John Sinke: "Het is hier
in Canada geen vetpot..."
Kwotum
Verschillen
Geen vetpot
Gestopt
Strenge wetten
Op ons verzoek heeft de heer John Sinke uit Atwood, Ontario in Ca
nada enige impressies neegeschreven over het boerenbestaan op het
platteland van Canada. De heer Sinke is akkerbouwer en heeft zich in
de vijftiger jaren in de Noordoostpolder gevestigd. In 1984 is hij van
daar geëmigreerd naar Canada. Hieronder volgt zijn verhaal.
Het bedrijf van Sinke in een winters beeld.
John Sinke
Elke week kun je dit tafereel zien op een aantal plaatsen in
Canada. Deze eerste blanke bewoners leven nog vrijwel net zo als
300jaar geleden. Let ook op het gevarendriehoekje achter op de
rijtuigen.
"Helaas kan ik over het boer-
zijn nu in Canada niet veel opti
mistische berichten geven. Aller
eerst zal ik u vertellen waar wij
zitten en wat voor type farms wij
hier hebben. Wij wonen in Zuid
Ontario, twee uur rijden van To
ronto, richting west naar Lake
Huron, bij de plaats Listowel.
Het is hier vrij vlak land waar
door het ook gedraineerd wordt
wat de opbrengst zeer verhoogt
maar het is een kostbare zaak
want het komt op ruim $500 per
acre (=- 1 ge met).
De kavelgrootte hier is 100 acre
en de oppervlakte varieert van 50
tot 300 acre maar de meeste vee
houderijbedrijven zijn 100 tot 150
acre.Het is hier meestal melken
wat de boeren doen en dat is op
het moment de beste zaak omdat
de melkprijs goed is. Maar om
melk te leveren moet men melk-
kwotum kopen en een vuistregel
is $1000 voor de koe en $5000
voor het kwotum. U begrijpt, dat
als je dan 40 dollarcent voor 1 li
ter melk krijgt en je moet als jon
ge boer beginnen met een rente
van 12 tot 14% het niet zo ge
makkelijk is. Tevens komt het
pachten van bedrijven hier haast
niet voor en is er hier ook geen
pachtwet. Mocht het tot een
overeenkomst komen tussen de
eigenaar van de farm en iemand
die koeien en kwota heeft, dan
wordt maandelijks* als de melk-
cheque komt, afgerekend tegen
een vooraf afgesproken per
centage.
Hier in het gebied zijn zeer grote
verschillen in het beboeren van
bedrijven. Je hebt ultramoderne
bedrijven waarvan de farmer via
de komputer vanuit z'n huis alles
in de stal kan waarnemen en z'n
buurman kan een Mennoniet zijn
die geen elektrisch heeft noch een
traktor of enige andere moderne
voorzieningen heeft. Hij bewerkt
zijn land met paarden en ver
plaatst zich met paard en rijtuig.
Deze Mennonieten leveren geen
melk maar room daar de melk
hier gekoeld bewaard moet blij
ven en zij dus geen electriciteit
hebben. Ook gebruiken ze prak
tisch geen kunstmest en spuiten
ze niet.Toch zijn het over het al
gemeen goede boeren. Ze gebrui
ken veel dierlijke mest en zorgen
Belgische paarden die de heer Sinke houdt voor het eigen bedrijf
en voor het fokken.
voor een goede rotatie van de ge
wassen. Zo telen zij veel klaver,
gerst en haver. Doordat^ het
melkkwotum zo duur is verko
pen vele farmers hun koeien en
kwota en beginnen een varkens
bedrijf. Zo zijn er de laatste ja
ren veel schuren verbouwd of
nieuw bijgebouwd. Financieel is
het voor de varkenshouders goed
de laatste jaren maar ook hier
wordt gevreesd dat er teveel var
kens komen.
Door de akkerbouwers worden
hier veel maïs, sojabonen, witte
bonen en tarwe geteeld. De prij
zen voor maïs zijn erg laag: 3
dollar de bushel (40 bushel 1
ton) dus 120 dollar per ton. Als
men rekent 100 tot 130 bushel
van een acre en een kostprijs van
250 dollar per acre dan is dat ook
geen vetpot. Er worden dan ook
veel bedrijven te koop aangebo
den voor prijzen van 50 tot 100%
lager dan 8 jaar geleden. Laat ik
het duidelijker stellen: een 100
acre farm werd 7 a 8 jaar geleden
verkocht voor 200 a 250.000 dol
lar. Dit zelfde bedrijf is nu soms
tot de helft van de waarde van
toen gedaald.
U begrijpt dat sommige mensen,
als hun leningen zijn betaald,
nog net zo ver zijn als toen ze be
gonnen. Gelukkig komt dat niet
zo erg veel voor, maar nog enkele
van deze jaren en de meeste re
serve bij de graanboeren is op
Voor aardappelen is nu geen uit
breiding mogelijk daar de laatste
jaren de prijzen hier erg slecht wa
ren. Enkele grote Potato Far
mers met enkele honderden acres
aardappelen zijn er mee gestopt
omdat er geen afzzet meer voor
is. Zo verwacht men voor de tar
we voor het komend jaar 15 tot
20% daling van de prijs. Van
daag, 2 april, zijn de eerste boe
ren het land opgegaan met de
kunstmeststrooier. Zo is het hier
veel later dat men het land in kan
gaan dan in Nederland.(Dit jaar
is daarop een uitzondering
(red.)). Als men voor half april
zaait is het winst. Vorig jaar be
gonnen we op een dinsdag te
zaaien en 's zaterdags stond de
gerst boven. Men valt dus zo van
de winter in de zomer. De winters
zijn hier streng met veel sneeuw
maar je hebt mooie zomers. Ja,
ik schrijf zo maar wat op, ik kan
nog vele andere zaken op papier
zetten zoals het fiskale of de ver
koop van boerderijen aan immi
granten. Maar dat is momenteel
erg in opspraak daar vele mensen
met goede wil maar met weinig
ervaring van zaken doen in Cana
da er zeer bekaaid vanaf komen.
Wat het milieu betreft zijn hier
strenge regels, vele spuitmiddelen
die in Holland gebruikt worden
zijn hier niet vrijgegeven. Wat de
mest betreft: voor nieuwbouw
zijn hier strenge regels, en lozing
van gier in oppervlaktewater is
streng verboden.Dit mede in ver
band met het feit dat de meeste
farmers een eigen waterbron heb
ben voor hun drinkwater. Verder
zijn hier veel minder obstakels
voor de bedrijfsvoering dan in
Nederland. Verbouw en nieuw
bouw is aan soepele regels ver
bonden. Meestal komt de bouw-
inspektie éénmaal om te zien of
solide wordt gebouwd en of
niet te dicht bij de weg wordt ge
bouwd. maar geen schoonheids
kommissies of andere instanties
belemmeren je hier.
Zo wordt de graanoogst nog op honderden bedrijven gedaan in
Ontario.
Mennonieten gaan ter kerke. Voor vervoer dienen paard en rijtuig.
Deze paarden zijn erg snel en kunnen zeer lang het tempo
volhouden. Ze zijn ongeschikt voor het werk op het land. Meestal
zijn het telgangers.
Sneeuwblazen een bezigheid die soms meermalen per dag moet
worden uitgevoerd.
12 Vrijdag 16 mei 1986
