Z.L.M. Excursie Zwitserland
EA rustige zondag
Landbouwdag
Naar Luzern
Vertier op een regendag.
Vrijdagmorgen 5 uur.
De heenreis
Logies in Meiringen
Terug naar huis.
De Kapcllebrücke is een toeristische trekpleister
Vervolgens ons laatste doel van deze
dag, de kabelbaan. Eerst steil naar
boven met een treintje en eenmaal
boven zijnde weer met de eigen on
derdanen nog hoger op. Maar hoe
hoger we kwamen, hoe kleiner werd
de groep; enfin U begrijpt het wel.
Zondagmorgen, we zijn inmiddels
aan onze derde dag begonnen, is vrij
rustig met mcgelijkheid voor kerk
bezoek. Velen maken een wandeling
door de omgeving.
Een groepje probeert op eigen benen
een berg van de zoveelste categorie te
beklimmen maar slaagt er, met de
haven in zicht desondanks niet in het
beoogde doel te bereiken. Men keert
rechtsom en daalt af naar beneden
en nu moet zo nu en dan de voetrem
gebruikt worden om zonder schaaf
wonden beneden te komen.
Na de lunch starten we om 2 uur naar
de Aareschlucht, waarna een wan
deling van zo'n 1500 m nodig is om
de andere zijde te bereiken. Al wan
delende beseft men wat een natuur
kracht nodig was om die spleet in die
rotsen te doen ontstaan. Men voelt
zich als menselijk individu heel klein
bij het aanschouwen van zoveel na
tuurgeweld.
Al vroeg in de morgen maakten we
kennis de de heer Alf Smid die de
ze dag onze begeleider zal zijn.
Langs een kronkelend bergweggetje
bereikten we een bergboerderij waar
we werden opgewacht door de eige
naar. Een sympathieke Zwitser met
wie we een'goed gesprek hebben ge
had, in die zin dat hij alle gestelde
vragen zo mogelijk heeft beant
woord. Wat ons opviel was de be
trekkelijk kleine hoeveelheid stikstof
die men aanwendt in Zwitserland.
Een bedrijf met een 20 tal melkkoei
en is typisch voor de streek. Als ras
heeft men het z.g. vlekvee en dit geeft
volgens onze zegsman zo'n 5000 kg
melk, die wordt afgezet voor een
prijs van 0,70. 's Zomers gaat het
vee naar boven en tijdens voor- en
naseizoen blijven de dieren wat lager
of helemaal in het dal. Het geheel
maakte een verzorgde indruk.
Na de lunch werd nog een andere
boerderij bezocht waarbij de boerin
haar huis openstelde voor het gehele
gezelschap waarvan dan ook gretig
gebruik werd gemaakt.
De hooiwinning vindt voor het me
Dinsdag 16 juni verschijnt de gehele
groep weer monter aan de ontbijtta
fel. Ditmaal gaan we op bezoek naar
de Gletscher Garten in Luzern. De
Kapellebrücke over de rivier de
Reux blijft steeds een toeristische
trekpleister, evenals de boottocht die
we na de middag op het Vierwoud-
stedenmeer mochten maken. Dat de
Zwitsers, naast horlogemakers ook
nog andere handwerkslieden heb
ben. bleek de andere dag toen we in
Brieuz een atelier van houtsnijwerk
bezochten. Vele mooie dingen wer
den ons getoond, maar een bezoek
aan het openluchtmuseum Ballen-
berg is zeer de moeite waard. Oude
landbouwmethodes kan men daar
bewonderen en sommige daarvan
vertonen wel enige gelijkenis met ons
grijs verleden. Bovendien kan men
kennis nemen van de vroegere
wooncuituur ten plattelande.
Na de lunch werd de steven gericht
op de Sustenpas, dus klimmen tot
men op zeker moment niet verder
kan vanwege het feit dat hogerop de
sneeuw onze weg versperde. Dan te
rugkeren op onze schreden om tijdig
in Meiringen te arriveren voor het
diner.
De donderdag was regenachtig. We
bezochten een kristalmuseum, waar
veel mooie en leuke dingen en ook
wel dure te koop waren. Daarbij
Ergens in Zeeuws Vlaanderen loopt
de wekker af. Wat slaperig komen we
overeind want het is niet onze ge
woonte zo vroeg in de morgen het
bed te verlaten. Het is deze keer wel
nodig want vandaag begint de tien
daagse Z.L.M. reis naar Zwitserland.
De deelnemers uit West-Zeeuws
Vlaanderen moeten de boot van 6.25
uur te Breskens nemen om tijdig in
Vlissingen te zijn. Daar begint ei
genlijk de reis waarna we met jde
Walcherse deelnemers naar Goes
rijden, alwaar een groot aantal me
dereizigers opstapt. Na nog enkele
Oost-Zeeuws Vlamingen in Krui-
ningen te hebben opgehaald, worden
de laatsten van ons gezelschap bij het
"Pannenhuis" te Hogerheide opge
nomen. Met de reisleider de heer
Hoiting is de groep voltallig.
Op het Vierwoudstedenmeer werd
een boottocht gemaakt.
bruiken. Van het vlakke land via
heuvelachtig terrein waren we aan
geland in min of meer bergachtig
gebied waaraan Zwitserland zo rijk
is. Ons einddoel was Meiringen waar
we een week zullen verblijven in
"Hotel du Sauvage". Mooi gelegen
in het centrum van deze plaats met
tamelijk veel toerisme. Vermoedelijk
wel niet het minst om zijn ligging in
een lieflijk dal tussen omliggende
bergen die op ons als vlakkelanders
altijd een majestueuze indruk
achterlaten. We zullen er de eerst
volgende dagen volop van kunnen
genieten.
Al spoedig passeren we de lands
grens en via Antwerpen gaan we
door de Belgische Kempen richting
Duitsland om in "Bad Honnef" de
lunch te gebruiken. Het blijkt al
spoedig dat velen van ons gezelschap
oude kennissen zijn en dus her
nieuwde kennismaking spontaan
zijn beslag kreeg.
Langs de autobaan naar ons eerste
nachtlogies in Baden Baden. Een
tocht langs zo'n autobaan is altijd
enigzins eentonig temeer omdat dit
stuk Duitsland, qua landbouw en
veeteelt weinig interessants te bieden
heeft voor onze Zeeuwse boeren.
Baden-Baden daarentegen is een
mooie stad met veel toerisme en dat
maakte de eerste dag goed. Ook het
weer werkte die dag ten volle mede.
De volgende morgen was iedereen
op tijd voor het ontbijt en aan tafel
Steil naar boven met een treintje en
te voet naar beneden.
werd onderling druk geïnformeerd
hoe men de nacht had doorgebracht.
Slapende of gedeeltelijk slapend met
één of andere nare droom; maar
vermoedelijk heeft iedereen maar
gezegd wat hij of zij het liefst kwijt
wilde.
Weer in de bus op weg naar ons
einddoel in Zwitserland. Na een ge
bruikelijke koffiestop ergens in de
buurt van de Duits-Zwitserse grens
rijden we Zwitserland binnen, via
Bazel om in Liestal de lunch te ge
rendeel plaats met de opraapwagen
waarna de hooiblazer het materiaal
in de tas brengt. In deze omgeving is
dan ook alles ingesteld op veehou
derij. De dag werd besloten met een
kort verblijf in Interlaken.
Zwitserse koeien in een prachtig
berglandschap.
konden we ons evenwel niet aan de
indruk onttrekken dat maar weinig
artikelen verwisselden van eigenaar.
Nog steeds regen. Wat nu, zei de
reisleider. Eerst maar eten en dan
kegelen? Een sport waarin iemand
van ons, nl. de heer de Vrieze, goed
in bedreven bleek te zijn Aldus be
sloten. Voor velen een onbekend ge
beuren, maar iedereen heeft zich
ondanks het slechte weer kostelijk
geamuseerd.
Onze laatste dag brak vrijdag aan en
deze dag is benut om met een berg
trein naar de Grimselpas te gaan.
Alweer een belevenis op zich. Met de
"Jungfrau" voor ons die tot een
hoogte van 4158 m reikt en waarvan
de top meestal in de nevelen is ge
huld.
Nu gingen we voor de laatste maal
naar ons hotel om des anderen daags
de terugreis te aanvaarden. Via Basel
reden we Frankrijk binnen om in
Nancy te overnachten. Hier wachtte
ons nog een verrassing. Tijdens het
diner gaf mevrouw Dieleman uit
Sluiskil een verslag van de reis op
rijm.
Een applaus van de groep was haar
beloning en zo zie je maar dat in een
Zeeuwse boerin talenten kunnen
schuilen. Ook de reisleider riep de
afgelopen dagen nog eens in herin
nering.
Vanaf het Stanislasplein in Nancy
vertrokken we de volgende morgen
via Luxemburg en België naar onze
eigen honk waar een ieder tijdig
aankwam. Al met al een geslaagde
reis.
Een tevreden deelnemer.
