Pasen: de levende Heer overwint
onze verlegenheid
[li
Lukas 24-4a:
En het
geschiedde
terwijl zij
daarover in
verlegenheid
waren....
[IJ
G een mens kan feest vieren als hij verlegen is. Ieder
kind kan dat begrijpen. >1 Is je een verjaarsfeestje hebt
is het helemaal niet fijn wanneer je tussen al die
andere kinderen verlegen bent. Als je telkens niet
weet wat je doen, wat je zeggen, wat je antwoorden
moet.
Efet vreemde is dat Pasen een feest is met allemaal
verlegen mensen. Pasen is het hoogtepunt van alle
christelijke feestdagen. Zo is het tenminste in de Bij
bel. De apostelen hebben het over geboorte van Jezus,
zijn sterven, zijn hemelvaart en de uitstorting van de
Heilige Geest, maar het meest van al zijn ze vol van
zijn opstanding. Daar spreken ze het meeste over, wat
er toen gebeurd is dat is het allerfeestelijkste feest.
EI et geschiedde, terwijl zij in verlegenheid waren,
niet door hun wijsheid en geloof, maar alleen door
Gods verrassende daad, dat het feest voor hen werd.
Ze kwamen te staan voor het wonder: Jezus leeft! Hij
was er, hij klampte ze aan, liep met ze mee en drong in
hun verlegenheid binnen. De een met de ander ging
juichen en getuigen! De Heer is waarlijk opgestaan.
Je laat het niet merken, je zegt: dat je het reuzefijn
vindt om jarig te zijn en je bent ook wel blij met je
kadootjes maar in je hart ben je pas echt blij als de
kinderen weer vertrokken zijn en de deur dichtvalt.
A/erkwaardig dat we nu juist op Pasen de meest
verlegen mensen tegenkomen. En dat moeten we na
tuurlijk niet denken aan "gewone" verlegenheid zoals
die van een kind tussen grote mensen. Ook een mens
die helemaal niet verlegen is tussen de anderen kan
toch verlegen zitten met de problemen en gebeurte
nissen om hem heen. In wezen is het hetzelfde: na
melijk niet weten wat je er van denken moet en welke
wegje gaan moet.
Eén ding is zeker, het eerste Paasbericht: dat Jezus
die dood en begraven was uit de dood en het graf was
opgestaan. Dit was zoiets ongehoords, zoiets onmo
gelijks, dat de mensen die dit voor 't eerst hoorden
helemaal niet uitbarstten in 7 Halleluja-koor van
Handel maar "op de vlucht sloegen - want siddering
en ontzetting hadden hen bevangen
Iiedereen way er verlegen mee. De discipelen rea
geerden dan ook als ze van de vrouwen de opstanding
hoorden: dat is zotteklap, nonses, dat kan nooit, dat is
onbestaanbaar.
A Is Pasen meer is dan een lenteboodschap van nar
cissen en gele dotters, van: "Die winter is vergan-
ghen en zie je de knoppen zwellen, dat zullen ook wij
niet anders reageren.
Wat doen we als twintigste-eeuwse mensen met dit
verhaal van opstandig en overwinning, dit verhaal van
een verslagen dood? Wij houden ons immers allemaal
aan de feiten en het gezonde verstand. A Is je dat niet
doet loop je met molentjes, je kunt dan in deze sa
menleving niet meer funktioneren.
Want onze samenleving, onze politiek, onze weten
schap, ons menselijk denken bestaat bij de gratie van
de feiten en het gezonde verstand. En als er één ding
een feit is, dat is 7 wel dood: dood is. En als je van één
ding absoluut zeker bent dan is 't wel dat je, als je
dood gaat afgeschreven wordt. Je krijgt een adver
tentie in de krant, een paar mensen wijden vriende
lijke woorden aan je nagedachtenis, je leeft - zo hoop
je tenminste - in de kinderen voort, "je draagt"zoals
de uitdrukking zegt "de fakkel over aan je nage
slacht", maar dan is 't wel afgelopen. Dood is dood.
Z ou misschien - wat velen denken - het hele paas-
geloof een trucje zijn om onze vrees, te verjagen, een
poging om vol te houden tegen beter weten in? Zoals
een kind zingt of fluit in 7 donker, juist omdat het zo
bang is, zo zingen wij Paasliederen en zeggen wij dat
we goede moed hebben, omdat we 'm krijgen voor het
leven en voor de dood. Maar hoe zal het zo ooit echt
Paasfeest worden?
Misschien herinnert u zich hoe het weieens ging op
zo n kinderfeestje, als je je geen houding wist te geven,
als je zo verlegen stond tussen de kinderen en niet wist
wat te zeggen of te doen....
Dan kwam moeder en die wist precies wat er gebeuren
moest, die deed iets en zorgde dat er iets gedaan werd.
En meteen werd het feestelijk en fijn. Daar moet ik
aan denken als ik die tekst lees: "En het geschiedde,
terwijl zij daarover in verlegenheid waren....
Het geschiedde. Daar ligt de enige oorzaak van het
Paasfeest. Terwijl de mensen in verlegenheid zijn en
twijfelen is het toch feest geworden. En je ziet die
teleurgestelde vrouwen op de Paasmorgen - ontsteld
en verblijd tegelijk - gaan om het nieuws van Pasen te
vertellen.
Verlegen als een kind....
Je ziet diezelfde gebroken en ongelovige discipelen
veranderen in apostelen die de wereld ingaan: apos
telen die vrijwel allemaal hun geloof met de martel
dood hebben bekocht. Dat waren geen mensen die
zich met een illusie zoet hielden, die probeerden vol te
houden tegen beter weten in, die zich wat probeerden
te sussen met "hetleven is sterker dan de dood en
"gedachten leven door". Geen mensen die zeiden:
"kop op, het wordt weer lente, de tulpen kleuren al".
Maar mensen over wie een licht Is opgegaan.
E at was toen en zo is het nu nog. Geloven in Jezus
Christus betekent niet: geloven in een stuk voorbije
historie, maar het betekent: geloven in een levende
Heer, die ook vandaag met zijn kracht en op zijn
tijdstip bij ons twijfelende en verlegen mensen bin
nenkomt en dan wordt het feest.
Mensen gaan ontdekken dat er een andere wereld
aangebroken is, waarin de dood niet het laatste woord
heeft, ze krijgen een wereld in het vizier, waarin de
dood definitief overwonnen is. De levende Heer doet
hen steeds weer met vreugde opstaan uit hun verle
genheid en ze vatten moed voor zichzelf en voor hun
wereld. Ze zijn geen jammerlijke wezens, bang voor
de dood, geen verdrietige schepsels, rouwdragend
zonder hoop, geen mensen die klagen: aan ons is niets
te redden. Ook geen defaitisten die cynisch en berus
tend zeggen: deze wereld is rot en ze blijft 7. We
rommelen maar wat aan tot de chaos komt.
Maar mensen die vrolijk en bevrijd de wereld inlo
pen omdat ze op weg is goede aarde te worden.
Geen soldaten uit een verslagen leger maar strijders
die onderweg zijn naar de overwinning. Hoe is het
mogelijk.
Maar dat is nu Pasen: dat al onze verlegenheden, ook
vandaag, worden weggevaagd doqf die grote daad van
God, die in Jezus, de levende Heer, bij ons is. Daarom
luiden de Paasklokken en wordt er gezongen:
Ik zeg het allen dat Hij leeft,
dat Hij verrezen is,
dat Hij temidden van ons leeft
en eeuwig bij ons is!
3
