3 n -P
Op water en brood
Proeven
zegge en schrijve
zuidelijke landbouw maatschappij
Geen gekke ideeën
Wolfaartsdijk
Bloemenexport naar Amerika
passeert 100 miljoen
Tenslotte
z.l.m
VRIJDAG 11 NOVEMBER 1983
68e JAARGANG NO. 3706
land-
tuinbouwblad
Leden van de Knolselderij telersvereniging Zuid West Nederland brachten op 28 oktober j.l. een bezoek aan
een knolselderijproef op proefboerderij Westmaas. Daar waren proeven aangelegd met rij- en plantafstanden.
Verder ook verschillende vormen van planten op kweek: perspot, paperpot (beide met quickpil) en bakgezaaid.
Ook lagen er N. proeven. Na afloop werd geanimeerd gediskussieerd over de teelt van knolselderij in het
algemeen. Door de aanwezigheid van vertegenwoordigers van de voorlichtingsdienst en telers kan een dergelijk
kontakt bijzonder positief worden beoordeeld.
Enige weken geleden heb ik beloofd nog eens terug te
komen op een bijzonder vooruitstrevend zoetwaterpro-
jekt dat momenteel in ontwikkeling is in Hessen in Duits
land. Net als bij ons heeft men daar te kampen met een
tekort aan zoetwater. Door onttrekking t.b.v. in
dustrie, drinkwatervoorziening en landbouw is het
grondwaterpeil in bepaalde delen van Hessen onaan
vaardbaar gezakt. Bovendien is het een gebied met be
trekkelijk weinig regenval. Om de waterbehoefte veilig te
stellen isereenzogenaamde'Wasserverband" water
schap) opgericht dat als doelstelling heeft om zowel de
watervoorziening ten behoeve van de beregening voor
landbouwkundige doeleinden als de grondwaterstand op
peil te houden. In dat kader wordt nu aan de oever van de
Rijn bij Biebesheim een grote waterfabriek gebouwd die
per jaar 43 miljoen m3 sterk vervuild rijnwater zuivert.
Van deze totale hoeveelheid gaat 5 miljoen m3 rechts
treeks naar de landbouw en de rest wordt in de bodem
geïnfiltreerd (een verhaal apart). Het water dat voor de
landbouw bestemd is wordt via een pijpleidingennet van
200 km lengte verdeeld over een gebied van ongeveer
6.000 hektare. Via in totaal 2500 tappunten (bijna 2
per hektare) kunnen de boeren dit water aan het leiding
net onttrekken. De beregenfngsinstallatie tenslotte kun
nen ze via een soort werktuigenring huren van het wa
terschap. De kosten van het totale* projekt bedragen on
geveer 200 miljoen mark. Deze kosten worden echter
door de overheid voor 80% gedekt. De boeren betalen
uiteindelijk slechts een vast bedrag van 25 mark per
hektare en een zeer gering bedrag per m3 water dat
onttrokken wordt.
Natuurlijk had ik - gezien de situatie in het zuidwesten -
zeer veel belangstelling voor dit projekt. Helaas was de
tijd toen ik daar was (in verband met het CEA congres) te
kort om het gehele projekt te bekijken.
Ik heb echter informatie na laten sturen zodat ik
nu toch vrij goed op de hoogte ben. Een (nieuwe) exkursie
vanuit het zuidwesten naar Hessen zou overigens geen
gek idee zijn. Een dergelijk projekt zou ook bij ons ten
minste een deel van de zoetwaterbehoefte kunnen dek
ken. Ik denk daarbij met name aan (delen van) Midden-
Zeeland en eventueel Zeeuws-Vlaanderen. Daarbij ga ik
er van uit dat de zoetwaterbehoefte voor Noord-Zeeland
en West-Brabant gedekt wordt vanuit Grevelingen en/of
Zoommeer. Midden-Zeeland zou dan naar het voorbeeld
van Hessen "bediend" kunnen worden via de bestaande
en ongebruikte pijpleiding vanuit de Biesbosch naar het
Sloe. Overigens een idee dat al herhaaldelijk door mij is
bepleit - echter tot nu toe zonder sukses. De Duitsers
bewijzen nu dat het helemaal geen gek idee is. En als de
Nederlandse overheid net zo genereus is voor zijn boeren
als de duitse regering dan zie ik het helemaal zitten.
Goed nieuws komt er ook uit Wolfaartsdijk. De ruilverka
veling werd met een dikke dubbele plus voorgestemd en
dat is bepaald een gelukwens waard. Een bewijs ook dat
de betrokken boeren en grondeigenaren ondanks alles
terecht nog geloof hebben in de toekomst. Hopelijk is dat
een goed voorteken voor de verkavelingen die in ons
werkgebied nog in voorbereiding zijn - of komen! Voor
waarde is dan echter wel dat de overheid nu eens op
houdt om nog meer te beknibbelen op de landinrichting.
De grens is wat dat betreft echt bereikt.
De export van Nederlandse snijbloemen naar Amerika is
begin november de 100 miljoen gulden-grens gepasseerd.
Dit deelde de direkteur van de Bloemenveiling Westland,
ir. H. de Boon, op woensdag 2 november mee aan enkele
honderden Amerikaanse bloemengroothandelaren, die de
veiling bezochten. In 1979 bedroeg de export naar Ameri
ka van bloemen nog slechts 4 miljoen gulden.
De Amerikanen, die in Nederland zijn op uitnodiging
van het Bloemenbureau Holland, en aansluitend de Na
tionale Bloemenvaktentoonstelling in Aalsmeer bezoch
ten, kregen van direkteur De Boon te horen, dat binnen
enkele jaren een exportbedrag van 200 miljoen gulden
mag worden verwacht. Tot nu toe is het bloemenverbruik
in Amerika, vergeleken met de meeste Westeuropese
landen, bijzonder laag.
De aktieve Nederlandse exporthandel ziet nog volop
groeikansen op verre afzetmarkten, zoals Amerika. Bij
zondere aandacht is echter noodzakelijk voor de ge
zondheid van de bloemen in verband met de strenge
fytosanitaire eisen bij import. De transportkosten be
hoeven voor verdere afzetgroei geen belemmering te zijn.
Wel kunnen er problemen ontstaan bij het luchttransport
door gebrek aan vrachtkapaciteit.
De voorzitter van de Bloemenveiling Westland, de heer
M.J. Varekamp, die het dynamische Westland "de Wall
Street van de bloementeelt- en -handel"vnoemde, sprak
de hoop uit, dat ook in Amerika de slogan "Zeg het met
bloemen" snel ingang zal vinden.
Draaischrijf
"Nederland is de voornaamste draaischijf geworden van
de internationale handel in tuinbouwprodukten. De be
perkte konkurrentie van vroeger met de naaste buurlan
den heeft zich verplaatst naar een trefpunt waar de grote
produktiegebieden van de gehele wereld elkaar kunnen
ontmoeten. Dit heeft bijgedragen aan de aanzienlijke
ontwikkeling van de tuinbouwsektor in de laatste jaren".
Met deze woorden opende de president van de interna
tionale organisatie van siergewassenproducent, Robert
Mathis, woensdagmiddag in Aalsmeer de 21ste nationale
bloemen vaktentoonstelling. Volgens Mathis is het een
onderwerp van voortdurende zorg voor zijn organisatie,
die tuinbouwproducenten in twintig landen in drie
werelddelen vertegenwoordigt, dat de tuinbouwsektor
- zich op harmonische wijze blijft ontwikkelen. De kon
kurrentie, die volgens hem onmisbaar is, zal bepaalde
regels in acht moeten nemen, opdat de vakmensen ver
zekerd blijven van een gerechtvaardigde beloning en de
konsument van kwaliteitsprodukten tegen gerechtvaar
digde prijzen.
Het kan vreemd gaan: ik was eigenlijk van plan om een
verhaal te schrijven over die fantastische tentoonstelling
"Brood" die onlangs "liep" in het museum Boymans-
van Beuningen in Rotterdam. Wie daar niet is geweest
heeft bepaald wat gemist. Misschien dat de fraaie kata
logus nog verkrijgbaar is. De geschiedenis van het brood
en het broodgebruik in Nederland zet de bezoeker be
paald aan het denken. Opvallend is altijd bij dit soort
dingen hoe dicht het verleden bij de aktualiteit staat ofwel
hoe de huidige situatie is te verklaren uit het verleden.
Daar had ik eigenlijk over willen schrijven. Een andere
keer dan maar. Nu volsta ik ermee te melden dat ik bij de
meer dan 100 verschillende broodsoorten die in het mu
seum lagen uitgestald het Schouwse palingbrood heb
gemist. Zoiets valt de liefhebber natuurlijk direkt op. Het
is de organisatoren vergeven.
Oggel