"Een brede oriëntatie is voor
een boer erg belangrijk"
ZLM-Hoofdbestuurslid Mees Boogerd uit Zaamslag:
Gedrevenheid
Optimist
Aparte polder
Avontuur
Aardgas
Samenwerking
Mees Boogerd (40 jaar) uit Zaamslag staat in. meer dan één opzicht zijn mannetje: hij is manager van een 70
ha groot akkerbouwbedrijf, zit in besturen van een aantal verenigingen en instellingen en is daarnaast tot
verbazing van velen waarschijnlijk, drager van de bruine band (5e graad) in de jiu-jitsu sport. In die tak van
sport een hele prestatie. Vrij klein en slank postuur. Donkere en levendige ogen. Vertelt zonder omhaal van
woorden pittig en kort wat hij op zijn hart heeft. Een doordouwer en vechter die het in militaire dienst best
naar zijn zin had, altijd graag als zeeman de wereld rond had willen reizen en zich nu als boer met zijn vrouw
en twee kinderen uitstekend thuis voelt in de Zeeuws— Vlaamse polder Coendijke. Sinds twee jaar lid van
het hoofdbestuur van de Z.L.M. die daarmee dus niet alleen versterkt werd in numeriek opzicht maar ook in
fysieke zin. Zo'n goede judoka in z'n midden te hebben dat moet voor zijn medebestuursleden een hele
geruststelling zijn....
maakte opleiding aan de monteurs-
school in Breda hem goed van pas. In
drukke perioden schiet zijn gepen
sioneerde medewerker, de 69-jarige
Jan Heynsdijk ook nog vaak spon
taan te hulp.
Boogerd stelt hoge eisen aan alles
wat hij doet: "Ik ben een type dat
niet gauw tevreden is en voortdurend
streeft naar de perfektie. Wel eens
lastig voor de mensen in mijn omge
ving want van hen vraag ik dat ook".
Vanuit deze gedrevenheid wordt ook
het akkerbouwbedrijf geleid. Zo
houdt hij gedisciplineerd de admi
nistratie bij ("Ik wil precies weten
wat er in- en uitgaat) en ook de lite
ratuur. Maar net zo kort staat hij bij
het werk op het land.
De karakteristieke Zeeuws-Vlaamse
aardappelopslag
"Als het goed weer is aarzel ik geen
moment of ik ga er tegenaan. Dan
wil ik wel dat er bijvoorbeeld recht
gezaaid wordt. Het moet er allemaal
goed uitzien. Dat geeft mij ook "be
vrediging maar of het daardoor meer
opbrengt", laat hij er lachend op
volgen, "weet ik niet hoor".
Hoewel Boogerd veeleisend is, bete
kent dat bepaald niet dat hij zwaar
op de hand zou zijn. "Van nature ben
ik een echte optimist. Je moet jezelf
nooit in de put stoppen. Als ik mijn
best gedaan heb, dan ben ik voor de
rest vrij gemakkelijk. Ik zie tijdens
het werk ook erg vaak leuke dingen
in de natuur. Daar kan ik van genie
ten. En als de natuur ons es tegenzit
dan blijkt de schade achteraf toch
bijna altijd wel weer mee te vallen".
In noodsituaties kan Boogerd altijd
een beroep doen op kollega's in de
buurt. Zo heeft hij veel hulp gehad
bij de veel te laat op gang gekomen
oogst van z'n uien. Met man en
macht en tot 12 uur 's avonds werd er
toen gewerkt. Naast de goede kon
takten met de buren is een beroep op
loonwerker Verlinde uit Zaamslag
ook nooit tevergeefs.
Overigens is de heer Boogerd van
I mening dat je het loonbedrijf niet
I mag misbruiken als een soort brand
weer waarop alleen in noodsituaties
een beroep wordt gedaan. "Maar wat
i wil je" voegt hij er aan toe, "de mar
ges zijn te klein geworden en men
zoekt vaak net zo lang tot men ie
mand heeft gevonden die het net iets
I goedkoper doet. Op den duur kom je
daar toch mee op de koffie!"
Boogerd heeft zelf bijna alle akker-
bouwmachines. Alleen het bieten-
zaaien laat hij door de loonwerker
doen en vaak ook het rooien van de
bieten. Het bouwplan zag er in 1981
als volgt uit: van de 70 ha was onge
veer 30 ha ingezaaid met wintertar
we, bedroeg het aantal ha's aardap
pelen en bieten beide 15, had hij on
geveer 6 ha uien en nog zo'n kleine 6
ha graszaad. Aan de teelttechnische
kapaciteiten van de boer worden in
deze polders hoge eisen gesteld.
Boogerd's grond bijvoorbeeld ligt in
4 polders die onderling nogal van el
kaar verschillen wat hoogteligging,
afslibbaarheid en profielopbouw be
treft. De afslibbaarheid ligt op alle
gronden overigens tussen 20 en 25%.
Een lichte grondsoort derhalve. Op
variërende diepte onder de bouw-
voor treft men er plaatgronden aan.
"Een heel aparte polder" vertelt
Boogerd "waar in een beetje droge
I zomer al gauw droogteverschijnselen
optreden. Droge zomers zijn voor mij
slecht terwijl natte zomers dat vaak
niet of veel minder zijn". De bestrij
ding van onkruid op zulke gronden
vereist veel vakmanschap. "Je moet
hier werken met lichte doseringen
maar ook weer niet te licht want het
moet ook helpen. Er zijn bepaalde
stukken waar ik op hetzelfde stuk
verschillende doseringen moet ge
ven". Ik handel zelf en maak m'n ei
gen pool. Een niet onbelangrijk deel
van het bouwplan wordt ieder jaar in
genomen door spekulatieve gewassen
als aardappelen en uien. Speciaal
daarvoor heeft hij een grote schuur
laten ombouwen zodat hij thans de
beschikking heeft over 7 koelcellen
waarin 900 ton produkt kan worden
opgeslagen. Boogerd teelt beide ge-
hebben om o.m. boodschappen te
doen en de kinderen naar school te
brengen in het dorp.
Ook beschikken ze niet over aardgas.
Willen ze deze brandstof hebben dan
zullen ze de aanleg van de leiding zelf
moeten betalen. "Onrechtvaardig",
zo meent Boogerd' "we zouden ei
genlijk subsidie moeten hebben op
onze flink opgelopen olierekening
omdat we verplicht zijn olie te stoken.
Maar toch zouden we' niet naar het
dorp willen. Het woont hier heerlijk
vrij en de ongemakken nemen we op
de koop toe", voegt mevrouw Boog
erd er aan toe.
Het klinkt erg onwaarschijnlijk,
maar vlak voorlangs de boerderij van
de familie Boogerd liep vroeger een
smal spoor dat toebehoorde aan de
Zeeuws Vlaamse Tramweg Maat
schappij. Het liep van Zaamslag naar
de gehuchten De Kwakkel en Kam-
pershoek. De lijn liep onderlangs de
dijk door wat nu de voortuin van het
schuur' die vooral bestemd is voor de
Het adres "Hoek van de Dijk" in het
buitengebied van Zaamslag blijkt
niet zo eenvoudig te vinden. Je treft
in deze polders erg veel "hoeken van
dijken" aan en mensen die je de weg
zouden kunnen wijzen kom je in de
ze verlaten kontreien niet veel tegen.
Toch maar gevraagd aan één van de
weinige voorbijgangers. Even later
rijd ik een verharde, betrekkelijk
smalle weg op. Een eind verderop
rechts de boerderij van de familie
Boogerd. Vanaf de onderlangs een
dijk lopende weg, draai ik het erf op.
Ter weerszijden een dichtbegroeide
haag struiken en bomen. Op het erf is
het rustig. Het geheel maakt een rui
me indruk. De bedrijfsgebouwen en
de woning zijn royaal gebouwd en
staan ruim op de halve hektare die
hen toegemeten is. "Een mooi en
goed onderhouden geheel" merk ik
op bij het eerste kopje koffie. De
heer Boogerd knikt instemmend:
"Inderdaad, maar het vraagt ook
veel onderhoud. We zouden, wat
men ook wel doet, de hele tuin om
kunnen ploegen, dan ben je er af,
maar dat vinden we toch beslist niet
juist. De tuin is gewoon het zicht van
de boerderij. Er moet", zo vinden
Boogerd en zijn inmiddels binnen
gekomen vrouw", nodig wat aan de
verouderde beplanting gebeuren.
Een aantal struiken moet eruit en
vervangen worden door bloemen en
vaste planten, dit om het geheel een
wat fleuriger aanzien te geven.
Het bedrijf van de Boogerds staat
aan de noordelijke bedijking van de
Aan en Gender Dijke-polder die in
ongeveer 1669 ingepolderd is. De
omgeving past geheel in het typische
Zeeuws-Vlaamse polderlandschap
met z'n kreekruggen en met de lage
plekken die in grasland liggen.
Woning en gebouwen staan op ca.- 3
kilometer van het Dorp Zaamslag en
worden door een veel recentere pol
der gescheiden van de Westerschel-
de. Vanuit het woonhuis kun je de
grotere schepen op de Westerschelde
voorbij zien varen. Het moet hier
heerlijk wonen zijn. Mevrouw Boog
erd, een boerendochter uit het
Zeeuws-Vlaamse dorp Hoek beaamt
dat volmondig maar wijst er toch wel
op dat er ook nadelen aan verbonden
zijn: zo moetje verplicht twee auto's
Het bedrijf vanuit de lucht gezien. Links de loods voor het materieel, rechts de
grote schuur die verbouwd is en nu een opslagkapaciteit heeft van 900 ton
aardhppelen. Op dc voorgrond het woonhuis en daarachter rechts de oude kleine
werktuigenschuur.
De heer en mevrouw Boogerd mét hun zoon Marinus en de hond
woonhuis is en is hier en daar nog
terug te vinden in het landschap. Ze
is tientallen jaren geleden al opge
doekt. Toch herinnert Mees Boogerd
zich goed dat ie nog werd gebruikt
voor vooral bietenvervoer. De bie-
tenkampagne bracht voor de kwa
jongens dus avontuur. "Het gebeur
de wel eens als het glad was of de
wagons te zwaar beladen, weet hij
I nog goed, dat de stoomlokomotief
het tegen de dijk niet kon trekken.
Puffend, hijgend en blazend bleef
het geheel dan steken, zulks tot ver
maak van de jeugd.
S Het bedrijf van de heer Boogerd,
waar alleen akkerbouw plaatsvindt, is
in totaal 70 ha groot. Ruim 50 ha
daarvan ligt in één blok rond be
drijfswoning en -gebouwen en is ei
gendom. De resterende 20 ha ligt 3
km verderop bij Zaamslagveer. Dat
stuk heeft hij er indertijd bij kunnen
pachten van zijn vader. Boogerd's
machinepark is evenwel afgestemd
op de bewerking van ca. 110 bunder.
Hij doet namelijk ook vrijwel al het
werk op het 40 ha. omvattend ak-
kerbouwbedrijf van zijn broer Don-
ny op Zaamslagveer. "Mijn broer is
part-time boer. Hij woont wel op zijn
bedrijf maar heeft nauwelijks tijd
voor de praktische uitvoering van de
j werkzaamheden. Dat doe ik. We
j hebben elke week kontakt met el
kaar. Wel is het zo dat hij over zijn
bedrijf beslist en ik over het mijne. Ik
i verricht in feite dus het loonwerk
I voor hem en daarbij worden we zo-
j nodig bijgestaan door een echte
loonwerker". Een vorm van samen
werking die de beide broers tot nu
toe zeer goed is bevallen. Daarbij
heeft Mees Boogerd een goede hulp
i aan zijn 22-jarige medewerker Jan de
Pooter uit Zaamslag: "Jan komt hier
al van kinds af aan en toen- hij na de
technische school niet precies wist
wat ie moest wist ik het wel. Het ak-
j koord was snel gesloten. De Pooter
I kan alle voorkomende werkzaamhe-
j den zelfstandig verrichten. Bij de
I nodige reparaties komt zyn afge
