De elf coupletten
van het jaar 2000
Met de landbouw gaat het goed,
met de boeren minder
Er waren niet genoeg bunders....
M.R.IJ.-fokkers,
let op uw zaak!
Een ideeënbus zou geen
verkeerde investering zijn....
Kosten
Miljarden
Er zijn alweer 3 weken van de maand
februari verstreken en we hebben op
WALCHEREN nog maar 16 mm
neerslag in deze weken genoteerd.
Een geringe hoeveelheid neerslag dus
en gedeeltelijk zacht weer maar ook
een aantal koude dagen en nacht
vorst. Bijzonder gunstige weersom
standigheden voor het behoud van
een goede struktuur. Wat dat betreft
zijn de vooruitzichten niet ongunstig.
Op enkele bedrijven is er zomertarwe
gezaaid en zijn er tweedejaarsplan-
tuien gepoot.
Het zou een goede zaak zijn wanneer
er nog meer gelegenheid komt voor
een tijdige inzaai van zomertarwe of
haver. Beide dienen voor 1 april ge
zaaid te zijn om een optimale op
brengst te verkrijgen. Voor zaai na
één april dienen we terug te vallen op
zomergerst. De verwachting is, dat er
in ons gebied geen' grote verschui
vingen in het bouwplan voor oogst
1982 zullen optreden. Er blijkt be
langstelling te zijn voor uitbreiding
van de erwtenteelt, mogelijk ook
voor vlas. Beide gewassen voor een
kontraktprijs die voor een aantal te
lers aantrekkelijk schijnt te zijn. Ook
de teelt van blauwmaanzaad komt
door de goede prijs weer meer in de
belangstelling. Sommige kollega's
zijn huiverig voor een kontrakt
waarbij men kilogrammen kontrak-
teert, in plaats van de opbrengst voor
een bepaalde oppervlakte. Men zou
verplicht kunnen worden de exakte
hoeveelheid kg te leveren, ook bij
lagere werkelijke opbrengst. Voor de
suikerbieten verwachten we weinig
of geen uitbreiding. Op de meeste
bedrijven zitten we aan het plafond
met de bietenteelt. Door het weer toe
Gooi geen korrel teveel!
Dachten wij afgelopen zondag dat het
voorjaar werd, nu ligt er ijs in de slo
ten. Dat de winter nog fel kan toe
slaan in februari weten we uit erva
ring. In de WESTHOEK is van de
vorst geprofiteerd en heeft men stik
stof op grasland en tarweland ge
zaaid. Zelfs had hier en daar een ij
verige boer de vooreinden openge
trokken.
Omdat onze Westhoek nog meer dan
polders met zware of minder zware
klei omvat, ben ik door de aangren
zende zandgebieden gereden. Hier
was men op zaterdagmiddag nog
druk bezig. Er werd geploegd. Het
maisveld van afgelopen jaar, goed
onder de stront, wordt nu omge
ploegd. Als het een niet te droge zo
mer wordt, zal er een prima oogst
groeien. Als er bovendien nog rege
ninstallaties op het bedrijf zijn, kun
nen de zeekleiboeren weieens jaloers
naar hun zandkoilega's kijken, want
de tijd dat daar alleen rogge floreer
de is verleden tijd.
Ik dacht dat het ook verleden tijd was
dat een jonge boer een meisje zocht
met zoveel bunders. Ik hoorde deze
week een verhaal waaruit bleek, dat
dit nog steeds leeft. Een jonge man
was op vrijersvoeten gegaan, maar er
waren te weinig ha's. Hij, goed het
landbouwblad gelezen hebbende,
dacht dat is te weinig, daar kun je de
kost niet op verdienen. Dus ging de
liefde over. Vroeger, zo gaat het ver
haal, werden de raampjes van de
8
schuur geteld. Was het* aantal te
klein, ook dan was het met de liefde
gedaan. Nu moet u uw praktijk
schrijver niet verwijten dat het onzin
is, want het komt voor in de praktijk.
Ondertussen rollen nog steeds de
konvokaties in de brievenbus, gelijk
met de rekeningen. Dat wordt toch
wel eens achter het oor krabbelen.
De prijs van alles stijgt nog steeds.
De kunstmestrekeningen liegen er
niet om. Het is zaak om geen korrel
te veel te strooien. Als ons gegaran
deerd werd volgend jaar weer zo'n
stijgende aardappelprijs mee te ma
ken, dan is het geen probleem, die
meerkosten van kunstmest. Het is
afwachten. Je zit dan wel met het
hogere kostenbedrag. Dat is ook een
kant van het boerenbedrijf wat toch
aantrekkelijk kan zijn. De spanning
van zaaien, oogsten en verkopen.
Berekenen en bekijken. Wanneer
doe je het goed? Er zit naast vak
manschap toch dikwijls een gokele-
ment in.
De regenmeter is weer naar buiten
gegaan. De tijd komt aan dat deze
weer een belangrijke rol gaat spelen.
De barometer en de regenmeter daar
ben je beter mee af dan met het
weerbericht. Weerbericht is een ver
wachting, gaat de barometer snel
achteruit dan weet je zeker dat er wat
aankomt en de regenmeter liegt er
niet om.
te passen mengprijssysteem kunnen
we alleen maar schade lijden. Hope
lijk komen er ook niet meer uien, ook
landelijk niet, daar we in 1981 al aan
de top zaten met een hoge produktie.
Deze is tot op heden voor een rede
lijke prijs afgezet kunnen worden.
Ondanks de slechte ekonomische si
tuatie horen we van verschillende zij
den beweren dat het met de landbouw
goed gaat. De bijdrage van deze be
drijfstak aan de staatskas met mil
jarden guldens is een vermeldens
waardige zaak. Hoe de werkelijkheid
op veel bedrijven is, wordt mogelijk
getypeerd door de uitspraak van een
jonge landbouwer die we dezer dagen
uit een verslag van een dagblad ver
namen. "Met de Landbouw gaat het
goed, met de boeren minder". Hier
schuilt veel waarheid in.
We wachten nog steeds op de instel
ling van de voorbereidingskommis
sie voor de ruilverkaveling. Dit
schijnt een bijzonder moeilijke ge
boorte te zijn. Er is overigens een
overschot aan kraamhulp. We vrezen
dat één en ander een verder vlot
verloop van de procedure zeker niet
bevorderd.
De werkzaamheden voor oogst 1982
gaan ons weer geleidelijk aan in be
slag nemen. Het strooien van kunst
mest kan nu voor veel gewassen
plaatsvinden. Voor graszaad is het
grotendeels gebeurd. Ook voor wei
land is de tijd van bemesten met
stikstof weer aangebroken, alhoewel
de afgelopen week de temperatuur-
som niet veel toegenomen zal zijn.
Echter een mogelijk vroege grasgroei
moeten we zeker benutten.
Ook in het LAND VAN ALTENA
EN BIESBOSCH kunnen we veel
gesprekken horen en voeren voor het
beleid van de K.I.-vereniging omtrent
het steeds meer aanhouden en be
schikbaar stellen van stieren van
Amerikaanse, Canadese of Nieuw-
Zeelandse afkomst.
De emotie's kunnen soms hoog oplo
pen bij de konversatie's van de vee
houders, die toch moeten beslissen
welke zij wensen voor hun veestapel.
Het is wel een grote verandering die
wij als oudere boeren niet zo ge
makkelijk aanvaarden, gewend als
we zijn aan een wat meer bevleesde
koe, met nog een heel goede prijs bij
het afstoten.
Deze zal wat minder melk geprodu
ceerd hebben, maar het oog wil ook
wat! Daar staan dan tegenover de
afstammelingen van de Amerika
nen; hoog op de benen, wat smalle
achterhand, een weinig ogende koe
vooral op jonge leeftijd, wel dikwijls
met goede uiers, een hogere produk
tie die alles moet goed maken,
tegenover lagere prijs van kalfjes en
restwaarde. Waar gaan we naar toe,
gaat deze ontwikkeling door of wordt
er weer teruggekruist met Neder
landse stieren om toch bepaalde
pluspunten te behouden.
Het fokkerswerk is een moeilijk vak,
waarbij ook dikwijls moet worden
ingespeeld op wat er gevraagd wordt.
In de jaren '60 was er een voorgang
van het kleinere Friese naar het ro-
bustere Noord-Hollandsvee.
Deze wijziging was niet zo ingrijpend
alswat nu gebeurt. Het is te hopen
dat de M.R.IJ.-fokkers zich wel zul
len bedenken om met deze "vreem
de" dieren te gaan experimenteren.
De melkplas is evenals het vetgehalte
de laatste jaren op een goed peil ge
komen, met daarnaast een zeer hoge
prijs voor de kalfjes en een hoge
restwaarde.
M.R.IJ.-fokkers let op uw zaak!
Het is wel een persoonlijke zaak,
overschakelen of niet, maar de oude
re veehouder zal daarover wel zijn
opvattingen hebben. Zoals een vee
houder over het extrieur zei "Je zou
er de tranen van in je ogen krijgen".
Veel jonge veehouders hebben daar
veel minder moeite mee, deze gaan
meer de kant op van veel melk in de
eerste plaats. Bij hen spelen de ande
re aspekten in veel mindere mate een
rol.
Er wordt in de veehouderij wel hoog
spel gespeeld met de nieuwe opvat
tingen in de fokkerij. Maar de tijd zal
het leren!
De strenge vorstperiodes van de af
gelopen winter zijn zeer ideaal ge
weest voor het land. Als pleister op de
wonden, welke we met ons gemodder
tot laat in de herfst te velde hebben
achtergelaten, is de vorst gelukkig
diep de grond ingegaan. Bij het voor-
jaarsploegen zagen we dat stukken
van suikerbieten totaal waren wegge
rot. Zo is het ook met de aardappel
knollen, maar bij wat diep ploegen tot
30 cm komen we nog gave knollen
tegen. Men vraagt zich af hoe dat
kan, maar als oudere boeren kunnen
we het ons toch wel voorstellen. Als
we vroeger de aardappelen in de kui
len onder een flink gronddek weg
stopten, dan hadden we bij strenge
winters slechte hier en daar een be
vroren aardappel. In dat geval was
veelal het eerste strodek de veilig
heidsklep. Bij deze kuilbewaring.
Hieruit valt te verklaren, dat de vorst
zo maar geen 20 cm diep de grond
inzit.
Aardappelopslag
Nu we tegenwoordig alle aardappe
len machinaal rooien, hebben we
veel meer kans op aardappelopslag
dan vroeger toen ieder knolletje
werd opgeraapt. De laatste jaren
kennen we al opslag van aardappel
opslag en dan begint het op een
kontinue teelt te gaan gelijken. Dit
voorjaar zal het ongetwijfeld veel
minder zijn, want de strenge vorst
heeft op alle percelen een goede
schoonmaak gehouden. In onze stu-
dieklub hebben we ons daarom af
gevraagd wat we uit deze materie
geleerd hebben. Nu we steeds maar
zwaardere trekkers hebben, krijgen
we de neiging om als maar dieper te
gaan ploegen. Proeven hebben ech
ter jarenlang al uitgewezen, dat dat
hele diepe ploegen niets uithaalt. Het
kost een berg energie en dat is
tegenwoordig een dure zaak. Verder
hebben we nog een zeker vermoe
den, dat we ook de fosfaat, de kali
enz. enz. te diep wegstoppen en
daardoor de bouwvoor wat armer
gaan maken. De bovenste laag is
voor ons de beste laag, want daar zit
"MOEDER NATUUR" met de neus
bovenop. Alle scheikundige proeven
op school gingen veel vlugger als we
er een gasvlam onder hielden. Zo
stellen we ons ook alle scheikundige
omzettingen in de grond voor wan
neer de zon er bovenop schijnt. Tij
dens de groei deugt kou niet voor de
grond. Instraling en uitstraling zijn
ook twee belangrijke punten waar we
in de tarwestudieklub nog verder
hopen op in te gaan. We zitten met
de vraag hoeveel warmte we verlie
zen wanneer we wintertarwe in het
vroege voorjaar opeggen en kunnen
we die warmte wel missen? Paarde-
mest is warme mest, dus ideaal in ons
streven, maar varkensmest is koude
mest en dat past niet in dit verhaal.
Ei van Columbus
Met de strijkstok hebben we vorig
voorjaar aardappelopslag in de bie
ten bestreden, maar het sukses was
wel erg wisselvallig. Waarom lukte
het op de ene kavel wel en op de
andere niet is voor ons nog steeds een
vraag. Onze mening is, dat je het
vroeg moet doen, maar eerlijk we
weten het ook niet. In klubverband
zijn we ook daar wat dieper in gedo
ken en hebben zelfs naar iets milieu-
vriendelijkers gezocht. Aardappel
loof hebben we wel eens vernietigd
met "branders" gevoed door olie of
gas, dus door hitte. Voor dit doel van
aardappelopslag in bieten is dit sys
teem natuurlijk niets, maar we kun
nen ook elektronisch denken. Met
elektrische gloeidraden welke spi
raalvormig zijn opgehangen strijken
we langs de bladeren van de aardap
pelopslag en dit alles onder zeer hoge
temperatuur. We zien het gebeuren,
de bladeren verschroeien, de groei
staat een poos stil en de bieten win
nen veld op de aardappelopslag. Zo
ligt er nog een groot terrein braak en
meestal gaat het slechts maar om het
ei van Columbus. Een ideeënbus zou
daarom voor het LANDBOUW-
HUIS geen verkeerde investering
zijn, want het gaat bij de leden niet
om de dure dingen, maar wel om de
betaalbare dingen. Vorige week
vonden we aan de Sasdijk nog een
lied met elf koupletten waarvan er
jammer genoeg acht niet meer ge
vonden zijn. De schrijver moet on
getwijfeld iemand zijn met een agra
rische inslag en daarom past deze
tekst ook wel in deze rubriek.
Ik zou in 2000 nog graag boer willen
wezen,
dan heb je als agrariër niets meer te
vrezen.
Een komputer op 't bedrijf als
technisch brein
en teletekst hoe per uur de
marktberichten zijn.
Geen geboekhoud, geen gepieker en
geschrijf.
Men houdt er de belasting zelfs mee
van het lijf.
Ik zou in 2000 nog graag boer willen
wezen,
dan heb je als agrariër niets meer te
lezen.
Immer een afstandsbediening vlakbij
de hand,
zo regelt men dan zijn
werkzaamheden op 't land
Geen modder, geen stof, geen regen
en geen wind,
alles op z'n tijd zoals men het nodig
vindt.
Ik zou in 2000 nog graag lid willen
wezen,
dan ben je als Z.L.M.-er een
gelukkig wezen.
Je auto-premie is dan tot nul
gereduceerd,
door de Z.L.M. wordt er steeds meer
gepresenteerd.
Het telefonisch vergaderen wordt het
systeem,
thuis zit de boerin dan nimmer meer
alleen.
