Q verzekeringen
Gezondheidszorg/
volksverzekering?
De brand in uw W.A.-polis
*4%/l t*en hollanderlaan 10
IVI tel: 01100 -24000
i\V
Dat de kosten van de gezondheidszorg de pan uitgerezen zijn, daarover
is iedereen het eens. Hoe de kostenstijgingen de kop zijn in te drukken,
daarover zijn de meningen nu juist zeer verdeeld.
Weer al jaren geleden werd op het ministerie van Volksgezondheid een
staatssekretaris aangetrokken, die luisterde naar de naam Hendrikx en
voorheen werkzaam was als direkteur van een ziekenfonds.
Deze brave man kreeg als hoofdtaak de kosten in de gezondheidszorg
terug te dringen.
Ziezo riepen velen, nu krijgen we
tenminste een vakman op het minis
terie. Jarenlange ervaring met de
kostenontwikkeling in ziekenhuizen,
specialisten etc. vormden uitgangs
punt voor een frisse aanpak. De ver
wachtingen waren hoog gespannen.
En jawel, er verschenen nota's aan de
lopende band: een personeelsstop
voorde ziekenhuizen en inrichtingen
werd afgekondigd. Een koördinatie
met betrekking tot de bouw van
nieuwe - of uitbreiding van zieken
huizen kwam tot stand. Het teveel
aan bedden in sommige regio's kreeg
de volle aandacht. De inkomens van
specialisten werden onder de loupe
genomen. En vanzelfsprekend kwam
de nationalisering van de gezond
heidszorg om de hoek kijken.
Je mag niet zeggen, dat meneer
Hendrikx daar vliegen kwam van
gen. Integendeel zelfs, het ambtena
renapparaat moest bergen werk ver-
zetten. Hoeveel ambtenaren er in die
tijd bijgekomen zijn weten wij niet.
Dat is ook niet zo belangrijk als al
deze maatregelen en onderzoeken
maar tot het beoogde resultaat d.w.z.
tot kostenverlaging hebben geleid.
Intussen is meneer Hendrikx weer al
een poos verdwenen en de praktijk
is. dat de kosten van de gezond
heidszorg met vele miljarden zijn
gestegen. Als men de zaak van de
positieve kant wil bekijken kun je
stellen, hoeveel miljarden zou de ge
zondheidszorg nog meer gekost heb
ben als meneer Hendrikx geen
staatssekretaris was geweest.
De tering naar de nering zetten
Intussen hebben we in de nieuwe
ploeg van het kabinet alweer een
andere staatssekretaris voor Volks
gezondheid gekregen (nou ja. gekre
gen) en deze meneer luistert naar de
naam v.d. Reijden en hij was voor
dien direkteur van het Zilveren
Kruis d.i. een partikuliere ziektekos
tenverzekering als bovenbouwer van
de ziekenfondsen. Alweer een prak
tijkman. waarvan gezegd wordt, dat
hij een doordauwer is. geen grote
rapporten wénst te lezen en hopelijk
ook niet laat schrijven en voor de
vuist weg zijn mening geeft. Dat is
overigens gevaarlijk voor een staats
sekretaris maar wel verfrissend.
Van hem wordt als nadeel genoemd,
dat hij moeilijk nee kan zeggen. Zelf
schijnt hij daar wel eens een grapje
over te hebben gemaakt "als ik een
vrouw was geweest zou ik konstant
zwanger zijn". Blijkbaar beschikt
deze man over een gezonde humor
en dat vinden wij positief.
In een onlangs gehouden betoog
stelde staatssekretaris v.d. Reijden.
dat de gezondheidszorg de tering
naar de nering moet zetten. De bo
men groeien niet meer tot in de he
mel (dat hebben ze overigens nooit
gedaan).- Ook de gezondheidszorg
zal moeten bijdragen aan de. door
financieel zorgelijke tijden, afge
dwongen noodzaak tot bezuinigen.
De groei van de kosten van de ge
zondheidszorg moet in 1986 tot staan
zijn gebracht. Tot die tijd zal ten
minste 3 '/2 miljard moeten worden
omgebogen. Deze ontwikkelingen
maken het noodzakelijk, dat de ge
zondheidszorg financieel beter op
zijn tellen moet passen. Om dat te
kunnen doen is een scherp inzicht in
de kosten en baten van medische
handelingen een eerste vereiste.
Maatregelen op het gebied van fi
nanciering, budgetering, aanschaf-
fingsbeleid. effektiviteit en efficiën
tie van de ingezette middelen zullen
daarom moeten worden genomen.
Als je deze kretelogie zo leest krijg je
tranen in de ogen. Al jarenlang
wordt op parlementair niveau ge
roepen dat de kosten van de ge
zondheidszorg de pan uitrijzen. En
meneer v.d. Reijden komt nu aan
zetten met een scherp inzicht in de
kosten en baten, budgetering. finan
ciering. efficiëntie etc. Moet uit zo'n
opmerking afgeleid worden, dat dat
inzicht nog steeds niet bestaat. Heeft
één van zijn voorgangers (Hendrikx)
dan zo maar wat gegrasduind? Of
zou meneer v.d. Reijden inderdaad
geen oude rapporten en nota's lezen?
Dreiging volksverzekering
Hoe dan ook met grote voortva
rendheid is staatssekretaris v.d. Reij
den aan het werk getogen. Blijkbaar
ziet hij het helemaal zitten met zijn
nieuw ziektekostenstelsel een zgn.
drietrapsraket. De kontouren heeft
hij al op papier, heeft intussen pers-
konferenties weggegeven (dat noemt
men ook wel proefbalonnen oplaten)
en het sukses van algehele verwar
ring is verzekerd.
Zijn plan komt er in 't kort op neer.
dat
a. er een verplichte volksverzeke
ring komt voor iedereen mej. een
basispakket, dat 40 tot 60% van
de huidige verstrekkingen dekt en
waarvooreen procentuele premie
moet worden betaald tot een
maximaal inkomen van
61.500,— (gelijk aan A.O.W..
A.W.W.. etc. inkomensgrens)
b. daarnaast een verplichte verze
kering komt voor het restant van
de huidige dekking (pakket) met
een verplicht eigen risiko van
500.— of 1000.— en daarvoor
zou dan een vast bedrag betaald
moeten worden dus ongeacht het
inkomen:
c. tenslotte kan dan het eigen risiko
plus allé overige voorziening b.v.
2e klas geheel vrijwillig bijverze
kerd worden via ziekte-kosten-
verzekeraars (bijv. Z.H.V.) op
onderlinge basis werkzaam zijnde
dus zonder winstoogmerk.
Met dit plan denkt de staatssekreta
ris al so wie so middels overheveling
de kollektieve lasten met 2.2 miljard
te kunnen verlagen. Dat betekent
dus. dat deze 2.2 miljard door ande
ren (lees partikulieren) moet worden
opgebracht.
Want in bovenstaande plannen (hoe
komt zo'n eenvoudig man aan zo'n
ingewikkeld systeem) zit nog geen
cent besparing op de totale kosten
van de gezondheidszorg. Zoals wij
het zien heeft de staatssekretaris op
dracht oekregen.enkele miljarden op
de kollektieve uitgaven voor de ge
zondheidszorg te bezuinigen en daar
is hij via zijn plan druk mee doende.
Als de onrustbarende kostenstijgin
gen in de gezondheidszorg geen halt
wordentoegeroepen en dat doet hij
met dit plan niet dan betekent zulks,
dat de miljarden bezuiniging voor de
staatskas doodleuk worden overge
heveld naar de konsument. Hoe die
lasten dan onder de individuen ver
deeld moeten worden laat zich niet
zo moeilijk raden. De tot nu parti-
kulier verzekerenden zullen so wie
so. afhankelijk van gezinssamenstel
ling, vele honderden guldens premie
meer moeten gaan betalen. Nu is het
uiteraard zo. dat van alle kanten al
reakties zijn binnengekomen op het
plan v.d. Reijden. De ziektekosten
verzekeraars doen het gl in de broek
en dat vinden wij teleurstellend.
Angst is een slechte raadgeefster.
Het heeft echter weinig zin om het
plan aan te vallen. Wij zouden willen
zeggen huiswerk overmaken. Waar
het om moet gaan is de totale kosten
te verlagen en geen kosten overhe
velen van de staatspot naar de parti-
kulier. Daar is ons land niet mee ge
baat.
de Lange
Eigen risiko?
Om de kostenstijgingen tegen te
gaan heeft men van kabinetszijde
herhaaldelijk gepoogd met eigen ri-
siko's te gaan werken, hetzij op de
ligdagkosten in ziekenhuizen, ver
strekte medikamenten etc. Steeds
zijn deze pogingen gestrand omdat
de minstdraagkrachtige daarvan de
dupe zou worden. Een eerste aanzet
van 2,50 eigen risiko op genees
middelen is er met de hakken over de
sloot doorgekomen. Toch blijven wij
er in geloven, dat alles wat voor
noppes verkregen kan worden tot
misstanden aanleiding geeft.
Slechts één voorbeeld.
In een plaatsje in Limburg was men
op het idee gekomen om een inza
meling te houden van ongebruikte
medicijnen onder de bevolking. Men
kwam erop het lumineuze idee om de
inzameling gelijk te laten vallen met
de verkiezingen van de 2e kamer.
In het stemlokaal kon men gelijker
tijd zijn overtollige medicijnen kwijt,
zij het in een andere bus.
Alleen al in dat plaatsje werd voor
een ongelooflijk bedrag aan onge
bruikte medicijnen ingeleverd. Lan
delijk loopt het bedrag aan onge
bruikte geneesmiddelen in de hon
derden miljoenen. Onze gedachten
gaan nog steeds uit naar een eigen
risiko per konsult door huisartsen en
eventueel ook specialisten. Daarme
de wordt so wie so een ongemoti
veerd gebruik voorkomen. Voor de
minstdraagkrachtigen is in dezen
best een vrijstellingsregeling te be
denken: zonder het overigens inge
wikkeld te gaan maken.
Wil men tot een reeële kostenverla
ging in de gezondheidszorg komen
zal men het overtollig gebruik van
medische diensten en verstrekkingen
aan banden moeten leggen benevens
de kosten-ontwikkelingen in zieken
huizen. Wat meneer v.d. Reijden aan
x het uitvreten is biedt in dat opzicht
geen enkele oplossing.
Confucius heeft eens gezegd: "Wie
inziet wat de plicht hem gebiedt en
deze toch nalaat verraadt daarmee
een gebrek aan zedelijke moed".
Tot de volgende ronde.
de L.
Arie is een gezonde zeeuwse knul van pak weg zo'n jaar of tien die graag
vooraan staat als het gaat om het uithalen van kattekwaad. Hij trekt de
kat aan z'n staart, of meisjes aan d'r haar, net zoals het uitkomt, richt
de "kluten" waarmee hij gooit zeker zo goed als de beste schuttersko-
ning z'n pijlen en klimt met gemak in de hoogste bomen. Natte voeten
en slik aan z'n broek zijn voor hem een normaal verschijnsel, hij vecht
als een piraat en krijgt zelf regelmatig van pa op z'n je weet wel.
Kortom, een helse kwajongen.
Maar een ding doet Arie beslist niet en dat is: vuurtje stoken, want dat
vindt zelfs Arie te gevaarlijk.
En toch is het hem laatst overkomen
dat hij er bij betrokken raakte.
Met een groepje jongens waren ze
Weer danig in de weer geweest, die
woensdag middag maar er waren
geen ongelukken gebeurd. Totdat
één van die knullen plotseling met
een doosje lucifers in z'n handen
stond. Ze waren net achter een grote
opslagplaats waar veel droog ver
pakkingsmateriaal lag opgeslagen,
beland. Arie zag het gevaar meteen.
maar naar de verzekering. Een
A.V.P.-dekking is nooit weg. Ja, dat
had je gedacht, zegt die verzeke
ringsmaatschappij. Hebt u de polis
voorwaarden wel gelezen? Daar staat
het heel erg duidelijk in: "terzake
van schade aan gpederen van derden
als gevolg van brand en/of explosie
zal ten hoogste 100.000.per ge
beurtenis worden uitgekeerd. Geen
schadevergoeding van een brand
en/of explosieschade zal echter wor-
Waar een moment van onvoorzichtigheid toe kan leiden..
Hij waarschuwde nog maar de gro
tere jongens lachten hem uit!!! En
fin. om kort te gaan: de hele tent
brandde af. De schade beliep enkele
tonnen. En de vader van Arie kreeg
een brief van de verzekeringsmaat
schappij waarin hij aansprakelijk
werd gesteld voor een gedeelte van
de schade. En dat. terwijl Arie nog
wel gewaarschuwd had
Hoe kan dat dan?
Ja. hoe kan dat. Zo op het oog heeft
Arie met de hele handel niks té ma
ken. maar de jurisprudentie in ons
land spreekt andere taal. Groeps-
aansprakelijk heet het daar.
Trouwens in de volksmond heeft
men hiervoor ook een uitdrukking
want in onze jeugdjaren riepen we al
"bijgestaan heeft meegedaan". We
hoeven daar dus helemaal niet zo
verbaasd, of zoals we in sommige
gevallen- ook wel tegenkomen, ver
ontwaardigd over te doen.
Nou ja. denkt de vader van Arie. dan
den uitgekeerd indien en voor zover
de goederen van derden tegen
brand- en/of explosieschade zijn
verzekerd". En dat waren ze.
Ook onze polis kent die bepaling en
de vraag is dan ook al gesteld of die
polis wel deugt.
Hoe is 't gekomen?
Dat is een heel verhaal.
Er bestaat nl. al vanaf 1953 een
overeenkomst die onderschreven
werd door de meeste brandassura
deuren in Nederland, de zg. Af
standsverklaring van regres. Deze
houdt in dat brandassuradeuren in
geval van brand of explosie en scha
de tengevolge daarvan geen verhaal
uitoefenen^op degene die voor het
veroorzaken van die schade verant
woordelijk mocht zijn. Dat betekent
dus, dat vanaf die tijd de W.A. assu
radeuren in dit land geen rekening
meer hoefden te houden met claims
vanuit die richting met het gevolg dat
ze dus ook geen dekking hoefden te
Visscher
verlenen. Vandaar die bepaling in de
polisvoorwaarden.
Alleen tegen de niet verzekerde
brandschade waarvoor iemand ve
rantwoordelijk gesteld kon worden,
moest door de W.A. verzekeraars wel
dekking worden verleend. Dit ge-
heurde dan ook prompt, zij het met
een bovengrens van 100.000.—
Zo was dus de toestand vanaf 1953.
Er zou niets aan de hand zijn als alle
brandverzekeraars zich aan de ver
klaring hielden maar enkele plaatse
lijke en/of regionale onderlinge
waarborg maatschappijen deden er
niet aan mee, en evenmin de in ons
land werkzame buitenlandse, maat
schappijen.
Bovendien gingen in de loop van de
jaren de brandverzekeraars hun pro-
dukt steeds meer uitbreiden met
allerlei toeters en bellen en aange
zien de verklaring alleen sprak van
brand of explosie vielen deze aan
vullingen buiten de afspraak en
haalde men via deze achterdeur het
regres weer binnen. Mogelijk hier
door kreeg men de smaak van het
verhalen weer te pakken want een
steeds groeiend aantal brandverze
keraars negeerde de verklaring en
ging toch weer over tot verhaal.
Hierdoor ontstond een onduidelijke,
zeg maar verwarde situatie, en als er
iets is dat verzekeraars nou net niet
kunnen hebben dan is dat wel onze
kerheid. Daarom moest er iets ge
beuren.
De huidige situatie
En er gebeurde iets. Het Bestuur van
de Vereniging van Brandassuradeu
ren liet door de Kommissie Regres
een studie uitvoeren naar aanpassing
van de verklaring. De Kommissie
deed het volgende voorstel:
- verhaal op partikulieren die niet
bedrijfsmatig handelen wordt af
geschaft behalve wanneer de
schade opzettelijk is toegebracht
of wanneer deze is ontstaan door
aanvaring of aanrijding (dit raakt
de A.V.B. dus niet meer)
- verhaal op bedrijven wordt wel
mogelijk tot een maximum be
drag van een miljoen en op voor
waarde dat de schade te wijten is
aan onzorgvuldigheid c.q. schuld
van de veroorzaker (een lasten
verzwaring voor de A.V.B.)
Dit zijn de hoofdlijnen en het Be
stuur van de Brandassuradeuren ging
hiermee akkoord. Dan zijn we uiter
aard nog maar op de helft want ook
