Een "bloeiend" bedrijf in de
Veenkoloniën zegt het met bloemen
Experimenteren
Familiebedrijf met
toekomst
Export hoofdzaak
Winkel verkoop
Eigen drogerij
dag werk aan heeft, terwijl er en
kele dagen per week ook nog een
hulp in de winkel is. Naast hel
verkopen maakt mevrouw Bo-
denstaff ook de droogboeketten
en de andere stukjes waarin
droogbloemen zijn verwerkt. Op
de foto's ziet u daar een paar
voorbeelden van.
De familie Bodenstaff houdt van
experimenteren. Men heeft al ja
ren geleden gezocht naar andere
produkten op de veenkoloniale
grond. Zo werd geprobeerd
groenten als spruiten en spitskool
te verbouwen. Ook is er een
tweedehands kas (warenhuis) ge
kocht die door hen zelf werd af
gebroken en weer opgebouwd.
Deze kas van 1000 m2 wordt in
het voorjaar volgezet met tuLpen.
In de zomer komen er chrysan-
tenstekken in die geoogst kunnen
worden als de droogbloemen van
het land zijn.
Een ander experiment dat goed
lijkt te lukken, is het trekken van
tulpen in een volkomen kunst
matige omgeving. De bakken met
tulpen staan in drie lagen boven
elkaar in een geïsoleerde cel.
Temperatuur, luchtvochtigheid,
licht en luchtverplaatsing worden
zeer nauwkeurig en volledig au
tomatisch geregeld. Bodenstaff
doet dit nu voor het tweede jaar
en de proef lijkt goed te slagen.
De tulpen gaan naar de veiling en
brengen daar een goede prijs op.
De familie Bodenstaff ziet de
toekomst voor hun bedrijf met
vertrouwen tegemoet. Er is vol
doende ruimte om er met drie
gezinnen een goed bestaan op te
hebben. En mocht ook zoon Jo-
han (12) te zijner tijd in het be
drijf willen werken (en daar lijkt
het erg op) dan kan hier met recht
gesproken worden van eep bloei
end familiebedrijf.
Chr. Reinders
De opbrengst van de droogbloe
men is sterk wisselend. Soms ko
men er 20.000 maar ook wel
35.000 bosjes bloemen van een
hektare. Verreweg het grootste
deel daarvan wordt geëxporteerd.
Zo'n 80% gaat direkt naar het
buitenland, hoofdzakelijk Duits
land, Italië en België. Dit gebeurt
zonder tussenpersonen; Boden
staff heeft zijn eigen verkoopcir
cuit in die landen opgebouwd.
Ongeveer 20% van de opbrengst
wordt via de veiling in Eelde ver
kocht. Bij diezelfde veiling heeft
Bodenstaff ook een verkoopkan
toortje dat bemand wordt door
zoon Hendrik Jan, die ook de in
koop verzorgt op de veiling te
Aalsmeer. Ook vanuit Italië wor
den bloemen ingekocht, voorna
melijk gebleekte droogbloemen
en grassen. Dat bleken gebeurt
niet hier, omdat het door de
strenge milieueisen niet mogelijk
is de gebruikte bleekmiddelen
weer kwijt te worden.
Mevrouw Bodenstaff heeft een drukke dagtaak in de winkel.
Enkele van de vele soorten droogbloemen in de vakken van de winkel.
Een fors deel van de boerderij
van Bodenstaff is verbouwd tot
winkelruimte. Naast droogbloe
men en allerlei droogboeketten,
I worden er vaste planten, snij
bloemen, bloem- en groenteza
den verkocht en verder alles wat
u in een bloemenzaak, annex
tuincentrum kunt aantreffen.
Planten en struiken voor de tuin,
hekwerk, kunstmest een kom
pleet assortiment.
In de boerderijwinkel is voldoende ruimte voor leuke hoekjes.
"Firma Bodenstaff droogbloemen". Zo staat het in het telefoonboek onder Smilde in Drente. Droogbloemen in een veenkoloniaal
akkerbouwgebied, daarover gaat deze bedrijfsreportage.
Tot zo'n 6 jaar geleden hadden Roelof Jan (52) en A ntje (48) Bodenstaff een veenkoloniaal akkerbouwbedrijf in Smilde aan de Kanaalweg
26. Hun zoons Marinus (24) en Hendrik Jan (23) kwamen toen van school en wilden graag aan de slag. Maar op zo'n 30 ha bouwland is
onvoldoende werk voor 3 man. Juist in die tijd was de heer De Mooy uit Rijnsburg bezig een droogbloemenbedrijf van de grond te krijgen
in Smilde en hij vroeg per advertentie kontrakttelers.
Marinus geeft instrukties aan de verkoopster.
De' familie Bodenstaff had daar
wel oren naar en het eerste jaar
werden op 60 are droogbloemen
verbouwd. Het beviel goed en
daarom werd er elk jaar een gro
tere oppervlakte uitgezaaid. En
zo stonden er in 1983 op-zo'n 12
ha droogbloemen in allerlei
soorten en kleuren. De helft werd
ingenomen door ridderspoor en
helichrysum (strobloem). Op de
andere helft stonden ongeveer 75
verschillende soorten, waaronder
een aantal probeersels. Dit jaar
zullen circa 100 verschillende
soorten worden geteeld. Boden
staff: "Alle droogbloemen die in
Nederland willen groeien, pro
beren wij uit. Lukt het, dan gaan
we er mee verder". Er wordt niet
meer op kontrakt geteeld, alles
gaat in eigen beheer.
Naast de droogbloemen verbou
wen de Bodenstaffen natuurlijk
ook het typisch veenkoloniale
gewas fabrieksaardappelen, zo'n
10 ha. Op het overig deel van de
grond worden hoofdzakelijk gra
nen verbouwd.
Suikerbieten zijn uit het bouw
plan geschrapt omdat dit een te
grote arbeidspiek opleverde.
Het telen van droogbloemen
vraagt veel arbeid. Er worden
lange dagen gemaakt. In het
hoogseizoen van 6 uur 's morgens
tot 10 uur 's avonds. Mevrouw
Bodenstaff: "Ik wilde dat het in
de zomer wat vroeger donker
was, dan zijn man en zoons nog
eens een keer op tijd thuis". Zelf
leeft ze echter volop mee met de
bloemen, ze verzorgt de winkel
en heeft daar een volle dagtaak
aan.
De droogbloemen worden ge
zaaid van maart tot en met mei.
Bodenstaff gebruikt daarvoor een
door hemzelf omgebouwde bie-
tenzaaimachine. Vóór de op
komst van de planten vindt er
chemische onkruidbestrijding
plaats. Daarna is alles handwerk.
Er is dan hulp van zo'n 15 20
jongelui die het onkruid wieden
tot het moment van oogsten van
de eerste bloemen.
Augustus en september zijn de
maanden waarin de oogst in volle
gang is. Daarbij worden de bloe
men stuk voor stuk met een mesje
of een sikkel afgesneden.
Vader Bodenstajf en zijn zoons Marinus en Hendrik Jan v.l.n.rin de
opslagplaats voor de droogbloemen.
Na het oogsten moeten de bloe
men snel worden gedroogd. Het
bedrijf Bodenstaff beschikt over
een eigen drogerij waarin de ka-
paciteit zo groot is dat de bloe
men van 20 ha er gedroogd kun
nen worden. Tijdens dat drogen
hangen de bloemen op wagens
die speciaal daarvoor door zoon
Marinus (de technische man) zijn
gebouwd.
Zoon Hendrik Jan is in het bezit
van de nodige "papieren" voor
dit deel van het bedrijf: het mid
denstands- en het vakdiploma.
De winkel vraagt zoveel tijd dat
mevrouw Bodenstaff er de hele
3 februari 1984 13
