Hartekreet
"IJspret".
t> ^oS 4 -c-
zegge en schrijve
zuidelijke landbouw maatschappij
Keihard nee
tegen korting
melk-quotum
Werkgroep
zoekt ideeën
graanbeleid
m
VRIJDAG 22 FEBRUARI 1985
65e JAARGANG NO. 3770
land- en
tuinbouwblad
Schaatsliefhebbers hebben afgelopen week dankbaar geprojecteerd van de strenge vorst. Ijsbanen konden de drukte soms
nauwelijks verwerken. Op veel sloten, plassen en grachten kreeg de jeugd in alle rust de gelegenheid de schaatskunst onder
de knie te krijgen.
Het moet er maar eens uit, want ik ben het behoorlijk beu:
onophoudelijk stapelen de nota's, - al dan niet groen - de
visies, - al dan niet totaal - en de plannen - met en zonder
beleid - zich op mijn buro op. De stroom is onafzienbaar
en het nut peilloos. Dikke onleesbare nota's en rapporten
waarvan samenvattingen van samenvattingen voor niet
ingewijden onleesbaar blijven. De ene nota is nog niet uit
of de andere komt er al weer aan, dikwijls om het tegen
deel te beweren. Zonder samenhang, zonder visie, zon
der beleid. Er worden - echt waar - nota's gemaakt die
gebaseerd zijn op wetten die er nog niet eens zijn en
waarvan lang niet vaststaat dat ze er ooit zullen komen.
Een voorbeeld hiervan is het waterkwaliteitsplan van de
provincie Zeeland. Van ons wordt verwacht dat wij op al
die onzin serieus reageren. En het gaat maar door. Als
eenvoudig jurist kan ik zo zachtjes aan deze "wan-
stroom" nauwelijks nog volgen. Maar wie nog wel in deze
tijd van tweeverdieners, voordeurdelers, voetoverheve
ling en wat voor toverwoorden nog meer. Ik kreeg vorige
week mijn belastingbiljet thuisgestuurd met de verheu
gende mededeling dat vanwege mijn eenvoudige parti-
kuliere huishouding volstaan kon worden met een ver
eenvoudigd aangiftebiljet. Maar het is wèl weer inge
wikkelder geworden dan vorig jaar. De speciale belas
tingtelefoons zijn overbelast. De belastingdienst adver
teert zich arm om de mensen de weg te wijzen. Dat zegt al
genoeg. Ik heb wat dat betreft te doen met anderen die er
natuurlijk al helemaal niet meer in slagen hun belasting
biljet behoorlijk in te vullen. Kassa voor de belastingad
viseurs. We zijn echt een beetje gek aan het worden: want
blijkbaar nemen de mensen dit. En het gaat maar door -
overal: in Goes hebben ze de parkeerregeling zo over-
georganiseerd dat een normaal mens er geen weg meer
mee weet en gillend de stad uitvlucht. De binnenstad is
vervuild en verpest door duizenden borden en bordjes
met onbegrijpelijke teksten. En niemand die er wat van
zegt, laat staan er iets aan doet. Kafkiaanse toestanden.
Vervreemding. Verdoving.
Neem het onderwijs: over elkaar heen vallende nota's
over vernieuwingen, veranderingen, bijstellingen. Ge
volg: onrust op de scholen, demotivatie. Kaalslag in het
lager beroepsonderwijs. Geforceerde fusies waarvan de
naweeën nog jarenlang door zullen werken. Zonder on
derwijskundige onderbouwing. Het gaat maar door. Be
zuinigingen. Ik weet wel een echt goede manier om te
bezuinigen. Het ministerie van onderwijs maar eens lek
ker uitdunnen. Saneren. Een einde aan de eindeloze
stroom nota's. Eindelijk rust op de scholen, zodat het
personeel zich aan zijn eigenlijke taak kan wijden, name
lijk onderwijs geven. Dat organisaties als de onze jaren
lang zorg hebben gedragen voor het onderwijs op het
platteland speelt blijkbaar geen enkele rol. Er is maar een
manier om er iets aan te doen: weg met de HEF-VO. Waar
zit ons verstand. Vervreemding alom. Van de hoogge
prezen deregulering merken we niks. Besturen op de
vierkante millimeter. Geen visie, geen beleid. Nul.
Waarom reageren de mensen niet!
Het resultaat van dit alles is volledige demotivatie bij de
mensen. Murw geslagen door het geweld van stapels
bedrukt papier. Murw geslagen door geboden en verbo
den. De ene helft van Nederland kontroleert de andere.
Dit moet leiden tot burgerlijke ongehoorzaamheid. De
mensen zullen hun plan wel trekken zoals ze aan de
grenskant zeggen. Een vastgelopen maatschappij. Geen
élan, geen dynamiek. Waar zijn we toch mee bezig? Ik
pleit voor herinvoering van het gezonde boerenverstand.
Desnoods wettelijk verplicht. Dat het weer mogelijk ge
maakt wordt zonder onleesbare nota's - gewoon - in be
grijpelijke taal weer dingen met elkaar te bespreken om
vervolgens duidelijke afspraken te maken om die dan ook
na te komen. Wat zou de wereld er van opknappen.
Oggel
"Nee". Deze niets aan duidelijkheid te wensen overlaten
de uitspraak geeft aan hoe de Nederlandse melkveehou
derij denkt over een korting van nog eens 1 miljoen ton op
de melkproduktie in de EG. Het Russische woord voor
"nee" klonk woensdag jl. zeer beslist uit de mond van de
heer J.L. Nysingh, tijdens de bestuursvergadering van het
produktschap voor Zuivel. Daar bleek dat het bestuur als
één man achter dit nee stond. PZ-voorzitter drs. H.
Schelhaas meende dat de EG zich heus geen buil zal vallen
als de verdere inkrimping van de melkafleveringen niet
doorgaat. In een uitvoerig betoog gaf hij aan hoe een licht
herstel van de zuivelmarkt het terugdraaien van de EG-
beslissing rechtvaardigt.
Vorig jaar al besloten de Europese landbouwministers de
hoeveelheid melk die mag worden geproduceerd zonder
dat superheffing verschuldigd is, in het seizoen 1985/86
nog eens met 0,9 procent terugmoet. Als de Europese
Commissie niet voorstelt hierop terug te komen, gaat dat
per 1 april a.s. automatisch in. Als het aan het produkt
schap voor Zuivel ligt, komt het echter niet zover. "Dit
kan voor vele boeren de druppel zijn die de emmer doet
overlopen", aldus voorzitter Schelhaas. Hij voerde een
reeks argumenten aan om duidelijk te maken dat die 0,9
procent extra korting nu niet nodig is. "Al zijn de moei
lijkheden op de zuivelmarkt nog geenszins voorbij, toch is
er wel degelijk sprake van een licht herstel op de zuivel
markt. Voor het komende jaar is een verdere groei van de
zuivelexport te verwachten. De afzet binnen de EG is in
1984 met ongeveer een half procent gestegen en in 1985 is
tenminste eenzelfde groei te verwachten. De kaascon
sumptie neemt in vrijwel elk EG-land onafgebroken toe;
in de zuidelijke landen stijgt het consumptiemelkver-
bruik, terwijl de boterconsumptie het dieptepunt achter
zich schijnt te hebben. De interventievoorraad mager
melkpoeder daalt snel" zo zei Schelhaas. "Op grond van
al deze overwegingen kan gezegd worden dat de Ge
meenschap zich beslist geen buil zal vallen aan het niet
doorgaan van de verdere inkrimping van de melkafleve
ringen met 0,9 procent". Zijn bestuur stelde zich unaniem
achter deze uitspraak. In een brief aan minister Braks zal
dit eensgezinde standpunt worden doorgegeven.
De Nederlandse akkerbouwers moeten zelf weer wat.meer
het roer in handen zien te krijgen voor wat betreft het
graanbeleid. Daarom is deze week een werkgroep inge
steld die op zeer korte termijn met aanbevelingen moet
komen voor de Nederlandse houding bij de besluitvorming
in Brussel. Hef dagelijks bestuur van het Landbouwschap
besloot dat woensdag j.l. op aqjiraden van de Hoofdafde
ling Akkerbouw. "Als we niet zelf met ideeën komen,
wordt het voor ons gedaan en krijgen we ongetwijfeld te
maken met maatregelen die ons slecht passen", aldus de
voorzitter van de Hoofdafdeling, de heer J. Leeuwma.
De vier man sterke werkgroep uit de Hoofdafdeling Ak
kerbouw gaat, gesteund door het secretariaat van het
Landbouwschap, de diverse mogelijkheden bestuderen
die denkbaar zijn voor de oplossing van de graanproble-
matiek. Daarbij zal men onder meer een pas verschenen
notitie als uitgangspunt nemen, waarin mogelijkheden
als prijsverlaging, contingentering en medeverantwoor
delijkheidsheffing worden besproken. Ook een verschui
ving naar het gebruik in veevoer en in de industrie is
denkbaar. In Landbouwschapskringen is te vernemen dat
niet direct aan heel nieuwe oplossingen gedacht moet
worden, maar veeleer aan een goede achtergrond voor de
keuzes die gemaakt moeten worden. Te verwachten is dat
een definitieve aanpak van de graanproblematiek het
best kan bestaan uit een combinatie van maatregelen.
Daarbinnen kan dan iedere EG-lidstaat, met elk z'n ei
gen specifieke omstandigheden, de meest passende op
lossing vinden.
De Hoofdafdeling Akkerbouw is ervan overtuigd dat er
wat moet gebeuren. "Je kunLniet alleen maar ideeën
afwijzen. We moeten zelf met suggesties komen", aldus
voorzitter Leeuwma. Door de instelling van het werk
groepje hoopt men dit snel te realiseren. Want snelheid
staat voorop, dat is wel duidelijk. Reeds vóór de volgende
bestuursvergadering van het Landbouwschap, begin
maart, hoopt de Hoofdafdeling al wat lijnen te kunnen
aangeven. Bij bespreking van de nota over het EG-land-
bouwbeleid kunnen de adviezen van de werkgroep dan
worden meegenomen. Daarmee hoopt de akkerbouw
sector wat meer invloed te kunnen uitoefenen op het
beleid dat zo diep ingrijpt in de bestaansmogelijkheden
van veel bedrijven.
