De grasgroei is gering en de
voorraad minimaal
Conserven laten buitengewone
opbrengsten zien
en de boeren vielen toch nog
op hun gat....'
Een halve dag rooien en een
hele dag aardappelen lossen
De werkzaamheden verlopen
erg gunstig
Ruilverkaveling
De gunstige weersomstandigheden
hebben er toe bijgedragen dat er op
WALCHEREN veel werk op het veld
kon worden verzet. Mogelijk heeft de
mist die enkele dagen voorkwam wat
stagnatie gegeven bij het dorsen van
de bruine bonen.
Na een week afwezigheid uit ons ge
bied, constateerden we dat de bruine
bonen op een enkel perceel na, zijn
gedorsen. Ook de snijmais is voor het
grootste deel onder "zeil". Dit alles
kon onder zeer gunstige omstandig
heden plaatsvinden. Zowel voor de
kwaliteit van het product als voor de
structuur van de grond van de te
oogsten percelen is dit een goede
zaak. Van de aardappelen moet nog
veel gerooid worden. Gezien het
tijdstip van doodspuiten zal er deze.
week toch wel volop gerooid worden
op veel bedrijven. Er is nu wat regen
van betekenis gevallen wat de kwali
De laatste weken af en toe wat regen
gehad. Soms even was de grond
bovenop wat vettig. De werkzaamhe
den zijn er eigenlijk niet door ver
traagd. En op deze wijze zal het nog
wel even duren voordat de drains zul
len lopen.
De werkzaamheden verlopen bij
zonder gunstig. De grondbewerking,
in dit geval het op zaaivoorploegen,
kost wel met meer trekkracht dan de
harde grond. Op vele percelen komt
dan ook de grond grof voor de dag.
De uien zijn inmiddels in een zeer
vlot tempo gerooid en naar binnen
gebracht. De opbrengst is goed, met
hier en daar wat partijen die wat aan
de fijne kant zijn gebleven. De kwa
liteit is gemiddeld zeer goed. Jammer
dat de prijs zich thans op een'te laag
niveau blijft bewegen..
Bij de aardappelen is men toch wat
aan de late kant begonnen met het
doodspuiten. Men denkt nog steeds
dat ze bij wat groen loof in septem
ber, blijven doorgroeien. Al meerde
re jaren is via rooiproeven gebleken,
dat na 5 a 10 september de groei te
verwaarlozen is, waarom dan ook
langer wachten en nog risico's ne
men. Op dit moment (maandag 26
sept.) zal de helft wel ongeveer ge
rooid zijn. Of we per 1 oktober kun
nen zeggen dat alles gerooid is valt te
betwijfelen. We zullen het aan het
eind van de week wanneer dit blad
bij U binnenkomt wel weten. De
animo om in de voor- en in de eerste
leveringen bieten te leveren is be
hoorlijk groot geweest. Daar is in ons
gebied een goed gebruik van ge
maakt. Gelukkig is ook dat ze regel
matig aan het rooien blijven en als
dat nu maar niet te veel verslapt bij
het inzaaien van de wintertarwe.
Het rooiwerk is gemiddeld goed,
soms eens wat risico's met afbreken
de staartpunten. De verliezen op de
grond, zijn nu deze zo droog is ei
genlijk te verwaarlozen.
Opbrengsten van om en bij de 50 ton,
anders zeer goed te noemen, worden
nu als "laag" bekeken. Ook percelen
die al lang slap blad vertoonden en
eigenlijk als slecht beoordeeld wer
den, komen nu toch met een goede
opbrengst voor de dag. We hebben
dat blijkt dan toch wel voor de bieten
teit van het rooiwerk zeker ten goede
zal komen.
H«t ziet er naar uit dat er weer veel
aardappelen zijn. Dus een grote ex
port is nodig. Goede kwaliteit is
daarbij een eerste vereiste. Zowel
wat teelt als behandeling betreft. De
praktijk neemt het daarmee niet al
tijd even serieus, getuige het volgen
de dialoogje.
Persoon A: Je hebt je grond laten
ontsmetten. B: Ja tegen bietenaaltje.
De omstandigheden zijn nu gunstig.
A: Volgend jaar bieten er op? B:
Nee, aardappelen! A: Is dat niet on
gewenst in verband met smaakbeïn-
vloeding?
B: Ik moet ze zelf toch niet opeten!
Het rooien van de suikerbieten gaat
gestaag door. De grote voorraden
van enkele weken terug zijn wel
weggewerkt. Met het ploegen op
zaaivoor voor de inzaai van winter
tarwe is men begonnen. Mogelijk
een goed groeiseizoen gehad, maar
zeker dan in de beginperiode voor
dat de droogte een te grote rol ging
spelen. Een recordopbrengst per ha.
valt dan ook voor ons gebied te ver
wachten.
Het suikerpercentage varieert nogal
wat, toch komt dat ondanks het
vroege rooien als zeer gunstig voor
de dag. Prettig voor de telers, maar
ook voor de vervoerders, maar nog
meer voor de fabrieken is, dat gele
verd wordt met een uitzonderlijk
laag tarrapercentage.
Er zijn al heel wat percelen op zaai
•voor geploegd. Het ploegwerk komt
Als ik het mij uit mijn jeugd goed
herinner, was het begin van het kin
derversje als volgt:
'Het regent, het regent, de pannetjes
worden nat, Er kwamen twee boerin
netjes, die vielen op hun gat'.
Ondanks ijverig naspeuren in stuk
gelezen kinderboeken heb ik de of
ficiële tekst nergens kunnen vinden.
Waarschijnlijk omdat het minder
stichtelijke laatste woord van de
tweede regel de drukker van publi-
katie heeft weerhouden.
Toch waag ik een variant te maken
op deze mogelijk onjuiste tekst, te
meer omdat daarmee de stemming
bij veel boeren valt weer te geven:
'Het regent, het regent, hoera,
Noord-Beveland wordt nat
Want, alhoewel we overal volop
doende zijn met onze aardappelen
van het veld in de koelcellen te
brengen, zijn we ons er wel van be
wust dat de droge oogst-omstandig-
heden niet erg bevorderlijk rijn voor
het binnenhalen van een hoogwaar
dige kwaliteitsaardappel. Laten we
hopen dat, als deze tekst in druk on
der Uw ogen verschijnt, we niet reeds
wordt er in de le helft van oktober
veel wintertarwe ingezaaid. Alleen
ongunstige weersomstandigheden
kunnen een spaak in het wiel steken.
Op de meeste bedrijven zal de tijd
ervoor wel beschikbaar zijn.
De grasgroei is gering, de grasvoor-
raad minimaal. Het ziet er niet naar
uit dat er nog een grasvoorraad van
betekenis komt dit najaar. Dit kost
wat extra voer, wat in veel gevallen
zal moeten worden aangeschaft.
Dank zij het gunstige weer is het vee
toch in goede conditie en rustig. Van
de snijmais is een zeer goede op
brengst verkregen met een hoog
aandeel van de kolven. Dit in tegen
stelling tot percelen in het oosten van
ons land,waar we vorige week op erg
droogtegevoelige gronden maar een
zeer matig gewas met kleine kolven
zagen oogsten.
Donderdag 9 september was een be
langrijke dag voor agrarisch Wal
cheren. De Voorbereidingscommis
sie voor de ruilverkaveling Walche
ren is geïnstalleerd. Een heugelijk
feit. Velen zien nu al uit naar reali
sering van de verwachtingen die men
er van heeft. Er is echter gesteld dat
bij een ruilverkaveling onder de hui
dige omstandigheden de gemiddelde
voorbereidingstijd 8 jaar is en de
uitvoeringstijd 12 jaar. Totaal dus 20
jaar. Geduld is ook hier een schone
zaak. Van verschillende zijde is door
sprekers aangedrongen op de moge
lijkheid van bedrijfsvergroting.
De jongeren werden geprezen om hun
vele activiteiten met betrekking tot
de uitvoering van een ruilverkaveling.
Dit is kennelijk toch niet zo hoog ge
waardeerd, dat er voor hen ook een
plaats in de commissie is ingeruimd.
We wensen de commissie vanaf deze
plaats succes en veel sterkte toe voor
hun moeilijke taak
kwalitatief gunstig over. De grond is
wel grof en hard, maar ze ligt toch
wel regelmatig vlak. Misschien dat
deze week hier en daar al eens een
enkel perceel gezaaid zal worden,
maar de grootste oppervlakte zal
toch wel tegen half oktober aan de
grond toevertrouwd worden.
Onze weilanden leveren de laatste
weken niet zoveel gras meer op. Via
het op stalme|ken en het dan bij voe
ren van allerlei voedermiddelen als
krachtvoeder, droge pulp, hooi, stro,
al ingekuilde maïs en voeraardappe-
len komt het melkvee toch wel aan
voldoende voer en blijft zo op pro-
duktie. Het is echter wel zo dat de
kosten daardoor voor de melk en het
melkvee een flinke verhoging hebben
ondergaan.
verzuchten: 'het wordt te nat'.
Afgezien van 'nat' of 'droog' halen
we over het algemeen een goede
kg.-opbrengst en een goed gevormde
aardappel binnen. In meerdere ge
vallen is sprake van een tekort aan
opslagcapaciteit.
Ook de suikerbieten blijken over het
algemeen goede kg. opbrengsten te
leveren. De resultaten van de eerste
leveringen zijn ondertussen bekend.
De forse vroege leveringspremies
blijken echter nauwelijks voldoende
om het tekort aan gehalte te com
penseren. In sommige gevallen zelfs
totaal onvoldoende.
Met goede kg. opbrengsten zijn we er
niet. We moeten het hebben van ki
logram maal prijs. En juist de prijs
van aardappel en biet, - althans
voorlopig -. geven mij aanleiding een
laatste variant te maken op het eer
der genoemde kinderversje:
'Het regent, het regent, de oogst is
mooi en nat, En de boeren, die vielen
tenslotte toch nog pp hun gat'.
Ik hoop voor U en voor mij, dat deze
laatste variant voor de oogst 1982
niet toepasbaar zal blijken te zijn.
Ook in ALTENA-BIESBOSCH is
duidelijk merkbaar dat de zomer
weer tot het verleden behoort. De
meeste akkerbouwgewassen zijn
reeds geoogst en is men druk bezig
aan de laatste gewassen als aardap
pels, suikerbieten en maïs.
De neerslag die de laatste dagen viel
is zeker zeer welkom geweest en dit
zal het rooien van de laatste gewas
sen zeer ten goede komen.
Ook het klaarmaken van 't land be
stemd voor inzaai van wintertarwe
zal daarvan kunnen profiteren.
Het jaar 1982 zal de geschiedenis in
gaan als een jaar van optimale op
brengsten van haast alle gewassen.
Over de graanopbrengsten is al vol
doende bekend; vele kilo's en goede
prijzen.
Conserven ook buitengewone op
brengsten. Er wordt al gesproken van
prinsessebonen van 15 16 ton per
ha.
Bij de suikerbieten ook al hetzelfde
beeld. Voorzover al bekend is ver
wacht men een zeer grote campagne
en een grote suikeropbrengst.
Of men met dit laatste als onderne
mer zo blij moet zijn is nog een
vraag. Men spreekt immers al weer
over een suikeroverschot met een
zeer slechte suikerprijs op de
wereldmarkt.
Het rooien van aardappelen gaat met
dit weer buitengewoon goed en
werkt dan ook plezierig.
De prijs is nu niet bepaald om over
naar huis te schrijven maar veel
aardappelen worden toch opgesla
gen en de prijs kan mogelijk later nog
veel goedmaken.
De Rijksbegroting, aangeboden door
de minister van financiën op Prins
jesdag, geeft in het algemeen een
zeer somber beeld. In de Troonrede
werd de landbouwer wel geprezen
voor zijn grote bijdrage in de export
van ons land. Deze waardering mag
voor de ondernemer een stimulans
zijn om door te blijven gaan.
De zomertijd is weer voorbij de
avonden worden weer verlengd.
Zeer vele verenigingen en organisa
ties beginnen zich voor te bereiden
op het vergaderseizoen.
Ik kreeg een dezer dagen een folder
in de bus voor een cursus uitgaande
van de plattelandsvrouwen Agrari
sche Commissie SEV - ZLM - waar
diverse onderwerpen zullen worden
behandeld, omtrent de Coöperatieve
gedachte' o.a. het onderwerp, de rol
van de vrouw in de coöperatie.
Mocht het zijn dat de rol van de
vrouw in de Coöperaties een belang
rijke rol gaan spelen, dan volgt mis
schien ook nog wel eens een cursus,
de rol van de man in de huishouding.
Meer dan ooit zien we thans de
belangstelling voor de verliezen in
de landbouw toenemen. Zowel na
tionaal als internationaal gunt
men de boer haast geen tijd meer
om te oogsten. Met brommers en
auto's speurt men de polders af
waar nog wat na te rapen is op het
gebied van uien, aardappelen en
bruine bonen. De hoorn des over-
vloeds begint in ons lieve landje te
tanen en dat is aan alles te merken.
Ten tijde van de krisis in de derti
ger jaren was het ook niet best,
maar dat was nog maar centen
werk vergeleken met nu waar het
met duizenden gaat. We verlangen
naar een nieuw kabinet, maar de
offers welke we straks moeten
brengen zullen nog veel groter zijn
dan nu. Gelukkig, dat we een ge
zonde landbouw hebben, maar het
zal niet eenvoudig zijn om die
landbouw ook voor de toekomst
gezond te houden. "Wie geeft wat
hij heeft, is waard dat hij leeft"; is
een oud gezegde, maar ge kunt niet
alles weggeven, want dan houdt
men zelf niets meer over. Dat
laatstgenoemde zullen ook de le
den van de nieuwe volkstuinvere-
niging wel ervaren. De vraag naar
volkstuintjes wordt steeds groter en
zo zien we, dat op dat gebied de
geschiedenis zich herhaalt. Een
oude kennis zit als part-time boer
met 3 ha. bouwland vlak tegen de
stad aan en de volkstuinvereniging
heeft haar oog op dat stuk bouw
land laten vallen. In de buurt van
het Gooi schijnt meer dan twee
kwartjes per vierkante meter aan
pacht betaald te worden en dan
kijk je daar weer anders tegenaan.
Soms ligt het geld op straat, maar
je moet het maar net zien liggen.
Gelukkig heeft het wat geregend
en precies op tijd om ideaal aard
appels te rooien. Het gunstige ge
volg was, dat de grond langer op de
rooiketting bleef en zodoende de
knollen beter beschermde. Het
werk gaat vliegensvlug en voor die
paar dagen kan men zelf geen
aardappel-en bietenrooier meer
aanschaffen. De loonwerker brengt
indien nodig alle werktuigen mee
en levert de aardappelen in de cel.
Het grootste gepruts zien we niet
bij het rooien op het land, maar wel
bij het lossen in de cel. Eigenlijk
moest men maar een halve dag
rooien en een hele dag lossen. In
die verhouding heeft onze voor
lichter uitgerekend, dat het gros
van de transportbanden te snel
loopt. A.s. winter staat in "Kijk- en
Praatbijeenkomsten in Zeeland"
de aardappel centraal. We zullen
dan voorgelicht worden hoe het wel
moet- Nu we thans nog met de
aardappeloogst bezig zijn, lijkt het
ons verstandig om 's morgens tij
dens het spreekuur telefonisch in
lichtingen in te winnen aangaande
de in gebruik zijnde transportban
den.
Met een biet kan men gooien,
maar met een aardappel niet. Nu
de aardappelopbrengsten zo hoog
zijn, lijkt het er op, dat we met een
geladen schip de grond in zullen
gaan. Is die lading echter blauw,
dan gaan we nog dieper. Buurman
is echter nog steeds optimistisch
voor wat betreft de afzet van de
aardappelen. In zo'n droog jaar
kan men niet overal tippen aan
onze opbrengst en aan onze kwali
teit. Over de grens hebben ze begin
juli minder bladluizen gehad in de
aardappelen dan wij en daarvoor
weten we geen verklaring te geven.
Plaatselijk heeft dat bij ons op
brengst gekost, want die plekken
gingen vroeger dood. Als je als
boer op je rooiertje zit, dan zie je
veel en eigenlijk zou je dat op
moeten schrijven voor ons land
bouwblad.
Met het ingaan van de wintertijd is
de klok een uur teruggezet. Wij
zijn daar al aan gewend, maar onze
haan blijft nog steeds 's morgens
op zomertijd kraaien. Door zijn
hennen wordt hem dit schijnbaar
niet in dank afgenomen, want ze
pikken hem het bloed uit zijn kam.
Emancipatie kan toch hard zijn en
jammer genoeg heeft onze haan
geen politieke scholing gehad,
want dan zou hij wel eerder water
bij de wijn gedaan hebben.
9
