Hoogstamvruchtbomen, boekje en kursussen Van oktobermarkten en Zuidlaarderbollen Ouder worden op 't Hof Popkensburg in St. Laurens Kleine landschapselementen Enkele weken geleden is een boekje verschenen over hoog stamvruchtbomen. In dit artikel wordt in het kort ingegaan op de inhoud van het boekje. Tevens wordt nog wat vermeld over snoeikursussen die komende winter door de Stichting Land schapsverzorging Zeeland geor ganiseerd worden. Het boekje In de loop van september 1985 is een zeer interessant boekje over hoogstamvruchtbomen versche nen. Het is een uitgave van de Stichting Landelijk Overleg Na tuur- en Landschapsbeheer (stichting LONL). De schrijver, J.M. Brand, die tij delijk werkzaam was bij ge noemde stichting LONL is er in geslaagd om een zeer grote hoe veelheid gegevens over hoog stamvruchtbomen te verzamelen. In het boekje wordt ingegaan op geschiedenis, onderhoud en nieuwe aanplant van hoogstam vruchtbomen in produktieboom- gaarden. in huis- en boeren- boomgaarden, in kasteel- en kloostertuinen, op buitenplaatsen en langs wegen en waterlopen. Geschiedenis Er wordt uitgebreid ingegaan op de betekenis van hoogstam- boomgaarden vroeger en nu. Vroeger lag die betekenis vooral op het gebied van de fruitteelt. Tegenwoordig hebben de hoog- stamboomgaarden vooral een landschappelijke en natuurwe tenschappelijke betekenis. Daar naast kunnen ze betekenis heb ben voor uitbreiding van het hui dige kommercieel geteelde sorti ment. Dan worden gedacht aan het opnieuw introduceren van oude rassen of het gebruiken van oude rassen als uitgangsmateriaal voor het winnen van nieuwe rassen. Het boekje geeft een uitstekend overzicht van de landschappe lijke en natuurwetenschappelijke waarden. Met name voor vogels blijken de hoogstamboomgaar- den van groot belang te zijn. Tevens wordt een overzicht gege ven van het voorkomen van hoogstamboomgaarden in heden en verleden. Volgens het boekje is de gewoonte om bij huis of boer derij een huis- of boerenboom- gaard aan te leggen enige hon derden jaren geleden ontstaan in Zeeland (als we tenminste niet over de landsgrens heenkijken). Deze gewoonte is in vele andere delen van Nederland overgeno men. Inmiddels zijn hoogstam vruchtbomen in Nederland ei genlijk alleen nog aan te treffen in deze kleine boerenboomgaar- den. Kenmerkend voor deze boomgaarden is het voorkomen van een grote variatie aan fruit- soorten en -rassen. In het boekje staat trouwens dat er in Zeeland nu nog maar weinig boe ren boomgaarden zouden zijn. Dit is een duidelijke onderschat ting, want in Zeeuws-Vlaanderen en in de Zak van Zuid-Beveland kunnen we nog erg veel van deze boomgaardjes aantreffen. Het boekje geeft ook een interes sant overzicht van het voorkomen van rassen van appel en peer per provincie. Onderhoud en nieuwe aanplant Er worden aanwijzingen gegeven voor het onderhoud bij verschil lende beheersvormen, o.a. "in tensief traditioneel beheer" en "ecologisch beheer". Gekonsta- teerd wordt dat het voor het in standhouden van hoogstam boomgaarden van groot belang is dat zij worden onderhouden, dat wil zeggen regelmatig gesnoeid, ongeacht welke beheersvorm men kiest. Een belangrijk deel van de tekst is dan ook gewijd aan snoeirichtlij- nen. Opbouw van de boom. achtergronden van de snoei, snoeiwijzen in jeugdfase, pro- duktiefase en ouderdomsfase, snoeitijdstip, snoeigereedschap en snoeitechniek passeren de re vue. Ook op gewasbescherming wordt ingegaan. Zowel biologische als chemische bestrijding van ziekten en plagen komen aan de orde. Na tuurlijk wordt niet voorbijgegaan aan voorkoming van ziekten en plagen. Tenslotte is een hoofdstuk gewijd aan nieuwe aanplant. Interessant is te vermelden dat aansluitend op dit hoofdstuk een uitgebreide lijst van nog verkrijgbare rassen is opgenomen, zowel van appel, peer, pruim als kers. In deze lijst worden allerlei eigenschappen van de rassen weergegeven. Samengevat moet gesteld worden dat het boekje een massa infor matie bevat, zowel voor diegene die geïnteresseerd is in de fruit teeltkant als voor diegene die meer geïnteresseerd is in de na tuur- en landschapskant. Aan koop valt beslist aan te raden. Het boekje is te bestellen door overmaken van 16,— op post giro 4252780 t.n.v. stichting LONL te Utrecht o.v.v. "hoog stamvruchtbomen". Kursussen De SLZ heeft vorige winter en kele kursussen "instandhouding hoogstamvruchtbomen" georga niseerd. Daar bleek zoveel be langstelling voor te bestaan dat de stichting besloten heeft ko mende winter weer soortgelijke kursussen te organiseren. U kunt zich voor zo'n kursus schriftelijk of telefonisch bij de stichting opgeven. Een kursus omvat één theorie-avond en één praktijkzaterdag, waarop de deelnemers onder deskundige leiding een oude hoogstam- boomgaard snoeien. In vrijwel alle Zeeuwse regio's kan een kur sus gegeven worden. Het in dit artikel besproken boekje wordt als kursusboekje gebruikt. Deel name kost 20,- (inkl. aanschaf van het boekje). In Noord-Brabant worden bij voldoende belangstelling ook kursussen georganiseerd. Inlich tingen worden verstrekt door E. Rijken, koördinator beheer klei ne landschapselementen. Postbus 10, 5268 ZG Helvoirt; tel. 04118-1525. Stichting Landschapsverzorging Zeeland, Grote Markt 28 te Goes; tel. 01100-30936. Oktober heeft vaak nog vele mooie zomerse dagen tegoed. We weten die zachte, zonnige dagen goed te benutten. Ook vroeger al. Oktober is sinds tal van eeuwen en jaren de maand van de jaar markten. Zo kende men vroeger onder an dere een ganzemarkt in Zwolle, een koeiemarkt in Goes en zo kent men nu nog de schapen- markt in Schagen en de paarden markt in Zuidlaren. Voordat de lange winter aanbrak werd in de lichte weken van ok tober alles nog eens met zorg uit gestald, 'ten-toon-gesteld'.... Al wat men(te koop)aan bieden had werd nog eens extra opgepoetst en in het daglicht gesteld, of het nu om dieren, goederen of men sen ging. En het zijn deze mark ten die dan ook een grote rol hebben gespeeld in het 'liefde leven' van de Nederlandse boe renbevolking. Geen wonder dat men deze ok tobermaanden in vroeger dagen ook wel vrijstermarkten noemde. Op die marktdagen wandelden de boerenjongens en -meisjes in hun beste kleedij langs de ver sierde kramen van de markt en namen elkaar 'quasie-noncha- lant', maar toch van top tot teen op. met allerlei plaatselijk ver schillende gewoonten van 'zak doek afhandig maken' in Oud Beierland tot 'buule-trekken' in Staphorst. Zo werd menig adspi- rant-vrijerschap van de oktober maanden tot een vaste verkering, die in vele gevallen gevolgd werd door een serieus huwelijk. Dat aanvankelijk vrijerschap werd in Zuidlaren gevierd met het eten van smakelijke krentenbollen, de ook nu nog in Groningen be faamde Zuidlaarderbollen. Het zat immers helemaal rónd....nét zo rond als de bollen van de Zuidlaardermarkt. Met een beetje handigheid kunt U in de keuken ook van die ronde bollen bakken. We geven hier voor een aan de huishoudkeuken aangepast recept, te maken met tarwemeel, zoals die ook in Zuidlaren te koop zijn: "bruine bollen". U doet er Uw huisgenoten een plezier mee, ook al is het dan misschien geen markt in Uw woonplaats. Recept voor 12 bollen: Was eerst 300 gram rozijnen of half krenten/half rozijnen. Laat de zuidvruchten op een papier enige tijd wellen, zodat ze mals en zacht worden. Maak daarna een deegje van: 300 gram tarwemeel, 200 gram bloem, 40 gram gist, 10 gram 3 theelepeltjes zout, 20 gram 6 theelepeltjes basterdsuiker, 40 gram boter of margarine, 300 gram lauwe melk. Los de gist op in de melk, meng er vlug het meel en de bjoem bij. onder toevoeging van het zout en de suiker. Het laatst de boter of margarine doorkneden. Laat dit deegje ongeveer 20 minuten rij zen en werk er dan de gewassen en gewelde zuidvruchten door. Daarna het deeg in 12 stukjes verdelen en na enige rijs opbol len. Men kan ze los op de bak plaat zetten, of ook in een bloemvorm. Nu de bolletjes strij ken met geklopt ei en 40-50 mi nuten laten rijzen. De oven voor verwarmen. Bak de bollen af in een hete oven van ongeveer 240 graden Celcius, - plm. stand 8, vrijwel de hoogste stand. Men kan de bollen inplaats van te strijken met ei ook na het bakken met warme jam bestrijken of licht poederen met poedersuiker. Vele oudere mensen worden voor de vraag gesteld, hoe brengen wij onze "derde" levensfase door. De laatste tijd wordt daarbij gedacht aan kleinschalige woongemeen schappen van ouderen. Een plek waar mensen, samen of alleen, met elkaar wonen en voor elkaar zorgen. Zo'n woongemeenschap gaat ge bouwd worden in het dorp St. Laurens vlak bij Middelburg, op de grond van de oude boerderij 't Hof Popkensburg. Rond het oude huis en de schuur worden 16 woningen gebouwd. De huizen hebben een ruime ka mer, 1 of 2 slaapkamers en verder alle voorzieningen. In de schuur komen de gemeenschappelijke ruimten. Op het terrein, dat bij 't Hof Popkensburg hoort is vol doende ruimte voor een moes tuin, boömgaardje en voor het houden van kleinvee en pluim vee. Er is geen directie en geen personeel. Dus ruim voldoende mogelijkheden om bezig te zijn. De woongemeenschap krijgt de vorm van een coöperatieve vere niging u.a. Het project is een initiatief van en wordt gefinancierd door de Maatschappij van Welstand, op gericht in 1822 met toen als be langrijkste doelstelling het in stand houden van kleine Her vormde gemeenten in het zuiden van ons land. In de huidige tijd wordt een deel van het vermogen aangewend voor baanbrekende projekten. De woongemeenschap 't Hof Popkensburg is dat op het terrein van de ouder wordende mens. Het bestuur van de Maatschappij van Welstand acht het haar taak deze nieuwe vorm van wonen van ouderen te ondersteunen in haar pioniersfase. Zij heeft daartoe de middelen en de mankracht. De Maatschappij van Welstand is met haar agrarisch bezit geen on bekende met het wel en wee op het boerenerf en wat daarmee samenhangt. Zodoende is het bestuur in staat de bewoners met raad en daad terzijde te staan. De coöperatieve vereniging 't Hof Popkensburg is echter zelf ver antwoordelijk voor het reilen en zeilen van de woongemeenschap. Er zijn nog enkele woningen van de woongemeenschap 't Hof Popkensburg beschikbaar. Infor matie: 01188-1462. Vrijdag 11 oktober 1985 11

Krantenbank Zeeland

Zeeuwsch landbouwblad ... ZLM land- en tuinbouwblad | 1985 | | pagina 11