Bezoekers "Open Dag" staan versteld van lange werkdagen en arbeidsvreugde van boeren Toetsen Opinies over de Open Dag Bezoekers in soorten Bloemlezing uit de commentaren De afgelopen voorjaar gehouden Open Dag voor de Land- en Tuinbouw heeft de Stichting Pu blic Relations Land- en Tuin bouw niet alleen een groot aantal oplossingen opgeleverd op een prijsvraag maar ook veel reakties van zowel de bezoekers als van de boeren. We menen er goed aan te doen u deze veelal typerende en humoristische opmerkingen niet te mogen onthouden. Tevens kunnen degenen die aan de Open Dag in het Zuid-Westen mee hebben gedaan hun ervaringen en indrukken toetsen aan die van het landelijk gebeuren (red.). Het leukste vond ik toen er een kalf werd geboren; het gekste vond ik toen er een koe op een andere koe sprong, en het interessantste vond ik de dochters van de boer. De klok op de veiling vond ik erg interessant, de wijzer gaat erg vlug. Langzame kopers kunnen beter thuis blijven! Ten onrechte gebruiken mensen soms het woord "boer" als scheld woord. De tegenwoordige boer is een ondernemer die zijn bedrijf met kennis van zaken, inzet en liefde runt. Het opmerkelijkst was dat het uiterlijk van de boer vergeleken met vroeger was veranderd, maar dat de koeien er nog als vroeger uitzagen. Al die koeien keken je zo dromerig en sloom aan. En eentje had een hele grote tepel, daar was vroeger zeker heel hard aan gezogen. Het was héél leuk. Stadsmensen hebben vaak een grote bek Maar eigenlijk is dat wel te gek Want het voedsel voor die grote mond Kom van Boer's kas, land en grond! Opmerkelijk, bij een bedrijf in Ab coude: Surfplankstalling naast het bedrijf. Branchevervaging of een blik op de toekomst? Onze boer wist niet alleen hoeveel koeien hij had, maar zelfs hoeveel grassprietjes: 409.996.958.849.688,0 stuks! Op mijn tachtigjarige leeftijd ben ik voor het eerst in een bloemenkas geweest; ik heb mijn ogen uitgeke ken. Het leukste voor mij was dat de meest chique dames de domste vragen stelden! De boer gaat met de bezoekers rond, de boerin zit met de baby buiten en oma harkt het grasveld schoon. Het was pure romantiek, maar alleen de boer kan weten hoeveel werk deze mensen hier voor hebben verzet. Een jongen-van 11 jaar demon streerde met grote trots en kennis een pottenpersmachine. Zijn bek waamheid verbaasde ons, en hij won onze harten. Een groot toe komstig Hollandse tuinbouwer!!?? Opmerkelijk was dat onze telers eigenlijk voor Onze Lieve Heer spelen: ze regelen licht, lucht en warmte. Op de door mij bezochte boerderij was een vrouw, afkomstig uit de stad, die echt geloofde dat zwart bonte koeien chocolademelk ge- ven! Het leukste vond ik toen we bij een tuinbouwbedrijf kwamen en ik een meisje hoorde zeggen: "Waar zijn nou die varkens?" Tijdens een 25 km wandeltocht werden wij, vermoeide wandelaars, onderweg verrast door de Open Landbouwdag. Gastvrij werden wij op een boerderij onthaald, kregen een beker melk en een lekker stuk kaas. Zo zie je maar weer, op een boer kun je bouwen, een eerlijk beroep en een heerlijk produkt! Dat onze tweeling bij het zien van al die duizenden kippen steeds riep: "Twee kippen, nóg twee kip pen daar, etc." Jonge vader vroeg aan boerin op een kaasmakerij in Reeuwijk: "Waar komt nou de melk vandaan voor de kaasbereiding?" Boerin: "Nou, van de koe natuurlijk". Zoontje tegen zijn vader: "Dat zei ik toch ook al pa!" Voor de landelijke aktie "Open Dag voor de Land- en Tuinbouw" op 11 april jl. (het Zuidwesten heeft hieraan vanwege het minder geschikte tijdstip niet meegedaan) is een prijsvraag uitgeschreven die een aantal zo op het oog vrij simpele vragen bevatte zoals "Hoeveel mensen werken er in de Nederlandse Land- en Tuinbouw" of "Wat is de be langrijkste krachtbron op de boerderij". Bij de beantwoording kon men daarbij kiezen uit drie voorgedrukte mogelijkheden. Van de 22 prijzen is er uiteraard vanwege de zeer beperkte deelname in onze kontreien, slechts één prijs in Zeeland gevallen. Deze is gewonnen door de heer W. van Belleghem uit Middelburg. Hij krijgt: 'n tuin vol bollen, een bloemist/tuinman naar zijn keuze zal dat deze herfst in orde brengen. Als blijvende herinnering voor het meedoen aan deze aktie kreeg hij een oorkonde uitgereikt door de heer FA de Waal, voorzitter van de drie Zeeuwse landbouworganisaties. Een leuke prijs, maar de overige prijzen zijn dunkt ons niet minder orgineel: 1 x 10 meter brood; 1 x een winterlang boerenkool met worst; 5 x een hele ham; 1 x 52 karbonades; 12 x een goudse kaas; 1 x een jaar lang iedere dag een liter melk (365 liter); 2 x suiker van 100 suikerbieten; 2 x een huis vol planten; 12 x een kist gou- dreinetten; 1 x 100 toetjes naar keu ze; 1 x 10 meter komkommer; 1 x365 anjers; 4 x wol voor vier truien; 1 x een jaar lang iedere week een kip; 2 x een mud aardappels; 12 x een zo- merlang ijsbergsla; 1 x 365 eieren; 12 x genoeg verse uien om een maand lang te huilen; 1 x 52 biefstukken; 12 x een jaar lang iedere week een bos bloemen; 1 x duizend rode rozen. Extra prijs: een bloem die naar de winnaar wordt genoemd. De vraag die het meeste problemen voor de inzenders opleverde was: "Wat is de belangrijkste krachtbron op de boerderij?", met als mogelijke antwoorden "het trekpaard", "de boer" en ten leste "de tractor". Vele bezoekers bleken nog niet echt op de hoogte te zijn van de huidige stand van de mechanisatie, en brachteTTde mankracht van de boer als de be langrijkste krachtbron naar voren. Ongetwijfeld werd dit antwoord in vele gevallen ingegeven door be wondering voor de lange werkdagen van de agrariër, zoals die in bijge voegde commentaren iedere keer weer naar voren werden gehaald door de bezoekers. Uit de door de bezoekers ingevulde commentaren komen met grote re gelmaat steeds een aantal punten opvallend naar voren. De belang rijkste hiervan staan hieronder op een rijtje gezet. Velen staan versteld hoeveel werkuren de meeste plattelanders maken iedere dag. Ze blijkerf enorme bewondering te hebben voor de inzet van de boer, en 12 maken zeer regelmatig vergelij kingen met andere sectoren uit het maatschappelijk leven. De arbeidsvreugde van de boeren wordt geroemd, en het feit dat de gezinnen in het algemeen zeer hecht blijken te zijn. Met name de^ boerin wordt hierbij genoemd, omdat zij ook overal haar handen uit de mouwen steekt. Velen waren van mening dat de boer geen echte dierenvriend was, voornamelijk op grond van documentaire programma's op de televisie; alle bezoekers die dit op hun formulier hadden inge vuld hebben op de Open Dag een andere opinie over dit punt ge kregen, en prezen de manier waarop de boer met zijn dieren omging. Het viel velen ook op dat de boer, wanneer de koeien de stal binnen kwamen, door zijn dieren 'begroet' werd: de koeien schuurden allemaal op een rijtje zachtjes langs de boer. Van alle bezoekers werd 45% uitge maakt door kinderen (d.w.z. t/m 18 jaar) en de rest, 55% waren volwas senen. Zeer duidelijk was dat er veel gezinnen naar de boerderijen waren getrokken, die blijkens de commen taren het geheel als een 'heerlijke dag vakantie' beschouwden; de aantrek kingskracht van de boerderij, en dan vooral de dieren, blijkt enorm groot te zijn voor families met kinderen. Opvallend was ook het aantal 65- plussers dat naar het land was ge trokken. Velen van hen maakten een opmerking over de verregaande me chanisatie, en met name een aantal 'gepensioneerde' landbouwers merkte op dat de boer van nu meer manager dan agrariër is; bewonde rende commentaren. De boer vertelde mij over zijn stier Nico, die met zijn horens een kraan in de stal had opengedraaid! Ik begrijp nu dat de Nederlandse boerenprodukten in feite niet eens zo duur zijn, er wordt zoveel tijd in gestoken dat ze nog wel duurder mogen zijn. Ik had nooit geweten dat sla en microprocessors met elkaar in ver band gebracht kunnen worden. Onze zoon van vijf zag een paar koeienbustehouders liggen, en vroeg na enig nadenken: "Pappa, waar zijn de onderbroeken dan?" Een andere bezoeker dacht dat koeien met horens veel intelligen ter waren dan hun collegae zonder horens. Onze hele groep bezoekers werd bijeengehouden en geleid door de vierjarige dochter van de boer! Ik dacht altijd dat boeren zo stug waren, maar ik ben echt nog nooit zo hartelijk ontvangen. Bij een veehouder zag ik een koe met een uier met 5 spenen! Het interessantste was de geboorte van de kalveren, maar het leukste was dat de boerin drie keer met de koekjestrommel rondging! Er was een heel zwak lammetje, en dat mocht ik van de boer buiten- leggen, in de zon in een autoband met stro erin. In onze bloemenkas zat een boe- renkapel muziek te maken! Het tweejarig dochtertje van de boer kon alle namen van de koeien uit haar hoofd opdreunen! Het opmerkelijke is dat boer en tuinder vaak wel 70 uur per week maken, en dat ze nog plezier in hun werk hebben ook! We mochten bij entree onze namen allemaal in het gastenboek zetten en bij vertrek kregen we allemaal een zak aardappels van de boer toe! Vragen staat vrij.... Het opmerkelijkst vond ik dat boer en tuinder geen vijfdaagse werk week, maar een zevendaagse heb ben. Gek dat een koe wel eens melk van een andere koe probeert te drin ken. Het gekste vond ik dat varkens af en toe ook onder de douche moe ten; mijn moeder zegt me altijd dat ik er zo vies als een varken uitzie, maar nu weet ik wel beter: dan ben ik dus schoon! Het leukste vond ik een klein big getje, want die leek zoveel op mijn kleine broertje Walter. Voor mij persoonlijk was alles in teressant op de boerderij; normaal fiets je er gewoon langs, maar nu kreeg ik de kans alles met eigen ogen te zien, het was geweldig. Het leukste vond ik een koe die de hele tijd jeuk had, en zich aan een borstel aan de muur zat te krabben en die sprekend op onze leraar leek! Ik vond het heel raar dat de rood bonte koeien witte melk geven. De koeien dansten zo leuk op de muziek die in de stal gedraaid werd voor de Open Dag. Het opmerkelijkst vond ik dat de hortensia's leken op de badmuts van mijn moeder. Toen wë op de boerderij waren mochten we de koeien ophalen, en toen deden we wie het langste met ogen dicht kon lopen, en ik liep prompt de sloot in! Het leukste vond ik dat ik een big getje van nog maar een dag oud slapend in mijn armen mocht hou den. De boer verkoopt zijn zaak. Daarbij gebruikt. Toen een koe begon te poepen riep mijn dochtertje van 2xh heel hard: "Mama, luiers kopen!" De pasgeboren kalfjes kwamen de hele tijd aan mijn vingers likken. Ik sprak met een boer die soms hogere produktiekosten voor zijn melk had dan hij er voor ontving! Ik zag bij een melkveebedrijf hoe de hond van de boer de achtergeb leven koeien de stal in kwam jagen. We zijn 's avonds op uitnodiging van de boer weer teruggekomen om naar het melken te kijken. Ik was op bezoek bij een boerderij met 26.000 kippen, en een andere gast vroeg aan de boer: "Wie laat ze dan 's avonds uit?" Het was leuk om te zien dat niet alleen wij genoten van de dag op het land, maar dat ook de boer zichtbaar blij was met de belang stelling. worden zelfs zoals hier, marktkramen Het verbaast mij dat je nog maar een kleine boer bent als je 45 koei en hebt. In de ...fabriek te Wierden was na 20 jaar een vergeten kaas zo bele gen geworden dat de kaas met een zaag verdeeld moest worden. De werknemers vonden de kaas voor treffelijk! Gek dat de koe melk geeft; ik heb altijd gedacht dat de melk in de fabriek gemaakt wordt. Het interessantste vond ik dat de mensen die het verschil tussen een komkommer en een tomaat nog niet zagen toch van die quasi-intel- ligente vragen wilden stellen. Mijn zoontje van vier jaar heeft op de kleuterschool geleerd dat koeien door de boer met de hand worden gemolken, en hij vroeg dan ook aan mij over de melkmachine: "Papa, waarom zitten er geen vingers aan die machine?"

Krantenbank Zeeland

Zeeuwsch landbouwblad ... ZLM land- en tuinbouwblad | 1981 | | pagina 12