Een voorspoedig 1983 gewenst!!
KLOPJAOGEN
Spelletjes.
f. den hollanderlaan 10
tel: 01100-24000
Monopoly
Mens erger je niet
Ongetwijfeld hebt u elkaar het allerbeste voor 1983 toegewenst, veel
gezondheid, geluk en voorspoed. Wij voegen de onze daar gaarne aan
toe. Dat we wederom prettig en in volledig vertrouwen met u zaken
mogen doen.
We zijn al meteen goed gestart. De nodige miljoenen guldens vuurwerk
werd de lucht ingeschoten om het nieuwe jaar aan te kondigen. Dit ging
gepaard met een aantal gewonden en de nodige branden. Metéén al
miljoenen schade.
Ons arme volkje kan er wat van. Morgen gaan we weer de straat op
tegen de één of andere bezuinigingsmaatregel. Pas op niet cynisch gaan
doen want dat past niet bij de goede wensen.
Een blik terug
Werpen wij eerst nog een blik terug
op het voorbije jaar dan kan deze,
zakelijk gezien alleen maar optimis
tisch zijn. Onze O.V.M. heeft weder
om een best jaar afgesloten. U hebt
daar danig aan bijgedragen, want de
schadefrequentie is weer aanzienlijk
gedaald. Al enkele jaren is de fre
quentie dalende en 1982, dank zij
klimatologisch gunstige omstandig
heden, heeft daar nog een schepje
bovenop gedaan. Uiteraard is dit een
goede zaak.
Mede daarom zijn onze premietarie
ven niet meer verhoogd sinds 1979.
Wel zijn de kortingspercentages voor
schadevrij rijden in de laatste jaren
verhoogd en bovendien zijn we sinds
1980 bezig met het geven van pre
mierestituties. Wanneer u dus min
der brokken maakt vindt u het re
sultaat meteen terug in uw premie
nota. Zo hebben wij uit de honder
den reakties begrepen, dat de pro
longatienota 1983 met een zeker en
thousiasme is ontvangen.
Dat komt niet dikwijls voor dat een
nota met vreugde wordt begroet. In
een opwelling zouden we eigenlijk
best een bloemlezing van de vele
leuke reakties willen geven. Een en
kele reaktie kunnen en willen wij u
niet onthouden: Wat zegt u b.v. van
deze dichtregels:
De premienota die ik mocht ontvan
gen.
Geeft meer dan wat ik mocht ver
langen.
De werkers'-sters en ook de leiding,
Breng ik hier dank voor deze blijde
tijding.
En mocht u Lubbers ooit ontmoeten,
Leer hem dan uw methode, ...met de
beste groeten.
Een ander lid van onze O.V.M.
schrijft:
"Het is hartverwarmend eerst te mo
gen lezen en daarna te mogen zien,
dat in een tijd dat nog steeds alles
duurder wordt een nota te mogen
ontvangen, die weer lager is.
Ik weet wel dat u zegt: ja maar als
jullie weinig schades deklareren kan
dat. Alles tot uw dienst maar vele
anderen zouden er mooi weer van
spelen. Tot zover deze reaktie. Weet
u, dat doet een mens toch goed om
zulke reakties te mogen ontvangen.
Ook uit de honderden mondelinge
reakties valt af te leiden, dat onze
prolongatienota 1983 goed ontvan
gen en ook al betaald is.
Wat dat betreft kunnen we er in 1983
weer heerlijk tegenaan.
Een blik vooruit
Bekend is, dat we in een ekonomi-
sche krisis zitten gelijk aan de derti
ger jaren, althans wat de werkgele
genheid betreft. Er is één groot ver
schil nl. toen was men blij als de buik
nog goed gevuld was en thans wenst
men niets van de verworvenheden in
te leveren. Als we voor miljoenen
vuurwerk de lucht in willen schieten
moet dat kunnen. Als we voor mil
joenen kerstbanket willen kopen dan
moet daartoe gelegenheid geboden
worden.
Dat we daarna weer naar de dokter
moeten oké daar zijn ze voor, maar
dan wel zonder eigen risiko. Vult u
verder zelf maar in.
De ekonomische recessie gaat ook
niet ongemerkt aan het verzeke
ringsbedrijf voorbij. Integendeel
zelfs. Er is een moordende konkur-
rentie gaande om een stukje van de
dunner wordende koek te bemachti
gen.
Ons bedrijf heeft daar uiteraard ook
mee te leven. Het beleid is er op ge
richt een vaste koers te varen met
inachtneming of er geen vreemde
schepen in onze vaargeul terecht ko
men.
Wij plegen geen akties naar buiten
maar wel naar binnen. Onze verze
kerden - leden moeten onze propa
gandisten zijn. Anders doen we het
niet goed is ons devies. En juist
daarom zien wij 1983 wel zitten.
Dat het nationaal overigens een
moeilijk jaar wordt staat wel vast. In
het nummer "Welwezen" van het
Verbond van Verzekeraars, komen
een aantal vooraanstaande lieden
aan het woord over het thema priva
tisering. In het vraag en antwoord
spel doet Mr. G.A. Wagner, presi-
dent-kommissaris van de Shell o.m.
de volgende uitspraak:
"Ik geloof dat er een einde is aan de
solidariteit niet alleen tussen werken
de en niet-werkenden, maar ook aan
die tussen werkenden onderling. De
middengroepen houd je niet meer ge
motiveerd, nu zij almaar meer gaan
inleveren en ondanks vaak hard en
verantwoordelijk werk steeds minder
overhouden om zelf te besteden. Dat is
ook niet meer uit te leggen en daarom
ben ik niet alleen voor denivellering,
maar ook voor het sluiten van ar-
beidskontrakten per bedrijfstak of be
drijf. Wat in het ene bedrijf kan en
moet hoeft helemaal nog niet te gelden
voor het andere bedrijf en omgekeerd,
nog afgezien van de financiële moge
lijkheden. Ik kom iedere keer op die
prikkels terug. In oude geschiedenis
boeken kun je vinden, dat de Repu
bliek der Verenigde Nederlanden bij
na alle vlootslagen won doordat de
moed van de kapiteins werd bevorderd
door hun eerzucht.
En hoe onaardig het ook klinkt: elan
en inzet worden bevorderd door vooral
financiële prikkels. Het verdwijnen
van de solidariteit heeft intussen ook
te maken met het feit, dat we nu in een
wat moeilijke ekonomische situatie
verkeren. Kijk, solidair zijn als je ge
zamenlijk voor de windfietst is niet zo
moeilijk, maar bij tegenwind ontstaan
de Lange
de problemen. Solidair zijn in tijden
van voorspoed kent maar één pro
bleem en dat is op het punt van de
relatieve vooruitgang. Nou, in het
verlengde van die eindigende solidari
teit ligt natuurlijk de wat u noemt
heilloze polarisatie tussen werkenden
en niet-werkenden. Je kunt daaraan
alleen iets doen door die financiële
prikkels, maar ik geef toe dat de ver
taling van die ideeën naar de realiteit
moeilijk is.
Je enige bondgenoot is eigenlijk de
nood der tijden, die bijvoorbeeld
maakt dat je soms in bedrijven die over
de kop gaan ziet dat opeens de werk
nemers bereid zijn op arbeidsvoor
waarden te gaan werken die zij vroe
ger nimmer zouden hebben geaksep-
teerd. Dan is het schrikbeeld van de
werkloosheid een nog groter kwaad.
Ook al om die reden ben ik voor de
centralisatie: geef meer salaris daar
waar het kan en trek elders aan de
rem.
Tot zover de heer Wagner. Naar ons
idee slaat hij de spijker op z 'n kop. Die
richting zal het in 1983 moeten uit
gaan. Nogmaals alle gezondheid en
weinig schade toegewenst".
de L.
Dat we daarna naar de dokter moe
ten...
Zo mensen, het jaar '82 zit er weer
op. Omgevlogen! De geur van de
vorige oliebollen hing bij wijze
van spreken nog in de kamer en
hup., daar stonden, bruin en wel
en met rozijnen nog, de twee en
tachtigers al voor je neus. Zo snel
gaat het leven.
Maar tussen twee oliebollenfes
tijnen en spelletjes "Monopoly"
in is er toch nogal het een en an
der gebeurd. Op allerlei gebied.
En niet in het minst op het terrein
van de autoverzekering.
Een komplete tarieven-oorlog als
gevolg van de invoering van het
bonus-malus of wel B/M-sys-
teem dat op alle mogelijke en
onmogelijke manieren wordt
toegepast met als resultaat dat er
verzekeringsmaatschappijen aan
ten onder gaan.
Allemaal ten gerieve van de
geachte klientèle, heet het. Die
varen er wel bij.
De gezamenlijke Monopoly-spe-
lende verzekeraars hebben in
1982 een half miljard gulden
minder premie ontvangen. En dat
hebben de klanten dus met z'n
allen minder moeten betalen.
Da's mooi meegenomen, zult u
denken. Jawel, en het wordt nog
mooier, let maar op.
In het verleden stonden de verze
keraars ieder jaar bij de minister
van Ekonomische Zaken op de
stoep. Of de premie asteblief
Visscher
omhoog mocht van meneer de
minister. Want we komen te kort.
Voorlopig kan dat dus niet meer.
Want het eerste wat meneer de
minister nu zegt is natuurlijk: "zo
zo, komen jullie tekort? en waar
om geef je dan een half miljard
weg? Ja, en leg dat maar eens uit.
Voorlopig lijkt het er dus op dat
de verzekeraars zichzelf schaak
mat hebben gezet. Ai, die term
komt uit een ander spel. Toch
vrezen wij ook hier een addertje
onder het gras. Want, als er nu al
verzekeringsmaatschappijen zijn
die in de problemen komen, dan
zal het niet lang meer duren of er
komen er meer in de rode cijfers.
Het gevolg zal dan ongetwijfeld
zijn dat de premie toch weer om
hoog gaat. En dan is de markt
weer even ver. Terug bij "af'
zoals het in dit spel heet.
Maar wat was dan de bedoeling,
zult u zich misschien afvragen?
Wel, u kent het spel toch. En an
ders moet u het beslist eens spe
len. Maar dan wel alleen op ou-
dejaars-avond. Dat doen wij ook.
Dan stoort het niemand.
Meestal houden de jagers aan 't eind van het jachtseizoen een z.g.n.
drijf- of klopjacht. Het laatste wild wordt dan opgedreven en zo moge
lijk geschoten. Deze klopjacht betekent dan tevens het eind van het
jachtseizoen. In de verzekeringswereld was er ook tot 31 december een
ware klopjacht op de z.g.n. fiskale aftrekposten. De markt werd via
tussenpersonen en banken volledig afgestroopt. De hoge provisies voor
deze posten stimuleren deze zaak. Schijnbaar dus een erg goede zaak
voor zowel de levensverzekeringsmaatschappijen als de tussenpersonen
die deze verzekeringsposten moeten verkopen. Reeds eerder schreef ik
dat het verkopen van deze posten niets meer met verzekeren te maken
heeft. Het is zonder meer een fiskale zaak geworden. Men verkoopt een
belastingvoordeel en dat klinkt aantrekkelijk m.a.w. dat ligt goed in 't
gehoor en het smaakt lekker in de mond. De "taerlieng" is geworpen en
het zal pas later blijken of men met het storten van die koopsom een
verstandige transaktie gedaan heeft. Dat zal pas later blijken. Gedane
zaken nemen geen keer. Het is niet terug te draaien. Dat de schatkist
dankzij deze aftrekposten miljoenen minder belastingguldens over 1982
zal ontvangen is zeker. Daarmede wil schrijver niet vaststellen dat de
koopsompostenregeling een goede zaak is want die schatkist moet toch
weer door anderen worden aangevuld. Schrijver langs de weg is wel
benieuwd hoe de minister van financiën op deze koopsompostenoorlog
1982 zal reageren en met welke koopsompostentarieven de levensver
zekeringsmaatschappijen in 1983 op de markt zullen komen. Nu reeds
staat vast dat in 1983 maximaal 15339,— aan lijfrentepremie mag
worden afgetrokken.
het ware een klopjacht gaande. Er is
premiehonger. Men probeert elkaar
te bekonkurreren met lagere pre
mies, aangepaste voorwaarden en in
de autobranche met bonus-malus
systemen die voor niemand meer
leesbaar zijn. Hogere eigen risikobe-
dragen worden ingevoerd bij brand
en inbraakverzekeringen, en zo zou
schrijver nog even door kunnen
gaan. Of dit alles ten goede komt aan
het produkt "verzekeringen" betwij
felt schrijver zeer. Men probeert op
deze wijze de premies zo weinig mo
gelijk te verhogen en de kleine scha
de-uitkeringen zoveel mogelijk te
beperken. Ook in uw eigen verzeke
ringsportefeuille kan het nodig zijn
de bakens op bepaalde punten te
verzetten. De kwetsbaarheid van het
eigen ondernemer zijn is ook het af
gelopen jaar weer eerder toe dan af
genomen. Tegenvallers kunnen we
steeds minder opvangen. De grootste
financiële risiko's die verzekerd
kunnen worden moeten dan ook
middels een polis gedekt zijn. De
bestaanszekerheid van het bedrijf en
de inkomenszekerheid van het gezin
hangt er in hoge mate vanaf. Ook het
terrein van de sociale zekerheid is in
de loop der jaren uitgegroeid tot een
omvangrijk geheel. De premies voor
de Sociale Verzekeringswetten stij
gen bij iedere jaarwisseling. De te
betalen premies gaan steeds zwaar
der drukken op het beschikbare
budget. Mogelijk zit er muziek in
verandering van maatschappij. Het
antwoord daarop kan alleen gegeven
worden als u in 1983 uw verzeke
ringsportefeuille door ons laat door
lichten.
J. Cevaal
Een nieuw begin
Als u dit artikel leest, heeft de laatste
slag van twaalven geklonken en
schrijven we samen het jaar 1983.
Nieuwe ontwikkelingen in 't bedrijf
en in de verzekeringsbranches zullen
plaats hebben. De tijd staat ook wat
dat betreft niet stil. Wij moéten mee.
In alle verzekeringsbranches is er als
Een ander geliefd spel bij jong en
oud is "mens erger je niet". Het is
een spel dat vaak met vertrokken
gezichten en witte knokkels ge
speeld wordt. Ook verzekeraars
kennen het spel. Het wordt al ja
ren gespeeld door met name de
brand-assuradeuren. En ondanks
het feit dat ze er, onder druk van
de konkurrentie weliswaar, - zij
het grimlachend - zelf aan be
gonnen zijn, is de ergernis er in de
loop van de jaren niet minder om
geworden. Met name over alles
wat weggegeven wordt aan scha
de die in feite met brand niets te
maken heeft. Zoals bijvoorbeeld
diefstal van goederen waarvoor
niet eens een inbraak hoeft te zijn
gepleegd.
Zowel uit de woning als uit de
auto nota bene! Toe maar jon
gens het kan niet op.
Maar, zult u opmerken, wie is er
dan ook zo zot om alles maar te
betalen dat op een onkontroleer-
bare manier uit een auto ver
dwijnt? Als het je nou zo gemak
kelijk wordt gemaakt.
Dat moet toch fout gaan mensen.
Laten we mekaar nou geen mietje
noemen. Zoiets is misschien mo
gelijk in Utopia maar voorlopig
bevinden we ons nog steeds in
een alledaagse maatschappij en
dat is vrij dicht bij de grond. La
ten we daar dan ook maar met
beide benen stevig op blijven
staan.
Uiteindelijk hebben de brand-
verzekeraars dat ook ingezien en
vanaf 1983 wordt om te beginnen
niet méér uitbetaald dan 500,—
als er wat uit uw auto wordt ge-
Wintervakantie
De wintervakantie op uw bedrijf is
begonnen. Dat betekent een uurtje
vrij maken voor uw eigen organisa
tiemensen. Wij hopen ook in 1983
weer tot uw dienst te zijn. Schrijver
langs de weg en zijn naaste mede
werker Joost Folmer danken u voor
de vele kopjes koffie die zij onder
weg hebben mogen drinken en bei
den wensen u een "Voorspoedig
l983"'oe Cevaal
bcvddl
stolen terwijl in de woning een
maximum van 5.000,— geldt.
Bovendien moeten er dan duide
lijk sporen van braak zijn zodat er
in ieder geval enige zekerheid
bestaat dat een ander er met uw
spullen vandoor is. En zo hoort
het ook. Eerbied voor het am
bacht nietwaar, ook voor dat van
inbreker.
Visscher
6
