
Mevr. P.J. de Rooy-Janse
Postbus 42, 4424 ZG Wemeldinge
De (Amerikaanse) film "De wil om
te winnen", geeft heel duidelijk aan
dat het pas NA het aanvaarden mo
gelijk is iets aan je situatie te doen.
In de film is een jonge man, werk
zaam in de bouw, door een hartin
farct geheel arbeidsongeschikt
geworden. Het gezin met 3 jonge kin
deren moet verder en de rollen wor
den omgedraaid. De vrouw wordt
kostwinner en de man doet de huis
houding.
Er is veel moeite om aan te passen en
om te aanvaarden. Bijvoorbeeld voor
de moeder als haar kind in een angst
droom om de vader roept en ze er zelf
heen gaat. Het kind blijft huilen en
roepen en alleen de komst van de va
der geeft het kind weer het gevoel van
veiligheid. Eerst is de man heel on
handig met de was en andere huishou
delijke zaken maar hij leert al doende.
Voor de vrouw is het eveneens moei
lijk dat ze zich aan een andere disci
pline moet onderwerpen.
Tegen het einde van de film ontmoet
de man vroegere vrienden van zijn
werk. Deze vertellen tegen weer an
deren over hem, hoe zijn leven werd
na z'n ziekte. En hoewel hij erheen
was gegaan omdat hij de stofzuiger en
de afwas niet meer kon zien opende
het gesprek van de anderen zijn ogen.
Had hij eerst alleen geluisterd, nu zei
hij, uit de grond van zijn hart dat hij
heel trots was op zijn vrouw; die een
mooie carrière gemaakt had. Ze had
den daardoor samen weer een bestaan
gekregen. Verder hoe dankbaar hij
zelf was dat hij zijn deel daaraan
mocht en kon bijdragen.
Het was heel stil toen hij terug naar
huis ging. De vrienden van vroeger
begrepen iets van wat een mens moet
doormaken als zoiets ingrijpends in
het leven je overkomt.
De "Wil om te Winnen" was bij bei
de ouders aanwezig, anders was het
ook nooit een succes geworden.
En toch, de Wil alleen is niet genoeg.
Doorzettingsvermogen en het kunnen
omgaan met tegenslag en teleurstel
ling, het komt alles op z'n tijd toch om
de hoek kijken.
En dan maar zien dat je ermee uit de
voeten kunt. Heel gemakkelijk is het
te beslissen en besluiten voor een an
der; "Ik zou het zus en zo doen" en
"je moet er niet zo zwaar aan tillen"
en "Er zijn erger dingen in het leven
dan dit". Het is zo gemakkelijk ge
zegd, maar wat hebben we eigenlijk
gezegd? Hebben we wel geluisterd
naar wat men ons wilde zeggen en is
daarover nagedacht? Meestal zijn we
te druk met onszelf en juist in deze
dagen vragen we om Vrede. VREDE
voor de wereld, VREDE op aarde.
Maar ook VREDE met ons "ik". Als
we dat kunnen hebben en we aanvaar
den onze eigen situatie en verantwoor
delijkheid, zal er ook plaats en tijd
zijn voor de ander. Dat de kerstge
dachte, bij het fijne familiefeest dat
we U toewensen, de ereplaats mag
krijgen. De kunst van het geven EN
de "Wil om te Winnen".
P.J. de Rooy-Janse
(overgenomen uit "Foar de frou")
Voor één lint hebt U nodig:
- 15 cm rode handwerkstof (140 cm
breed, 10 draden per cm)
- 4 strengetjes iets donkerder ro:
de splijtzij
- 1 strengetje groene splijtzij (DMC
no. 471)
Borduur het lint volgens telpatroon (1
hokje is 2 x 2 draden) in platsteek (3
draadjes), stiksteek, hokjessteek en
stersteek (2 draadjes). Langs dé lan
ge kanten komt een zoom van 1,5 cm
breed. Als U deze zoom aan de ach
terkant met een opennaaisteek vast
zet krijgt U aan de goede kant een
stiksteek (1 draad uithalen). Aan de
korte kanten komt een zoom van 3
cm breed.
Voor een zilvereffekt kunt U op de
stippellijn een stiksteek maken met
zilvergaren. Voor een (goed wasbaar)
goudeffekt zou U de stersteek kunnen
borduren met groen DMC, dat geeft
op rood een goudeffekt.
Met wat aanpassingen kunt U dit pa
troon ook nog voor andere doelein
den gebruiken. Voor bijpassende
servetten bijv. zou U het blokje in de
hoek kunnen maken en verder langs
de kanten alleen de hokjessteken en
de 2 rijen stiksteken.
Voor servetringen zet U de blokjes
wat dichter bij elkaar en wordt het
tussenstuk wat korter.
Zo zou U ook nog een passende rand
rondom eenvoudige houten kande
laars kunnen maken.
Veel handwerkplezier en een mooie
kersttafel toegewenst.
E.J.A. Sevenhuysen-Ritsema
Wie durft te zingen van vrede? Kin
deren nog, de ouderen zingen tegen
beter weten in naar een gedroomde
verte, blijven hopen omdat het hart
niet anders kan. Het hoort toch bij
Kerstmis? Een kind geboren in een
wereld van dood, al tweeduizend jaar,
er spelen verhalen en dromen omheen
van onuitsprekelijke vrede, beelden
van heimwee in ieder van ons, en
straks zal het eenzaam sterven, als ie
der ander. Maar toch durft het met
leven beginnen, het kan niet anders,
kijkt met grote ogen de armoe aan die
het omringt: nacht, hulpeloosheid, de
zorg van een moeder, de ernst van een
Ik heb vannacht gedroomd O Heer,
Dat alle mensen lachten
En onbekommerd, onbezorgd
De nieuwe dag verwachtten.
Ik heb vannacht gedroomd O Heer,
Dat velen bleven rusten
En dat mijn buurman, vol berouw
Zijn vrouw weer teder kuste.
Ik heb vannacht gedroomd O Heer,
Dat op de drukste straten
De auto's stopten voor een kind
Om het veilig door te laten.
Ik heb vannacht gedroomd O Heer,
Dat alle journalisten
De waarheid schreven in hun krant
En niet meer dan zij wisten.
Ik heb vannacht gedroomd O Heer,
Dat Rus en Yankee samen
Hun wapens wierpen in een kuil
En zongen: 'Christus Amen'.
Ik heb vannacht gedroomd O Heer,
Dat alle mensen lachten,
Maar toen ik wakker werd sprak Gij
'Dat komt nog - even wachten'.
Theo van Langen
Een van de belangrijkste hoogtepun
ten in een viering is de maaltijd.
Mensen voelen zich dan samen rond
de dis een eenheid. Altijd zijn er ech
ter ook mensen die uitgezocht op
zo'n feestelijke tijd moeten werken.
Het zou mooi zijn als we onze feest
maaltijd konden aanpassen zo, dat
ieder familielid erbij kon zijn. Ge
woonlijk staan we er niet bij stil dat
zovelen op de grote feestdagen toch
moeten werken. Het lijkt van
zelfsprekend dat ieder op zulke da
gen/avonden vrij is, maar als men
ziek is of na ziekenbezoek met de
trein naar huis gaat zien we al dat de
ziekenverzorgers en het spoorweg
personeel wel werken moeten. Zo
zijn er nog veel meer op te noemen
die hun plicht doen op zulke tijden.
Ook in de agrarische beroepen zijn
er velen die op de decemberfeesten
in hun bedrijf bezig moeten zijn.
Denk maar aan de verwarming en
verlichting in de kassen, aan het vee
dat ook zorg nodig heeft, enz.enz.
In zulke omstandigheden is het pret
tig om gerechten in de oven vooruit
klaar te hebben en ze alleen maar
goed te verwarmen.
Een heel lekker gerecht is een:
Pannekoek-schotel
Nodig is daarvoor:
175 gram bloem, 3 dl. melk, 1 ei,
zout, 20 gram boter.
Hiervan maken we een beslag en
bakken 4 pannekoeken.
Verder:
250 gram magere kwark, 2 eieren, 30
gram bruine basterdsuiker, 25 gram
rozijnen, 1 eetlepel rum, 1/2 blikje
(150 gram) mandarijnen op sap, 1
zakje treets.
Klop de kwark met de eieren en de
bruine suiker glad en verdeel dit in
drie delen.
Doe in één ervan de rozijnen en de
rum.
In het tweede deel de uitgelekte man
darijnen.
En in het derde deel de treets.
Beboter een vuurvaste schaal en leg
hierin een pannekoek. Daarop de
kwark met rozijnen.
Weer een pannekoek en daarop de
mandarijnenkwark.
De derde pannekoek met daarop de
treetskwark en afdekken met de 4e
pannekoek. Hierover 25 gram
gesmolten boter gieten en daarover
25 gram kristalsuiker vermengd met
1 theelepel kaneel.
Gedurende 25 minuten bakken op
175°C en warm of koud opdienen.
Een dergelijk recept is voor de kok
of kookster heel plezierig want het
kan klaar staan en in de oven als de
tijd daarvoor is aangebroken. Het is
dan ook voor de kok/kookster een
rustiger feest.
Wat is een feest eigenlijk?
Elke dag zou een feest moeten kun
nen zijn maar dat is het niet. Voor
een feest is altijd een aanleiding en
een feest viert men met meer mensen
samen. Men kleedt zich er ekstra
voor en er is muziek, St. Nicolaas-
versjes of Kerstliederen of een speci
aal gelegenheidslied en er wordt dus
naar hartelust gezongen en gedanst.
Verder zijn er de speciale gerechten
die bij een feest horen.
De voorbereidingen:
voor een feest zijn eigenlijk al een
feest op zich.
Het zijn niet alleen de gerechten en
de dranken maar ook de versierin
gen. De achtergrond van de kerst
boomversieringen b.v. is heel oud en
heeft te maken met het terugkeren
van de lente. Het werd warmer en de
tijd van zaaien en oogsten kwam
weer. De dieren ontwaakten uit de
winterslaap en de hele natuur hield
de belofte van voldoende voedsel in.
Daartoe versierden de Germanen
een boom, ze hingen er noten en ap
pels in en koekjes. Ze dansten om de
boom in de hoop dat het een goed
jaar zou worden.
Wat het feest tot een feest maakt,
is ook het opdienen van de gerech
ten. Alles krijgt iets ekstra's waar
door ook de normale schotels een
feestelijk tintje krijgen. Op de tafel
kan iets eenvoudigs het geheel een
aparte sfeer geven.
Hierbij het model van een kerstster.
Deze kan worden geknipt van rood
vilt en met kleine kraaltjes in het
hartje iets zilverigs krijgen.
Een rij ervan over de tafel of naast
elk bord als onderzetter voor het
glas, mogelijkheden genoeg. Na
tuurlijk kunnen ze ook van papier
geknipt worden maar dan zijn ze
veel kwetsbaarder.
P.J. de Rooy - Janse
Kerst feest
Bethlehem
Zeg liever LlSfabor^ Rjrlugal,
o( de straten van Sao Paolo/
of de land vlak ten van de Sabel.
Wat kunt U daar tcqenever stellen
Cod?
Een Kind
een kind
venkel maar «en Kind-»'
Vrede op aarde
Efratha.
Zeg liever oorlog in Afrika,
of aan de voet van de Herman,
of in de stegen von Chicago.
Wat stelt IT daar teq enovcr
Gad?
Een Kind
een mens?
enkel maar een Mens
Zeg liever jodenhaat,
Ziekte en luaen
Welbehagen in mensen.
Israel.
Ze
'Ziek
verslaving en dood.
Vat aet U daar jn
Gods naam tegenover?
—Een Mensenkind
Zoon van Maria
Zoon von Cod
Mijn Zoon
"Tessa Kemper
vader, de rust van dieren want die
kunnen niet praten, die hebben niets
dan weerloze ogen en adem van ge
duldige aarde., En er is ook een ster,
hoog, ver geflonker, de schriften zeg
gen: de morgenster. De nacht moet
bijna voorbij zijn. Misschien kun je
straks daarom toch zingen, voorzich
tig, voorzichtig, dat de oorlog het niet
hoort en wraak neemt, zingen van
vrede met het hart van een kind.
De winterzon, die even
door komt breken,
danst over 't water heen
met lichte voet,
zodat opeens de nevel is
geweken
en alles is mijn hart wel
zingen moet.
Vlieg nu maar uit,
dat moet toch eens gebeuren,
ik hoop, dat je de goede kant
opgaat:
Misschien kiés je een weg die je
eens zult betreuren -
keer dan maar om, daarvoor is
't nooit te laat.
Ik wou zo graag wat van de
gouden zon bewaren
en van de zachte wind,
die stralend langs mijn haar
de ogen streek. - Maar 't zal
weer gaan als an'dre jaren;
langzaam ontglipt het me
- 't verdwijnt - en 'k weet
niet waar.
Kijk daarom werd de Heer
geboren -
Het Kerstfeest zegt je: Hij met mij
en ik met Hem, God is dichtbij,
je mag voor altijd bij Hem horen.
Je vindt jezelf,
als je jezelf verliest,
wanneer je om de ander
kunt vergeten
wat 't eigen hart
misschien veel liever kiest.
- Maar er is afstand
tussen doen en weten. -
Wees niet bezorgd voor
wat kan komen, later,
geniet van het geluk van
deze dag,
want dat is diep en helder
als het water,
en onbekommerd als een
kinderlach.
De zomer is voorbij,
de dingen
hernemen weer hun alledaagse
gezicht.
De merel zal niet langer zingen,
de zon schijnt zelden - schaarser
wordt het licht.
Maar in de verte hoor 'k een
eng-lenstem:
en straks zie ik de ster van
Bethlehem.
Bron: Spreukenkalender 1987
