r VOO It he
VROUW
Helder licht met Kerstmis
Even aandacht voor een
bijzonder kerstgeschenk
f
Peer in fles
Modern Kerstfeest
Je eet een hap
alleen
Yoghurt cranberrietaart
f
WMt
Loevum uitjn voor
de, ktndere.n:
m
Appelsav laten
tAekken met
CAtAoen,
pijpkaneel, en
kruidnagel.
i Suiker naar smaak A
toevoegen.
Levend licht
Kerstbomen
onder redaktie van de Redaktiekommivsie Bond
van Plattelandsvrouwen voor Zeeland en Bra
bant
Redaktieadres:
Mevr. LJ. de Regt-van Maldegen..
Anna Mariaweg 1, 4494 PB Geersdijk.
De polders rond de boerderijen zijn
stil geworden. Het werk is aan de
kant. Rond het huis is ook de laatste
hand aan groente- en bloementuin
gelegd. Alles afknippen gebeurt al
jaren niet meer. Want wat is er
mooier dan uitgebloeide vaste plan
ten met een laagje ijzel of sneeuw?
Buiten niet veel werk ipeer, des te
drukker wordt het binnenshuis.
Door de jaren wijzer geworden krijgt
het hele huis een goede beurt al da
gen voor kerst. Ik heb me voor ge
nomen nu eens niet helemaal afge
draaid op kerstavond met het koor
de nieuw ingestudeerde liederen te
zingen. Dus zal het een georgani
seerd huishouden moeten worden.
Maar aangezien ik toch een traditio
neel mens ben moet alle werk ge
beuren. Dus kerstfeesten met platte
landsvrouwen, met bejaarden.
Fruitdozen voor zieken en bejaar
den. Als kerkvoogd heb ik de zorg
voor de kerk. Hij moet schoon zijn op
de feestdagen. De kaarsen in de kro
nen recht, zodat zij op het feest helder
licht geven. En het kaarsvet niet op
de hoofden van de gemeenteleden
terecht komt. Dus begin ik met lij
sten aan te leggen. Wat kan van te
voren gebeuren?
Wat moet op het laatste ogenblik?
Terwijl ik aan het schrijven ben, de
lijst steeds langer wordt, begint het te
draaien voor mijn ogen.
Zoveel boodschappen, zoveel toe
spraken. Dit nu inslaan en dat later.
Resoluut heb ik een besluit geno
men. M'n lijsten gewoon kapot ge
scheurd. Ik zal wel zien. Ik heb het
gevoel dat ik nog net geen machine
geworden ben. Iets waar je alles in
stopt, optelt, aftrekt en kijkt of alles
deugt. Ik ga kerstfeest vieren net als
altijd, zonder lijsten, gewoon door
gaan, alles op z'n tijd. En al ben ik
dan een beetje doorgedraaid na de
feestdagen, ik weet zeker dat het de
moeite waard is. Ieder jaar opnieuw.
Het feest van het Kind, het feest van
het Licht, het feest van de Vrede.
Al lopen we dan een beetje naast
onze schoenen van alle druktes.
We zingen in onze schone kerk onze
bekende liederen.
We draven achter ons huishouden
aan met extra werk voor extra eten.
\Yant we zijn blij dat het toch weer
kerstmis is.
S.O.B.
Traditiegetrouw liggen er rond de
Kerstdagen in de boekwinkels tal
rijke boeken en gedichtenbundels
die op dit gebeuren betrekking heb
ben. Zo ontdekte ik vorig jaar de
prachtige uitgave: "Kerstboek voor
Tondo". Ik bladerde het door en
werd direkt getroffen door de prach
tige verhalen en gedichten verlucht
met mooie tekeningen. Ik kocht het
meteen en heb daar geen moment
spijt van gehad.
Graag wil ik er ook u enthousiast
voor maken.
Veel belangrijke schrijvers, dichters
en tekenaars hebben hiervoor be
langeloos hun produkten geschon
ken. Zoals Bert us Aafjes, Bel Campo,
Eppo Doeve, Toon Kortooms, Toon
Hermans, Jan Terlouw, Herman van
Veen en vele anderen. Het boek is
samengesteld door Ted van Turn
hout en H.K.H. Prinses Irene heeft er
een voorwoord in geschreven.
Het doel van deze uitgave is: de op
brengsten hiervan te schenken aan
de stichting Colombine voor de
Moeders van Tondo.
Tondo is een wijk van Manilla op de
Philippijnen. Eén van de grootste
krottenwijken in Zuid oost Azië.
Dicht op elkaar gepakt leven hier
duizenden mensen in armoede en
honger. Om deze nood enigszins te
lenigen en de mensen wat toekomst
perspektief te geven, hebben zich een
Je kunt met vrienden aan tafel gaan.
Je kunt met je lief gaan tafelen.
Je kunt met smul aan tafel gaan.
Het gezin gaat samen aan de(n)
dis(ch)
Je kunt verplicht aan tafel gaan.
Je eet een hap alleen
Mogelijkheden genoeg, hier althans.
Maar laten we het eens over de laat
ste mogelijkheid hebben: je eet een
hap alleen
Het is zo tegenstrijdig; we leven in
een wereld waar de bevolking snel in
aantal toeneemt, maar ook - en
vooral in ons rijke westen - groeit de
eenzaamheid.
Voor hen, de eenzamen, zullen de
"ongunstig" vallende Kerstdagen,
gunstig zijn. Een weekeinde alleen,
daar wen je misschien aan, op den
duur, maar tussentijdse, feestelijke
dagen blijken voor veel alleenstaan
den moeilijk door te komen. Nu
hebben we dus een Kerstweekeinde.
Geen extra vrije dag, maar wel feest.
Wanneer twee zaken bij elkaar ge
bracht kunnen worden, de eenzame
die het alleenzijn afschuwelijk vindt
en uw wil iemand een plezier te
doen, dan zijn de eerste regels van dit
stukje van toepassing. En laten we
eerlijk zijn, klinkt dat niet veel fees
telijker? r.h.
1 blikje cranberriesaus 4 dl (indien
voorradig)
of 1 zakje cranberries (ook wel prei-
selbeeren of veenbessen genoemd)
met suiker naar smaak opkoken,
even laten uitlekken en 2 dl cranber
ries achterhouden.
2 dl yoghurt met vanillesuiker op
smaak gemaakt
1 taartbodem
1 eetlepel poedergelatine
1/2 dl. water,
2 eiwitten
2 eetl. suiker
2 dl cranberriesaus met de yoghurt
mengen, even in de diepvries zetten.
Gelatine weken en ze in de zelfde '/i
dl water au bain marie oplossen, 1
ijsblokje toevoegen. Als het mengsel
geleiachtig wordt mengen met de
yoghurt/cranberriesatis; 5 - 10 min.
in de diepvries zetten.
Eiwit met suiker stijfkloppen en door
het yoghurtmengsel spatelen!
Als een soort bergje op de taartbo
dem leggen en versieren met een
rand van cranberriesaus.
Vanuit de diepte van mijn
welvaartsstaat
roep ik tot V, tot Gij V vinden laat.
Want ik heb alles wat mijn hart
begeert,
alleen 't geloven heb ik afgeleerd.
De woorden van het oude
kerstverhaal
spreken voor ons een onverstaanbre
taal.
Want wie gelooft er in een englenlied
als hij het duivelse op aarde ziet?
Wie laat er nu nog alles in de steek
alleen omdat hij naar de hemel keek?
Wij geven U geen myrrhe of wierook
meer,
en 't goud kunnen wij zelf gebruiken,
Heer.
Wanneer men nu de kinderen
vermoordt
wordt er nog nauwelijks protest
gehoord.
De herders vonden 't Kind en spraken
over Hem;
Wij zwijgen nog na twintig eeuwen
Bethlehem.
Wat moet het toch verdrietig voor U
zijn
dat wij zo groot doen - want U werd
zo klein.
Wij zijn de kindren van een harde,
koude tijd,
maar laat ons zien, dat Gij toch onze
Vader zijt.
Dat Gij ons zoekt in onze duisternis
omdat Uw liefde onveranderd is.
Uit "Een Vlinder van God" van Nel Benschop
groep vrouwen, waaronder ook veel
bewoners van deze wijk, ingezet.
Deze vrouwen van Tondo hebben
n.l. een projekt opgezet, waarbij in
de eerste plaats een goede opleiding
wordt gegeven. Daarna volgt het
ontstaan van een kleinschalige tex
tielindustrie in eigen of koöperatief
beheer. Het blijkt dat veel vrouwen
zich met enthousiasme hier voor in
zetten. Maar er is natuurlijk lesma
teriaal, machines en ruimte nodig.
Wanneer u dus dit boek koopt, werkt
het plezier er van tweeledig. Door
het te lezen, wordt u zelf een stuk
rijker. Tevens geeft u deze vrouwen
van Tondo een steuntje in de rug bij
hun pogingen verbetering te brengen
in hun levensomstandigheden. Het
adres van de "Stichting Colombine"
is Dillenburgstraat 91,
4835 EB Breda
Postgiro nr. 25009
R.S.
Straks gaan de kaarsen weer aan.
Niet alleen in onze warme huizen. In
de Provence gaan op kerstavond de
bewoners van de dorpen met bran
dende kaarsen naar buiten.
Ze lopen langs de weg naar de kerk
om daar de nachtmis bij te wonen.
Wanneer iedereen in de kerk zijn
plaats heeft ingenomen wordt een
wagentje de kerk ingereden. Hierop
ligt een jong lammetje, symbool van
de onschuld. De priester zegent dit
beestje dat korte tijd later weer dicht
bij het moederschaap gaat liggen.
Maar in onze huizen geeft het leven
de licht van de kaarsvlam een sfeer
van huiselijke gezelligheid. Vooral in
de donkere en meestal koude de
cembermaand. De vraag naar kaar
sen wordt elk jaar groter. Naar voor
zichtige schatting zullen op kerstmis
ruim 75 miljoen kaarsen in allerlei
vormen en maten in de Nederlandse
huiskamers hun zachte licht ver
spreiden. De tere romantische vlam
is in feite ook een overblijfsel van de
gewoonte onzer voorouders om be
schutting te zoeken tegen het onbe
kende.
De holbewoner van vroeger kende het
vuur als enige bron van warmte en
licht. Ook hier dus een veredeling van
een vroeger gebruik.
Duitsland is van oudsher het land
van de kerstbomen. De gewoonte om
deze sparrebomen met kerstmis te
versieren is een over heel de wereld
verspreide gewoonte. Jaarlijks wor
den door onze oosterburen circa 18
miljoen kerstbomen gekocht, opge
tuigd en te pronk gezet. Als symbool
van het eeuwig jonge is de sparre-
boom al lang geleden zijn glorieuze
opmars begonnen.
In een gemeentelijke verordening uit
1521 uit de Elzas blijkt, dat om
streeks de kersttijd de boswachters
en houtvesters de aan hun zorgen
toevertrouwde dennebomen bijzon
der in het oog moesten houden.
In 1832 moesten de boeren uit de
streek rondom Hannover, die daar
naar de jaarlijkse kerstmarkt kwa
men om bomen te verkopen, eerst
naar de "polizei". Daar moesten zij
kunnen aantonen dat het legaal ge
kapte bomen waren. De boeren kre
gen een stempel op de boom en pas
dan mochten ze verkocht worden.
Over het merendeel van de westelijke
wereld is de kerstboom ingeburgerd.
Zelfs in Spanje - waar tot voor kort de
kerstboom zeldzaam was - gaat de
kerstboom zijn plaats innemen. Maar
toch is de kerstkribbe voorlopig nog
wel de trots van elk Spaans huisgezin.
Al vele honderden jaren worden
vruchten gebruikt om alkoholische
dranken van te stoken. Meestal is de
grondstof druiven, maar de peer
deed ook zijn intrede in de wereld
van de stokers.
Het idee om van peren een soort
distillaat te stoken, is op zich niet zo
vreemd. In zuidelijke landen gedijen
de meeste pererassen weliswaar heel
best; ze rotten er óók het snelst. Be
waren in koelhuizen is er in de
meeste gevallen niet bij. Zeker de
Williams peer laat zich niet bewaren,
in tegenstelling tot de meeste Wes-
teuropese pererassen, die na de pluk
in de koelhuizen verdwijnen om en
kele maanden later nog als handpeer
gegeten te worden.
In het begin van de tweede wereld
oorlog kwam ene Francis Germa-
nier, een uitvinder uit het Zwitserse
kanton Wallis, op het idee om van de
zwakke, maar zeer smakelijke Wil-
liamspeer een eua-de-vie (brande
wijn) te distilleren. Germanier be
dacht een zeer apart procédé door de
vervaardiging van zijn eau-de-vie de
Pore Williams (In het Duits Birnen-
wasser). Na de pluk droogde hij de
vruchten om ze vervolgens te malen.
De aldus ontstane pulp, weer enigs
zins vloeibaar geworden door het
uitgeperste perensap, liet hij gisten,
waarna distillatie plaatsvond tot cir
ca 96 gr. Hierin vermengde hij weer
verse gekneusde peren. Door een
laatste menging van dit zeer aroma
tische perenextrakt met de via gisting
en distillatie verkregen perenalkohol
ontstond de eau-de-vie de poire,
zoals we die ook vandaag de dag nog
kennen.
In tegenstelling tot de bekende ap
peldistillaten heeft deze eau-de-vie
niet aan aroma ingeboet tijdens dis
tilleren en gisten. Toch was het pro-
duktieproces van Germanier niet zó
ingewikkeld, zodat veel fruittelers bij
wijze van huisvlijt deze brandewijn
gingen stoken. En dit niet alleen in
het Zwitserse kanton Wallis.
R.H.
3
r Ti
aan deze
pagina's
heiben
meegewerkt:
R ia HaAmsen
Riek Uoathaan
Riet SpooA
Sien Overbeeke
Ad/u. van Matdegem
Lee de Regt.
Ve bijbehorende tekeningen
zijn gemaakt door
Lydia Klop-Steendijk
'Zij wensen u alten (,ijne feestdageti
'en een gelukkig 1983
12
