VOO It in:
VltOIIW
Boerin zijn in Canada
p.j. zuid
geluid
Teleurstellende deelname
provinciale T rekkerbehendig-
heidswedstrijd te Heiningen
Dagmenu's
PJZ - afdeling Oost en West-
Zeeuws-Vlaanderen op reis
naar Zwitserland
uit de-
Boekbespreking
redaktie Peter Risseeuw
Uitwisseling met L.J.G. afdeling
Frienisberg-Süd
p-JZrdgshda
onder redaktie van de Redaktiekommissie
Bond van Plattelandsvrouwen voor Zee
land en Brabant
Redaktieadres:
Mevr. L.J. de Regt - van Malde gem
Anna Mariaweg I, 4494 PB Geersdijk
Cobi gaat ieder jaar terug naar Ne
derland.
Voor Theo hoeft het niet meer. Twee
weken is genoeg. Als ik het allemaal
weer gezien heb, wil ik naar huis te
rug". En dat huis staat voor Cobi in
Prince Edward Island, waar de grote
boerderij staat met het Holsteiner
vee. Waar ze nog steeds moeite heeft
met het Canadese eten. Brr, zei Cobi,
altijd dat brood er bij, geef mij maar
een flinke pot met warm eten.
Cobi draaft en sjouwt en werkt in het
grote huis. Danst mee met de klom-
voor deze beiden, ieder op haar eigen
manier.
Ze hebben niet voor de gemakke
lijkste manier van leven gekozen,
maar wel voor een waardevolle.
In een vreemd land een bestaan op
bouwen samen met de man voor de
kinderen. Kennis en vaardigheid
doorgeven aan anderen. Het zijn
dingen die bewondering afdwingen.
Sien Overbeeke
Prince Edward Island is de kleinste provincie van Canada. Voor Cana
dese maatstaven een tuin van goed onderhouden boerderijen, waar op
vruchtbare rode grond uitgestrekte aardappelvelden liggen, waar veel
gerst groeit en waar weiden zijn met grazend vee. Dit alles in een - voor
onze begrippen - toch wel heuvelachtig landschap. De landbouwgrond
wordt afgewisseld door nog ruig bebost land en doorsneden door talloze
waterstromen en baaien die allemaal in verbinding staan met de oceaan
of grote zeearmen. Alles met elkaar een prachtig eiland waar het goed
toeven is. Dat ondervond ook Sien Overbeeke die hier haar vakantie
doorbracht. Deze sprak met twee Nederlandse boerinnen die zich hier
met man en kinderen hebben gevestigd. Vorige week kon u in deze
rubriek een samenvatting vinden van haar bezoek aan Jettie van Nieu-
wenhuyzen, deze week kunt u lezen over het leven en werken van Cobi
Oomen.
Cobi Oomen
Onze tweede gast in dit verhaal is
Cobi Oomen. Op onze tocht over het
eiland trof ons ineens de naam van
Theo Oomen, met grote letters op het
dak. Oomen is voor ons als wet Bra
banders een bekende naam. En dan
zo'n 5000 km van huis zegt je dat iets.
Dus het erf opgedraaid. De voor ons
nog onbekende Cobi kwam uit de
schuur gerend. Wij verteld, wie we
waren, waar we vandaan kwamen en
waarom we het erf opgereden waren.
En Cobi vond het prachtig.
Ze vertelde: "Theo komt uit Etten
Leur en ik uit Breda in de buurt van
het Liesbos. We wonen al 22 jaar in
Canada. In het begin hebben we
zwarte sneeuw gezien. Ik kon de taal
niet. Verschrikkelijk! Maar nu gaat
het best. We hebben een mooi be
drijf en verdienen goed de kost.
Kom gauw binnen voor een kopke
koffie".
"Ja maar we willen je niet van het
werk houden, want ook hier is 't
hooitijd. Als we even op het bedrijf
mogen rondkijken, is het al best".
Oh nee, daar was geen gedachte van.
Gauw naar binnen en in no time had
Cobi de gebakjes uit de diepvries in
de magnetron oven, zich veront
schuldigend dat het grote huis nog
niet helemaal aan kant was. Gezellig
zaten we rond de tafel. De vrouwen
in de kamer, de mannen in de keu
ken. Cobi draafde rond om ons van
alles te voorzien, ondertussen ons
ook nog alles uitleggend van bedrijf
en gezin.
Het bedrijf
Ze hebben een gemengd bedrijf met
45 melkkoeien. Net als in Neder
land gaat de melk in de tank en
daarna naar de fabriek, ze verbou
wen enkel voedergewassen.
"Maar", zo vertelde ze, "als we bij
wijze van spreken op deze grond
Het bedrijf van de familie Oomen.
eens vier jaar niets zouden verbou
wen, zou het land weer vol met bo
men staan". Elk jaar komt er een
Nederlandse stagiaire op hun bedrijf
werken. Ze hebben een dochter en
een zoon en zijn blij dat de laatste
ook weer belangstelling heeft voor
het bedrijf. "Dan weet je waar je
voor werkt", zegt Cobi.
Hoe langer ze met ons praatte, des te
meer hoorden we het Brabantse dia-
lekt met af en toe een woord Engels
er door.
"Ja, Cobi is ook lid van een Platte
landsvrouwen bond. In de zomer
stopte ook hier de aktiviteiten.
"Gelukkig wel", verzuchtte Cobi,
"maar ik ga wel altijd".
pendans. Ze ziet zo graag de bloe
metjes bloeien en heeft kans gezien
een grote clivia in bloei te krijgen.
Samenvatting
Terug in Nederland schrijf ik deze
samenvatting. En ik zie in gedachten
deze twee boerinnen. Zo heel ver
schillend, de een komend uit Fries
land, de andere uit Brabant. Er is
verschil in leeftijd en levensopvat
ting. Maar een groot goed hebben ze
gemeen.... Ze staan allebei met hun
man op de bres voor gezin en bedrijf.
In een land waar dat bedrijf hele
maal niet kan worden los gekoppeld
van het gezin.
Jettie en Cobi geven zich volledig
gebaseerd op het Moermandieet.
Marieke van Leeuwen
Ankh-Hermes B.V., Deventer 1985,
96 blz., prijs 9,10
Ankertjesserie 110
Het boekje "Dagmenu's" bevat re
cepten voor zeer eenvoudige tot uit
gebreide menu's die het mogelijk
maken om smakelijke en afwisselen
de maaltijden te bereiden volgens
het Moermandieet. Ook worden tal
van praktische aanwijzingen gege
ven. In een overzichtelijke dieetlijst,
samengesteld volgens de principes
van het Moermandieet, staat aange
geven welke produkten men moet
gebruiken, welke zo nu en dan mo
gen worden gebruikt en welke ver
boden zijn. In kort bestek geeft de
schrijfster een objektieve beschrij
ving van het dieet. Zij gaat, volgens
ons terecht, niet in op de waarde van
het Moermandieet. De schrijfster
vindt een diskussie hierover niet zin
nig zolang er geen onderzoek is ge
daan naar de al dan niet genezende
werking van het dieet.
Het boekje is voor een ieder die met
het dieet wil beginnen of er al mee
bezig is, de aanschaf waard.
Na een lange tijd van voorberei
dingen konden de leden van de
afdeling Oost- en West-Zeeuws-
Vlaanderen van de PJZ dan
eindelijk op 6 juli om 5 uur 's
ochtends op de trein stappen.
Voor velen was dit wat vroeg.
Maar de reis duurde ongeveer 10
uur, zodat bijna iedereen toch
nog heeft kunnen slapen. Een
verslag:
"Om tien over vier waren we dan
eindelijk op het station in Bern. Ge
lukkig stondèn onze gastgezinnen
ons al op te wachten. Na te zijn in
gedeeld konden we nu allemaal naar
(ons tijdelijk) huis gaan. 's Avonds
stond er dansen op het programma.
Menigeen heeft de benen dan ook
behoorlijk kunnen strekken,
's Zondags zijn we een bergwande
ling in het Berner Oberland gaan
maken. Gelukkig was het goed weer.
We vertrokken met de kabelbaan
aan de voet van de "Stockhom" zijn
we uitgestapt en verder gelopen.
Deze berg is 2100 meter hoog en het
Vrijdag 26 juli 1985
viel niet voor iedereen mee, om deze
te beklimmen. Maar na ongeveer 2
uur gelopen te hebben waren we al
lemaal boven, om van het uitzicht te
genieten. Na verloop van tijd werd
het te koud om nog langer boven te
blijven en zijn we met z'n allen terug
naar het dal gegaan, 's Avonds had
den we vrij.
's Maandagsmorgens zijn we eerst
naar een kaasmakerij geweest
(Emmenthalerkaas,dezekazen waren
liefst ongeveer 100 kg), 's Middags
hebben we een paar boerenbedrijven
in de omgeving bezocht. De kon
trasten tussen de bedrijven hoog in
de bergen en in het vlakke dal zijn
vaak erg groot. Deze boer in het dal,
had op 26 ha grond nog 3 mensen in
dienst. Meer verschillen zullen we
hier maar niet uit de doeken doen. 's
Avonds hadden we dan eindelijk
onze eigen avond, "de Zeeuwse
avond". Ieder in kostuum. Het
Zeeuws-Vlaams volkslied klonk in
elk geval goed. Het volksdansen ging
zelfs zo goed, dat we een toegift
moesten geven. Daarna hadden we
tijd om ons cadeau, Zeeuwse pop
pen, te overhandigen.
Dinsdagmorgens zijn we naar Bern
geweest. Natuurlijk hebben we daar
bezienswaardigheden bekeken,
waaronder beren van Bern (Daaraan
ontleend deze stad zijn naam), 's
Middags was voor iedereen vrij,
maar het was zo warm, dat we met
heel de groep maar naar een meertje
zijn gegaan, waar we konden zonne
baden en zwemmen, 's Avonds had
den we tijd om onze kunsten te ver
tonen op de minigolf wat niet ieder
een zo makkelijk afging.
's Woensdagsmorgens vroeg op om
naar de Alpen te gaan. Na met de
kabelbaan naar boven te zijn gegaan
konden we Italië zien liggen. Ook lag
er nog sneeuw zodat we bij 25
gr.C. toch nog sneeuwballen konden
gooien. Op de terugreis zijn we een
kijkje gaan nemen in de onderaardse
grotten, bij St. Leonard. Het water is
in die grot zomer en winter 15 gr.C.
Velen hadden bij thuiskomst last van
hun oren als gevolg van het hoogte
verschil.
's Middags hebben we een klokken
gieterij bezocht, in Aarau.
Vrijdags weer een exkursie met de
bus. Deze keer richting Brienz (in het
Oosten). In dit toeristenplaatsje heb
ben we de beroemde houtsnijwerken
bewonderd. Echt fantastisch om te
zien, maar voor de meeste was het
echt veel en veel te duur.
Thuisgekomen werd voor de laatste
keer, deze week, iets gezamenlijk on
dernomen, nl. barbecue en af
scheidsavond. We lieten ons de
braadworsten en coteletten goed
smaken. Na het eten de dansvloer op
tot in de kleine uurtjes.
Zaterdagsmorgens stonden we om 10
uur al op het station, waar we af
scheid namen van onze gastgezin
nen.
Terug thuis kan iedereen terug kij
ken op eeh heel gezellige en drukke
week die we niet gauw zullen verge
ten".
Anja Dekker
Op 29 juni j.l. werden voor Noord-
Brabant de provinciale trekkerbe-
hendigheidswedstrijden verreden te
Heiningen. De wedstrijden, die
georganiseerd waren door de PJZ-
afdelingen Fijnaart en Zevenbergen,
waren voor het eerst in het provin
ciale programma van de P.J.Z. op
genomen. Vanwege deze première,
hadden de organisatoren gerekend
op een flinke deelname, maar niets
bleek minder waar, want er kwamen
slechts (buiten Fijnaart en Zeven
bergen) 9 aanmeldingen binnen,
waarvan er nog 8 afgezegd hebben
(uit de provincie Zeeland deed
slechts 1 persoon mee!). Daarom
werd besloten om er een open wed
strijd van te maken. Dit resulteerde
in een deelnemers veld van 21 per
sonen, waarbij 3 dames.
De weergoden waren ons niet gun
stig gezind. De regen viel er 's mor
gens met bakken uit, wat alles een
zeer troosteloze aanblik gaf. Er was
erg weinig publiek. Gelukkig waren
er goede voorzieningen getroffen
zoals een overdekte dranktent en een
grote loods die tot onze beschikking
stond. De parcoursen waren vrijwel
gelijk aan die in Zevenbergen.
De zeskoppige jury en organisatie
lette nauwkeurig op de verrichtingen
van de deelnemers.
Na enig rekenwerk kwam Arie de
Lint uit Zevenbergsenhoek als eerste
uit de bus bij de heren.
Bij de dames was Anne-Els Timmers
uit Zevenbergen de beste.
Zij zullen de P.J.Z. vertegenwoordi
gen op de officiële provinciale trek-
kerbehendigheidswedstrijden te
Helmond.
De 2 geitjes die gewonnen konden
worden door het juiste gewicht te ra
den gingen naar de heren Breure en
Bom beide uit Fijnaart. Het is te ho
pen dat deze wedstrijden volgend
jaar weer doorgang zullen vinden, en
dat er dan meer P.J.Z.-leden zijn die
zich aan komen melden.
Namens de organisatie Kees Tim
mers,
afd. Zevenbergen
27 juli - Afd. Tholen organiseert een
ploegwedstrijd op het bedrijf van de
fam. van Tilburg in Oud Vossemeer.
Aanvang 13.00 uur. Opgave en in
lichtingen bij Marcel de Wilde.
28 juli - Afd. Noord en Zuid-Beveland
maken een trip naar het pretpark
Walibie nabij Brussel. Kosten af
hankelijk van opgaves en vervoer.
Opgaves bij Jolanda 01108-1584 of
bij Henk 01198-1409.
11 augustus - Afd. Oost en West
Zeeuws Vlaanderen houden een reü
nie voor de mensen die meegegaan
zijn naar Zwitserland, ouders en an
dere belangstellenden. Tevens mo
gelijkheid foto's van anderen te be
kijken en eventueel bijbestellen.
Aanvang 16.00 uur. Plaats van han
deling is bij de fam. Risseeuw te
Cadzand. Na afloop wordt er een
overheerlijke barbecue georgani
seerd.
21
