der Willemen: „Hij wil vooruit,
heeft veel energie en is van plan
met verloop van tijd meer grond
bij te pachten of te kopen om de
bestaansbasis van bedrijf en gezin
te verbreden. Hij moet daarvoor
wel hard werken maar ze zijn er te
vreden mee. Laat ze maar
Meer grond meer beesten
Wat dat betreft, zo meent hij, is er
toch wel iets veranderd de laatste
25 jaar. „Vóór de instelling van de
EG kon je met een bedrijfje van
zo'n 20 ha wat melkkoeien en wat
varkens rondkomen. Nu is dat niet
meer mogelijk. Je moet voor een
redelijk belegde boterham veel
meer grond en meer beesten heb
ben. Dat is het beleid geweest van
Mansholt. De Hollandse regering
is daar goed op ingesprongen, be
ter dan de Belgische, die heeft al
tijd veel meer aandacht gehad
voorden industrie."
Overigens ziet Willemen het met
die wat hij noemt 'Mansholtbe-
drijven' met 100 tot 200 koeien
niet zo zitten. „Met die grote be
drijven gaat het hier niet zo best.
Dat komt vooral omdat ze de
koeien niet de aandacht kunnen
geven die ze nodig hebben. Maar
dat hebben ze wel eerst moeten
ondervinden. Kik zeg zo, je hoeft
op den hoef niet zo veul te doen,
maar wat ge doet moet ge wel erg
goed doen."
Dit uitgangspunt bij de bedrijfs
voering heeft er wel toe geleid dat
het echtpaar Willemen is vooruit
geboerd en van niets tot iets is ge
worden. „Maar." zegt hij, „ik kan
toch moeilijk overzien in hoeverre
dat is te danken aan den EG."
„Wel pa," reageert zijn vrouw
meteen, „kik vinde dat als ze in
Holland zoveel boter uitvoeren dat
ook goed is voor ons. Dat werkt sti
mulerend, omdat er over gepraat
wordt. Wij zeggen toch hier als ze
dat in Holland kunnen dan willen
we het hier toch ook presteren? En
denk er es aan wat er zou gebeuren
als den EG de uitvoer van al die
boter en kaas niet zou regelen. Als
er te veel is wordt het nu opgesla
gen. Ze regelen het goed, vinde
kik. Kijk ook es naar het gas voor
de sèrres. Als we hier in België niet
tegen die lage gasprijs zouden zijn
opgekomen en die Hollanders in
Brussel via den EG niet onder
druk hadden gezet, wel dan zou er
toch niets gebeurd zijn met dien
scheve situatie? Ik zie die voorde
len van den EG wel zitten." meent
ze stellig.
Grootste kwaal
De eenstemmigheid over de voor
delen is bij het echtpaar Willemen
niet zo groot als bij het volgende
belangrijke nadeel: „Vroeger," zo
zeggen ze, „werden de boeren en
tuinders gesteund door de eigen
regering. Nu mag dat helaas niet
meer en daardoor is het in die zin
toch slechter geworden, dat als er
nu iets moet gebeuren, het alle
maal zo lang duurt. Eerdat alle
mannen in Brussel ieder zijne zeg
daarover gehad hebben dan
het d'r den boer al veul bie inge
schoten! Dat is de grootste kwaal
van den EG en daarom wordt er
bie ons ook niet zoveule over ge
sproken, over den EG. Ge kunt er
toch niks an doen. Als ge gezond
zijt, is 't goed. Nee, kik vinde dat
goed zo Haar man knikt.
Twee tevreden mensen.
J. Wierenga
Goochelen met mcb's
Als de verhoudingen tussen de
muntwaarden in de EG verande
ren, gaat Brussel goochelen met
mcb's, ofwel monetair compense
rende bedragen. Deze mcb's moe
ten het gemeenschappelijk beleid
in stand houden, het vrije handels
verkeer waarborgen en onderlinge
concurrentiestrijd voorkomen.
Bij vrij handelsverkeer hoort een
gemeenschappelijke prijs. Toen de
EG van start ging, werd dat de Re
ken Eenheid (RE), die in Neder
land bijvoorbeeld f3,65 waard
was, in Duitsland DM 4 en in
Frankrijk F fr. 4,49. In 1979 werd
de RE vervangen door de ECU of
wel EVE (Europese Valuta Een
heid) als spil van het toen gestarte
Europees Monetair Stelsel. Deze
EMS heeft tot doel de geldmarkt
in de EG wat te stabiliseren. Wan
neer een land zijn munteenheid
devalueert dus in waarde laat
verminderen verandert de ver
houding t.o.v. de ECU. In nationa
le munt omgerekend ontvangen de
boeren in dat land dan meer voor
hun produkten, omdat de land
bouwprijzen in ECU zijn vastge
steld. (De nationale munt is min
der waard geworden dus moet er
meer voor één ECU worden be
taald.) Omdat dit in de land- en
tuinbouw concurrentievervalsend
werkt, moeten er aan de grens
maatregelen worden genomen.
Daarvoor worden mcb's gebruikt.
Het is een systeem van heffingen
en betalingen (restituties) aan de
grens. Een land waarvan de munt
eenheid in waarde is verminderd,
kent de mcb toe bij invoer en heft
ze bij uitvoer. Omgekeerd gebeurt
hetzelfde bij een land dat de munt
eenheid in waarde heeft doen stij
gen.
Nadelen van de mcb's zijn de ad
ministratieve rompslomp en het
feit dat in de praktijk de werking
ervan niet beperkt bleef tot correc
tie. maar zich ontwikkelde als be
lastingen of subsidies. En dat is in
strijd met het beginsel van de ge
meenschappelijke markt. Daarom
is het streven van Brussel erop ge
richt om toch zo snel mogelijk de
mcb's „af te bouwen".
Zolang evenwel de economieën in
de landen van de EG zich langs
verschillende lijnen ontwikkelen,
zullen er bij tijd en wijle ingrepen
moeten worden gedaan om de
landbouwprijzen weer op hetzelf
de spoor te krijgen. Dan gaat Brus
sel goochelen met mcb's.
38