De paardensport en -fokkerij in
Noord-Brabant en Zeeland
bloeien als nooit tevoren!
In onze regio's bloeit de paarden
sport als nooit tevoren. Elk week
end kan men een keuze maken uit
verschillende wedstrijden. Een
heel verschil met een jaar of dertig
geleden. Toen was men heel ge
lukkig met vijf zes wedstrijden
per seizoen. Toen hadden we nog
geen ponyklubs. Toen dacht maar
een enkeling aan samengestelde
wedstrijden voor ruiters, maar
niemand droomde al van samen
gestelde wedstrijden voor aange
spannen paarden, laat staan voor
vierspannen paarden of pony's.
Toen dacht ook menigeen dat de
ringrijderij op z'n laatste benen
liep. Gelukkig is deze mooie fol
kloristische sport behouden ge
bleven en vooral op Walcheren
goed georganiseerd met verschil
lende klassen met promotie en
degradatie, vergelijkbaar met
voetbal. De Walcherse ringrijders
verzorgen nu in heel Nederland
demonstraties opongezadelde
trekpaarden! Maar ook het ring
steken met "sjezen" staat sterk in
de belangstelling en voor goed
bruikbare rijtuigen wordt vlot
goed geld betaald. Jammer dat er
in het verleden zoveel tot kachel
hout zijn geslagen. Wat zou er nu
een belangstelling bestaan voor
een rijtoer zoals die in 1884 werd
aangeboden.
Het paard..... dat edele dier..
8
Fokkerij en sport gaan hand in hand
Dat fokkerij en sport hand in hand
gaan is in zijn algemeenheid zeker
afzet voor het leven, want de door
snee fokker vindt er geen bevrediging
nee fokker vindt er geen bevrediging
in om een veulen voor de slager te
fokken, al is dat soms onvermijdelijk.
Omgekeerd is de sport sterk afhan
kelijk van de produkten die de fok
kers afleveren. Enige jaren terug
werd alles wat rijp of groen was ge
dekt. Het evenwicht was verstoord.
Gevolg: stagnerende afzet, lagere
prijzen en daardoor een nogal aan
zienlijke teruggang van het aantal
dekkingen. Nu zijn we weer op een
punt aangekomen, dat er in de naaste
toekomst wel eens een te geringe
aanwas zou kunnen zijn. Of mis
schien komt dat niet zozeer door het
te geringe aantal dekkingen, maar
eerder doordat er toch een te gering
percentage veulens de voljarige leef
tijd haalt. Want ook in de fokkerij
Een vierspan Shetlanders van Stad de Ligny Serooskerke.
1 7 juni 1 983 Manifestatiebijlage
weg te denken en overtreffen al op
diverse plaatsen in aantal de paar
den. De ponywedstrijden kennen
naast de gebruikelijke klasseindeling
(B, L, M en Z), ook een indeling
naar de stokmaat (hoogte) van de
pony in kategorie A (de kleinsten), B.
C en D (de grootsten tot 1,48 m.).
Tuigpaarden en hackney's
Zorgden de beide bonden van de
Landelijke Rijverenigingen vanuit
het verleden al voor toevoer van rui
ters naar de nationale en internatio
nale top, straks gaat dit ook gebeuren
voor de tuigpaarden en de hackney's.
Want de belangstelling voor tuig
paarden en hackney's groeit met na
me in Brabant bijzonder snel. Zee
land staat op dit punt nog in de kin
derschoenen. Mogelijk kan de de
monstratie met tuigpaarden op de
Dag van het Paard in Kruiningen
een stimulans vormen. Andere vor
men van aangespannen rijden ko
men ook steeds meer in de belang
stelling, zowel rekreatief als bewust
Nu bloeien niet alleen de ringrij-
dersverenigingen, maar ook de lan
delijke rijverenigingen en pony
klubs, die in Zeeland en West Brabant
verenigd zijn in de gewestelijke Bond
van Landelijke Rijverenigingen van
de Koninklijke Federatie en in over
ig Brabant in het gewest N.C.B. van
Nederlandse Katholieke Bond van
Landelijke rijverenigingen. Nog
steeds blijft het aantal van deze or
ganisaties groeien. Naast individuele
wedstrijden in dressuur, springen en
samengesteld zijn er in klubverband
wedstrijden voor vier- en achttallen
dressuur in verschillende klassen.
Ook het mennen heeft tegenwoordig
een vaste plaats in het programma
maar dit gebeurt alleen nog indivi
dueel en niet in (clubverband. Dat
lijkt nu nog iets voor de toekomst.
Ook betrekkelijk nieuw zijn de vol
tige wedstrijden, een erg mooie tak
van sport voor de jeugd, waarvoor nu
ook al landelijk kampioenschappen
zijn te behalen. De pony's zijn in de
landelijke ruitersporten niet meer
W. Vos te Gapinge demonstreert hier techniek, taktiek en inzicht.
ren in de ban. Steeds weer ziet men
met hooggespannen verwachtingen
uit naar de geboorte van het veulen,
ook al is men er zich van bewust dat
die verwachtingen niet altijd gereali
seerd kunnen worden.
sportief. We vinden in Brabant de
wereldkampioen van de samenge
stelde wedstrijd voor vierspannen, de
heer T.R. Velstra, naast jeugdige
amateurs in Zeeland met vierspannen
Shetlanders. Ook ontstaan er klubs
van aangespannen paarden die ritten
organiseren. De automobilist merkt
dit zelden, want de autowegen wor
den vermeden.
De paarden- en ponysport zit nog
duidelijk in de lift en groeit zowel in
omvang als in verscheidenheid.
We denken hierbij ook aan de jacht-
ritten te paard achter de meute, die
in de herfst en winter in Noord-Bra
bant verreden worden. Sport zonder
goede instruktie is ondenkbaar. Ge
lukkig zijn er twee goede opleidings
centra .voor instrukteurs en wel het
Hippisch Centrum te Deurne met
Velstra als direkteur en Het Federa
tiecentrum Ermelo met Ruiterkamp
als inspekteur. Deze laatste opleiding
vindt plaats in samenwerking met de
Nederlandse Katholieke Bond van
Landelijke Rijverenigingen en de
Koninklijke Nederlandse Federatie
van Landelijke Rijverenigingen.
Beide centra liggen in een schitte
rende omgeving en door beiden is
veel ervaring opgedaan met het or
ganiseren van allerlei wedstrijden.
heeft er een verschuiving plaatsge
had van het boerenbedrijf naar de
burgerfokker met een stukje land.
Het aanhouden van een veulen tot
bijvoorbeeld de vierjarige leeftijd
kost ruimte die er eigenlijk niet is.
Voor een bepaalde groep fokkers en
voor bepaalde fokprodukten zouden
opfokbedrijven een uitkomst zijn.
Toch vrees ik dat deze bedrijven er
niet zullen komen, omdat de kosten
die aan de opfok verbonden zijn dan
zo duidelijk verrekend moeten wor
den. Het opfokken van een paard (of
pony) kost meer dan menigeen zich
realiseert. We zullen ons echter in dit
artikel maar niet teveel gaan verdie
pen in de ekonomie. dat zou toch
maar een beperkte groep lezers aan
spreken.
De poëzie van de paardenfokkerij
blijft boeiend en trekt steeds weer
nieuwe liefhebbers en houdt oude
Paarderassen
Welke paarderassen treden er in
Zeeland en Brabant speciaal op de
voorgrond zal men zich misschien al
afvragen.
Wel, de trekpaardfokkerij is nog
steeds een specifiek gebeuren in deze
provincies. De fokkerij is weer lo
nend en het aantal dekkingen neemt
weer toe. Het Belgische en het Ne
derlandse stamboek erkennen nu
over en weer. hetgeen de handel be
vorderd heeft. De kwaliteit van het
Nederlandse trekpaard staat op een
zodanig hoog peil dat" Margriet van
Malland. een Nederlands fokpro-
